محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798262300
یادگاری سال1341شاعر فقید خراسانی برای رهبر انقلاب/ عکس
واضح آرشیو وب فارسی:روز نو:
یادگاری سال1341شاعر فقید خراسانی برای رهبر انقلاب/ عکس
«شهریار شهر سنگستان» نقد و تحلیل و گزیده اشعار مهدی اخوان ثالث به اهتمام شهریار شاهین دژی در سال 1387 منتشر شده بود.
روز نو : «شهریار شهر سنگستان» نقد و تحلیل و گزیده اشعار مهدی اخوان ثالث به اهتمام شهریار شاهین دژی در سال 1387 منتشر شده بود.
در چاپ سوم این کتاب سندی مهم چاپ شده که از سوی دفتر رهبر معظم انقلاب در اختیار این مجموعه قرار گرفت.این سند ارزشمند در بردارنده دو شعر و توضیحی عروضی و معنایی پیرامون شعر نیمایی «صبوحی» به قلم مهدی اخوان ثالث است که در اسفند ماه 1341 در دفترچه شخصی رهبر معظم انقلاب، حضرت آیت الله خامنه ای به یادگار آشنایی نوشته است.اینک آن شعر:صبوحی- «در این شبگیرکدامین جام و پیغام صبوحی مست تان کرده ست ای مرغان،که چونین بر برهنه شاخه های این درخت برده خوابش دور،غریب افتاده از اقران بستانش درین بیغوله مهجور،قرار از دست داده، شاد می شنگید و می خوانید؟خوشا، دیگر خوشا حال شما، اماسپهر پیر، بدعهد است و بی مهر است، می دانید؟»- «کدامین جام و پیغام؟ اوهبهار؛ آنجا نگه کن، با همین آفاق تنگ خانه تو باز هم آن کوه ها پیداست.شنل برفینه شان دستار گردن گشته، جنبد جنبش بدرود.زمستان گو بپوشد شهر را در سایه های تیره و سردش،بهار آنجاست، ها آنکه طلایه روشنش، چون شعله ای در دود.بهار اینجاست، در دل های ما، آوازهای ماو پرواز پرستوها در آن دامان ابر آلودهزاران کاروان از خوبتر پیغام و شیرینتر خبر پویان و گوش آشنا جویان،تو چشنفتی بجزبانگ خروس و خردر این دهکور دورافتاده از معبر؟»- «چنین غمگین و هایاهایکدامین سوک و می گریاندت ای ابر شبگیران اسفندی؟اگر دوریم اگر نزدیکبیا با هم بگرییم، ای چو من تاریک.»سروده شده در اسفندماه 1339 در تهراناخوان پس از این قطعه می نویسد:«قطعه «صبوحی» به اسلوب جدید نیمایی سروده شده است و در قالب آزاد عروضی که مقید به قید «تساوی طولی مصرع ها» نیست. هر مصرعی مستقل از دیگری، چندتایی از افاعیل و ارکان بحر اصلی شعر (هزج سالم) را شامل شده. مطابق این اسلوب نیمایی در هر بحر از بحور متداول عروض که شعر سروده شود، مصرع ها بنا به خواست و بنا به حاجت سراینده شعر کوتاه و بلند اختیار می شود، یعنی قبلاً قالبی معین و مشخص وجود ندارد که شاعر در آن قالب کلمه بریزد، بلکه اختیار قوالب در هر قسمت به میل و بنا و به اقتضای طبع و سیاق جمله بندی شاعر است...»اخوان پس از توضیح و تبیین اوزان عروضی شعر نو و نقش قافیه پردازی در شعر «صبوحی» می نویسد:«شعر های جدید می نویسم تا تنوعی به دفتر داده شده باشد. در دفتر شما حبیب شفیق، آقای خامنه ای که همین تازگی به افتخار (آشنایی) با آن عزیز نایل آمده ام از هر دو نوع نگاشتم و مختصر شرح نیز در خصوص قالب این قطعه صبوحی برافزودم تا یادگار کاملتر باشد و بعضی نا آشنایان این شیوه که احیاناً این دفتر به دست شان می افتد به توضیحی نیاز نداشته باشند و دانسته باشند که شعر نو هم پر بی قاعده نیست و دشنام لایق بعضی «آثار خزعبل موسوم به نو» را بر آشنایان اهل نثار نکنند! این مختصر اشاره راجع (به) قالب و شکل ظاهری شعر بود، در تعریف.»اخوان پس از بحثی کوتاه درباره تساوی طول مصراع ها در شعر کلاسیک و قدیم و تفاوت آن در شعر نو نیمایی به تفسیر موجز شعر «صبوحی» خود می پردازد و می نویسد:«اما از لحاظ معنی و محتوا، این قطعه عبارت است از گفت وگویی خیالی بین سراینده آن با مرغانی که بامداد پگاه، شبگیر، بر درخت، گرم و شاد و شیرین، آوازخوانی می کنند که کدام جام صبوحی مست تان کرده است. در بند دوم مرغان جواب می دهند که ما را آمدن بهار مست کرده، افق خانه تو محدود است که هیچ جا را نمی بینی و هیچ خبری را نمی شنوی، بهار آنجاست و اینجا در دل های ما، و در بند سوم خطاب سراینده به ابر است که غمگین و سو گوار می گرید و می بارد و سراینده که از قیاس شادی مرغان با غم های دائمی و بسیار خود دل شکسته مانده است، به او می گوید که بیا با هم گریه کنیم.و اینک یک رباعی:گر زری و گر سیم زراندودی، باش / گر بحری و گر نهری و گر رودی، باش / در این قفس شوم چه طاووس چه بوم / چون ره ابدی است، هرکجا بودی، باش»به یادگار آشنایی در دفتر آقای خامنه اینوشته آمد در اسفند ماه 1341در تهران- مهدی اخوان ثالثم. امید خراسانی*روزنامه ایران
تاریخ انتشار: ۲۲ اسفند ۱۳۹۳ - ۱۸:۲۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روز نو]
[مشاهده در: www.roozno.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 88]
-
گوناگون
پربازدیدترینها