محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1802946596
فرصت منطقه گرایی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران
واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
فرصت منطقه گرایی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران
منطقه گرایی بیشتر رویکردی اقتصادی دارد، اما موفقیت در این زمینه وابسته به ایجاد بسترهای سیاسی لازم است و در شرایط کنونی این بسترهای سیاسی در وضعیت بهتری قرار دارد .
در شرایط کنونی مسائل مختلف و متکثری، اعم از چالش ها و فرصت ها، پیش روی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران وجود دارد و بسیاری از مسائل مربوط به سیاست خارجی کشورمان وارد مرحله حساسی شده اند و از این رو مسئولان وزارت امور خارجه کشور روزهای پرکاری را می گذرانند. موضوعاتی همچون تلاش برای رسیدن به توافق نهایی ژنو، مقابله با تحریم ها، حل چالش کاهش بهای نفت و فعال سازی دیپلماسی اقتصادی در این زمینه، کمک به سوریه و عراق جهت مقابله با داعش، حمایت از جریان بیداری اسلامی منطقه و... از جمله مسائل مهمی هستند که در کنار هر یک، ده ها مسئله و موضوع مطرح است و علاوه بر این، در دیگر حوزه های خارجی نیز، موضوعات مختلفی پیش روی سیاستمداران خارجی کشور نهاده شده است. وجود مسائل مختلف و متکثر پیش روی سیاستمداران خارجی کشور، ضرورت استفاده هوشمندانه از فرصت ها و رفع چالش ها را می طلبد. سیاست خارجی عرصه نزاع تصمیمات و برنامه هاست و کشورها همواره در رقابت با یکدیگر جهت کسب بیشترین منفعت هستند، در این میان باید با واکاوی مدام فرصت ها و چالش ها، تصمیمات و برنامه های جایگزینی جهت عدم انفعال در مقابل رقبا را داشت. به نظر می رسد این موضوع در سیاست خارجی کشورمان باید بیش از گذشته مورد توجه قرار گیرد. مسئولان وزارت امور خارجه امیدوار بودند، مذاکرات هسته ای طولانی مدت و سنگین آنان با کشورهای 5+1، به ویژه آمریکا و تروئیکای اروپا، منجر به شکل گیری توافق نهایی ژنو در اجلاس وین 8 که در تاریخ 3 آذر امسال برگزار شد، گردد و بعد از آن با پایبندی همه اعضا، به ویژه آمریکا به این تعهدات، تحریم های ایران برداشته شود، اما این کار صورت نگرفت و مذاکرات جهت رسیدن به توافق نهایی ژنو تا 10 تیرماه سال آینده تمدید شد. هرچند مذاکرات همچنان ادامه دارد، اما سیطره جمهوریخواهان بر کنگره آمریکا سبب افزایش فشارهای تحریمی شده و اوضاع را جهت دستیابی به توافق نهایی سخت تر کرده است. از طرفی عربستان نیز در حالی که درگیر منازعات پنهانی قدرت در درون خود است، تلاش می کند در رقابت با جمهوری اسلامی ایران از ابزار نفت بهره برده و با کاهش قیمت آن، ایران را تحت فشار قرار دهد. در این زمینه پایگاه ایران هسته ای بر اساس اظهارات یک منبع داخلی، چنین گزارش داده است: افت یکباره قیمت نفت یکی از خروجی های جلسه 3 ساعته سعود الفیصل و جان کری در وین بوده است. به گزارش این سایت « همزمان با روز ششم مذاکرات وین سعود الفیصل وزیر خارجه عربستان در فرودگاه این شهر، به مدت نیم ساعت با جان کری وزیر خارجه امریکا ملاقات کرده است. «هدف فیصل از این دیدار این بوده است که به امریکا بگوید راهی جدید برای راضی کردن ایران به پذیرش توافق مطلوب غرب پیدا کرده که ارزش امتحان کردن دارد و آن راه این است که در زمانی حدود یک سال ایران در حالی که گرفتار تحریم هاست و قدرت فروش کامل نفت خود را ندارد، با بیش از 50 درصد افت قیمت نفت هم مواجه شود». پس از فیصل، بنیامین نتانیاهو هم در یک تماس تلفنی از کری خواسته است پیشنهاد عربستان را جدی بگیرد و از به تاخیر افتادن توافق به مدت چند ماه نهراسد.» آنچه واضح است این که زمین مذاکرات هسته ای ایران و 5+1 در شرایط کنونی با چالش های جدی تری مواجه شده و در نتیجه سیاست خارجی کشور باید به راه های دیگر جهت مدیریت اوضاع بیندیشد. به نظر می رسد، دست ایران در این زمینه چندان خالی نیست و سرمایه گذاری روی روابط منطقه ای و یا "منطقه گرایی" یکی از گزینه های مناسب و مطلوبی است که اثرگذاری دیگر چالش ها در سیاست خارجی را کاهش می دهد. منطقه گرایی از جمله سیاست هایی است که زمینه موفقیت سیاست خارجی یک کشور را در عرصه جهانی فراهم می کند. در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران نیز اولویت دادن به جهان اسلام، به نوعی تداعی کننده سیاست منطقه گرایی است. این سیاست با روی کار آمدن دولت یازدهم مورد توجه بیشتری قرار گرفته است، اما همچنان برخی موانع در این زمینه وجود دارد که ضرورت توجه بیشتر به ویژه نسبت به منطقه آسیای میانه و قفقاز، افغانستان و پاکستان را می طلبد. منطقه گرایی بیشتر رویکردی اقتصادی دارد، اما موفقیت در این زمینه وابسته به ایجاد بسترهای سیاسی لازم است و در شرایط کنونی به نظر می رسد، این بسترهای سیاسی در وضعیت بهتری قرار دارد و حتی مؤلفه های امنیتی نیز، ضرورت همکاری و منطقه گرایی امنیتی را نیز ایجاب می کند. طی هفته های اخیر، رئیس مجلس شورای اسلامی سفرهای متعددی را به کشورهای عربی منطقه و اخیرا نیز به ترکیه داشت و وزیر امور خارجه کشورمان نیز سفری را به افغانستان انجام داد و این روزها نیز در ارمنستان به سر می برد. وجه بارز این سفرها شناخت روشن مسئولان ایران از اوضاع منطقه، داشتن راهکارهای مناسب و استقبال مسئولان کشورهای منطقه از سیاست های جمهوری اسلامی ایران بود. این موضوع نشان دهنده آماده بودن بسترهای سیاسی لازم در کشورهای منطقه جهت توسعه سیاست منطقه گرایی است و باید در دیگر حوزه ها، به ویژه حوزه اقتصادی تلاش جدی تری نمود. افغانستان و عراق دو زمینه مهم توسعه منطقه گرایی در وضعیت کنونی ملت افغانستان با پشت سر گذاشتن یک انتخابات موفق و توافق نخبگان سیاسی آنان بر وحدت ملی، علاقمندی خود را به ثبات سیاسی و دوری از منازعات داخلی نشان دادند و دولت وحدت ملی افغانستان با توافق اغلب نخبگان سیاسی تلاش ویژه ای را جهت غلبه بر مشکلات داخلی و توسعه اقتصادی آغاز کرده است. اشرف غنی احمد زی، رئیس جمهور افغانستان بعد از روی کار آمدن چندین سفر خارجی داشت که سیاست های توسعه روابط تجاری و دیپلماسی اقتصادی در کنار تلاش های دیپلماتیک برای مهار طالبان در آن ها برجسته بود. وی در سفر به عربستان، چین و پاکستان، بر چهار موضوع روند صلح افغانستان با طالبان، همکاری‌های اقتصادی، امنیت منطقه‌ای و مسائل ژئوپلتیکی تمرکز ویژه داشته است. سفر اشرف غنی به چین که با حضور تعداد زیادی از تجار افغانی همراه بود و نیز هدف مهمی همچون ایفای نقش چین جهت دست برداشتن پاکستان از حمایت از طالبان را در برداشت، یکی از سفرهای مهم وی تلقی می شود. با آغاز سال 2015، نیروهای ناتو افغانستان را ترک می کنند و تعدادی از آنان جهت آموزش نظامیان افغان در این کشور باقی می مانند. از این زمان به بعد، نظامیان افغانی باید امنیت این کشور را تأمین کنند. بدیهی است که افغانستان با تشکیلات نظامی نوپا، در معرض تهدیدات امنیتی طالبان قرار دارد و از طرفی اتکا به ناتو که تعهدی به ایجاد امنیت در منطقه ندارد، راه بیهوده ای است که تاکنون دستاورد چندانی نداشته است. در این وضعیت توجه افغانستان به توافقات امنیتی منطقه ای یکی از راه های مناسب جهت غلبه بر تهدیدات امنیتی است. از همین رو اشرف غنی که قرار است در آینده نزدیک به تهران سفر کند، اهداف امنیتی و اقتصادی پر رنگی دارد و از آنجا که جمهوری اسلامی ایران نزدیکی بسیار زیادی با ملت و دولت افغان دارد، یکی از زمینه های مناسب توسعه سیاست منطقه گرایی با حضور افغانستان را پیش روی خود دارد. زمینه دیگر توسعه سیاست منطقه گرایی در روابط ایران و عراق است که البته به خوبی طی می شود و حذف برخی مشکلات در روابط تجاری این روند رو به جلو را بیشتر توسعه می دهد. ایران و عراق در حوزه های مختلف اقتصادی، سیاسی و امنیتی، یک سیاست موفقی از همگرایی را در منطقه به نمایش گذاشته اند که تنها مورد خواست دولت ها نیست، بلکه سیاستی آمیخته با علایق و ارزش های دو ملت است و از این رو چنانچه بیگانگان دخالتی نکنند، این روابط ثبات و پایداری خود را حفظ خواهد کرد. روند سیاسی عراق بعد از سقوط صدام، حاکی از تأثیرپذیری از عقلانیت برآمده از مردم سالاری دینی در ایران است که سبب حفظ آرامش و ثبات سیاسی در این کشور شده است. این تأثیرپذیری سبب توسعه روابط تجاری دو طرف نیز شده و عراق را به شریک اول تجاری ایران تبدیل کرده است. در حوزه امنیتی نیز موضوع کاملا آشکار است که کمک های مستشاری جمهوری اسلامی ایران نقش برجسته ای در بحران داعش در عراق دارد و به نوعی همگرایی امنیتی دو طرف را نوید می دهد. بنابراین عراق و افغانستان دو عرصه مناسب توسعه سیاست منطقه گرایی ایران تلقی می شوند که البته توجه به رفع مشکلات در این دو حوزه نیز اهمیت دارد. کشورهای عراق و افغانستان به دلیل داشتن مرز مشترک و همچنین بازار مناسب برای کالاهای ایران، مهم ترین بازارهای منطقه ای برای صادرات تولیدات داخلی ایران محسوب می شوند. براساس آمار اعلام شده عراق دومین و افغانستان چهارمین مقصد کالاهای صادراتی ایران به شمار می روند و هر سال حجم مناسبی از کالاهای غیرنفتی ایران به این دو کشور صادر می شود، و به سبب همین اهمیت باید با صدور کالاهای با کیفیت این بازار را برای صادرات مستمر حفظ کرد. در حالی که عدم توجه اساسی به حفظ کیفیت در صادرات به این کشورها باعث شده تا اخیرا صادرات به عراق و افغانستان کاهش یافته و در برخی از موارد شاهد مرجوع شدن کالاهای صادر شده به این دو کشور باشیم. آنچه باعث بروز چنین شرایطی می شود عدم آینده نگری و ترجیح سود زودگذر از سوی برخی صادرکنندگان است که با صدور کالاهای بی کیفیت و بعضا تاریخ گذشته اعتبار بدنه صادراتی ایران را زیر سوال برده اند. این موضوع باعث شد تا چندی پیش سفیر عراق نیز نسبت به کیفیت پایین کالاهای ایرانی صادر شده به عراق گلایه کرده و اعلام کند که دولت متبوعش قصد دارد در مبادی ورودی کالاهای ایرانی به عراق کنترل کیفی کالا را جدی گرفته و از ورود کالاهای بی کیفیت ایرانی جلوگیری کند. «سید عباس عراقچی»، سخنگوی دستگاه سیاست خارجی کشورمان در مردادماه سال گذشته با اذعان بر صدور کالاهای بی کیفیت خاطرنشان کرد: «متاسفانه باید به این حقیقت اذعان داشت که برخی از تجار ایرانی در رابطه با صادرات کالا به کشورهای منطقه مانند عراق، افغانستان و کشورهای حوزه آسیای میانه و قفقاز برداشت نادرستی دارند و گمان می کنند که سطح استانداردهای زندگی در این کشورها به گونه ای است که می توانند هر کالایی را صادر کنند. متاسفانه این تجار به بازار و صادرات کالاهای ایرانی صدمه زده اند و به رقبای ما کمک کرده اند تا با کالاهای با کیفیت تر وارد صحنه شوند و بازار عراق را به تصاحب خود درآورند. شکوه و گلایه از عملکرد تجار ایرانی در رابطه با سایر کشورهای منطقه نیز مطرح شده است که امیدوارم شرکت های سرمایه گذار خود به این موضوع توجه داشته باشند که به دست آوردن یک بازار بین المللی حتی در عراق کار بسیار دشوار و باقی ماندن در این بازار از آن نیز دشوارتر است.» همین موضوع سبب کاهش صادرات ایران به عراق و افغانستان شده است، به طوری که براساس آماری که در اواخر مردادماه سال جاری منتشر شده در چهارماهه نخست امسال ٥ میلیون و ٣٣٤ هزار تن کالا به عراق صادر شده است که ارزش آن با یک میلیارد و ٨٤٢ میلیون دلار برابری می کند که به این ترتیب میزان صادرات به این کشور حدود ١٧ درصد از کل صادرات ایران را تشکیل می دهد. کشور عراق نیز درحالی رتبه دوم را در دریافت صادرات ایران در سال ١٣٩٣ به خود اختصاص داده است که میزان صادرات به این کشور نسبت به سال گذشته بیش از ٩ درصد کاهش داشته است. بر اساس همین گزارش در مدت مورد نظر ٧٥٠ هزار تن کالا به ارزش ٥٥٢ میلیون دلار نیز به افغانستان صادر شده و در حالی که افغانستان همچنان در رتبه چهارم واردکننده کالای ایرانی قرار دارد، صادرات به این کشور نسبت به مدت مشابه سال گذشته بیش از ٢٠ درصد کاهش یافته است. این درحالی است که ایران در سال گذشته ٩٧٢ هزار تن کالا به ارزش ٦٩٥ میلیون دلار به افغانستان صادر کرده بود. منطقه گرایی با نظر به روابط ایران و پاکستان روابط تجاری ایران و پاکستان نیز یکی دیگر از زمینه مناسب جهت توسعه سیاست منطقه گرایی است. روابط ایران و پاکستان از قرابت فرهنگی بسیار زیادی برخوردار است. ایران نخستین کشوری بود که در اوت 1947، استقلال پاکستان را به رسمیت شناخت و پاکستان نیز نخستین کشور جهان بود که پیروزی انقلاب اسلامی ایران را در فوریه 1979، به رسمیت شناخت. روابط ایران و پاکستان به جز در مقاطع کوتاه در سال های اولیه انقلاب و بعد از کودتای پرویز مشرف در پاکستان، همواره دوستانه بوده و پاکستان در دوران جنگ تحمیلی و نیز اتخاذ سیاست های تحریم غرب علیه ایران، تلاش هایی را جهت کمک به ایران داشته است. همکاری نزدیک دو کشور در چهارچوب سازمان‌هایی چون سازمان کنفرانس اسلامی، اکو، دی-8 و سازمان همکاری شانگهای (به عنوان عضو ناظر)، موجب تقویت مناسبات تهران-اسلام آباد در دوره جدید گردید؛ هرچند در این مقطع نیز تحولات افغانستان، فعالیت‌های ضد شیعی-ایرانی گروه‌های بنیادگرا به‌ویژه القاعده و طالبان، تحرکات تجزیه‌طلبانه و تروریستی در مناطق شرقی ایران (به‌ویژه در جریان به شهادت رسیدن افسران سپاه پاسداران ایران توسط گروهک ریگی)، بر مناسبات دو کشور تاثیر منفی خود را برجای گذاشت. با سفر آذرماه وزیر امور اقتصادی و دارایی به پاکستان، به نظر می‌رسد این دو کشور در این سفر به توافقات خوبی دست یافته‌اند. یکی از مواردی که در این سفر مورد توجه طرفین قرار گرفته است، افزایش حجم مبادلات تجاری بین دو کشور است که البته مقامات پاکستانی قبلا نیز از ضرورت این موضوع سخن گفته بودند. با توجه به اینکه در حال حاضر حجم مبادلات تجاری ایران و پاکستان کمتر از یک میلیارد دلار است، توافق حاصله حاکی از آن است که سالانه 20 درصد به حجم این مبادلات افزوده شود. همچنین طرف پاکستانی و به ویژه نخست وزیر این کشور، تصمیم و اراده جدی پاکستان را برای اجرای طرح خط لوله گاز بین دو کشور اعلام کرده و هماهنگی‌های لازم در این زمینه انجام شده است و به گفته وزیر اقتصاد ایران، به زودی کار احداث این خط لوله در محدوده خاک پاکستان انجام خواهد شد. در این سفر همچنین در زمینه صادرات برق ایران به پاکستان، نیز صحبت شده است که به گفته طیب‌نیا، وزیر امور اقتصادی ایران، توافقات خوب و ارزشمندی نیز در این زمینه بین دو کشور ایجاد شده است. منطقه گرایی با توجه به روابط ایران و ترکیه روابط ایران و ترکیه نیز همواره زمینه مناسبی برای افزایش همکاری های منطقه ای بوده است و در شرایط کنونی با وجود حمایت دولت ترکیه از بحران سوریه و یا اخلال گری های آنکارا در عراق، که مطلوب ایران نیست، روابط سیاسی تهران- آنکارا در حیطه های مختلف به ویژه در زمینه اقتصادی به قوت خود باقی است و روند رو به رشدی را طی می کند. در سال 1380 حجم تجارت خارجی ایران با ترکیه (بدون نفت) حدود 350 میلیون دلار بود، اما در سال 1390 ترکیه با صادرات 3.3 میلیارد دلار کالا به ایران 6.4 درصد از کل واردات ایران را به خود اختصاص داد. در برابر ایران با صادرات 1.1 میلیارد کالا (بدون نفت) حدود 4 درصد از کل حجم صادرات خود را به ترکیه داشت. مجموعاً در سال 1390 حجم تجارت خارجی دو کشور به 6.5میلیارد دلار رسیده است. بدین ترتیب طی 10 سال گذشته دو کشور توانسته‌اند حجم تجارت خارجی خود را شش برابر افزایش دهند. در سال 91 معاون اول رئیس جمهور وقت ایران، با اشاره به اینکه در دو سال گذشته حجم مبادلات تجاری دو کشور تا به امروز 50 درصد گسترش یافته است، گفت: امروز مصمم شدیم این افزایش را به 100 درصد رسانده و هر چه زودتر رقم 30 میلیارد دلاری را محقق سازیم. پیوندهای فرهنگی ایران و ترکیه و حذف ویزای ورود به خاک دو طرف، کمک شایان توجهی به گسترش روابط دو کشور داشته و ترانزیت کالا از هر دو کشور، درآمدهای قابل توجهی را برای شهروندان دو طرف به بار آورده است. مرز بازرگان - گوربولاغ بزرگترین دروازه گمرکی ایران به ترکیه و اروپا و بزرگترین دروازه ترکیه به ایران و آسیای مرکزی است که همواره با حجم کاری بسیار بالایی روبرو است. گفته می شود روزانه بیش از 800 کامیون از مرز بازرگان - گوربولاغ تردد می کند که ناهماهنگی و نبود تناسب در ساعات و شیفت کاری گاه موجب بروز مشکلات زیاد و به وجود آمدن صف های طولانی در این مرز می شود. نامناسب بودن جاده های مواصلاتی به گمرکات و امکانات بسیار محدود در مرز برای اقامت رانندگان، موضوع قاچاق سوخت و یا حمل اضافه بر حق قانونی سوخت توسط کامیونها مشکل دیگری است که امور گمرکی در مرز را به تاخیر می اندازد. منطقه گرایی و روابط ایران و ترکمنستان منطقه گرایی ایران در روابط با ترکمنستان نیز زمینه توسعه قابل توجهی دارد. روابط ایران و ترکمنستان در 22 سال گذشته جنبههای مختلف سیاسی، اقتصادی و فرهنگی را در بر می‌گیرد. در عرصه فعالیت‌های اقتصادی، اجرای پروژههای زیر بنایی و انتقال تکنولوژی، سرمایه و تجربیات ایران به منظور فراهم نمودن زیرساخت‌های محکم اقتصادی ترکمنستان، محور تلاش‌های ایران بوده است، با این که ایران همچنان شریک اول تجاری ترکمنستان است، اما در سال جاری به نظر می رسد حجم تجاری دو طرف کاهش یافته است، چرا که سال قبل وزیر صنعت، معدن و تجارت گفت: سطح روابط تجاری بین ایران و ترکمنستان هم اکنون حدود 5 میلیارد دلار است که می تواند این میزان به ده میلیارد دلار افزایش یابد، اما عبدالحمید اسدیان، مدیرکل دفتر آمریکا- اروپا سازمان توسعه تجارت ایران، در مردادماه امسال از حجم4 میلیارد دلاری مبادلات بازرگان بین ایران و ترکمنستان خبر داد که البته بخش عمده آن به نفت و گاز برمی گردد. روابط ایران و عمان روابط ایران با عمان نیز از اهمیت زیادی برخوردار بوده و زمینه منطقه گرایی به ویژه در زمینه امنیتی با توجه به ژئوپلیتیک تنگه هرمز را فراهم می کند تا جائی که تشکیل کمیته نظامی مشترک و برگزاری جلسه سالانه این کمیته در تهران و مسقط نمادی از همکاری های نظامی دو کشور است. سلطان نشین عمان، حق ایران در دستیابی به فناوری صلح آمیز هسته‌ای را به رسمیت می شناسد و در جهت رسیدن به توافق نهایی ژنو نیز بین ایران و غرب میانجی گری کرده است. سفر سه روزه سلطان قابوس به تهران در شهریور امسال این نزدیکی و زمینه مشترک ایران و عمان جهت توسعه روابط را به خوبی نشان داد. این سفر که همراه با گسترش و تقویت همکاری های تهران - مسقط در ابعاد گوناگون بود، از نقطه نظری خاص برای بازگشت صلح و ثبات به منطقه نیز بسیار مهم تلقی شد. علاوه بر این سلطان قابوس نیز در گفتگو با رئیس جمهور اسلامی ایران که پس از مراسم استقبال رسمی انجام پذیرفت آمادگی کشورش را برای همکاری در جهت فعال تر کردن کریدور تجاری شمال - جنوب که با مشارکت جمهوری اسلامی ایران، ترکمنستان، ازبکستان و افغانستان در حال اجراست، اعلام کرد که این مسئله نیز بیش از پیش اهمیت منطقه ای این سفر را برجسته تر کرد. در نهایت این که جمهوری آذربایجان و ارمنستان نیز از ظرفیت های مناسبی برای توسعه منطقه گرایی در سیاست خارجی کشور در ابعاد مختلف برخوردارند و در واقع این دو کشور، همانند ترکمنستان و افغانستان در حوزه نفوذ فرهنگی ایران قرار دارند. در ارتباط با همسایگان حوزه خلیج فارس هم با وجود برخی مشکلات سیاسی، در حیطه اقتصادی روابط پا برجاست، هرچند که برخی از این کشورها همچون عربستان وارد یک رقابت سختی با ایران شده و با ابزار نفت به دنبال فشار بر ایران است، با این حال دیگر حوزه های روابط منطقه ای ایران از چنان ظرفیت و مطلوبیتی برخوردار است که اتفاقا می تواند جایگزینی جهت مقابله با سیاست فشار نفتی عربستان باشد. نتیجه گیری زمینه های موجود در روابط ایران و کشورهای همسایه از تنوع زیاد و در نتیجه از سودآوری خوبی برای همه طرف ها برخوردار است. در رابطه با برخی کشورها همچون افغانستان، عراق، ترکمنستان و ترکیه روابط تجاری با توسعه راه های مواصلاتی و خطوط راه آهن نه تنها گسترش مناسبات اقتصادی را فراهم می کند، بلکه به توسعه پایدار در منطقه و تحکیم منطقه گرایی جمهوری اسلامی ایران نیز کمک شایانی می کند. در این زمینه اقدام مهم رفع مشکلات و ورود جدی تر دولت به این حوزه هاست. دولت باید نظارت مستقیم بر این موضوع داشته باشد و نماینده های مستقیمی در این زمینه تعیین کند تا برخی دلالان از وضعیت سوء استفاده نکنند و بازار ایران در این کشورها را بر سر منافع خود معامله کنند. قابل توجه است که تنوع محصولات ایرانی برای کشورهای همسایه می تواند دست برخی از کشورهای منطقه که با ابزار سرمایه نفتی به دنبال ایجاد اختلافات مذهبی در منطقه هستند را ببندد و از این منظر صلح و آرامش را در منطقه ایجاد کند. به عبارتی منطقه گرایی جمهوری اسلامی ایران منافع اقتصادی، سیاسی، امنیتی و فرهنگی مطلوبی را برای کشورهای منطقه در بردارد. حمزه عالمی منبع: بصیرت انتهای متن/
93/11/11 - 06:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 81]
-
گوناگون
پربازدیدترینها