محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803844724
فارس گزارش می‌دهد روایت دانش‌آموز ۱۵ ساله از تشییع پیکر شهدای گمنام/ وقتی به خانه آمدم دلم تنگ بود
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: فارس گزارش می‌دهد
روایت دانش‌آموز ۱۵ ساله از تشییع پیکر شهدای گمنام/ وقتی به خانه آمدم دلم تنگ بود
حدیثه سیاحی ۱۵ ساله در خصوص مراسم تشییع پیکر شهدای گمنام می‌نویسد: «حالمان خوب بود. با شهیدان از مسجد خارج شدیم. چه پذیرایی خوبی بود. گل‌های لاله به ما می‌دادند و با «یا زهرا(س)» «یا زهرا(س)» شهیدان را می‌بردند».
به گزارش خبرنگار آموزش و پرورش خبرگزاری فارس، دوران 8 ساله دفاع مقدس گرچه سال 67 پایان یافته است ولی هنوز آثار و برکات آن همچون نسیمی وزیدن می‌گیرد و قلب و روح و جان کودک، پیر و جوان مردم این سرزمین را جلا می‌بخشد. مراسم تشییع پیکر مطهر 3 شهید گمنام از مسجد نور خیابان فاطمی تا حسینیه فاطمیه تهران بزرگ در روز 13 اسفند 93، همزمان با ایام فاطمیه اول برگزار شد. مراسمی که بسیاری از مردم شهیدپرور تهران در آن حضور داشتند. در جمع این حاضران، دانش‌آموزانی نیز حضور داشتند که از جمله آنها حدیثه 15 ساله است که به همراه دوستانش، به ندای دل در این مراسم حاضر شده‌اند.
حدیثه سیاحی دانش‌آموز پایه اول دبیرستان نرجس منطقه 6 تهران است که هرگز دوران 8 ساله دفاع مقدس را درک نکرده اما این مراسم را اینگونه صمیمانه روایت می‌کند: «من و دوستانم تصمیم گرفتیم هر طور شده به مراسم تشییع پیکر شهیدان گمنام برویم، با این هدف که بتوانیم با شهیدان ملاقات کنیم. بالاخره انتظار به پایان رسید ما چهارشنبه 13 اسفند به مراسم رفتیم. ساعت 9 صبح بود... سوار اتوبوس شدیم و تا رسیدن به مسجد صلوات می فرستادیم... بالاخره ساعت 9:10 به مسجد رسیدیم. وارد شدن به مسجد کار سختی بود. شلوغی نمی‌گذاشت ولی هر طور شده ما باید می‌رفتیم. با کلی زحمت توانستیم چادرمون را با تابوت سه شهید گمنام متبرک کنیم. حالمون خوب بود. با شهیدان از مسجد خارج شدیم. چه پذیرایی خوبی بود. گل‌های لاله به ما می‌دادند و با «یا زهرا(س)» «یا زهرا(س)» شهیدان را می‌بردند. به دوستم گفتم که جای پدر بزرگش خالی است، هر موقع که شهیدان را می‌آوردند، او هم بود. جالب این بود که مراسم ختم پدر بزرگش هم در همین مسجد برگزار شده بود. دوستم گریه می‌کرد و ما هم سعی می‌کردیم آرامش کنیم... شهیدان با سرود جمهوری اسلامی ایران وارد خیابان فاطمی شدند و تا خیابان کارگر مردم آنها را همراهی کردند.. در آنجا زنی مهربان به ما کاغذی داد که این چنین در آن نوشته شده بود «ای خواهرم قبل از هر چیز، استعمار از سیاهی چادر تو می ترسد، تا سرخی خون من» این جمله وصیتی از یک شهید بود.
از مراسم برگشتیم. وقتی به خانه آمدم دلم تنگ بود. حس کردم که باید برای شهدای گمنام نامه بنویسم... این چنین نوشتم:
نامه دانش‌آموز 15 ساله به شهید گمنام سلام نمی دانم اسم تو چیست؟ اهل کدام جای ایران زمین هستی؟ آرزویت چه بود؟ فقط می دانم اهل ایرانی و یکی از آرزوهایت آزادی ایران بود. من هرچه از تو تشکر کنم کم است. تو با ارزش ترین‌ها را به خاطر ناموس و ایران فدا کردی. آن چه که گران‌بهاترین چیز بود. تو آن را در راه ایران فدا کردی. اگر تو نبودی، من هم نبودم. زیرا تو بودی که گذاشتی ما نفس بکشیم اما از جان خود گذشتی. اسمت را نمی‌دانم چون گمنامی ولی می دانم هر اسمی داشته باشی انسان پاک و مهربان و دلسوزی هستی که جانت را فدا کردی. نمی دانم کودکی داری یا خیر؟ جوانی یا پیری؟ ولی می دانم تو رفتی تا هزاران کودک بمانند. تو رفتی هزاران جوان و پیر بمانند. تو رفتی تا کودکان بخندند. تو خود را فدا کردی و جنگیدی . بی آنکه توقع چیزی داشته باشی. تو بودی که با یا زهرا (س) یا زهرا (س) گفتن و جنگیدنت و اهدای عاشقانه خونت ایران را آزاد کردی.» پایان نامه این دانش‌آموز به امضایش مزین شده است و این یعنی پای تمام آنچه نوشته‌ام هستم ، چون یک کوه. این حس زیبا تنها در حدیثه سیاح 15 ساله قلیان نگرفته بلکه همین حس با همین شدت در بازگشت به خانه به برادر 10 ساله‌اش منتقل شده است. به طوری که همین حس، برادرش را نیز وا می دارد تا نامه‌ای برای شهیدان گمنام بنویسد. حتی با آن حس پاکش زیر نامه اش تجسمی از تانک و شهید حسین فهمیده را به تصویر می کشد. حس اینکه چه دل پاکی دارند نوجوانان و کودکان این سرزمین برای اینکه نقش حقیقت و معنویت بر آن شکل گیرد. حدیثه و محمد حسام یکی از کودکان و نوجوانان همین سرزمین هستند. آنها که با تکنولوژی آشنایند تبلت و.. هم دارند ولی فناوری‌ها آنها را غرق خود نکرده و مشتاقانه آماده تنفس معنویت هستند. محمد حسام سیاحی دانش آموز مدرسه حضرت مهدی (عج) منطقه 11 تهران نامه اش را چنین آغاز کرده است؛ اویی که روایت خواهر از مراسم قلبش را به تپش و هیجان واداشته است:
این نامه را برای شهیدان می نویسم. «سلام نمی دانم اسم تو چیست؟ فقط می دانم که شما جان خود را برای من و مردم این سرزمین فدا کرده اید. از جان خود مایه گذاشته اید. اگر الان بودید یک دنیا تشکر می کردم که جان خود را فدا کردید تا ما ایرانیان بتوانیم در کشور ایران به خوبی و خوشی زندگی کنیم. حسین فهمیده زیر تانک رفت تا به عراقی ها بفهماند که حتی یک وجب از خاک ایران را هم نمی دهد....» به گزارش فارس، این حس‌های زیبا و ارزشمند، از درون و ذهن این کودک و نوجوان تراوش کرده که نمونه کوچکی از کودکان و نوجوانان این سرزمین هستند. روح و وجود پاکشان آماده و جویای دریافت حقیقت است... کاش در این تشییع پیکرهای پاک شهدا، فضا و بستری برای حضور بهتر فرزندان و کودکان و نوجوانان این سرزمین فراهم شود تا به راحتی جرعه ای از حقیقت ناب را بنوشند و با وام داری به شهدا، برای سرافرازی ایران عزیز بیش از پیش تلاش کنند و به یادشان باشد که چه خون‌های ارزشمندی درخت تنومند این انقلاب را آبیاری کرده است و چه سخت است مسئولیت این آینده سازان. پس باید این کودکان را با چشم دل نظاره کرد، کودکانی تربیت شده در آغوش گرم و عارفانه پدر و مادرانی از جنس ناب ایمان. انتهای پیام/
93/12/16 - 13:55
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 152]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها