واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: چهارشنبه ۶ اسفند ۱۳۹۳ - ۱۰:۳۳
شهر سنندج بهعنوان مرکز استان کردستان همواره مورد توجه بوده و سبک معماری بناهای آن از گذشته تا امروز دستخوش تغییرات بسیاری شده است. «شهلا رعنایی»، یک کارشناس ارشد جامعهشناسی در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقهی کردستان، اظهار کرد: شهر سنندج، بافتی سنتی و با ارزش دارد که ریشه در عصر صفوی، قاجار و اوایل پهلوی دارد به گونهای که فعالیتهای شهرسازی در این ادوار در شهر سنندج موجب ایجاد بناهایی شده که از نظر معماری ارزش قابلتوجهی دارند. وی افزود: بخشی از این بافت تاریخی که شامل چندین منزل مسکونی قدیمی، بازار، مسجد، حمام و سایر بناهای شهری است، همچنان معماری اولیهی خود را حفظ کردهاند. این کارشناس ارشد جامعهشناسی یادآور شد: علاوهبر این، موقعیت جغرافیایی و فیزیکی شهر سنندج نیز به ایجاد ویژگیهای منحصر به فردی در ساختار شهرسازی و معماری آن منجر شده است، معماری پلکانی و ایجاد کوچهها و گذرهای قدیمی، پیچ در پیچ و فشرده، فضای این شهر را خاص و متمایز کرده است. وی ادامه داد: با این اوصاف، روند گسترش شهرنشینی و هجوم مهاجران روستایی به شهر در جریان تحولات سیاسی و اقتصادی(همچون اصلاحات ارضی) از سالهای آغازین دههی 40 به بعد، رشد تکنولوژی و وسائل ارتباطی، سنندج را از شهری سنتی با جمعیتی محدود به شهری با جمعیتی رو به گسترش و امروزی تبدیل کرد. رعنایی یادآور شد: شکلگیری محلات و ایجاد سکونتگاههای خودرو و غیررسمی در اطراف شهر همچون عباسآباد و تقتقان و پیوستن آنها به بافت اصلی شهر در جریان تحولات سیاسی اجتماعی سالهای 1355 تا 1365 اتفاق افتاد. وی تصریح کرد: این رشد و انبوه شهرنشینی در شهر سنندج در اکثر موارد، بدون برنامه و اصول صحیح شهرسازی انجام شده و علاوهبر این همچون بسیاری دیگر از شهرهای ایران، گسترش و نوسازی سنندج بدون توجه به پیشینه تاریخی و فرهنگ و معماری حاکم بر آن انجام شده است به شکلی که چهرهی شهر به مرور از بافت سنتی با بناهای تاریخی به بافت غیراصولی، انبوهسازیشده، همراه با عدم مدیریت در ساخت و سازهای شهری امروزی و بدون توجه به المانهای زیباسازی و بصری شهری تبدیل شده است. این استاد دانشگاه افزود: این امر از سوی دیگر موجب تخریب بافت تاریخی و سنتی شهر شده و آنچه باقی مانده است، تکبناهایی در میان انبوه خانهها و مغازهها است که نه تنها دیگر قابلیت ارائهی زیبایی بصری را ندارند، بلکه گمشدن آنها در میان سیل شهرسازیسازی نامتعادل و نامنظم، نیاز به ساخت مسکن بیشتر با افزایش روزافزون جمعیت و مغازهها و ایجاد بنگاهها اقتصادی بیشتر توأم با رونق اقتصادی این شهر، نوعی شلختگی را موجب شده است که آشفتگی بصری را نیز در پی دارد. وی خاطرنشان کرد: بر همین اساس آنچه که اکنون شهر سنندج به آن نیاز دارد، آرایش و پیرایش شهری است که بخش اصلی آن در گرو مدیریت درازمدت در زمینهی ساخت و سازهای شهری، خیابانها، معابر و پیادهروهای این شهر است. رعنایی ادامه داد: اما آنچه در کوتاهمدت نیز قابل دسترس است زیباسازی بصری شهر و تبدیل فضای شهر به فضایی دلپذیر است؛ فضایی که به بیان لاهیجی، سلامت و شادی شهروندان را موجب میشود و تعامل و ارتباطات اجتماعی و روانی شهروندان از آن تأثیر میپذیرد. وی تصریح کرد: این امر میتواند از طریق ایجاد بازسازی و مرمت آثار تاریخی شهر(همچون عمارت خسروآباد مشرف به پارک سپیدار و ...) و ایجاد المانهای شهری و الگوهای هنری که نماد شهر سنندجاند، صورت پذیرد. این کارشناس ارشد جامعهشناسی خاطرنشان کرد: بهترین زمان برای انجام این کار و شناساندن شهر سنندج با هویتی مشخص در زمینهی فضای شهری، زمان استقبال از بهار و عید نوروز میتواند باشد، چون منتظر ماندن برای یک اتفاق خارقالعاده که سیما و منظر شهر را دگرگون کند، نتیجهبخش نیست، بلکه باید با کمک گرفتن از آثار هنری کوچکتر، به زیباسازی شهر کمک کنیم. وی یادآور شد: برای انجام این کار فراخوان ستاد استقبال از بهار و بهرهگرفتن از ایدهها و الگوهای هنری شهروندان و هنرمندان در زیباسازی شهرمان نتیجهای قابل ملاحظه میتواند در پی داشته باشد. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]