تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834434258
به نرخ رشد اقتصادي 8 درصد يا بالاتر نياز داريم
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۱ بهمن ۱۳۹۳ (۱۳:۵۲ب.ظ)
استاد دانشگاه تهران در گفت و گوي اختصاصي با موج: به نرخ رشد اقتصادي 8 درصد يا بالاتر نياز داريم خوشبختانه تورم اندکي مهار شده و نرخ رشد منفي اقتصادي هم اندکي کاهش يافته است. اما با اين فضاي سياسي ممکن است 2.5 يا 3 درصد نرخ رشد اقتصادي را تا پايان سال پيش رو داشته باشيم.
به گزارش خبرنگار خبرگزاري موج، کاهش قيمت نفت و کسري بودجه دولت در سال آينده، تحليل هاي بسيار متفات از روند رشد اقتصادي و آينده اقتصاد ايران در سطح افکار عمومي و ميان صاحب نظران سبب شد که در گفتگويي با دکتر احمد موثقي ،استاد اقتصاد سياسي دانشگاه تهران شمه اي از هزاران مشکل پيش رو را واکاوي کنيم. مشروح اين گفتگو در زير آمده است که خواهيد خواند:
با توجه به مطرح شدن تحول در نظام اقتصادي کشور و بحث هاي پيراموني، لازمه داشتن اقتصاد پويا و دانشي و رقابتي در کشور را در چه چيزي مي بينيد؟
اقتصاد ما در اين بحث، در يک زمينه فکري، اجتماعي، سياسي و نهادي نامساعدي قرار دارد. اساسا در دنياي مدرن اقتصاد از لحاظ علمي و تئوريک اين موضوع در يک حوزه مستقل است و آن چيزي که آدام اسميت مي گويد بدين معناست که اقتصاد قواعد خودش را دارد و نبايد دخالت هاي تخريبي در منطق بازار، منطق توليد ، انباشت و رقابت بيايد.
در ايران اين تقسيم کار پذيرفته شده نيست و حوزه ها متداخل است. مثلا ما در حوزه سياسي و در حوزه اجتماعي تداخل داريم. در واقع شأني براي اقتصاد قائل نشده ايم. اقتصاد از اين منظر تحت الشعاع ملاحظات سياسي قرار مي گيرد. در اين صورت اقتصاد آسيب مي بيند. اين بدين معني است که نگاه ها علمي نيست و تقسيم کار تخصصي شأن و اعتبار مستقلي ندارد .
دخالت غيرمسئولانه باعث تخريب اقتصاد مي شود.اين امر باعث تخريب حوزه سياسي هم مي شود.به تبع حوزه فرهنگي هم آسيب مي بيند. وقتي در حوزه فرهنگي آسيب ببينيم يعني در حوزه فرهنگ اقتصادي(نگاه به دنيا ، تکنولوژي ،اقتصاد بازار ،سرمايه داري ، رابطه دولت ،بخش خصوصي و کارآفريني و...) اختلاف پيش مي آيد. اين موضوع در زماني است که مراجع تصميم گيري متعدد است و ذهنيت هاي غيرعلمي در رابطه با مسائل کلان اقتصادي شکل مي گيرد.البته در مقام تصميم گري و سياستگذاري اقتصادي نمي شود با اختلاف عمل کرد.
گفتمان غالب هم بي تاثير نيست. انگار در فضاي جنگ سرد هستيم. هر چند مسائل هسته اي نيز اين مورد را تشديد مي کند. با اين حال قوانين ما در حوزه سياسي و اجتماعي حتما بر روند سرمايه گذاري و کسب و کار و اقتصاد نيز تاثير مي گذارد.ساده انديشي است که همه چيز را با ادبيات ضد مدرن و ضد توسعه تحليل کنيم. سياست ما سياست زدايي مي شود. اقتصاد ما سياسي است.ما تجربه شورروي داريم.
اين کشور يک بنيان صنعتي تشکيل داد که همه چيز ضد دولتي و ضد غرب بود. در ميان مدت و دراز مدت نمي توانيم اين راه را ادامه بدهيم. وقتي منابع ما تهي مي شود. وقتي بيکاري بيشتر مي شود و به سرمايه اجتماعي توجه نمي شود. اکثريت فقير و فقير تر و اقليتي غيرمولد بسيار ثروتمند مي شوند. اين مسئله باعث عدم انسجام اجتماعي مي شود. اين مورد بر قدرت چانه زني ما در نظام بين الملل تاثير مي گذارد.من مي گويم هر چه در داخل بيشتر امتياز بدهيم از بيرون بيشتر مي توانيم امتياز بگيريم.هر چه در داخل اختلافات بيشتر باشد مجبور مي شويم به خارجي ها بيشتر امتياز بدهيم.در اين فضا اقتصاد نمي تواند به سمت رقابت برود.شايد دولت بخواهد توسعه خواه باشد ولي اساسا نمي تواند.البته رويکرد ضد توليدي هم در اقتصاد بي تاثير نيست. سالي به عنوان توليد ملي ، حمايت از کار و سرمايه ايراني مطرح شد ولي در عمل عملکرد دولت در حمايت از کار و سرمايه چيني بود. البته در شرايط تحريمي اجبارهايي هم هست. مثلا وزير صنعت فعلي گفته اند ما بايد براي خودرو سازي با چيني ها وارد مذاکره شويم.
******ما خود را در محاصره نفت درآورديم
اين فضايي که شما از اقتصاد تحليل کرديد خاصيت صرف کشورهاي نفتي است؟ يعني ممکن است بسياري از مشکلاتي که شما برشمرديد به خاطر ذات اقتصاد نفت زده باشد؟
نه اينطور نيست. کشورهاي خليج فارس عملکردشان بهتر از ما بوده است.اگر سياست درست باشد مي تواند نفت هم فرصت تلقي شود. مي توانيم با استفاده از درآمدهاي نفتي صنعتي شويم .مي توانيم از وابستگي به نفت رها شويم.متاسفانه وقتي سياست غلط است منابع تلف مي شود و تخصيص بهينه صورت نمي گيرد.مثلا قطر، عربستان وامارات اقتصادشان را تنوع داده اند. برروي پتروشيمي، تجارت و حتي سرمايه خارجي سرمايه گذاري کرده اند و از ميزان اتکاي به نفت کاهش داده اند و درآمد سرانه بالايي هم دارند. پس به طور مطلق نمي شود گفت هر دولت نفتي مشکل دار است. مالزي نفت کمي داشت ولي از منابع غيرنفتي و طبيعي به دليل داشتن دولت توسعه خواه ، تبديل به قدرتي صنعتي شد. يا اندونزي که نفت دارد توانسته خوب از آن استفاده کند.اما ما خود را در محاصره نفت درآورديم و درواقع نفت خرج ما مي دهد.البته قطع وابستگي از نفت فکر خوب و درستي است ولي امکان پذير نيست.مي توانيم با توجه به سرفصل هاي اقتصاد مقاومتي پيش رويم و از تهديدها به عنوان فرصت استفاده کنيم. ولي اين يک فضايي است که بايد از قبل تدارک ديده مي شد. يعني در زير ساخت هاي ديگر مثل سرمايه گذاري خارجي و داخلي، جذب سرمايه گذاري خارجي و....برنامه ريزي مي شد.چرا بايد وزير نفت ما فکرش اين باشد که صدهزار بشکه نفت بيشتر بفروشد.البته مشکلات مالي هم بسيار است. قطردر پيوند با کمپاني هاي بين المللي از ميادين مشترک گازي ما سالانه بيش از 100 ميليارد دلار برداشت کرده و ما فقط تماشا کرديم. الان البته وزير نفت دولت يازدهم روي اين مسئله تمرکز کرده که چرا ما ميادين مشترک گازي را برداشت نکنيم؟ البته کمبود سرمايه و تکنولوژي در اين مورد هست. ما يک اجماع ملي و سياستگذاري کلان مي خواهيم.ما حتي به اهداف سند چشم انداز هم نرسيديم.ارزيابي هم نمي شود که چرا ما اصلا از آن اهداف فاصله گرفته ايم. بخش هاي مختلف نظام متاسفانه در مدار توليد و توسعه نيستند.
*****به نرخ رشد اقتصادي 8درصد يا بالاتر نياز داريم
با توجه به باورهاي مختلف از ارقام مختلف نرخ رشد اقتصادي، سال آينده اقتصاد ايران را چگونه مي بينيد؟
رشد اقتصادي با توسعه اقتصادي فرق دارد. دولت يازدهم تيم منسجم تري دارد. و عملکرد اقتصادي مديرانش قوي است.به خاطر اينکه گفتمان متفاوتي را در پيش گرفته است. تا زماني که در سياست داخلي تغييراني صورت نگيرد در زمينه سياست خارجي هم زياد پيشرفتي حاصل نمي شود. چرا که سياست داخلي و سياست خارجي در ارتباط با هم هستند. البته خوشبختانه تورم اندکي مهار شده و نرخ رشد منفي اندکي کاهش يافته است ولي ما با توجه به عقب ماندن از رقابت جهاني به نرخ رشد اقتصادي 8درصد به بالاتر نياز داريم. ولي با اين فضاي سياسي ممکن است تا 2/5 يا 3درصد نرخ رشد اقتصادي پيش رو داشته باشيم.تا زماني که مسايل سياسي و داخلي در رابطه با مسايل ديگري هستند و با کشورهاي پيشرفته توافقي حاصل نکنيم تغييري هم در فضاي رشد حاصل نمي شود. رشد اقتصادي تا حدي هم بستگي به تغيير فضاي سياسي و برقراري يک آشتي ملي و تغيير نگرش دارد.
آيا دولت واقعا توانسته تورم را تا حدي مهار کند؟ ممکن است مردمي که با گراني کالاها روبه رو هستند اين موضوع را باور نداشته باشند؟
اين بدين معنا نيست که تورم وجود ندارد. بلکه يعني نرخ رشد تورم کاهش پيدا کرده است.تورم لزوما افزايش قيمت کالاها نيست.
فضاي کسب و کار در سال آينده را چگونه مي بينيد؟
وضعيت کسب کار بستگي به تجديد نظر نخبگان در تصميم گيري دارد.اگر تحريم ها تشديد شود و سياستگذاري دقيقي از سوي مجريان صورت نگيرد آنقدر هم رونقي در اين حوزه مورد انتظار نيست.
در صورت تشديد تحريم ها فضاي کلي اقتصاد را چگونه تحليل مي کنيد؟
در صورت تشديد تحريم ها اگر خام فروشي هم کنيم بحران بيشتر مي شود.مسائل بايد با عقلانيت و شايسته سالاري حل کرد.گسترش بيکاري و فقر از يک آستانه اي به بعد خوب نيست.
نقش احزاب در بهبود و کمک رساني به روند سياستگذاري چقدر است؟
مشکلات ما بيشتر ناشي از مسائل حقوقي است.قوه مجريه همه مسئوليت ها را دارد ولي اختيارات لازم را ندارد. چنانچه احزاب سياسي فعال شوند و بهترين رييس جمهور را انتخاب کنند اگر رييس جمهور هماهنگي يا اختيارات لازم را با بقيه ارکان سياسي نداشته باشد چشم انداز روشني هم قابل تصور نيست. اگر در انتخابات مجلس احزاب سياسي قوي، اقشار تحصيل کرده و کارآمد را به نظام تصميم گيري منتقل کنند و قوه مقننه همسو با سياست هاي کلان اقتصادي شود البته که قابل قبول است. ولي اگر اين روند به سمت سخت گيري ها پيش رود اختلافات گسترش مي يابد.البته نگاه توسعه اي هم در روند سياستگذاري اقتصادي بسيار مهم است. ما داريم به سمت جهاني شدن پيش مي رويم. ولي ضعف در داخل اين فرصت را تبديل به تهديد مي کند.جهاني شدن بيشتر ما را متلاشي مي کند چون از قبل آماده نبوديم و غرق در امواج مي شويم. البته با پيش رو قرار دادن اقتصاد مقاومتي ممکن است سخت تر شود و اين مقاومت خيلي شکننده شود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]
-
سیاسی
پربازدیدترینها