تور لحظه آخری
امروز : سه شنبه ، 22 آبان 1403    احادیث و روایات:  امام صادق (ع):هر كس از مكّه بر گردد و تصميم داشته باشد كه سال بعد هم به حجّ برود، بر عمرش افزو...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

پوستر آنلاین

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

اوزمپیک چیست

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

خرید سرور مجازی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1828649849




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

-همه چیز درباره «آفتابه»!


واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:

وسیله‌ آشنایی که رکن نظافت بود همه چیز درباره «آفتابه»! وقتی نام «آفتابه» به میان می‌آید به یاد مرد آفتابه‌فروشی می‌افتم که بساطش را کنار خیابان پهن می‌کرد. وسواس عجیبی داشت که لوله‌ همه آفتابه‌ها در یک جهت قرار بگیرد.
 

بچه ها از مدرسه که تعطیل می شدند شیطنت می کردند و جهت لوله ها را تغییر می دادند. پیرمرد از کوره درمی رفت و بد و بیراهی می گفت و در اسرع وقت لوله ها را به حالت قبل برمی گرداند. بعضی ها هم جلوی بساطش می ایستادند و فیگور آفتابه می گرفتند. یک دست به کمر می زدند و دست دیگر را به صورت اریب به سمت آسمان می فرستادند. پسربچه هایی که با فقر امکانات مواجه بودند با این تفریحات سالم و ناسالم چند دقیقه ای سرخوش می شدند. سلف سنتی شیلنگ و سیفون در دهه 60 و 70 آفتابه وسیله آشنای خانه همه ایرانیان بود. این وسیله بیشتر در جاهایی کاربرد داشت که خبری از آب لوله کشی نبود. توالت های داخل حیاط مجهز به آفتابه بودند. در مسافرت ها هم همیشه یک عدد آفتابه را برای روز مبادا در صندوق عقب ماشین می گذاشتند. البته حالت دیگرش این بود که از آفتابه به جای سیفون استفاده می کردند. در تعریف سیفون نوشته اند: «سیفون مکانیزمی است برای گردآوری و رهاسازی یکباره آب». آفتابه تشکیلات پیچیده سیفون را نداشت؛ ولی آن قدر کارآمد بود که خودش به تنهایی کار سیفون را انجام می داد. اگر می خواستند از این سیفون سنتی بهتر بهره ببرند آفتابه را چند بار پر و خالی می کردند البته ایرانیانی که سراغ آفتابه می رفتند خیلی به کاربردش فکر نمی کردند. آنها به رسم رعایت نظافت یک عدد آفتابه پلاستیکی یا مسی در سرویس بهداشتی منزلشان قرار می دادند. زمانی که آب لوله کشی قطع می شد آفتابه قدر و منزلت بیشتری پیدا می کرد. معمولا همیشه سرویس های بهداشتی به یک آفتابه پر از آب مجهز بودند و افراد پس از استفاده از سرویس بهداشتی، این وسیله پلاستیکی یا مسی را برای نفر بعدی پر آب می کردند. در غیر این صورت طرف قبل از وارد شدن به دستشویی باید زحمت پرکردن آفتابه را هم می کشید. افرادی که مورد احترام خانواده و صاحبخانه بودند از انجام این کار سنگین معاف می شدند. معمولا پسربچه ها این مسئولیت را به عهده می گرفتند و آفتابه پر از آب را تقدیم مهمان می کردند. گاهی هم پیش می آمد که شیطنت می کردند و آفتابه را از آب داغ سماور پرمی کردند که فریاد جیغ و داد مهمان، خنده پسربچه های بازیگوش را در پی داشت. ردپای آفتابه در ضرب المثل های ایرانی نام آفتابه دگرگون شده واژه آب تابه است. یعنی آبی که درون تابه (ظرف) ریخته می شود و هنگام شست وشو مورد استفاده قرار می گیرد. واژه «آفتابه» در ضرب المثل های ایرانی حضور پررنگی دارد. مردم در ضرب المثل ها سراغ اشیایی می روند که کاربرد زیادی دارد و وقتی یک وسیله این قدر در مثل ها تکرار شده یعنی خودش خیلی مورد استفاده قرار گرفته است. معروف ترین ضرب المثلی که همه شنیده اند «آفتابه خرج لحیم کردن» است. این مثل در مواردی به کار می رود که آن کار توجیه اقتصادی نداشته باشد. در قدیم آفتابه های مسی مرسوم بود که وقتی سوراخ می شد با «لحیم» آن سوراخ را می بستند. گاهی وقت ها تعداد سوراخ ها این قدر زیاد می شد که اگر آن را دور می انداختی و یک عدد جدید می خریدی به صرفه تر بود. «آفتابه لگن هفت دست ولی شام و ناهار هیچ چی» مواقعی کاربرد دارد که حاشیه های یک ماجرا از متنش مفصل تر می شود. آفتابه لگن وسیله ای بوده که برای شست وشوی دست و دهان قبل و بعد از خوردن غذا، کاربرد داشته است. در دوره قاجار نوکران آفتابه لگن را همراه حوله سر سفره می آوردند و اشخاص قبل و بعد از غذا دست و دهان خود را می شستند. وقتی میزبان آفتابه لگن برای شستن دست و دهان بیاورد؛ اما سفره اش خالی از غذا باشد باید این جمله را خطاب به او عنوان کرد. «آفتابه دزد» دزدی تازه کار یا دله دزد است که چیزهای بی ارزش می دزد. این دزد ممکن است به آغوش جامعه بازگردد و امکان دارد پیشرفت کند و مرتکب خلاف های سنگین تر شود! اگر یادتان باشد در توالت های عمومی نگهبانی را به کار می گرفتند که یکی از وظایف اصلی اش نگهبانی از آفتابه ها بود. اصطلاح «آفتابه برداشتن» هم به معنای بدقولی کردن به کار می رود. ظاهرا در قدیم وقتی دو نفر با هم مشغول گفتمان بوده اند؛ فردی که استدلال محکمی نداشته آفتابه را برمی داشته و صحنه مناظره را به بهانه رفتن به سرویس بهداشتی (مستراح قدیمی) ترک می کرده! حالا بعد از گذشت سال ها وقتی کسی زیرحرفش می زند و به عهدش وفادار نمی ماند می گویند «طرف آفتابه برداشت». «آفتابه و لولهنگ هر دو یک کار می کنن، اما قیمتشون موقع گرو گذاشتن معلوم می شه!» در این مثل مراد از لولهنگ آفتابه گِلی است و منظور از آفتابه اولی آفتابه های مسی قدیمی است. در دهه 60 کلمه «آفتابه» این قدر پرنفوذ بود که بعضا نامش در ورزشگاه ها هم شنیده می شد. وقتی می خواستند بازیکنی یا تیمی را تحقیر کنند همه با هم یک صدا فریاد می زدند: «...، تورو چه به بازی، برو آفتابه سازی» وسیله ای لازم برای سال های دور از خانه آنهایی که ترک وطن کرده و در سرزمین غربت ساکن شده اند قدر این وسیله بهداشتی را بیشتر می دانند. همان طور که می دانید فرنگی ها با آن که خودشان را بسیار باکلاس و متمدن می دانند، اما پس از قضای حاجت از ماده تمیزکننده آب استفاده نمی کنند! ایرانی های مهاجر که از کودکی به شست وشوی خودشان با آب عادت کرده اند، هرگز نمی توانند با این ماجرا کنار بیایند بنابراین دست به دامان آفتابه می شوند و آن را در کنار توالت فرنگی قرار می دهند. مشکل دقیقا از اینجا آغاز می شود که بازارهای غربی وسیله ای به نام «آفتابه» را به رسمیت نمی شناسند و در آنجا هر چقدر بازار را زیر و رو کنید چنین چیزی پیدا نمی شود بنابراین اگر دیدید ایرانی موردنظر هنگام برگشتن به دیار غربت با خودش یک «آفتابه» هم می برد اصلا تعجب نکنید. سروش امیدوار / (ضمیمه چمدان روزنامه جام جم)


 


یکشنبه 7 دی 1393 ساعت 08:00





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 118]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


اجتماع و خانواده

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن