محبوبترینها
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826078985
«خطرات و خاطرات»؛ بخش سی و هفتم چه کسی «شیخ حسن شحاته» را شهید کرد
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: «خطرات و خاطرات»؛ بخش سی و هفتم
چه کسی «شیخ حسن شحاته» را شهید کرد
این روزها سی و یک نفر به اتهام قتل شهید شحاته و سه نفر از همراهان او محاکمه می‌شوند، البته این افراد آمران این حادثه نیستند و طراحان اصلی این توطئه سازمان یافته و از قبل طراحی شده همواره از دید دوربین‌ها و افکار عمومی پنهانند.
به گزارش خبرنگار گروه سیاست خارجی خبرگزاری فارس، ماموریت در مصر برای دیپلماتی که در یکی از سرنوشت سازترین و پرحادثه‌ترین مقاطع کشور تاریخی مصر و منطقه و همزمان با بیداری اسلامی، سکان نمایندگی ایران در قاهره را بر عهده داشته است؛ می‌تواند بسیار پرخاطره باشد. خاطرات مجتبی امانی رئیس سابق دفتر حفاظت منافع ایران در قاهره ابعاد مختلفی را در بر می‌گیرد. وی خاطرات اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، مذهبی، امنیتی، رسانه‌ای و ... خود را در قالبی داستانی روایت می‌کند. گروه سیاست خارجی خبرگزاری فارس اقدام به انتشار خاطرات وی کرده که سی و هفتم بخش آن از نظر خوانندگان می‌گذرد. **** شیخ حسن شحاته یکی از شیعیان معروف مصر بود که به همراه دو برادر و یکی از همراهانش در دوم تیر سال 1392 به دست جماعتی وحشی که همان داعشی‌های امروز هستند، به طرز فجیعی شهید شد. در زمان این حادثه در مرخصی تهران به سر می‌بردم، اما از آن جا که هر موضوعی مرتبط با شیعه، کشورمان را نیز به نوعی درگیر می‌کرد، سعی کردم زودتر به قاهره بازگردم و از همان ابتدا نیز اخبار مربوطه را با دقت پیگیری می‌کردم. عناصر تکفیری شحاته را متهم می‌کردند که به صحابه توهین کرده است. وی که برای دیدار از یکی از بستگان خود که در نیمه شعبان هر سال جشن کوچکی در منزل خود برگزار می‌کرد، به منزل وی رفته بود. با تحریک برخی از تکفیری‌ها و توسط عده‌ای جاهل از خانه به بیرون کشیده و شهید شد. این چهار نفر با ضربات چوب و چاقو و قمه کشته شده بودند و جنازه‌های آنان ساعت‌ها در خیابان بر روی زمین کشانده و فیلم و تصویر آن نیز منتشر شد. عناصر تکفیری برای تحریک بیشتر افراد جاهل شایع کرده بودند که شیخ شحاته برای ازدواج متعه که اهل سنت آن را زنا می‌دانند به این خانه آمده بوده، تا بتوانند افراد را برای قتل وی مجاب کنند. شیخ شحاته شجاعانه برای توضیح و رفع این اتهام به در خانه می‌آید که مورد هجوم این افراد شرور و داعش صفت قرار می‌گیرد و شهید می‌شود. شهادت مظلومانه این افراد قطعاً نقطه عطفی در تاریخ مصر بوده و خواهد بود. از چند ماه قبل از این حادثه، تحرک عجیبی از سوی عناصر تکفیری حزب نور و دیگر شیوخ تکفیری مصر که وابستگی آنها به عربستان نیازی به دلیل نداشت، علیه ایران و شیعه آغاز شده بود. علت اصلی آن هم نزدیک شدن مرسی به ایران بود. اوج این مسئله در زمان سفر احمدی نژاد به قاهره و زمزمه همکاری استراتژیک ایران و مصر و ارتقاء سطح روابط دو کشور بود که زنگ خطر را برای