محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830741774
جسورانه یا بی ذوق، نامه سناتورها به ایران بی سابقه بود
واضح آرشیو وب فارسی:پایگاه خبری آفتاب: جسورانه یا بی ذوق، نامه سناتورها به ایران بی سابقه بود
بعضی ها آن را جسورانه می دانند. سایرین بی ذوق. یک چیز اما روشن است: نامه ای که جمهوری خواهان به رهبران ایران نوشتند بی سابقه بود.
آفتاب: به گزارش دویچه وله، حتی کسانی که با سیاست خارجی باراک اوباما اختلاف نظر دارند - و تلاش او برای رسیدن به توافق با ایران را نمی پسندند - فکر می کنند این نامه تیری خطا بوده است.
اوباما به تلاش برای توافق با رهبران ایران اعتقاد دارد - و فکر می کند این کار کمک می کند ایران از دستیابی به بمب اتمی فاصله بگیرد.
۴۷ سناتور جمهوری خواه اما با این نظر مخالفند - و سعی دارند مانع جوش خوردن چنین معامله ای شوند. آنها در نامه خود می گویند که هر توافقی با ایران باید به تایید آنها برسد، وگرنه امکان دارد رئیس جمهور بعدی آن را باطل کند.
این نامه غیرعادی است. حتی آنطور که استفان ولادک استاد حقوق در دانشگاه آمریکن می گوید شاید "در تاریخ آمریکا بی سابقه باشد."
اعضای کنگره مکررا در سیاست خارجی اظهار نظر می کنند. این بخشی از کار آنهاست. اما پیام دادن به رهبران خارجی به این شکل بدعت گذار است.
متیو وکسمن وکیل سابق وزارت دفاع می گوید: "من تاکنون مداخله ای این چنین از سوی کنگره ندیده بودم."
بی سابقه بودن نامه یک طرف، از نظر خیلی ها ناپسند هم هست. نیویورک دیلی نیوز در تیتری در صفحه اول نوشت "خائنان" و برداشتی که هزاران نفر در شبکه های اجتماعی بیان کرده بودند را منعکس کرد.
رابرت دانین یک مقام سابق وزارت خارجه آمریکا که اکنون از اعضای ارشد در شورای روابط خارجی است می گوید: "اقدامی کاملا گستاخانه است" و می گوید که این نامه "نامتعارف و خطرناک است."
در اصول چیز تازه ای نیست. قانونگزاران کار سیاسی می کنند - و سعی می کنند به سیاست خارجی شکل دهند.
همانطور که نورمن اورنستین از موسسه امریکن انترپرایز در نشریه سیاست خارجی اشاره می کند، اعضای تیم مبارزات انتخاباتی ریچارد نیکسون تلاش می کردند تلاش های آمریکا برای پایان دادن به جنگ ویتنام را تخریب کنند.
به علاوه آقای اورنستین توضیح می دهد که کارمندان سناتور جسی هلمز سعی کردند در مذاکراتی که رودزیا را به زیمبابوه تبدیل کرد دخالت کنند.
با این حال این نامه متفاوت است، اول به خاطر اینکه بلندپروازانه تر است. دانین معتقد است نویسندگان نامه سعی دارند "رئیس جمهور را در داخل دولت تضعیف کنند و همچنین جایگاه کلی او در انجام سیاست خارجی را تنزل دهند."
نویسندگان نامه وانمود می کنند که قصد کمک دارند، حداقل کمک به رهبران ایران. آنها می گویند معتقدند که ایرانی ها "ممکن است کاملا نظام قانون اساسی ما را درک نکنند." نویسندگان می کوشند این نظام را توضیح دهند، و در این فرآیند دچار اشتباهاتی می شوند.
برخلاف ادعای نویسندگان، سنا معاهدات را تصویب نمی کند. اعضای سنا توصیه ها و رضایت خود را اعلام می کنند. بعد رئیس جمهور امضا می کند.
ولادک می گوید: "نویسندگان نامه برای رهبران ایران در مورد سازوکار نظام قانون اساسی آمریکا موعظه می کنند، و طوری این کار را می کنند که توصیفی نادرست از نظام ما ارائه می دهد. این رفتار دقیقا تعریف خیره سری است."
خیره سرانه و شاید غیرقانونی. همانطور که ولادک در نشریه لافر نوشت، قانون لوگان آمریکایی ها را از مکاتبه با دولت های خارجی - که با دولت آمریکا اختلاف دارند - "به منظور نفوذ" در رفتار آنها منع می کند.
برخی منتقدان کنگره می گویند سناتورها را می توان تحت پیگرد قرار داد. ولادک معتقد است که هرچند این کار ممکن اما بعید است.
در پایان پیامدهای نامه ممکن است نه در حیطه قانونی یا سیاست خارجی - جایی که نویسندگان می خواستند - بلکه در جایی دیگر ظاهر شود.
ولادک می گوید: "آنچه ما شاهدش هستیم نه پیامدهای قانونی بلکه سیاسی است. این نامه دولت اوباما را نمی ترساند. دولت ایران را هم نخواهد ترساند. پیامدش استهزایی است که نویسندگان با آن روبرو می شوند."
تاریخ انتشار: ۲۰ اسفند ۱۳۹۳ - ۱۶:۲۴
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پایگاه خبری آفتاب]
[مشاهده در: www.aftabnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 70]
-
گوناگون
پربازدیدترینها