واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: اولين انتخابات رياست جمهوري در ايران در حالي انجام شد که گويي بنيانگذار جمهوري اسلامي با تمام ايماني که به اين عبارت داشتند که سياست ما عين ديانت ماست، روحانيون را از کانديداتوري منع کردند. آن روز شايدکسي باور نمي کرد که چرا رهبر نظام چنين تصميمي گرفته اند ، اما اين روند باعث شد ماهيت بسياري از غربزده ها يا عاملين آمريکايي که در قالب نومسلماني، لحظات آخر پيروزي انقلاب به فرآيند آن چسبيده بودند، نزد مردم افشا شود. در اين ميان ابوالحسن بني صدر يکي از اصلي ترين چنين چهره هايي بود که خود را به انقلاب چسبانده بود و با عوام فريبي توانست، پنجم بهمن ماه 1358 به رياست جمهوري برسد- رياست جمهوي 4 ساله اي که بيش از 17 ماه به طول نيانجاميد-. امام خميني (ره) مطابق قانون اساسي حکم رياست جمهوري وي را تنفيذ کردند و براي ايجاد هماهنگي و داشتن قدرت اجرايي بيشتر او را به رياست شوراي انقلاب و به سمت فرماندهي کل قوا نيز منصوب نمودند . اما در شش ماهه دوم سال 1359 بني صدر روش خود را دگرگون کرد. در اين 17 ماه رخدادهاي زيادي از سر انقلاب گذشت که جنگ تحميلي، ماجراي شريعتمداري، کودتاي نوژه و مساله لانه جاسوسي از آن جمله است که بيش از همه ، مي بايد در زمينه طرح هاي ويرانگر بني صدر درباره جنگ که ماهيت وي را آشکار مي ساخت، در استيضاح ، سقوط و فرار وي تاکيد کرد. وي هم چنين در بدنام کردن ياران امام از هيچ کوششي فروگذار نبود که از جمله آنها مي توان به مقابله با مجلسي که آن زمان از ياران امام شکل گرفته بود، متهم کردن حزب جمهوري اسلامي که سه يار اصلي امام (ره) آن را برپا ساخته بودند به ديکتاتوري و برخورد با روزنامه هاي انقلاب و صدا و سيما اشاره کرد. بني صدر پس از رسيدن به قدرت روز به روز از امام و مردم انقلابي که وي با تظاهر به وفاداري به آنها خود را به رياست جمهوري رسانده بود ، فاصله مي گرفت و در مقابل به گروهک هايي که قبلا خود را دشمن سرسخت انها معرفي کرده بود، نزديک مي شد. وي در مقام رييس جمهوري از هر فرصتي براي تضعيف ياران صادق و انقلابي امام و نهادهاي قانوني کشور مثل مجلس و قوه قضاييه و سپاه پاسداران استفاده مي کرد و براي مقابله با مردم به تقويت گروهک ها مي پرداخت و با کمک آنها اين سو آن سو آشوب وفتنه بر پا مي کرد . اما اين همه در کنار اقدام اصلي اش که بي توجهي به فرمايشات امام (ره) است ، بسيار کم جلوه مي کند، اين بي توجهي ها و توهين ها و راه نشان دادن به دشمن در جنگ کار را به جايي رساند که وي در نهايت رو در روي جمهوري اسلامي ايستاد و مردم را به مبارزه با آن دعوت کرد! سر انجام کار به جايي کشيد که امام خميني (ره) در خرداد ماه سال 1360 بني صدر را از فرماندهي کل قوا عزل کردند و چند روز بعد مجلس به عدم کفايت سياسي وي براي ادامه رياست جمهوري راي داد و بني صدر از سمت خود بر کنار شد . وي که پس از برکناري مخفي شده بود ، به همراه برخي از سران گروهک منافقين از جمله مسعود رجوي از کشورخارج شد و به پاريس گريخت . جالب اينجاست ،خلباني که آنان را به پاريس برد همان فردي بود که محمد رضا پهلوي را روز 26 دي ماه سال 1357 از ايران خارج کرد. ک/1 550/380/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 232]