اسرائیل و آمریکا و عربستان به صدا در آورد. دشمنان ایران از هر نزدیکی بین ایران و مصر واهمه شدیدی داشتند. در فروردین همان سال بود که ورود جهانگردان ایرانی به مصر که بیش از سی سال ممنوع بود، آزاد شد و گروهی از جهانگردان ایرانی در فروردین 1392 وارد مصر شدند. از همان زمان، تحریک علیه ایران و شیعه و تحت این عنوان که ایران از راه جهانگردی قصد دارد مذهب شیعه را در مصر ترویج کند، اوج گرفت. بر اساس یک گزارش اطلاعاتی که در آن زمان به اطلاعم رسیده بود، عربستان به عوامل خود در مصر اعلام کرد که ورود جهانگردان ایرانی به مصر، خط قرمز عربستان در روابط ایران و مصر است و باید به هر قیمتی از آن جلوگیری شود. دیدیم که بلافاصله بعد از سقوط مرسی و حمایت عربستان از سیسی، راه ورود جهانگردان ایرانی را به مصر بستند. همزمان با ورود جهانگردان ایرانی به مصر در فروردین 1392، چندین هیات بلندپایه ایرانی و مصری نیز بین دو کشور تبادل شد. از جمله این سفرها، سفر معاون رئیس جمهور، معاون وزیر خارجه، معاون وزیر نفت و ... به قاهره و نیز سفر معاون بین‌الملل مرسی و رئیس دفتر وی به ایران بود. همانطور که ذکر شد کمتر از 2 ماه قبل از آن نیز آقای احمدی نژاد به مصر سفر کرده بود که خشم این عناصر را بر انگیخته بود. با پی بردن اخوان به اهمیت استراتژیک ارتقاء روابط با ایران، قطار روابط دوستانه، ایران و مصر با سرعت زیادی به حرکت درآمده بود. در نهم فروردین 92 و همزمان با حضور جهانگردان ایرانی در مصر بود که برای شرکت در یک سخنرانی مذهبی دعوت شده بودم، اما عناصر تکفیری در جلوی محل سخنرانی تظاهرات کردند و مانع این سخنرانی شدند.(خاطره بیست و هفتم را که در این باره نوشته‌ام می‌توانید در اینجا بخوانید) در 16 فروردین ماه نیز با تبلیغات گسترده، تکفیری‌ها برای حمله به اقامتگاه ایران و به آتش کشیدن آنجا و به قتل رساندن من و خانواده‌ام فراخوان داده بودند.آنها قصد داشتند کاری که با شیخ شحاته کردند را با ما به عنوان نماینده ایران و عامل و واسطه این ارتباطات و محل اقامتگاه ایران به عنوان نماد تشیع در مصر انجام دهند، که به صورت معجزه آسایی و با عنایات خداوند متعال و ائمه اطهار ناکام ماندند. آنان با وجود تلاش گسترده برای ورود به اقامتگاه که خاطره مفصل و جالبی از تدارکات و شیوه هجوم آنها و امدادهای غیبی دارم، نتوانستند به اهداف خود برسند که این خاطره را انشاءالله در شماره‌های بعدی منتشر خواهم کرد. به هر حال در آن ایام شدت عمل عناصر وابسته به عربستان به حد جنون آمیزی رسیده بود. شبکه‌های تلویزیونی مصر که اکثراً خصوصی بوده و دارای وابستگی‌های مالی خارجی می‌باشند، وارد عرصه شده بودند و تکفیری‌ها و شیوخ آنها با تمام توان بر علیه ما به دروغ پراکنی و سیاه نمایی می‌پرداختند. برای کنترل این وضع و مقابله با تبلیغات تکفیری‌ها، در این ایام، هیچ یک از دعوت‌هایی را که برای مصاحبه با شبکه‌های مختلف تلویزیونی می‌شد، رد نکردم. به گونه‌ای که از 11 تا 18 فروردین، یعنی در فاصله 9 روز یازده مصاحبه تلویزیونی زنده و یا مناظره با شیوخ وهابی در شبکه‌های مختلف مصری