واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: عوامل زمينهساز فرار دختران از خانه
نویسنده : جلال مهرگان
- فرار از خانه يكي از آسيبهاي خانوادگي و اجتماعي محسوب ميشود و به دليل ناسازگاري بروز پيدا ميكند. درصد بالايي از دختران فراري از خانوادههايي هستند كه شرايط متعادلي نداشتند و با مسائلي مانند طلاق والدين، فقر، خشونت، اعتياد، بيسرپرستي يا بدسرپرستي روبهرو بودهاند. - فرار از خانه در اكثر موارد به دليل، ترس، خشم يا انتقامجويي مقابل عوامل آشفته خانوادگي است كه باعث ميشود كودك براي مدت كمي مكانهاي ديگر را به منزل خود ترجيح دهد. - پسران بعد از سن 12 سالگي ديگر فراري محسوب نميشوند. بسياري از پسران در اين سن مشغول كار هستند، حتي اگر با خانوادههايشان ارتباطي نداشته باشند. -در فرار دختران از خانه، عوامل خانوادگي نقش مهمتري نسبت به عوامل اجتماعي دارد. مهمترين علل از بين عوامل خانوادگي عبارتند از جدايي والدين، نابسامانيهاي خانوادگي، اعتياد يكي از والدين به ويژه پدر و سوءرفتار برادر بزرگتر با خواهران. همانطور كه ذكر شد، عوامل اجتماعي در فرار دختران از خانه چندان مؤثر نيستند. عوامل اجتماعي عبارتند از تحريك دوستان، مهاجرت از شهر به روستا، اخراج از مدرسه و تأثير شبكههاي ماهوارهاي. -برخي از دختران جوان به علت عدم رضايت به ازدواج از خانه فرار ميكنند، بعضيشان نيز به تصور اينكه وارد عالم جديدي ميشوند و شهرت جهاني كسب ميكنند از خانه فرار ميكنند. -فرار از خانه از يك طرف به دليل مشكلات عاطفي، روحي و اختلالات ژنتيكي كه منجر به حالت افسردگي و حالتهاي گريز از خود ميشود است و از طرف ديگر به دليل اعتياد، طلاق، فساد اخلاقي، بدرفتاري، عدم صلاحيت اخلاقي والدين و تنبيه بيش از حد ميباشد. -بعضي از نوجوانان از عواقب فرار خود آگاهي ندارند. آنها به جايي نميگريزند، بلكه از محيطي فرار ميكنند كه در آن احساس امنيت رواني ندارند. -به عقيده روانشناسان احساس نداشتن تسلط در بين نوجوانان، باعث فرار از خانه ميشود كه نشاندهنده احساس نااميدي است. -بيشتر دختران قبل از فرار از خانه ترك تحصيل كرده و مجرد بودند. آنان علت اين امر را اختلاف و كتككاري با اعضاي خانوادهشان مطرح كردند و پس از آن نيز مشكل با ناپدري و نامادري و ازدواج اجباري را علت فرار خود دانستهاند و پس از آن به احساس بيارزشي، كتك خوردن از پدر و برادر بزرگتر و شنيدن فحش و ناسزا اشاره كردهاند. -گروهي از جامعهشناسان فرار كودكان از خانه را عملي دفاعي مطرح ميكنند و آن را نوعي تضاد دروني فردي و علت آن را سختگيريهاي غيرمنطقي بزرگسالان ميدانند. بنابراين كودكان و نوجوانان به خاطر رها شدن از فشارهاي خانوادگي دست به اين كار ميزنند. -اكثر دختران فراري خانوادههايي نابسامان دارند و عواملي مانند مرگ، اعتياد،طلاق يا ازدواج مجدد والدين در فرار آنها نقش داشته است. فقر و اعتياد دو عامل اساسي در زمينه اختلافات خانوادگي و فروپاشي كانون خانواده ميباشد. -دختران نوجوان بسيار آسيبپذير ميباشند و بايد سطح آگاهي و دانش عمومي خانوادهها نسبت به نيازهاي روحي و عاطفي و آسيبپذيري دختران از راه آموزش بالا برود. طي چند سال اخير آمار رو به افزايش فرار دختران از خانه باعث نگراني خانوادهها و مسئولان و هشدار صاحبنظران بوده است. -اعتياد، فقر و بيكاري يكي از علل فروپاشي خانوادههاست. بنابراين حمايت از اقشار آسيبپذير كم درآمد جامعه موجب ميشود تا بسياري از معضلات اجتماعي مثل فرار دختران از خانه پيشگيري شود. -راهكارهاي عملي و كاهش فرار دختران از خانه عبارتند از آموزش مهارتهاي زندگي به دختران، پناهگاههاي امن براي حمايت و هدايت كودكان و نوجوانان فراري و وجود نهادهاي قانوني حمايتكننده از حقوق كودكان دو خانواده.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۶ بهمن ۱۳۹۳ - ۱۸:۵۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 118]