واضح آرشیو وب فارسی:تراز: تراز: عبدالله بن عبدالعزیز ششمین پادشاه عربستان سعودی و دهمین فرزند «عبدالعزیز آل سعود» بنیانگذار عربستان جدید بود.
به گزارش تراز ،فرمان وی برای تشکیل شورایی به نام شورای بیعت، از کارهای پادشاه عربستان برای حفظ سلطنت در خاندان حاکم بر این کشور بود تا جلوی جنگ بر سر قدرت را بگیرد.
عبد الله بن عبد العزیز اکتبر سال 2006 میلادی دستور تشکیل این شورا را داد تا پادشاه و ولیعهد را انتخاب کند.
به گزارش واحد مرکزی خبر ، وی در سال 1924متولد شد و از اول آگوست 2005( 10مرداد 1384) به دنبال مرگ برادرش ملک «فهد بن عبدالعزیز»، به تخت سلطنت نشست و به طور رسمی به عنوان پادشاه عربستان معرفی شد.
وی همان روز امیر «سلطان بن عبدالعزیز» برادر کوچک تر خود را به عنوان ولیعهد عربستان منصوب کرد.بر سر زندگی ملک عبدا... حرف های ضد و نقیض بسیاری وجود دارد.
گفته می شود پدرش عبدالعزیز با خانواده ای دشمنی داشت. در فرهنگ عرب اگر کسی با خانواده ای دشمنی داشته باشد، برای ابراز کینه و دشمنی اش به هر ترفندی دختر آن خانواده را می گیرد.
اعراب معتقدند با این کار، چشم آن خاندان را در آورده اند. عبدالعزیز نیز از آن جا که او پادشاه و حاکم مطلق بلاد حجاز بود، به ناچار خانواده مورد غضب مجبور شدند دخترشان را به او بدهند. عبدا... تا بزرگ شدنش در میان این خاندان سختی های زیادی را متحمل شد.
او تنها پسر مادرش بود و به سبب سابقه ای که داشت، خاندان سلطنتی او را از خود دور می کردند و سر ناسازگاری بسیاری با او داشتند. این امر باعث شد تا عبدا... از خاندان سلطنتی کینه ای به دل بگیرد و همیشه به فکر تلافی باشد. چند بار خانواده سلطنتی سعی کردند تا او را بکشند اما این مسئله راه به جایی نبرد تا این که او بعد از 3پادشاه به ولیعهدی و سپس به پادشاهی عربستان منصوب شد. اتفاقی که برای تمام خاندان سلطنتی تلخ و باورنکردنی تلقی می شد.
عبدالله از سال 1996به طور غیر رسمی و از سال 1998به طور رسمی زمامدار امور کشور شد و با تصویب قانونی در مجلس فرمایشی عربستان و با استفاده از نفوذ خود توانست بسیاری از اختیارات پادشاه اعم از ریاست کابینه را خود بر عهده بگیرد. این اتفاق برای بسیاری از اعضای خاندان سلطنتی غیرقابل تحمل بود و هر از گاهی به مقابله با آن بر می خاستند.
عبدالله بر عکس دیگر اعضای خاندان سلطنتی و برادر متوفیاش فهد که گرایش بسیاری به ایالات متحده داشت، به شدت انگلیسی و ضد آمریکایی نشان می داد. با این که او از سیاست اقتصاد و فرهنگ باز حمایت می کند و بر عکس بسیاری از اعضای خاندان سلطنتی تفکری ضد رادیکالیسم و ضد وهابی دارد، در میان مردم عربستان و فرهنگ افراطی حاکم بر آن محبوب است. مردم عربستان او را دوست دارند و اجرای اصلاحات سیاسی و اقتصادی به محبوبیت او افزوده است. با استفاده از همین ابزار او توانست به صورت آرام و مسالمت آمیز با افراطیون وهابی مقابله کند و از نفوذ آن ها در کشور تا حدی بکاهد.
این سیاست تا بدان جا پیش رفت که او خود، برادرش و خاندان سلطنتی را غیر وهابی و حتی ضد وهابی معرفی کرد.
او با حفظ ظاهر ضد آمریکایی اجازه داد تا فرهنگ غربی به کشورش نفوذ کند و تا آن جا پیش رفت که مکان های اختصاصی برای گردشگران خارجی ایجاد شود. مکان هایی که به صورت غیر علنی به سعودی ها نیز اجازه می داد تا آن ها نیز از این مکان ها استفاده کنند. او برای گردشگری اهمیت بسیاری قائل است اما همیشه گفته است که با وجود فرهنگ افراطی و نفوذ آن در جامعه نمی توان برای گردشگری کشور کاری کرد. از سال 1998او به صورتی بسیار آرام و نامحسوس اقدام به دنبال کردن پروژه ای در جهت باز کردن فرهنگ جامعه کرد. از سال 2000نگاه او به گردشگری از حالتی صرفا مذهبی خارج شد و جای خود را به نگاهی کاملا اقتصادی داد.
از این رو اقدام به ترویج گردشگری داخلی کرد، از اعمال فشارهای سخت به مناطق شیعه نشین ولی کلیدی عربستان مانند بندر «دمام» کاست، به شیعیان عربستانی اجازه سفر، ارتباطات و مکاتبات آزاد داد و برای نخستین بار در تاریخ عربستان به مناطق شیعه نشین این کشور سفر و با سران شیعه دیدار کرد.
در دوران او برای اولین بار در تاریخ عربستان امکان سفر دریایی از بندر دمام به بنادر ایران و امکان ایجاد خطوط هوایی از این شهر به شهرهای ایران مطرح شد.
وی سمتهای ریاست هیئت دولت ، فرماندهی نیروهای مسلح ، ولیعهدی را به عهده داشت و نام کاملش نیز ملک عبدالله بن عبدالعزیز بن عبدالرحمن بن فیصل بن ترکی بن عبدالله بن محمد بن سعود بود.
منبع: واحد مرکزی خبر
جمعه 3 بهمن 1393 ساعت 13:07
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تراز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]