تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820684556
روسيه پوتين، پيامدهاي قتل نمتسوف
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۱۳ اسفند ۱۳۹۳ (۷:۲ق.ظ)
کيهان: روسيه پوتين، پيامدهاي قتل نمتسوف
به گزارش خبرگزاري موج، «روسيه پوتين، پيامدهاي قتل نمتسوف»عنوان يادداشت روز روزنامه کيهان است که در آن مي خوانيد؛
قتل باريس نمتسوف در نزديکي کرملين نقطه آغاز بروز يک جنبش اعتراضي عليه مقامات روسيه شده و شواهد و قرائن نشان مي دهد که غرب از اين مسئله به عنوان يک دستور کار براي تضعيف «روسيه پوتين» استفاده مي کند و سعي دارد با توسعه دادن به ابعاد و پيامدهاي آن روسيه را به دوره يلتسين برگرداند. در خصوص اين موضوع گفتني هايي وجود دارد:
1- نمتسوف در اواخر سال 1990- سال آخر رياست جمهوري يلتسين- از فرمانداري «نيژني نوگو رود» به معاونت نخست وزير روسيه رسيد که عمده ترين دليل ارتقاء سريع او، ارتباط ويژه او با غرب و به ويژه سازمان اطلاعاتي آمريکا بود. او در زمان رياست جمهوري پوتين به يکي از مخالفان سرسخت حکومت تبديل گرديد بدين جهت او بارها بازداشت شد و به زندان افتاد و در سالهاي اخير عملاً به رهبر مخالفان تبديل شده بود و از اين رو نمتسوف چند ساعت قبل از آنکه با شليک چهار گلوله از پاي درآيد، در يک گفت وگوي راديويي از ساکنان مسکو خواست که در تظاهرات روز يکشنبه گذشته شرکت نمايند. اين موضوع سبب شد که در جريان قتل او، انگشت اشاره بسياري به سمت مقامات روسيه چرخانده شود. اما مقامات مسکو به خوبي مي دانستند که قتل فردي در اندازه و با سابقه باريس نمتسوف پيامدهاي فراواني دارد و به تقويت موضع غرب گرايان در روسيه و کشورهاي پيراموني آن منجر مي شود. کما اينکه «ولاديمير پوتين» حدود دو ماه پيش در سخنراني خود گفته بود: «غرب به دنبال راه اندازي انقلاب نرم در روسيه است» با اين وصف مي توان گفت مقامات روسيه در زمان کشته شدن رهبر مخالفان در وضعيت هوشياري بوده اند و از اين رو فرضيه قتل او توسط پليس امنيتي مسکو قابل قبول نيست.
2- باريس نمتسوف 55 ساله که رهبري «حزب همبستگي روسيه» را در دست داشت، علي رغم تلاش زياد از نفوذ مردمي آنچناني برخوردار نبود. آخرين نظرسنجي ها بيانگر آن بود که در حالي که پوتين در نزد 86 درصد مردم روسيه داراي مقبوليت بود، نمتسوف کمتر از 3 درصد محبوبيت داشت. بنابراين شخص نمتسوف، حزب او و جرياني که او معرف آن به حساب مي آمد، در اندازه اي نبوده اند که براي روسيه و رئيس جمهور آن دردسرساز باشند.
بعضي از تحليلگران در ماجراي قتل نمتسوف انگشت هاي خود را به سمت سرويس هاي اطلاعاتي غرب و بخصوص سيا نشانه رفته و معتقدند از آنجا که غرب از زنده نمتسوف به جايي نمي رسيد، به مرده او دل بست و از اين رو قتل مشکوک او را به غرب نسبت داده اند. در کنار اين بحث اين موضوع مطرح مي شود که کشته شدن رهبر مخالفان براي غرب مطلوب نيست و براي تحريک احساسات و مديريت صحنه افکار عمومي، نياز به قتل فردي در اندازه رهبر مخالفان نيست. اما در عين حال فرضيه قتل او توسط سرويس هاي غرب زماني قوت بيشتري مي يابد که غرب از زمان کشته شدن نمتسوف، تلاش براي گسترش دايره کشمکش از مسکو به شهرهاي ديگر و حتي به کشورهاي مجاور را آغاز کرده اند. از اين رو بعضي معتقدند غرب به يک تلاش سريع براي دور کردن دست هاي روسيه از شرق اوکراين نياز داشت و اين در حالي بود که مذاکره طرف هاي اين موضوع به جايي نرسيده بود. با اين وصف پوتين ناچار است ثبات داخلي را اولويت بيشتري بخشد و دامن از ماجراي اوکراين برچيند. بنابراين نظريه ارتکاب قتل توسط سرويس هاي غرب توأم با معماي جدي است و براي رسيدن به جواب دقيق بايد در انتظار خبرها باقي ماند.
يک نظريه سوم هم وجود دارد و معتقد است که ترور باريس نمتسوف توسط راست گراها به وقوع پيوسته است. راست گرايان روسيه يا همان ناسيوناليست ها، نمتسوف و حزب او را به دليل مواضع او در بحران اوکراين «خائن» مي دانستند. راست گرايان يا همان «نئونازيست ها» فعاليت خود را از سال هاي 1372-1373 آغاز کردند و 4 سال بعد در شهرهاي مسکو، سنت پترزبورگ و ولگاگراد فعاليت خود را گسترش دادند. يک احتمال آن است که راست گرايان، نمتسوف را به خاطر تندروي هايش عليه مسکو به قتل رسانده اند. اين فرضيه اگرچه کاملاً دور از ذهن نيست اما به نظر مي آيد دستگاه هاي امنيتي روسيه با توجه به هشدار دو ماه پيش پوتين، احتمال وقوع چنين قتلي را مي داده اند و لذا اين فرضيه هم تا حد زيادي ضعيف به نظر مي آيد.
3- پاسخ به اينکه چه کسي رهبر حزب «همبستگي» روسيه را به قتل رسانده است، از اهميت زيادي برخوردار است، اما بيش از آن سرنوشت روسيه پس از ماجراي قتل باريس نمتسوف اهميت دارد. غربي ها چه او را به قتل رسانده باشند و چه نرسانده باشند، بزرگ ترين ميراث دار نمتسوف به حساب مي آيند. انتساب فوري قتل به دولت پوتين و دستگاه امنيتي آن و برگزاري تظاهرات در اوکراين و چندين کشور ديگر که در دوره اتحاد شوروي بخشي از اين امپراتوري بوده اند، از آمادگي غرب براي استفاده از فرصت حکايت مي نمايد و قاعدتاً غرب اين ماجرا را رها نمي کند و تلاش مي کند از آن به مثابه پلي براي رسيدن به مسکو استفاده نمايد.
در اين بين دو سؤال اساسي وجود دارد: آيا اولاً اين ماجرا ظرفيت شکل دهي به يک جنبش مؤثر اجتماعي را دارد؟ و ثانياً آيا غرب با هدف سرنگون کردن پوتين و جريان حامي وي پرونده قتل نمتسوف را پيگيري مي نمايد يا هدف غرب صرفاً تضعيف روسيه و کاستن از موقعيت و محبوبيت پوتين است. شواهد و قرائن بيان کننده آن هستند که در حال حاضر و تا مدت هاي نامعلوم، جايگزيني براي پوتين و حزب او وجود ندارد و از اين رو دست زدن به ترکيب روسيه که داراي تبعات امنيتي و سياسي گسترده اي است و شرايط شرق اروپا را کاملاً ملتهب مي نمايد، به نفع غرب نيست ولي از سوي ديگر رشد سريع روسيه در دوره پوتين و مدودف هم براي غرب غيرقابل قبول است. به نظر مي آيد غرب بين گزينه حذف پوتين قوي و کار با پوتين ضعيف به گزينه دوم علاقه مندتر باشد.
4- غرب مي داند که قتل نمتسوف کار هر کس که باشد، آن قدر ظرفيت ندارد که به يک تحول کيفي در سياست هاي مسکو منجر شود. غرب با نگاه به ساختار و سابقه امنيتي روسيه و نحوه مواجهه دستگاه امنيتي آن با پديده هايي نظير نمتسوف، روي خطاهاي دستگاه امنيتي روسيه حساب باز کرده است. غربي ها معتقدند مسکو در مواجهه با مشکل، سريع ترين و در عين حال سخت ترين گزينه را انتخاب مي کند و از اين رو مي توان او را به دام انداخت. غرب به زماني چشم دوخته است که سرويس امنيتي روسيه در مواجهه با معترضان به شليک متوسل شود و اين بار کشته هايي پديد آيند که در انتساب آن ها به پليس و دولت روسيه ترديد نباشد. در اين شرايط مي توان جمعيت هاي بيشتري به ميدان آورد و کار دولت را با دشواري جدي مواجه کرد. غرب معتقد است در چنين شرايطي دولت اولين قرباني است و اگر پوتين تحت فشار به تغيير دولت تن دهد، در واقع امتيازدهي به غرب را آغاز کرده و اين از سوي ديگر سبب کاهش جدي نفوذ او در ميان مردمي که وي را به خاطر ايستادگي هايش در برابر غرب، دوست دارند مي شود. آن وقت اين کاهش محبوبيت، جرأت مخالفان را بيشتر کرده و دائماً بر تعداد آنان مي افزايد و در نهايت اين وضعيت حزب پوتين را به شدت تضعيف مي کند.
5 - روسيه حداقل از زماني که اولين کودتاهاي مخملي را در اطراف خود مشاهده کرد، امکان تسري آن به روسيه را جدي گرفت و در طول اين - حدود - 10 سال تلاش کرد تا ساختار خود را مطابق با الگوي امنيتي جديد، تغيير دهد و تا حد زيادي هم تغيير داده است. روسيه در اين ميان در مواجهه با داخل از روش «مهار نرم» استفاده مي کند. نمونه هايي از اين سياست را مي توانيم در جريان مواجهه دولت با مخالفان پس از انتخاب دوباره پوتين به رياست جمهوري روسيه ملاحظه کنيم. در جريان اين تظاهرات ها دستگاه امنيتي و پليس در حين کنترل روند مخالفت از روش مألوف روسيه استفاده نکرد و لذا کشته اي روي دست دولت باقي نماند.
روسيه طي سالهاي اخير در مواجهه با خارج از روش «ضربه قاطع» استفاده کرده است. نمونه اي از اين مسئله را در مواجهه قاطع روسيه با استقلال شبه جزيره کريمه در جنوب اوکراين و حمايت از روس تبارهاي ساکن در شرق اوکراين مشاهده کرده ايم. اين در حالي است که پيش از اين آمريکايي ها ادعا مي کردند ارتش ايالات متحده آن قدر توانايي دارد که بحران هاي امنيتي را با سرعت و با ضربه قاطع مهار کند که البته طي ۱۰ سال گذشته اين ادعا کاملا با شکست مواجه بوده است.
مقامات روسيه و به خصوص دستگاه هاي امنيتي، اطلاعاتي و پليس آن طي سال هاي اخير مطالعات زيادي روي راه هاي مهار انقلاب هاي رنگي و خنثي سازي توطئه نرم غرب انجام داده اند در اين ميان استفاده از تجربه موفق ايران در حدود 30 سال مهار حرکت هاي غرب و از جمله انقلاب هاي رنگي، مورد توجه روس ها بوده و هيات هاي ملاقات کننده در مسکو و تهران فرمول هاي معيني را براي مهار حرکت غرب به دست آورده و آن ها را به محک تجربه هم زده اند.
نويسنده: سعدالله زارعي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]
-
گوناگون
پربازدیدترینها