تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1850921988
- خاموشی تدریجی چراغ صنعت
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: خاموشی تدریجی چراغ صنعت تهران- ایرنا- «خاموشی تدریجی چراغ صنعت» عنوان سرمقاله روزنامه «آفرینش» به قلم «حمیدرضا عسگری» است که در آن می خوانیم: در تمامی مناسبت ها، دیدارها و سفرهای داخلی و خارجی، راه حل و علاج اقتصادی کشور را رونق تولید و صنعت بیان می کنیم و برای توسعه و قوت آن از دیپلماسی خارجی گرفته تا ورود بخش خصوصی، بحث ها و همایش های گسترده ای را در دستور کار قرار داده ایم.
چرخیدن چرخ های اقتصاد، چرخیدن چرخ های صنعت،چرخیدن چرخ زندگی مردم و سانتریفیوژها را منوط به اقتصاد مقاومتی کرده ایم، اما ملزومات اساسی آن را با بی توجه رها کرده و خواسته یا ناخواسته برسر راه آن مانع تراشی می کنیم. تمامی مسولان و کارشناسان و فعالان اقتصادی کشور بر عامل "تولید و صنعت" به عنوان نوش داروی زخم های کهنه اقتصاد تاکید دارند و متفقا بر حمایت و ارائه تسهیلات به بخش تولید کشور اصرار می کنند، اما درعمل شاهد طی شدن رویه های قبلی و تحمیل بار کسری بودجه های مختلف بر این بخش هستیم.
پس از آنکه در طی سال های گذشته بخش صنعت به عنوان "قلک دولت" تبدیل شده بود و هروقت با کسری مواجه می شد با افزایش هزینه های مختلف به سراغ آن می آمد، انتظار می رفت مقامات تبدیر و امید، بر روش های غلط اسلاف خود حرکت نکنند. اما انگار این رویه در تارپود اقتصاد و بودجه کشور ریشه دوانده و چاره ای برای درمان آن نیست. درهمین راستا وزارت نیرو اعلام کرده «براساس پیش بینی این وزارتخانه برای جبران کسری و بدهی های پیمانکاران و اجرای پروژه ها برای سال 94 با افزایش 30 درصدی تعرفه برق مواجه خواهیم بود. لذا سال آینده برق مشترکین خانگی و کشاورزی 10 درصد و برق سایر مشترکین اعم از صنعتی، اداری و تجاری 20 درصد افزایش می یابد».
این چه تدبیری است که باید برای جبران کسری بودجه مدام تعرفه ها و هزینه های مختلف را بر بخش صنعت و تولید کشور تحمیل کرد؟! آیا درتمام دنیا نحوه حمایت از صنعت به این رویه صورت می گیرد؟! درتمام دنیا سیستم حمایتی دولت ها از بخش های صنعتی و خصوصی به گونه ای است که هرچقدر کارخانجات و تولیدکنندگان کسب و کار خود را وسعت دهند و اشتغال بیشتری را فراهم کنند، از امتیازات و تسهیلات بیشتری برخوردار می شوند. اما در کشور ما حرف ها و شعارها به نفع تولید است و در حیطه عمل همه چیز به نفع نهاد ها و دستگاه های حکومتی تمام می شود!
درطی یک دهه گذشته و خصوصا پنج سال اخیر فشاردولت به بخش صنعت تا قدری افزایش یافت که تامین هزینه های تولید برای صاحبان کارخانه ها امکان پذیر نبود و بسیاری از آنها واحدهای خود را تعطیل کردند و یا تمام کارخانه و تجهیزات آن را با قیمتی پایین واگذار نمودند. این گفته ها اغراق و یا سیاه نمایی نیست، بلکه می توان سری به شهرک های صنعتی زد و حرف های صاحبان کارخانه های تعطیل شده را شنید. در بسیاری از کشورهای توسعه یافته وقتی سرمایه گذاری پا به عرصه تولید و صنعت می گذارد، جدای از آنکه تسهیلات مالی و اداری فراوان به وی اهدا می کنند، تا پس از راه اندازی و تولید محصول در خط تولید انبوه، از وی مالیات اخذ نمی کنند. اما در کشور ما پس طی یک پروسه چند ساله برای اخذ مجوز از همان ابتدا باید هزینه های مختلفی را به حساب دولت واریز کنند تا بتوانند شروع به فعالیت نمایند.
جالب اینجاست که حتی بسیاری از این واحدها در شهرک های صنعتی از امکانات اولیه همچون گاز یا آب برخوردار نیستند، و تمام هزینه های فراهم سازی این امکانات برعهده خود آنها گذاشته شده است. حال افزایش قیمت هایی همچون برق، گاز، آب، مالیات، حقوق کارکنان، دارایی، بیمه و... را با تمام دغدغه ها و بوروکراسی های عریض و طویلش را به مشکلات بخش صنعت اضافه کنید. آیا می توان توقع داشت فعال و سرمایه گذار اقتصادی ما درچنین شرایطی به ادامه تولید در داخل اشتیاق و میل داشته باشد؟ آیا گزینه مهاجرت و بیرون کشیدن سرمایه مالی از چنین حوزه پر مشغله ای و بردن آن به خارج از کشور و بانک های اروپایی راحت تر و به صرفه نیست؟!
توقع عامه مردم این است که دولت به طور ملموس بخش تولید و صنعت کشور را مورد حمایت قرار دهد تا از قبل آن درآمدهای تولیدی افزایش یابد و بخشی از جمعیت کثیر بیکاران کشور مشغول به کار شوند. درغیر این صورت دادن آمارهای مداوم از کاهش تورم و بهبود شرایط اقتصادی برای مردم قابل پذیرش نخواهد بود.
منبع: آفرینش
اول**1368**
05/12/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها