تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804516303
مهشید افشارزاده: ستارگی پایان دارد+تصاویر
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: مهشید افشارزاده: ستارگی پایان دارد+تصاویر
برای خیلی ها مهشید افشارزاده یادآور ملودرام های دهه شصت، از بچه های طلاق و دخترم سحر گرفته تا افسانه آه و شقایق و اکشن های دهه هفتاد مثل: بلوف، شاهین طلایی، انتهای قدرت و یک قدم تا مرگ است.
برای خیلی ها مهشید افشارزاده یادآور ملودرام های دهه شصت، از بچه های طلاق و دخترم سحر گرفته تا افسانه آه و شقایق و اکشن های دهه هفتاد مثل: بلوف، شاهین طلایی، انتهای قدرت و یک قدم تا مرگ است؛ بازیگر بی حاشیه ای که می تواند نمادی از زنان دهه خودش باشد و حالا با کلی تجربه در اوایل دهه 90، دست به کارگردانی اولین فیلم بلندش (پنج ستاره) زده تا به جمع فیلم سازان زن سینمای ایران بپیوندد. با مهشید افشارزاده در آستانه پنجمین دهه زندگی اش به گفت و گو نشستیم.از چه زمانی تصمیم گرفتید بازیگری را کنار بگذارید و وارد دنیای کارگردانی شوید؟- از ابتدا علاقه ام به کارگردانی بود، ولی آن زمان رشته ای به نام سینما در دانشگاه وجود نداشت و ناچار تئاتر خواندم و بازیگر شدم. اشکال بازیگری این است که وقتی در یک نقش خود بدرخشید، دیگر همه اش نقش های نزدیک به آن را به شما پیشنهاد می دهند و آن وقت است که احساس می کنید به مرحله ای رسیده اید که می خواهید خلاقیت بیشتری را تجربه کنید.اگر بازیگری را ادامه می دادید، به این زودی ها فیلم می ساختید؟- نه! اما وقتی از این حرفه جدا شدم، احساس کردم تجربیاتی را کسب کرده ام که در هیچ دانشگاهی به شما نمی آموزند.بازیگر زن بودن سخت است یا کارگردان زن بودن؟- هردوی آنها دشوار است. یک بازیگر زن در جامعه، مورد غبطه یا حسد قرار می گیرد. واقعا نمی دانم چرا؟! بازیگرها آدم های تنهایی می شوند. شخصیت اجتماعی شان بر شخصیت فردی شان سایه می اندازد و سبب می شود که نتوانند خودشان باشند و از زندگی عادی شان لذت ببرند اما زن بودن و آن هم کارگردان، خودش قصه جداگانه ای دارد.رقابت ناسالم، همه و همه از جمله معضلات سر راه کارگردانان زن است.چرا هیچ کدام از نقش های پنج ستاره را خودتان بازی نکرده اید؟- لازم دیدم در اولین کار سی و پنج میلی متری و حرفه ی ام تمرکزم را در پشت دوربین بر کارم حفظ کنم.هیچ وقت به بازیگری باز نمی گردید؟ حتی در فیلم های خودتان؟- چرا شاید در فیلم خودم بازی کنم.حالا که دارید با بازیگران نسل فعلی کار می کنید فکر می کنید تفاوت بازیگر و بازیگری در دوران شما با حالا در چه چیزهایی است؟- در آن زمان بازیگری یک تخصص بود. محبوبیت به واسطه داشتن استعداد و قدرت بازیگری بود نه به دلیل خوش سیما بودن. مثلا خانم فاطمه گودرزی، خانم معتمد آریا و فریبا کوثری از همکاران آن دوره هستند که بازی های واقع گرای شاخص و درخوری در کارنامه سینمایی خود دارند. آن زمان چهره بازیگران زن را روی سردر سینما یا بیلبوردهای سر چهارراه ها نمی زدند. اگر هم روی سردر سینما می زدند، تمام رنگی نبود و خیلی کوچک در یک گوشه و با دو رنگ چاپ می شد. عکس های ویترین را باید وزارت ارشاد تایید می کرد.فیلم ها بیشتر خانوادگی بودند و نقش محوری داستان را مردها تشکیل می دادند. البته از نظر مضون و محتوا فیلم های شاخصی ساخته شد که حاصل تلاش سینماگرانی بود که در این دوره دیدگاه نویی ارایه دادند. سینماگران موج نو باعث رشد فرهنگی و تغییر سلیقه بینندگان شدند ولی در حال حاضر، بعضی افراد بی تجربه که عده ای از آنها هیچ اطلاعای درباره عرصه هنر و بازیگری ندارند و فقط دیالوگ می گویند، پا به عرصه بازیگری گذاشته اند.
