واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها:
تفاوت ظریف و ولایتی در دو مذاکره تاریخی
در روزهایی که مذاکرات هسته ای به مراحلی رسیده که برخی امیدوارند تا بهمن 93 یا فروردین 94 توافق جامع ایران و 1+5 نهایی شود، افزایش انتقادها از قدم زدن ظریف و کری در فضای داخلی، قرار است بار دیگر او را به مجلس بکشاند.
خبرآنلاین - محمود عزیزی: در روزهایی که مذاکرات هسته ای به مراحلی رسیده که برخی امیدوارند تا بهمن 93 یا فروردین 94 توافق جامع ایران و 1+5 نهایی شود، افزایش انتقادها از قدم زدن ظریف و کری در فضای داخلی، قرار است بار دیگر او را به مجلس بکشاند.
رفتارهایی که منتقدان می گویند به عادی سازی رابطه با کشوری که صادق نیست، دامن می زند و این رفتارها در شان دولتمردان ایران نیست.
از نگاه 21 نماینده منتقد مجلس که درخواست جدیدی را برای حضور ظریف در پارلمان تهیه کرده اند، قدم زدن ظریف و کری «یک خطای استراتژیک» است. جملاتی که در برخی سیاسیون دیگر از امام جمعه تهران، کارشناسان سیاسی جناح اصولگرا و چهره هایی چون فرمانده سازمان بسیج هم دیده شد.آنچنان که سردار نقدی در اظهار نظری صریح گفت که ظریف از چشمش افتاد و رفتارهای او خطای دیپلماتیک بود.
این نگاه البته منتقدانی هم دارد. شفیعی یکی از نمایندگان عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس اعتقاد دارد که انتقادات از پیاده روی ظریف «غیر کارشناسی و بیشتر غرض ورزی سیاسی» است.قبل از موضوع قدم زدن هم خرید رفتن «جان کری» در مذاکرات عمان موضوع سؤال یکی از نمایندگان از محمد جواد ظریف بود.
15 دی ماه بود که روزنامه ایران به نقل از «محمد حسن آصفری» دبیر کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس نوشت: نمایندگان میخواهند بدانند چرا آقای جان کری در مسقط میز مذاکره را ترک کرده و به بازار برای خرید رفته است. سوال به صحن علنی رسید و ظریف توانست مجلس را قانع کند، اما جواد کریمی قدوسی نماینده سوال کننده گفت که اگر همه مجلس هم از پاسخ ها قانع شود، او نظر دیگری دارد.
حالا در آستانه رسیدن به روزهای پیروزی انقلاب که ظریف امیدوار است توافق جامع ایران و 1+5 نهایی شود و جشن هسته ای در کشور برقرار شود، همان نمایندگانی که پیش از این به روش سیاسی ظریف در مذاکرات انتقاد داشتند، قصد دارند او را به دلیل قدم زدنش با کری وزیر خارجه آمریکا به مجلس بکشانند.
تصمیم ظریف ظاهرا «فعلا سکوت» است. آن طور که او بعد از سفر ارمنستانش به یکی از روزنامه ها گفت قصد ندارد جواب منتقدان را بدهد چون منافع ملی برایش اهمیت بیشتری دارد.
اصرار برای سوال از ظریف و اعلام او به اینکه سکوت می کند، شاید پیش از همه با دوران وزارت خارجه علی اکبر ولایتی وزیر خارجه دهه 60 ایران قابل مقایسه باشد. روزهایی که ولایتی به خاطر سفر مک فارلین در مجلس سوال پیچ شد و بعد از ان به دلیل قطعنامه 598 مجبور شد.
انتقادهای فراوانی را به جان بخرد. شاید توصیف هاشمی رفسنجانی در اردیبهشت 93 که گفته بود:«در مذاکرات جنگ از پشت سر خیالمان راحت بود. خبری از خنجرهای پشت سر نبود. ولی ظریف و تیمش امروز از هر دو طرف می خورند.» بهترین توصیف از وضعیت این روزهای ظریف باشد.
ظریف این روزها سوژه یک منتقدان دولت برای نقد روحانی و همکارانش است. آیا اگر پروسه انتقادها در ماههای آتی افزایش می یابد ظریف هم در تصمیم خود برای سکوت تجدید نظر می کند؟
تاریخ انتشار: ۱۰ بهمن ۱۳۹۳ - ۱۰:۵۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 49]