واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گزارش فارس از همایش بیدارگر بصیر
کایینی: بازگشت بشر به معارف اهل بیت(ع) فلسفه تاریخ منذر بود
یک نویسنده و روزنامهنگار با بیان اینکه خیلیها تاریخ مینویسند اما فلسفه تاریخی ندارند، گفت: یک مورخ اندیشمند در خلال تاریخنویسی به فلسفه تاریخ میرسد و فلسفه تاریخ منذر بازگشت بشر به تاریخ اسلام، معنویت و اهل بیت(ع) است.
به گزارش خبرنگار تاریخ خبرگزاری فارس، همایش بیدارگر بصیر به مناسبت سومین سال درگذشت حجتالاسلام والمسلمین علی ابوالحسنی (منذر) با حضور حجتالاسلام حامدرضا معاونیان، موسی حقانی رئیس مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر، محمدرضا کائینی تاریخپژو و روزنامهنگار، محمدحسین رجبی استاد دانشگاه و محمدحسن رجبی استاد دانشگاه، حمیدرضا سنگری استاد دانشگاه و نویسنده برگزار شد. کایینی مورخ و روزنامهنگار در این مراسم اظهار داشت: مصاحبهها و مقالات زیادی را با سماجت از ایشان گرفتم و معمولاً گفتوگوی من از ایشان بسیار طول میکشید هر جلسه حدود 5 تا 6 ساعت ادامه یافت. وی ادامه داد: در طول این جلسات بحثهای زیادی میشد به طور مثال در یکی از این جلسات بحث شد که آیا اهل بیت(ع)در کدام اربعین، اول، دوم و سوم به کربلا رسیدند. من برای ایشان نقل کردم که شهید قاضی طباطبایی معتقد است که اهل بیت در اربعین به کربلا رسیدند. و نظرات دیگر علما را نیز را خدمت ایشان عرض کردم دیدم که ایشان به طور ناخودآگاه از فضای گفتوگو خارج شد و پس از دو سه ماه ایشان را دیدم شروع کرد به اثبات اینکه اهل بیت در کدام اربعین به کربلا رسیدند. این روزنامهنگار گفت: چون بسیاری از علما اتفاق نظر دارند که اهل بیت در اربعین اول به کربلا رسیدند این مسئله تاریخی، اهمیت آنچنانی نداشت اما قصد داشتم با نقل این خاطره بیان کنم رسیدن به حقایق تاریخی تا چه اندازه برای آن مرحوم اهمیت داشت. آنچنان حساس بود که خیلی از نکاتی که به گوش ایشان میرسد ایشان را میآزرد و شاید یکی از دلایل رحلت زودهنگام ایشان این حساسیت بیش از اندازه بود هرچند نمیتواند دست تقدیر الهی را نادیده گرفت. وی با بیان اینکه خیلیها تاریخ مینویسند اما فلسفه تاریخی ندارند، گفت: یک مورخ اندیشمند در خلال تاریخنویسی به فلسفه تاریخ میرسد و فلسفه تاریخ منذر بازگشت بشر به تاریخ اسلام، معنویت و اهل بیت(ع) است. کایینی ادامه داد: علی ابوالحسنی باور داشت بازگشت بشر به سمت معارف حقه و اهل بیت اتفاق میافتاد و ایشان همچنین بر این اعتقاد بود که ایران ظرف و تشیع مظروف آن است به همین دلیل به ایرانیت و تشیع حساسیت داشت او ایرانی را میدید که ظرف تشیع اهل بیت و محل تبلور تشیع بود و همیشه از این ظرف شیعی دفاع میکرد. وی گفت: اساساً برخی از مؤمنین بعد از انقلاب به این نتیجه رسیدند که دیگر شعائر دینی لازم نیست اما مرحوم منذر در انتقاد به چنین نگاهی تاکید میکرد همین مسئولان با توجه به شعائر مذهبی جنگ را اداره کردند. این نویسنده «کتاب «دو برادر» در تقریر ناگفتههایی از زندگی و زمانه جلال و شمسآلاحمد گفت: در باب فرقهگرایی هیچ انسان اندیشمندی موافق خرافه نیست اما اینکه هر روز براساس ذهنیت سطحی، بخشی از شعائر را از بین ببریم در نهایت شعائر حسینی از بین میرود. وی در پایان خاطرنشان کرد: شخصیت مرحوم منذر بسیار جالب و صادق بود و به همین دلیل بسیاری شاید در برخورد اول وی را انسان سادهای میپنداشتند اما مرحوم منذر به فراخور توانایی افراد صحبت میکرد و از این منظر انسانی سیاستمدار و پیچیدهای بود. انتهای پیام/
93/12/05 - 13:11
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 68]