واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۳۰ دي ۱۳۹۳ (۱۱:۱۱ق.ظ)
آفرينش: سوالي که جوابش را هم پاپ مي دانست و هم ما!
به گزارش خبرگزاري موج، «سوالي که جوابش را هم پاپ مي دانست و هم ما!»عنوان سرمقاله روزنامه آفرينش است که در آن مي خوانيد؛
سفر پاپ فرانسيس، رهبر مسيحيان کاتوليک جهان به فيليپين اتفاقي را رقم زد که مي تواند زنگ هشدار و تلنگري به تمام مردم دنيا باشد که چشم بر حقيقت انسانيت و مسوليتي که در قبال يکديگر دارند، بسته اند." پاپ، وقتي قصد سخنراني در دانشگاه مانيل را داشت، در برابر سؤال تامل برانگيز يک دختربچه قرار گرفت؛ پرسشي که باعث شد پاپ به جاي قرائت متن سخنراني از پيش آماده شده خود، از بي جواب بودن سؤال "گليزل پالومار" دوازده ساله سخن بگويد".
اين دختربچه گريان مالزيايي از پاپ پرسيد: «چرا خداوند اجاره مي دهد دختران کوچک به فحشا کشيده شوند؟، کودکان زيادي به مواد مخدر و فحشا مبتلا مي شوند. چرا خداوند اجازه مي دهد اين اتفاقات براي ما بيفتد؟ بچه ها که گناهي ندارند «. و پاپ درمقابل اين سوال جوابي نداشت...!
اما کمي تامل کنيم و سوالات اين دختربچه را از خودمان بپرسيم، آيا مقصرحوادث تلخي که براي کودکان و افراد بي سرپرست و يا هر انساني که فشارهاي زندگي طعم مرگ را برايش شيرين کرده است، خداوند است؟! آيا اينکه اميال و خودخواهي هاي ما در عرصه هاي مختلف موجب بروز مشکلات براي خودمان و اطرفيانمان گرديده، مسببش خداست؟!
هم ما و هم پاپ فرانسيس جواب اين قبيل سوالات را مي دانيم و ازنزديک آن را حس کرده ايم، اما اين به سبب نسيان دروني است که مارا با ديدن زجر و عجز اطرافيان بي تفاوت کرده است. درهمين جامعه و در همسايگي بسياري از ما هستند کساني که با مشقت صبح را شب مي کنند و فصل زندگيشان هميشه سرد و زمستاني است. افزايش آمار کودکان کار، رواج فحشا و موادمخدر در بين جوانان و ساير افراد ديگر، اگرچه نشأت گرفته از معضلاتي اجتماعي همچون طلاق، بيکاري وفقر مي باشد، اما نوع رفتارهاي جامعه و کارگزاران آن عاملي درجهت تشديد اين آفت ها مي باشد.
چه به لحاظ شرعي و چه از جنبه حقوقي و قانوني، اين وظيفه حکومت و دولت هاست که اسباب زندگي و رفاه مردم جامعه را فراهم آورند. به عبارتي اساس و وظيفه اصلي هردولت و حکومتي سامان بخشي به امورات ملتي است که زمام امور خود را به دست آنها داده اند. حال اگر کارگزاران از وظيفه اصلي خود غافل شوند، بايد انتظار بروز انواع فساد در شاکله ساختار حکومت و ساير اقشار جامعه را داشت. قصد پرداختن به جزئيات فسادهاي مالي اخير را نداريم، اما وقتي فسادهايي در اين وسعت در دستگاه هاي رسمي و از سوي نهادهاي مختلف صورت مي گيرد، جاي تعجب ندارد که فقر بساط ايمان و اخلاق را درجامعه به لرزه درآورد. مردم زمام امور خود را به افراد ونهادها مي دهند تا وضعيت زندگيشان در سطح کلان مديريت و ارتقا دهند، وقتي مسير انجام وظايف آنها منحرف شوند، نمي توان توقع داشت که اوضاع مردم بهبود يابد و صحنه هاي تلخي همچون کارتن خوابي و دستفروشي کودکان در سرماي زمستان را شاهد نباشيم.
اگرچه اين رفتارغيرقانوني و نامناسب از سوي کارگزاران در نوع شکل گيري رفتار جامعه تاثير گذار است و موجب انحطاط اخلاق مي شود، اما تمام تقصير ها را نمي توان به گردن دولت انداخت. گوهر وجودي هر انساني بايد به دست خودش متبلور شود و سازندگي دروني است که موجب سعادت بشر مي گردد. امروز هرکدام از ما به عنوان عضوي از اين جامعه تقصيري بر گردنمان است، چرا که بي تفاوتي به عنوان يک رفتار ناپسند در کردارمان رسوخ کرده است.
اجر و بزرگي عمل آن دسته از افرادي که حتي با يک لبخند موجب دلگرمي کودکان بي سرپرست، فقرا، بيماران و تمام کساني که زندگي عرصه را به آنها تنگ کرده، مي شوند در نزد خداوند و افکار عمومي جامعه قابل ستايش و وصف نشدني است. اما چه قدر خوب است که حس نوع دوستي و مسوليت پذيري دربين تمام مردم جامعه پررنگ گردد.
لازمه اين امر برخورد جدي دلسوزان نظام و دستگاه قضايي با تعدي کنندگان به حقوق ملت مي باشد. چرا که مسبب بروز اکثر فساد هاي اجتماعي درحال حاضر فقر و مشکلات مالي مي باشد و خوردن حق مظلومان توسط يک عده سواستفاده گر و رانت خوار، به هيچ وجه قابل پذيرش نيست و اعتماد مردم به نظام و دلسوزان واقعي را مکدر خواهد کرد.
نويسنده: حميدرضا عسگري
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]