مهشید افشارزادهبازیگری در سینمای ایران دوره دارد؟- نه! دوران ستارگی است که پایان دارد. یک زمان جولیا رابرتز را در خیلی از فیلم ها می دیدید، بعد نوبت نیکول کیدمن شد، بعد مدتی ساندرا بولاک گوی سبقت را از آنها ربود و در حال حاضر آنجلینا جولی محبوب شده است.چطور دوران یک بازیگر تمام می شود؟- به طور معمول در فیلم هایی که فیلم نامه های ضعیفی دارند، اولین چزی که حذف می شود، شبکه روابط کاراکترهاست که چرا نویسندگان در شرایط وابستگی به گیشه، نسخه های کلیشه شده در فیلم نامه نویسی را تکرار می کنند. این باعث محدودشدن شبکه روابط و نقش بازیگرانی می شود که در این شبکه بازی می کنند. در این صورت بیشتر قصه ها تکراری شده و برای جوانان نوشته می شود. تهیه کننده ها هم ترجیح می دهند در این قصه ها از چهره های پرفروش و امتحان پس داده، بهره ببرند. به این ترتیب خیلی از بازیگران نقش اول که دوران جوانی را طی کرده اند، بازنشسته می شوند.چرا برخی از بازیگران دوره شان تمام نمی شود؟- بعضی از بازیگران نقش اول حاضرند در نقش های کوچک تر بازی کنند ولی همیشه در صحنه باشند.آیا کسی باید از تمام شدن دوره شان جلوگیری کند؟- باید سرمایه گذاری عظیمی که در یک دوره روی آنها شده تا محبوب شوند، در نظر گرفته شود.آیا در ایران پایان بازیگری آغاز کارگردانی است؟- نه! هیچ ارتباطی به هم ندارد؛ هدف کار فرهنگی است.فکر می کنید فیلم تان فیلمی زنانه است؟- از این نظر که مشکلات خدمه زن یک هتل مدنظرم بوده، این طور به نظر می رسد ولی در نظر داشته باشید که فیلم قهرمان های مرد هم دارد.فیلم زنانه چه جور فیلمی است؟- اصول خاصی در فیلم های زنانه موردنظر قرار می گیرند. مثل واکنش نشان دادن به جامعه مردسالار. در فیلم های زنانه، شخصیت های مرد منفعل هستند زن ها نقش محوری در ماجراها دارند و داستان متوجه مسایل زنان است.
