واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش خبرنگار ايرنا، شهيد بزرگوار اشرفي اصفهاني در سال 1323 هجري قمري در يك خانواده روحاني در خميني شهر متولد شد، وي فرزند مرحوم حجت الاسلام والمسلمين ميرزا اسدالله بود و جد اعلاي ايشان از علماي بزرگ جبل عامل بود و پس از دوران كودكي براي تحصيل علوم ديني رهسپار اصفهان شد. شهيد اشرفي اصفهاني 35 سال در حوزه هاي علميه قم و اصفهان بود، در اين مدت ضمن كسب علم و دانش به درجه اجتهاد رسيد، و همواره مورد توجه خاص اساتيد بزرگ و علما بود. مرحوم آيت الله بروجردي و مرحوم آيت الله حاج سيد محمدتقي خوانساري به ايشان عنايت خاصي داشتند، بطوريكه هر وقت به اصفهان مي رفت و سپس به قم مراجعت مي كرد اين دو بزرگوار و همچنين ديگر علما از ايشان ديدن مي كردند. با آغاز جنگ تحميلي و بسيج همه جانبه مردم و قواي مسلح براي حضور در جبهه و پشتيباني جبهه هاي جنگ، آيت الله اشرفي نيز با مهم توصيف كردن مسئله جنگ، در مدت 25 ماه در تمام خطبه هاي نماز جمعه و مصاحبه ها و پيام هاي خود به حضور مردم در جبهه ها تأكيد مي ورزيدند. شهيد محراب، دائماً با حضور در جبهه ها به ديدار رزمندگان مي شتافت و مقيد بود كه براي آنان سخنراني كند و با يكايك آنها مصافحه مي كرد و با آنان به گفتگو مي نشست و مي فرمود: وقتي به جبهه مي روم تا مدتي روحيه ام قوي مي شود. ايشان علي رغم كهولت سن مسافت هاي طولاني و راه هاي صعب العبور را به عشق ديدار دلاور ميدان جبهه با وسايل نقليه نظامي در شرايط دشوار مي پيمود، بارها در جبهه هاي ايلام، قصرشيرين پادگان ابوذر، گيلان غرب، نوسود، بستان، آبادان، خرمشهر و سومار حضور يافت و با سخنراني هاي دلنشين، به سپاهان اسلام روحيه بخشيد. در هشتم مهر 1361 در منطقه غرب، عمليات مسلم بن عقيل با حضور شهيد و تني چند از مقامات كشوري و لشكري آغاز شد، ايشان در آن شب حال عجيبي داشت و يك لحظه آرام نداشت و تا صبح به دعا و مناجات مشغول بود و لحظه اي هم به استراحت نپرداخت، نزديكي هاي صبح بود كه يك قبضه گلوله توپ در نزديكي چادر ايشان منفجر شد. فرماندهان براي ترك آن محل اصرار كردند، اما ايشان نپذيرفت و فرمود: من از اين محل نمي روم و آماده هر گونه مسئله اي هستم، زيرا خون من رنگين تر از عزيزان رزمنده نيست و بايد تا پايان عمليات اينجا باشم. شهيد به مسئله وحدت بين شيعه و سني اهميتي فوق العاده مي داد و اقدامات ايشان در اين زمينه بسيار مؤثر واقع مي شد. ايشان پس از 80 سال زندگي پرافتخار و خدمت به اسلام و قرآن توسط يكي از مزدوران و منافقين كوردل در ساعت 15/12 ظهر 23 مهر ماه 1361 در سنگر نماز جمعه مسجد جامع و در محراب نماز به افتخار شهادت نائل آمد و طومار زندگي پرافتخارش نه تنها بسته نشد بلكه ورقي ديگر خورد و نامش در صحنه گيتي مانند خورشيد براي هميشه مي درخشد. صفاي نفس شهيد اشرفي چنان بود كه ديداركنندگان با او از ملاقاتش دل نمي كندند و اگر ملاقات به تعويق مي افتاد يا انجام نمي شد دل شكسته مي شدند تا آنجا كه حضرت امام به يكي از روحانيون فرموده بودند: هر وقت آقاي اشرفي اصفهاني را مي بينم ياد خدا مي افتم. ، روحش شاد و نامش جاويدان باد. 567
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 273]