به زبان عربی داشتم. به قتل رساندن شهید شحاته و همراهانش پس از این تهاجمات، پیامی بود که عربستانی‌ها می‌خواستند به ایران برسانند. گرچه شهید شحاته سال‌ها بود به ایران سفری نکرده بود، اما مشهورترین و یکی از قدیمی‌ترین شخصیت‌های شیعه مصری بود که ابتدا از اهل تسنن بود و بعدها با تحقیقات خود به تشیع گرویده بود. البته وی سال‌ها بود کمتر در عرصه رسانه حاضر می‌شد، اما منابر معروف و پرشوری به نفع تشیع در مصر و کشورهای عربی داشت. بر اساس اظهارات وکیل خانواده شهید شحاته که در همان زمان در رسانه‌های مصر منتشر شد، نیروهای امنیتی مصر که از بازماندگان حکومت مبارک بودند، در پاسخ به استمداد خانواده شهید شحاته و همسایگان وی بی توجهی کرده و نیروهای پلیس را به محل دیگری اعزام کرده بودند. پلیس و نیروهای امنیتی، به عمد یا سهو هنگامی به محل حادثه رسیده بودند که ساعت‌ها از شهادت شحاته و همراهانش گذشته بوده است. این موضوع را نمی‌توان یک اشتباه ساده فرض کرد. وکیل خانواده شحاته مسئولان امنیتی را به کتمان حقایق متهم می‌کند. همچنین برخی اخبار دیگر از تحریک تجمع کنندگان به قتل شحاته توسط فردی به نام ممدوح اسماعیل که از تکفیری‌های مصر و همفکر با جریان داعش بوده و از دشمنان قسم خورده ایران است، حکایت دارد. وکیل مذکور به تحریکات این فرد نیز اشاره کرده است. ممدوح اسماعیل فردی تکفیری است که بارها برای شرکت و رهبری تظاهرات علیه ایران در مقابل نمایندگی و همچنین در جریان هجوم به اقامتگاه ایران نقش اساسی داشته است. او از عوامل عربستان سعودی در مصر است که بعد از انقلاب مصر به عضویت مجلس مصر انتخاب شد. وی فردی جنجالی است که به نام اسلام دست به اقداماتی می‌زد که بیشتر از آن که به سود اسلام باشد، باعث استهزا اسلام و اسلام گرایان توسط افراد معاند می‌شد. تجربه‌های پیشین و جمع بندی اخبار و اطلاعات در رابطه با توطئه شهادت شهید شحاته این موضوع را به من اثبات کرد که قتل شهید شحاته محصول مشترک همکاری عناصر اطلاعاتی سعودی و عناصر تکفیری وابسته به آن و سکوت و یا همکاری بخش امنیتی مصر بود. این حادثه فجیع در زمان ریاست جمهوری مرسی و به فاصله یک هفته قبل از سقوط وی توسط ارتش رخ داد. بسیاری از افراد مرسی را مسئول این حادثه می‌دانند و حتی می‌گویند وی دستور این قتل را به منظور کسب رضایت تکفیری‌ها داده است. این موضوع حداقل به دو دلیل نمی‌تواند واقعیت داشته باشد؛ اول آن که مرسی در زمان ریاست جمهوری خود بر موسساتی نظیر بخش امنیتی، پلیس، ارتش، رسانه‌های دولتی و قوه قضاییه و تعداد زیادی از وزرای خود هیچ تسلطی نداشت. بنابراین مرسی اگر هم می‌خواست این کار را انجام دهد، کسی در ارتش و پلیس و بخش امنیتی فرمان وی را اجرا نمی‌کرد. همچنان که وقتی دفتر اصلی اخوان المسلمین در منطقه «مقطم» قاهره توسط عوامل مشکوک مورد هجوم قرار گرفت، مرسی از وزیر کشور خود خواست که با مهاجمان برخورد کند که وی این کار را انجام نداد و سرپیچی کرد و دفتر مرکزی اخوان به آتش کشیده شد و عده‌ای کشته شدند و دارایی و اثاثیه دفتر غارت شد. گفتنی است، محمد ابراهیم وزیر کشور مرسی همانند تعدادی دیگر از وزرای مرسی هم اکنون نیز وزیر کشور دولت سیسی هستند، همچنان که سیسی نیز وزیر دفاع مرسی بود. دلیل دوم آن که در فضای سیاسی آن زمان، مرسی نیاز و منفعتی در مقابله با شیعیان نداشت، بلکه بالعکس تلاش‌های مرسی برای نزدیکی به ایران زنگ خطر را برای دست‌های خارجی به صدا در آورده و با هجوم شدید وابستگان سعودی و لابی آمریکایی صهیونیستی در مصر مواجه شده بود. اشتباه تاکتیکی مرسی در این جریان نقش منفعلانه او بود که تصور می‌کرد با برخی از اظهارات و مانورها می‌تواند رضایت تکفیری‌های وابسته به عربستان و آمریکا را جلب کند، اما آنها که اتحادی مصلحتی و ظاهری با مرسی برای شراکت در قدرت داشتند، سر بزنگاه با خیانت به وی، به دستور عربستان با جریانی که طی عملیاتی خونین رئیس جمهور قانونی را برکنار کرد، هم دست شدند. مشکل مرسی این بود که همانند بسیاری از نخبگان سیاسی مصر با خوش بینی افراطی و ساده اندیشی، به دشمنان خودشان اعتماد و تکیه کرده و می‌کنند. این روزها سی و یک نفر به اتهام قتل شهید شحاته و سه نفر از همراهان او و شروع به قتل سیزده نفر دیگر در برابر دادگاه حاضر می‌شوند و محاکمه آنها جریان دارد. البته این افراد آمران این حادثه نیستند، بلکه چماق دارانی هستند که در صحنه حادثه و تحت تاثیر القائات آمران و در هیاهوی فتنه، به استناد فیلم‌های موجود، چوب و چماق بر سر شحاته و برادرانش فرود آوردند و آنها را به قتل رساندند، اما نکته مهم اینجاست که طراحان اصلی این توطئه سازمان یافته و از قبل طراحی شده همواره از دید دوربین‌ها و افکار عمومی پنهان هستند. این توطئه اما به اهداف خود که بر اساس آن پی ریزی شده بود، دست یافت. توطئه گران هدف اصلی از این حرکت را در دو بعد دنبال می‌کردند. اول اینکه شیخ شحاته را که عالمی بزرگ در ترویج و تبلیغ شیعه بود که با تحقیق از اهل تسنن به تشیع گرویده بود و در پاسخ گویی به دروغ پردازی‌ها علیه تشیع بسیار متبحر بود، از عرصه تبلیغ و روشنگری خارج کنند. هدف دوم آنها لطمه شدید به وجه مرسی در بین شیعیان بود. آنها با تبلیغ اینکه مرسی فرمان قتل شیخ شحاته را داده، زمینه سقوط مرسی را فراهم و پازل را کامل کردند و ضربه بزرگی به او زدند. آنان با ایجاد موج تنفر شدید در بین شیعیان در ایران و عراق و پاکستان و بحرین و یمن و...افکار عمومی جهان اسلام را بر علیه مرسی بسیج کردند تا زمانی که عملیات سقوط مرسی و در یک کلام حکومت اسلام گرایان در مصر به ساعت صفر خود نزدیک شود، مرسی از سوی ملت‌های اسلامی مورد تنفر قرار گرفته و واکنش خاصی به سقوط او صورت نگیرد. به هر حال شیخ شحاته را می‌توان مانند بسیاری از شهدایی که مظلومانه در راه تحقق اهداف اسلام به شهادت می‌رسند، برشمرد که بر اساس توطئه‌های سرویس‌های جاسوسی و عملیاتی صهیونیستی و عوامل آنها قربانی می‌شوند تا از صحنه منطقه و تحولات مثبت آن به نفع اسلام گرایان حذف شوند و در عین حال اهداف دیگر صهیونیست‌ها را نیز تأمین کنند. انتهای پیام/
93/11/28 - 16:09
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
گوناگون
پربازدیدترینها