مهشید افشارزادهکارگردانان مرد بهتر به دنیای زنانه می توانند نزدیک شوند یا کارگردانان زن؟- طبیعتا زنان بهتر می توانند دنیای زنانه را نشان دهند چون آن را بهتر می شناسند. زن ها طبیعتا نسبت به مسایل دور و اطراف خود در جامعه حساس تر از مردها هستند.چون خودتان بازیگر بوده اید از روش خاصی در ارتباط با بازیگران استفاده می کنید؟- روش خاصی ندارم جز اینکه مسایل و مشکلات قشر بازیگر را می دانم.چرا نقش اصلی را به دیبا زاهدی که یک بازیگر جوان و ناشناخته است دادید؟- قبل از هرچیز به بازیگری نیاز داشتم که حدود هجده یا نوزده ساله باشد و در عین زیبایی، در چهره اش آمیزه ای از معصومیت و سادگی هم وجود داشته باشد.در زمان خواندن فیلم نامه بازیگران خودشان پیشنهادی برای جا به جایی نقش شان با نقش های دیگر نداشتند یا ابراز علاقه برای انتخاب سایر نقش ها نمی کردند؟- نه! همه نقش خودشان را می پسندیدند.بهنوش بختیاری چند بار ادای خواننده های هندی را در می آورد و می خواند، نگران نبودید آن سکانس دچار ممیزی شود؟- نه! به خاطر اینکه بازی خانم بختیاری از جنس بازی ها برای دوربینن یست.چرا صدای شهاب حسینی تا آخر فیلم گرفته است؟- صدای آقای حسینی در اثر حساسیت به هوای آلوده تهران گرفته بود ولی من حس کردم این ویژگی می تواند به شخصیت او در فیلم کمک کند. به هر حال باید کارکرد دراماتیکی هم داشته باشد، به نظرتان چه کارکردی دارد؟- به هر حال صدای اعتراض رضا برای احقاق حقوق خدمه اش به جایی نمی رسد.به نظرتان شهاب حسینی در این فیلم از تمام توانش استفاده کرده است؟- به نظرم بهترین بازی اش را کرده. طول و عرض نقش اصلا مهم نیست.حتی از بازی اش در جدایی نادر از سیمین هم بهتر شده- بله!نقش شقایق که لیلا بلوکات آن را بازی می کند، چه کارکرد دراماتیکی در فیلم نامه دارد، انگار اضافی است.- نقش شقایق در فیلم نامه که من بازنویسی کرده بود، بیشتر بود و حتی در بعضی مواقع مریم را به محل کارش یعنی هتل می رساند ولی چون بخش دانشگاه را کوتاه تر کردیم و قرار شد بقیه ماجرا در هتل اتفاق بیفتد، از نقشش کاسته شد.حالا به نظرتان انتخاب ایده و سوژه و فیلم نامه برای فیلم اول، حساسیت ها و وسواس های زیادی می خواهد؟ علت این حساسیت ها در چیست؟ شما چطور، برای این فیلم، از این نوع حساسیت ها داشتید؟- برای ساخت فیلم اول، همه می خواهند کار متفاوتی انجام دهند. البته برای من کار و دوم معنی ندارد. تماشاچی اول فیلم خودم هستم. بنابراین فیلمی می سازم که به آن اعتقاد داشته باشم.فیلم شما به نوعی در رده آثاری قرار می گیرد که پیشخدمت های یک هتل یا رستوران در مرکز اصلی ماجرا قرار دارند. آثار مختلف و تقریبا مشابهی در سینمای ایران و جهان در این باره ساخته شده، مثل گاسفورد پارک رابرت آلتمن یا در ایران بیست کاهانی. از این فیلم ها هم تاثیر پذیرفتید؟
- فقط فیلم بیست آقای کاهانی را موفق شدم ببینم و خوشم آمد ولی اصلا چیزی از آن در یادم نبوده که بخواهم از آن یا فیلم های خارجی از این دست تاثیر بگیرم.
لیلابلوکات، مهشید افشارزاده ، شیرین بینا و دیبا زاهدیچرا فرشاد محمدی، فیلم بردارتان یک لحظه از جلوی قاب عبور می کند؟- چون تعداد بازیگران اکسترا، در رستوران کم بود و من و ایشان تصمیم گرفتیم برای پرکردن فضای رستوران، در آن صحنه ظاهر شویم. خودم هم در صحنه رستوران دانشگاه، سینی به دست دیده می شود. به علاوه طراح صحنه و گریمور مردمان هم در نقش بادیگاردهای آمیتا باچان پشت در اتاق پرزیدنتال دیده می شوند.فیلم تان بالای یک میلیارد در اکران فروخت. فکر می کردید این رقم بفروشد؟- با درنظر گرفتن حواشی اکران، مردم خیلی به من لطف داشتند و از آنان تشکر می کنم.پس این فروش را برای فیلم تان موفقیت آمیز می دانید؟- با توجه به زمان اکران و هم زمانی آن با فیلم های استادان سینما، فروش آن را موفق می دانم. البته سرمایه گذاری درباره فیلم اقتصادی نیست. ما می توانستیم با آن پول یک ملک بخریم و در عرض این سه سالی که سرمایه مان راکد مانده بود، کلی سود کنیم!فیلم شما از فیلم «خانوم» که آن هم اولین فیلم یک کارگردان زن است، در اکران و فروش موفقیت آمیزتر بوده. فکر می کنید علتش چیست؟- یه نظرم آن فیلم هم، فیلم موفقی است. همین که کارگردانان زن توانسته اند فیلم های خوبی بسازند، کار بزرگی است.فیلم شما در اکران امسال با دو بازیگر مرد سینما، شهاب حسینی و رضا عطاران هم می تواند سنجیده شود و اصلا رقابت تنگاتنگی هم با ساکن طبقه وسط داشت، چرا در این رقابت ردکارپت و ساکن طبقه وسط از فیلم شما سبقت گرفتند؟- چرای آن را باید از مردم بپرسید شهاب حسینی و رضا عطاران از هنرمندان خوب و آشنا به سینما هستند. خدا را شکر می کنم که مردم از آنها استقبال کردند.فکر می کنید چرا مخاطبان سینما فیلم تان را دوست داشتند؟- اگر به مردم ایمان و آنها رادوست داشته باشید و درک کنید، آن احساس از طریق فیلم شما منتقل می شود و برعکس. معمولا اولین کارها موفق است به این علت که فیلم ساز هنوز به بیننده تعلق دارد و درگیر خودنمایی های حرفه اش نشده است.سینمای هند را دوست دارمچرا از نام آمیتا باچان در فیلم استفاده کردید و بازیگران جدیدتر هندی مثل شاهرخ خان را انتخاب نکردید؟- خب! نسل اول، دوم و سوم انقلاب او را بیشتر می شناسند.زمانی که بازیگر بودید بازی آمیتا باچان را دوست داشتید؟- آن زمان فیلم شعله را دیده بودم و دوستش داشتم.به سینمای هند علاقه مندید؟- به هرحال بالیوود دومین اقتصاد سینمای جهان را در اختیار دارد و نمی شود آن را نادیده گرفت. من فقط فیلم های هندی را که برنده جوایز شده اند، می بینم.مثلا؟- میلیونر زاغه نشین و زندگی پای را که درباره هند بود، دوست داشتم.سفر به هند داشته اید؟- نه! ولی دوست دارم بروم.
مهشید افشارزادهآمیتا باچان را از نزدیک دیده اید یا با او صحبتی کرده اید؟- یک بار در لندن او را دیدم ولی فرصت صحبت نداشتم.فکر می کنید مردم ایران به فیلم هندی علاقه دارند؟- تا آنجا که دیده ام، تعداد زیادی از مردم به این نوع فیلم ها علاقه مند هستند.واقعا باید بررسی شود که چه عاملی باعث فروش فیلم های شان می شود، آن هم در عصر ارتباطات که سینمای بیشتر کشورها مقهور سینمای هالیوود واقع شده است.نمی شد بگردید کسی را شبیه آمیتا باچان در ایران با فراخوان و این طور تکنیک ها پیدا کنید و در فیلم بگنجانید؟- در اصل تهیه کننده قرار بود ایشان را برای ایفای این نقش به ایران دعوت کند ولی چون نقشش کم بود و از طرفی جوابگوی هزینه ها هم نبودیم، از این مساله انصراف دادیم. انتخاب کسی که شبیه او باشد، مثل سریال هایی که شخصیت های تاریخی را بازسازی می کنند ما را از واقعیت دور می کرد.
مجله همشهری 6 و 7
یکشنبه 17 اسفند 1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]
-
سرگرمی
پربازدیدترینها