محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842067572
- بنارس،مقصد سفر سالانه یک میلیون زائر
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: بنارس،مقصد سفر سالانه یک میلیون زائر دهلی نو- ایرنا- بنارس، شهر مقدس هند، که پایتخت مذهبی این کشور لقب گرفته، سالانه پذیرای حدود یک میلیون نفر زائر است. این شهر بسیاری از سنت های قدیمی هندوها را حفظ کرده و یکی از بهترین مکان ها برای سفر و شناخت فرهنگ مردم هند به شمار می رود.
به گزارش ایرنا، این شهر در حاشیه رود گنگ ساخته شده و یکی از قدیمی ترین شهرهای تاریخ بشر به شمار می رود.
بنارس، شهری که هندو ها آن را به "شیوا" یکی از رب النوع های خود منتسب می دانند، به دو نام دیگر کاشی و واراناسی (Varanasi) نیز شناخته می شود. این شهر در 320 کیلومتری جنوب شرقی شهر لاکنو قرار دارد. لاکنو شهر مرکزی ایالت اتارپرادش است.
هندوها از سراسر کشور پهناور هند برای تطهیر خود به اینجا می آیند تا به زعم آنها مادر "گنگ" آنها را غسل دهد. هر چند تعداد مسلمانان نیز در این شهر چشمگیر است و گفته می شود یک چهارم جمعیت آن مسلمان هستند.
علاوه بر رود گنگ، معابد بسیاری هم در این شهر وجودددارد که قدمت آنها به قرن هجدهم برمی گردد. شهر قدیمی و خیابان ها باریک اند ولی در تمام طول سال پذیرای گردشگران گوناگون هستند.
جمعیتی هزار برابر بیش از ظرفیت
در سال های اخیر بنارس به دلیل نداشتن زیرساخت های کافی برای پذیرایی از تعداد زیادی زائر و گردشگر و همچنین هدایا و اجسادی که به گنگ ریخته می شوند، از نظر زیست محیطی بسیار آلوده شده است.
براساس بررسی هایی که در سال 2006 هیات کنترل آلودگی زیست محیطی ایالت اتاراکند هند صورت داد، سطح باکتری کلیفرم در این آب پنج هزار و 500 است. این رقم بسیار بیش از آن است که بتوان از آب این رود برای کشاورزی استفاده کرد.
با وجود دارا بودن بیش از 14 میلیون نفر جمعیت (بر اساس سرشماری سال 2011)، خیابان های باریک و منحنی شکل بنارس به همان سنت شهرهای کوچک هند باقی مانده است. این شهر برای 13 هزار نفر ساخته شده است. با انبوه زائرانی که به این شهر سرازیر می شوند، حضور بیشتر دستفروشان در گوشه و کنار خیابان ها هم طبیعی است که بر شلوغی و ازدحام شهر می افزاید. حتی ارائه خدماتی همچون دندان پزشکی به شیوه سنتی در پیاده روهای بنارس هنوز به چشم می خورد.
باریکی خیابان ها اجازه عبور اتوبوس را نمی دهد. از همین رو، بنارس درباره حمل و نقل عمومی حرفی برای گفتن ندارد. جابه جایی مسافر به عهده همان ریکشاها (موتور سه چرخ) است که بیش از ظرفیت معمول خود مسافر سوار می کنند؛ یا جیپ هایی که تعداد زیادی مسافر در آنها سوار می شوند.
عبادت در رود مقدس
صبح زود مه سنگینی روی رود خانه را می پوشاند. یکی از جاذبه های بنارس، دیدن طلوع آفتاب روی رود گنگ است. مه آنقدر غلیظ است که قایق های روی رود به سختی دیده می شوند فقط می توان صدای پاروها و قایق ها را شنید که امواج را می شکافند و پیش می روند. در ساحل مردم را می بینی که به شستشو و نظافت صبحگاهی مشغولند. یکی در آب این رود مسواک می زند، دیگری لباس هایش را با این آب می شوید و برای تمیز تر شدن آنها را به زمین می کوبد، سفیدی پارچه ها در نور خورشید بازتاب می یابد و منظره زیبایی ایجاد می کند. برخی همراه با آوازهای مذهبی در آب غسل می کنند. آنها ابتدا قدری آب را در مشت نگه می دارند و دعا می خوانند، بعد تمام سر و بدن خود را در آب فرو می برند. اطرافیان به نشانه آرزوی سلامت روی سر یکدیگر آب می ریزند.
در کوچه ها که راه می روی بوی چای و شیر از کتری های دودزده فروشندگان دوره گرد، دود عودهایی که از هر در و پنجره ای بیرون می زند و صدای آوای "رام رام" کسانی که اجساد مردگان را برای تدفین به سمت رود می برند، حال و هوایی خاص به این شهر می دهد. این قسمت از شهر که در بستر رود گنگ ساخته شده، حالتی پلکانی دارد. همچون سایر اماکن مذهبی، اینجا هم مغازه ها از کالاهای عبادی پر است؛ از گل و شمع گرفته تا عود و چوب برای سوزاندن اجساد و ظرف های پلاستیکی برای بردن مقداری از آب مقدس به نشانه تبرک برای سوغات.
در حاشیه رود همیشه اتفاق هایی در جریان است. مرده سوزی بی وقفه در طول شبانه روز ادامه دارد، در مراسم نیایش صبحگاهی و شامگاهی آرزوهای بسیاری روی شمع ها به رود سپرده می شوند. غروب ها که آلودگی آب رود در تاریکی هوا گم می شود، رود پر از نقطه های کوچک نورانی می شود و صدای بلند موسیقی آیینی احساسی خاص را در بیننده بوجود می آورد.
آیین مرده سوزی
مرده هایی که بر روی دست به سمت رود برده می شوند از خوش شانس ترین مردم هند هستند که اجسادشان توانسته راه رود مقدس گنگ را پیش بگیرد. هندوها معتقدند اگر خاکستر مرده در گنگ ریخته شود، روح او از چرخه تولد و مرگ رها خواهد شد. هندوها که به تناسخ معتقدند می گویند هر یک از موجودات زنده می توانند به 8.4 میلیون صورت بارها و بارها به دنیا آیند.
هندوها مرده ها را غالبا می سوزانند. مرده سوزی آدابی دارد که چندان پیچیده نیست. جسد را در پارچه سفیدی می پیچند و آن را روی چوب هایی که برای سوختن مهیا کرده اند قرار می دهند. همراه جسد، میوه، گل و غذاهایی که در خانه و معبد به آنها دعا خوانده شده نیز سوزانده می شود. بعد کاه و چند تکه چوب دیگر روی چارچوبی که برای جسد درست شده قرار می دهند و آتش زده می شود. اینکه جسد چقدر بسوزد به میزان تمول فرد بستگی دارد. کسانی که می توانند چوب بیشتری بخرند جسدشان بهتر می سوزد و لازم نیست نیم سوز در رود انداخته شوند. چند ساعت که از سوختن جسد گذشت، یکی از نزدیکان متوفی آبی روی آن می ریزد و با او خداحافظی می کند. حالا باید به خانه برگشت. سفیدپوشان سوگوار با بخشی از خاکستر که برای خود نگه داشته اند می روند تا آن را به یاد عزیزشان همیشه در کنار عکسش نگه دارند و برایش عود و شمع بسوزانند.
علاوه بر جاذبه هایی که این شهر برای گردشگری دارد، خارجی های زیادی هم در این شهر زندگی می کنند. بسیاری از آنها در معابد در کنار سایر شاگردان علوم مذهبی روزگار می گذرانند.
آنا وایتال، شهروند امریکایی که در یکی از معابد این شهر زندگی می کند درباره دلیل انتخاب بنارس برای زندگی می گوید: "این پرسش را دکترم هم پرسید؛ وقتی برای نوشتن نسخه داروهای پیشگیری کننده به دکتر رفته بودم گفت که نمی داند چرا مردم به هند می روند. من از خطرهای اینجا آگاهم. می دانم که پاشیدن قطراتی از آب این رود به دهان می تواند به ماه ها عفونت شکم منجر شود. اما آنچه برایم مهم است، آواز قایقرانی است که می گوید بعد از آمدن به این رود مقدس تغییری در زندگی ام ایجاد خواهد شد."
*آساق*2 *264 *1600 **1446
29/11/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
گوناگون
پربازدیدترینها