تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1869262567
- تالاب های فریدونکنار؛ مکانی برای ضیافت و کشتار!
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: تالاب های فریدونکنار؛ مکانی برای ضیافت و کشتار! پایگاه خبری شمال نیوز در ستون اخبار گزارشی خود در مطلبی با عنوان "تالاب های فریدونکنار؛ مکانی برای ضیافت و کشتار!" به چالش صید بی رویه انواع پرندگان در تالاب این شهرستان استان مازندران پرداخت.
این پایگاه خبری نوشت : از تدارک چند ده تن غذا برای میهمانان از راه رسیده تا کشتار بی حد و حسابشان، تالاب های شمالی کشورمان اسیر آنچنان تعارضی است که در دنیا بی مثال و چه بسا بی سابقه است؛ اینقدر که می توان پرسید آیا دسته اول برای رونق کاسبی دسته دوم تلاش نمی کنند؟!
هر چه نگرانی ها از شیوع دوباره آنفلوانزای مرغی و اخباری که از جان باختن چند تن بر اثر ابتلا به آن در شرق آسیا به گوش می رسید، برای دوستداران حیات وحش کشورمان با اهمیت بود و نوید تعطیلی صید و شکار را به همراه داشت؛ اما اخبار رسیده حکایت از آن دارد که این امید ها سرابی بیش نبوده است.
البته یکی دو ماه است، صید و شکار در استان های شمالی کشورمان ممنوع شده است؛ در استان هایی که هر ساله میزبان چندین هزار انواع پرنده های مهاجر از مدارهای شمالی کره زمین هستند، ولی چد سالی است سابقه میهمان نوازی شان خراب شده است.
چند سالی است، صیدهای سنتی جایشان را به شیوه های کشتار جمعی و قتل عام پرندگان بومی و مهاجر داده اند تا برخی از محل فروش انبوه پرندگان صید شده، پر رونق ترین شغل فصلی در کشور را تجربه کنند و برخی دیگر که عظمت خلقت را در کوچ هر ساله این پرندگان به منطقه می دیدند و شکر بجا می آوردند، به این نتیجه برسند، آنچه به جایی نرسد، فریاد است!
این روند زمانی دردناک تر می شود که می بینیم توصیه مسئولانی چون وزیر دادگستری ـ که در سفر به مازندران، خواستار مقابله مسئولان با شکار و صید غیر مجاز پرندگان مهاجر شده بود ـ یا گردهم آیی مسئولان اجرایی، انتظامی و قضایی برای چاره جویی در این باره هم راه به جایی نمی برد و حتی صید و فروش لاشه پرندگان حرام گوشت و کشتار گونه هایی که به شدت در معرض انقراض هستند هم موجب شکل گیری واکنشی درخور نمی شود.
اوضاع هنگامی دردناک تر جلوه می کند که می بینیم برخی مسئولان به جای انجام وظایفشان، با طرح سخنانی چون «مقابله با شکارچیان (بخوانید قانون شکنان) با شیب ملایم» و یا «سنت خواندن نسل کشی پرندگان در تالاب به دست اشرار»، عملا راه را برای تداوم کشتار پرندگان باز گذاشته و به نوعی با متخلفان هم مسیر می شوند.
از همه این ها بد تر، سیاست یک بام و دو هوای برخی دیگر از مسئولان است که تالاب های حفاظت شده کشور را همزمان به بهشت و جهنم میهمانان زمستانی تبدیل کرده است؛ میهمانانی که هزاران کیلومتر برای رسیدن به این تالاب ها پرواز می کنند و در مقصد با پذیرایی جانانه برخی مواجه شده و به دست بعضی دیگر به زندگی شان پایان داده می شود.
ماجرا به این صورت است که با آغاز فصل سرما و فرا رسیدن موسم کوچ پرندگان ساکن نواحی شمالی کره زمین، جمعیت کثیری از پرندگان مهاجر، راهی مناطق گرم تر در مدارهای جنوبی تر زمین، از جمله تالاب های خوش آب و هوای شمال کشورمان می شوند؛ جایی که بسیاری از دوستداران طبیعت برای میزبانی شان ماه ها تدارک دیده و توانسته اند با گرد آوری ده ها تن دانه، بزرگ ترین ضیافت ممکن را برایشان فراهم آورند؛ ضیافتی که هر ساله با ورود پرندگان مهاجر آغاز می شود و تا موسم کوچ و بازگشتشان به سرزمین های شمالی ادامه دارد؛ مراسمی که تبدیل به نوعی آیین استقبال شده و توجه خبرنگاران و عکاسان را به خود جلب کرده تا برخی مسئولان را نیز برای حضور و گرفتن عکس یادگاری در آن ترغیب کند.
اما این مراسم زیبا در حالی برگزار می شود که کمی آن سو تر، آنقدر دام های مختلف برای شکار پرندگان خسته از راه پهن شده که تقریبا هیچ موجودی از آن ها جان سالم به در نمی برد. البته کمتر عکاس و خبرنگاری یارای ورود به این شکارگاه های مخوف را دارد و در نتیجه سوژه خوبی برای مسئولان علاقه مند به عکس یادگاری نیست!
بدین ترتیب تعارضی به چشم می خورد که به غایت دردناک است. آنقدر دردناک که می توان از نابودی گونه های رو به انقراض و کشتار گونه های در معرض انقراض در مقابلشان صرف نظر کرد و پرسید، چگونه است که در ذرت پاشیدن برای پرندگان خیلی ها مسئولیت دارند و در صحنه حاضر می شوند، ولی در مقابله با کشتارشان، کسی قبول مسئولیت نمی کند؟ آیا این بی مسئولیتی، تنها گریبان حیات وحش را می گیرد یا نوبت خودمان هم در این دنیای وارونه خواهد رسید؟!ک/1
621/608
08/11/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها