واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: تحلیلگر اندیشکده ی آمریکایی«بروکینگز» تبیین کرد؛ انفعال رژیم اسراییل در قبال سوریه تهران - ایرنا - به باور «ایتامار رابینوویچ» از پژوهشگران برجسته ی مرکز خاورمیانه در اندیشکده ی «بروکینگز» آمریکاتمایل و محافظه کاری «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم اسراییل برای حفظ شرایط موجود و ناتوانی وی در گرفتن ِ سیاست و تصمیمی روشن در برابر بحران سوریه نشانگر «موضع بسیار منفعلانه ی تل آویو »در قبال این بحران است.
رابینوویچ در تحلیلی با عنوان «خط مشی اسراییل در مورد سوریه» که سیزدهم فوریه (بیست و چهارم بهمن 1393خورشیدی) در پایگاه اطلاع رسانی اندیشکده ی بروکینگز منتشر شد، به مقام های تل اویو توصیه کرد « وقت آن رسیده که رژیم اسراییل با هماهنگی آمریکا در خط مشی خود در مورد جنگ داخلی سوریه بازنگری کند زیرا این رژیم از ماه مارس 2011 میلادی و ظرف چهار سال گذشته در مورد بحران سوریه به نفع هیچ یک از دوطرف موضع نگرفته است».
از نگاه این تحلیلگر، سیاستگذاران اسراییلی 2 دیدگاه در مورد آینده ی سوریه دارند: نخستین دیدگاه این است که «بشار اسد» رییس جمهوری سوریه با همه ی اشتباه ها و نقص هایی که دارد نسبت به روی کار آمدن یک گروه بنیادگرا ، تروریست (دهشت افکن) و هرج و مرج طلب، بهتر است. دیدگاه دوم این است که جنگ سال 2006 میلادی (1383 خورشیدی) در لبنان نشان داد محور و هم پیمانی ِ حزب الله شیعی و سوریه ی در دست علوی ها، تهدید بزرگ تری برای اسراییل در همسنجی (مقایسه) با حاکمیت یک گروه بنیادگرای وهابی یا سنّی مذهب است.
هم چنین این اعتقاد وجود دارد که توانایی رژیم اسراییل برای شکل دادن به آینده سیاسی سوریه ناچیز است زیرا مخالفان بشار اسد نمی خواهند به عنوان متحد یا دست نشانده ی مقام های رژیم اشغالگر قدس دیده شوند از این رو از نزدیک شدن به تل آویو پرهیز می کنند. برداشت مقام های دمشق از ابتدا این بوده است که با یک جنگ داخلی واقعی روبرو نیستند بلکه توطئه ای است که دشمنان سوریه از خارج ِ این کشور آن را تدارک دیده اند.
تحلیلگر بروکینگز با اشاره به هدف قراردادن آن چه «محموله های تسلیحاتی حزب الله در سوریه به وسیله ی نظامیان اسراییلی» خواند و هم چنین درگیری های جسته و گریخته در بلندی های جولان و کمک های تل آویو به مخالفان اسد، می نویسد: در مجموع و در مقایسه با پنج همسایه ی سوریه، رژیم اسراییل کمتر از بقیه در جنگ داخلی سوریه دخالت کرده و از پیامدهای این جنگ آسیب دیده است. با این همه، روند کنونی به سه دلیل ِ زیر در حال تغییر به نفع مقام های دمشق و متحدان منطقه یی آنان است:
1. موفقیت های سران سوریه در استحکام قدرت خود بر 40 درصد یا بیشتر ِ خاک این کشور که به کمک موثر حزب الله لبنان در کنترل خود دارند.
2. تضعیف مخالفان تندرو و حتی میانه رو، مذهبی و غیر مذهبی، به عنوان بازیگران نظامی و سیاسی در سوریه.
3. تصمیم رهبران سوریه و حزب الله برای افزایش حضور و فعالیت نیروهای خود در بلندی های جولان و گسترش خطوط رویارویی با درگیری های احتمالی و ماجراجویی های مرزی نظامیان اسراییلی در این بلندی ها.
هر چند سوریه در دهه 1990 میلادی در گفت وگوهای به اصطلاح صلح با رژیم اسراییل حاضر بود و علیه تل آویو در جنوب لبنان و سراسر این کشور عملیات می کرد تا جبهه بلندی های جولان را آرام نگه دارد اما اکنون حزب الله می کوشد آرامش مرزی جنوب لبنان را با شمال اسراییل (فلسطین اشغالی) حفظ کند و هم زمان زمینه ی گشایش جبهه جدیدی را در بلندی های جولان می سنجد.
رابینوویچ با یادآوری حمله ی ماه گذشته ی رژیم صهیونیستی به شماری از اعضای حزب الله لبنان و سردار «محمد علی الله دادی» رزمنده ی ایرانی در جنوب سوریه که به شهادت آنان منجر شد و هم چنین اقدام تلافی جویانه حزب الله در حمله راکتی به کاروان نظامی این رژیم در کوه «حرمون» و کشته شدن شماری از صهیونیست ها در جنوب لبنان، افزود: بعد از این رخدادهای خونین هر دو طرف به هم نشان دادند به تشدید درگیری ها علاقه ای ندارند و از ین رو آرامش به منطقه بازگشت.
از نگاه وی «سید حسن نصرالله» دبیر کل حزب الله لبنان پس از رخدادهای یاد شده با رد «قواعد درگیری» مد نظر مقام های تل اویو گفته است که خون ایرانی و لبنانی در خاک سوریه ممزوج شد و این نشانه ی وحدت مقاومت و واحد بودن دشمن است. زمانی که نصرالله قواعد درگیری را رد می کند در واقع می گوید بازدارندگی که رژیم اسراییل پس از جنگ 2006 علیه لبنان به دست اورد دیگر رسمیت ندارد. مقام های نظامی این رژیم از مدت ها پیش می دانستند که حزب الله، جدی تر از گذشته عمل می کند و ممکن است تاسیسات زیربنایی را برای حمله ی واکنشی به تهاجم اسراییل در بلندی های جولان تدارک ببیند.
به نظر تحلیلگر اندیشکده ی آمریکایی بروکینگز «درگیری های پایان ماه ژانویه (دی ماه 93) در جنوب سوریه و لبنان برنده ای نداشت اما این درگیری ها حقیقتی را نشان داد و آن این که رژیم اسراییل در جنگ فرسایشی تازه در برابر حزب الله نمی تواند به آسانی به پیروزی برسد. در این شرایط بهترین گزینه برای مقام های تل اویو دادن این پیام به حزب الله و حامیانش است که پاسخ اسراییل به تشدید درگیری ها در مناطق مرزی فلسطین، لبنان و سوریه به این مناطق محدود نمی شود و ممکن است واحدهای عمده و استحکامات نظامی سوریه را هدف قرار دهد و به این شکل بر روند جنگ داخلی سوریه تاثیر گذارد».
به باور رابینوویچ، این تصمیم ِ آسانی نیست و در صورت عملی شدن آن در شرایط فعلی ِ سوریه یعنی تکرار شدن تنش های ماه ژانویه در بلندی های جولان ممکن است این امر به نفع گروه تروریستی داعش و در تضاد با حملات غربی ها علیه این گروه باشد. همچنین می تواند پاسخ قابل توجه و کوبنده ی سوریه و حزب الله را در بر داشته باشد. این، نکته ی مهمی است که رهبران تل اویو باید آن را در دستور کار قرار دهند.
* گروه اطلاع رسانی
پژوهشم**پ.ع** 9128**1459
27/11/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]