محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830283269
-یاوران انقلاب در بزنگاه خطر
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
انقلابیون و رسانهها یاوران انقلاب در بزنگاه خطر «شاه رفت» و «امام آمد». این دو تیتر معروف مطبوعات ایرانی در ایام انقلاب اسلامی بوده است. هر دو تیتر گرچه از اطلاعات است اما نباید نقش کیهان را هم در آن روزها فراموش کرد.
بعد از انقلاب هم روزنامه جمهوری اسلامی در طرف موافق و انقلاب اسلامی و آیندگان در طرف مطبوعات مساله ساز بودند و تاریخی پر فراز و نشیب را برای نسبت انقلاب اسلامی و مطبوعات ساختند؛ تاریخی که نگاهی اجمالی به آن، موضوع این گزارش است. از نظر آماری، در دوران پیش از انقلاب اسلامی و در مقایسه با این روزها، مطبوعات زیادی در کشور وجود نداشته است. آمارهایی که دکتر علی منتظری در گزارش «طرح پژوهشی تحلیل و تفسیر فعالیت های فرهنگی کشور» آورده نشانگر این است که در سال 1353، هفت نشریه و در سال 1357، 60 نشریه در سراسر کشور مجوز گرفتند و این در حالی است که این رقم در سال 1359 به 145 نشریه می رسد. به طور کلی در دوره پهلوی دوم هر سال 14 نشریه مجوز گرفته است. جالب است بدانید از این میزان حدود 18 درصد مطبوعات، اساسا غیرفارسی و 24 درصد هم نشریات هفتگی بودند؛ نشریاتی که شماری از پرتیراژترین آنها مثل اطلاعات هفتگی یا کیهان ورزشی، در قسم مطبوعات غیرسیاسی و تفننی بودند. پس نخستین ویژگی مطبوعات قبل از انقلاب، تعداد کم آنها نسبت به بعد از انقلاب اسلامی و نیز عدم حضور بسیاری از مطبوعات در فضای مبارزه و انقلاب بوده است. البته باید از مطبوعات ادبی و فرهنگی یاد کرد که با استفاده از ادبیات یعنی شعر و داستان سعی می کردند مقاومتی در برابر سیاست های رژیم شاه ایجاد کنند. همچنین باید از برخی نشریات مذهبی مثل مکتب اسلام هم یاد کرد که نقشی مهم در توسعه ادبیات دینی داشتند ولی باز هم نباید آنها را نشریاتی دانست که مختص فضای مبارزاتی هستند یا کارکرد لازم برای اطلاع رسانی در روزهای انقلاب را داشتند. البته مشکلات دیگری هم در راه استفاده از مطبوعات دوران قبل از انقلاب اسلامی بوده است. اصلی ترین عامل این بوده که مهم ترین مطبوعات در آن زمان تحت نفوذ حکومت منتشر می شدند. چه اطلاعات عباس مسعودی که خود یکی از سناتورهای انتصابی بود، چه کیهان مصطفی مصباح زاده که تلاش می کرد فضای متفاوتی را پیش ببرد و چه حتی آیندگان داریوش همایون که مثلا می خواست جامعه را از فضای دوقطبی کیهان و اطلاعات بیرون بیاورد، آن قدر تحت لوای حکومت پهلوی بودند که مقاله دستوری چاپ شده در یکی از آنها یعنی اطلاعات باعث شد آتش قیام مردم که از خرداد 1342 به نوعی زیر خاکستر بود، دوباره روشن شود و قیام 19 دی قم و بعد از آن، قیام های شهرهای مختلف را به همراه داشته باشد. جالب است بدانید فشارها آن قدر زیاد بود که همین مطبوعات هم در مهرماه 1357 به مدت سه روز اعتصاب کردند و بعد از آن با موافقت دولت با رعایت حقوق مصرح مطبوعات در قانون اساسی و عدم دخالت در کارشان، کار خود را آغاز کردند. البته دولت نظامی ازهاری، باعث اعتصاب بزرگ مطبوعات شد و بعد از سقوط این دولت و روی کار آمدن دولت بختیار بود که مطبوعات عملا به صف انقلاب اسلامی پیوستند. آنها در این میان، حدود دو ماه رسالت خود را بخوبی انجام دادند، ولی به طور کلی نمی توان گفت انقلابیون از مطبوعات به عنوان یک رسانه استفاده کردند. کما این که امام خمینی(ره) فقط بعد از اعتصاب 62 روزه مطبوعات و از نیمه دی ماه 57 توانستند از طریق مطبوعات صدای خود را به گوش مردم برسانند. این در حالی است که امام خمینی مجموعا 55 مصاحبه با روزنامه ها و مجلات خارجی داشتند و به طور کلی از این ابزار استفاده خوبی کردند. باید در نظر داشت یکی دیگر از مشکلات ساختاری برای استفاده از مطبوعات در جریان مبارزه برای انقلاب اسلامی، بی سوادی بود که در آن روزها در شهرهای کوچک و روستاها فراوان بود و از این رو مخاطب مطبوعات را عملا در تهران و شهرهای بزرگ خلاصه می کرد، چنان که 82 درصد مطبوعات نوپا در دوره پهلوی دوم در تهران منتشر می شدند. از نگاهی می توان مطبوعات دوران پهلوی را به ارتش تشبیه کرد. روزگاری بود که آنها در مقابل صف مبارزه ایستادند، ولی در بزنگاه نهایی به انقلاب پیوستند و تصاویر ماندگار ما از آن روزها را ساختند؛ تصاویر تیترهای «شاه رفت» و «امام آمد.»
سه شنبه 21 بهمن 1393 ساعت 04:30
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 85]
-
سیاسی
پربازدیدترینها