محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832153665
10 ملاحظه برای خانواده‌های بیماران مبتلا به سرطان |اخبار ایران و جهان
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: 10 ملاحظه برای خانواده‌های بیماران مبتلا به سرطان
امید، اکسیر سرطان است.
کد خبر: ۴۷۸۹۴۹
تاریخ انتشار: ۰۷ اسفند ۱۳۹۳ - ۲۲:۱۲ - 26 February 2015
سیمرغ نوشت:
خانواده‌هایی که بیمار مبتلا به سرطان دارند، سهم قابل‌توجهی از بار گران سرطان عزیزشان را به دوش می‌کشند. از یک طرف، نقشی مهم در حمایت از بیمار دارند و از طرف دیگر، خود این خانواده‌ها به علت فشارهای اجتماعی، روانی و نیز مسئولیت دشواری که دارند، باید از جوانب مختلف مراقبت و حمایت شوند. از این رو حوزه سلامت، باید توجهی افزون‌تر به آنها داشته باشد. چند ملاحظه اخلاقی در این خصوص شایان ذکر است:
1) در آغاز بیماری، خانواده‌ها برای شنیدن خبر بد، پیشقدم نشوند و بیمار را در بی‌خبری نگذارند. قرار نیست خبر بد را خانواده بیمار به او بدهند. اگر اولین شنونده خبر بد، خود بیمار باشد، اعتمادی که میان پزشک و بیمار شکل می‌گیرد، مسیر درمان را هموار می‌کند و با کرامت بیمار نیز سازگار است.
2) بیمار را به خود وابسته نکنیم. وابسته شدن بیمار، توان تصمیم‌گیری او را مختل می‌کند. انسان، انسان است چون اختیار دارد، نشانه اختیار توان تصمیم‌گیری است. با وابسته کردن بیماران، شأن انسانی آنها را مخدوش می‌کنیم.
3) به بهانه بیماری در همه احوالات بیمار دخالت نکنیم و به حریم خصوصی‌اش سرک نکشیم.
4) بیماران از آنچه به‌نظر می‌آیند باهوش‌ترند. به جای احترام، به آنها ترحم نکنیم.
5) هوای بچه‌ها را داشته باشیم. گاهی توجه به بیمار مبتلا به سرطان منجر به بی‌توجهی به بچه‌های خانواده می‌شود. اضطراب و تلاطم کودکان را در این احوال جدی بگیریم.
6) برنامه‌های آینده خانواده را با بیمار در میان بگذاریم و طرح و نظر او را جویا شویم. بیماران از مشارکت در برنامه‌های خانواده حتی در فردایی که ممکن است خودشان نباشند، آرام می‌شوند.
7) حس سرباری را به بیمار القا نکنیم. توجه کمتر بدون ناراحتی و غر زدن بهتر از توجه زیادی است که با کلام زخم‌زننده یا شکایت‌آمیز همراه باشد.
8) از بیمار استفاده ابزاری نکنیم. مثلا مشکلات خودمان را به این بهانه که ما از بیمار مبتلا به سرطان پرستاری می‌کنیم، توجیه نکنیم.
9) کانون گرم خانواده را «بیماری‌محور» نکنیم. گاهی سفری نیم‌روزه با خانواده، بیش از دغدغه‌های هراس‌آلود اطرافیان به زندگی بیمار معنا می‌دهد.
10) از علت‌یابی‌های بی‌دلیل یا انتساب بیماری به گناهان پیشین بیمارمان بپرهیزیم.
درنگ کنیم؛ امید، اکسیر سرطان است. امید ممکن است سرطان را بهبود نبخشد اما آن را به عشق تبدیل می‌کند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 60]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها