واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: با جريمه، قانون را به حراج ميگذاريم!
نویسنده : محمدرضا هاديلو
كمكم قوانين آنقدر كامل شدند كه كار به جريمه كردن عابران پياده هم رسيد. هرچند رئيس پليس راهنمايي و رانندگي تهران بزرگ در مورد جريمه عابران پياده به سبب تخلفاتي كه انجام ميدهند، گفته «فعلاً به جاي جريمه عابران پياده از عنصر و قابليت اقناع آنان استفاده خواهيم كرد» اما حتماً چند صباحي بعد، جريمه عابران هم در دستور كار قرار خواهد گرفت و چپ و راست، جريمههايي است كه با ثبت عكس به در منازل ارسال خواهد شد.
ميگويند «جريمه كردن، همان فروختن قانون است!» حال اگر اين جمله درست باشد چرا ما در كشور قانون را فقط با اعمال جرائم، آن هم از نوع نقدي و بالا بردن ميزان آنها اجرا ميكنيم و معتقديم اگر از جيب متخلف پولي خارج شود، حتماً متنبه خواهد شد؟ اگر چنين چيزي درست است، پس چرا تاكنون در هيچ يك از زمينهها به نتايج مورنظر نرسيدهايم؟
رئيس پليس راهنمايي و رانندگي تهران بزرگ گفته «در حال حاضر به جز توصيه و تذكر و درخواست از عابران براي رعايت قوانين اقدام ديگري انجام نخواهيم داد و جريمه ريالي عابران پياده منتفي است.»
اما سؤال اينجاست كه عابران بر اساس كدامين آييننامه بايد رفتار كنند كه در صورت تخطي از آن جريمه شوند؟ و آيا در اين جرائم هم براي گروهي خاص! استثنائاتي گنجانده شده است؟
بيشك در ارتباطات اجتماعي و آمد و شدهاي روزانه شهروندان هزاران عيب و ايراد وجود دارد ولي خوب است قبل از صحبت كردن از جرائم به علت و عوامل بهوجود آمدن چنين شرايط و موقعيتهايي بينديشيم و اينكه با رفع آنها شايد يكبار ديگر بتوان شهري منظم با شهرونداني قانونمند را متصور شد.
اين يك حقيقت است كه گروهي از شهروندان بهجاي استفاده از پل عابر پياده، ترجيح ميدهند درست از زير آن عرض خيابان را طي كنند. بيتوجهي به چراغ راهنمايي و رانندگي و وضعيت سبز و قرمز بودن آن در بسياري نقاط به امري عادي تبديل شده است.
خط عابر پياده ديگر مفهومش را از دست داده و پريدن از روي ميلهها و گاردريلهاي وسط خيابانها و حتي اتوبانها مسئلهاي عادي است اما آيا براي جلوگيري از اين نوع رفتارها بايد چاره كار را در جريمه كردنها جستوجو كرد؟
هم اكنون در بسياري از خيابانها و تقاطعها، اولويت مأموران راهنمايي و رانندگي با عبور و مرور خودروهاست به همين دليل برخي از مأموران زمان چراغ قرمز براي عابران را آنقدر بالا ميبرند كه ديگر كسي حوصله ايستادن پشت چراغ را ندارد.
شايد شما هم بارها و بارها عدد 199ثانيه را ديدهايد كه حتي مدتها روي همين عدد ساكن مانده و سپس شمارش معكوس شروع ميشود. عدد 199 ثانيه يعني سه دقيقه اما اين عدد به نوبه خود آنقدر بزرگ و طولاني جلوه ميكند كه كمتر كسي خود را ملزم به صفر شدن آن براي عبور از عرض يك خيابان چند متري بداند.
يك عابر پياده حتماً وقتي پشت فرمان اتومبيلش بنشيند، همان رانندهاي است كه بايد به قوانين راهنمايي و رانندگي احترام بگذارد و در زمان استفاده از وسايل نقليه عمومي در نقش مسافر و در استاديومهاي ورزشي در هيبت يك تماشاگر ظاهر ميشود. با اين تفاسير براي قانونمند كردن يك شهروند، بايد به يك كار فرهنگي فكر كرد نه جريمه كردن كه اگر اين راه جواب ميداد، حتماً الان وضعمان خيلي بهتر بود.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۴ بهمن ۱۳۹۳ - ۰۰:۲۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]