تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834285693
بايد از کيان دين، آزادي، گفتوگو و صلح به جد دفاع کرد
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۲۸ دي ۱۳۹۳ (۹:۱۷ق.ظ)
خاتمي طي نامه اي به بان کي مون؛ بايد از کيان دين، آزادي، گفتوگو و صلح به جد دفاع کرد رئيس جمهور پيشين کشورمان نوشت: نگذاريد و نگذاريم جهان و انسان تحت هيچ عنواني در معرض هراس، نا امني و مخاطره باقي بماند. بايد از کيان دين، آزادي، عدالت، اخلاق و گفتوگو و صلح به جد دفاع کرد.
به گزارش خبرگزاري موج، حجت الاسلام سيد محمد خاتمي در نامه اي به بان کي مون دبيرکل سازمان ملل متحد ضمن محکوم کردن اقدامات خشونت بار و افراط گرايانه در سراسر جهان به هرنام و با هر مسلک و مرامي خواستار اقدام جدي سازمان ملل متحد و سازمان هاي بين المللي و خيرخواهان صلح طلب شد.
متن کامل اين نامه به شرح زير است:
«به نام خدا
عالي‌جناب آقاي بان کي مون
دبيرکل محترم سازمان ملل متحد
با احترام و درود
من نيز چون شما و صدها ميليون نفر در سراسر جهان از جنايت تروريستي پاريس و رويدادهاي مشابه ونگران کننده پيش و پس از آن که نمونه‌اي از آثار شوم و ضدانساني تروريسم و افراط گرايي در شرق و غرب عالم است متأثرم و آن را به شدت محکوم مي‌کنم؛ اما از سازمان ملل متحد، سازمان‌هاي بين‌المللي، دولت‌ها، نهادهاي مدني، نخبگان و سرآمدان جهان انتظاري فراتر از محکوم کردن اين حوادث مي‌رود.
آقاي بان کي مون
در جهان امروز، خشونت و ناامني و افراط، جهنمي سوزان آفريده است که همه انسان‌ها، پيروان همه مذاهب، همه ملت‌ها و اقوام را در همه جاي جان در کام خود مي‌کشد، اما مسأله اين است که آن‌چه احياناً به نام مبارزه با ترور و خشونت انجام مي‌گيرد نه تنها راهگشا نيست، بلکه متأسفانه گاه آتش اين بلاي سهمگين را افروخته‌تر مي‌کند.
تروريسم و خشونت، نه جنگ دين و آزادي، نه منازعه شرق و غرب و نه مواجهه ميان مذاهب و اقوام و ملل که خطري جديد و جدي است که ريشه‌هاي گوناگون دارد و بايد اين ريشه‌ها را خشکاند و جهان را از پرتگاه «افراطي گري»دور کرد.
آقاي دبيرکل
در سپتامبر ۲۰۰۱ ميلادي برج‌هاي دوقلوي نيويورک در اثر اقدامي تروريستي و تکان دهنده فروريخت و خطر «تروريسم» که پيش از آن هم وجود داشت، به چشم آمد و جمهوري اسلامي ايران در نخستين لحظات بروز حادثه، آن را محکوم کرد و پيشبرد «گفت و گوي تمدن ها» و طرح «ائتلاف براي صلح» را چاره کار دانست، اما در سويي ديگر پنداشته شد با ائتلاف براي «جنگ عليه تروريسم» که پنداشته مي‌شد پرچم آن در دست جريان‌هايي چون القاعده است، مي‌توان ريشه اين پديده شوم را کند؟ اما اگر اين شيوه پاسخ مي‌داد چرا امروز شاهد گسترش امواج تروريسم در سراسر جهان هستيم و امواجي که نمونه‌اي از آن در پاريس به چشم خورده هر روز ازشرقي‌ترين نقطه عالم تا غربي‌ترين نقطه آن، در عراق و سوريه، در فلسطين و لبنان، در افغانستان و پاکستان، در نيجريه و ميانمار و در جاي جاي عالم خشونت و خون و ترور عرصه را برهمگان از شيعه و سني و ايزدي و مسيحي و يهودي تا عالم ديني و روشنفکر و سياستمدار و کودک و پير و جوان تنگ کرده است!
امروز تنها در خاورميانه و آسيا و آفريقا و آمريکاي لاتين نيست که امنيت از ميان رفته است، بلکه در قلب کشورهاي اروپايي و آمريکا نيز هيچکس در امان نيست و بپذيريم که امنيت در جهان به هم پيوسته امروز يا در همه جا برقرار مي‌شود يا هيچ کجا روي امنيت را نمي‌بيند.
اگر صداي گفتوگو، صلح و مدار را که در لحظه اي حساس از تاريخ در سازمان ملل طنين افکند و مورد استقبال همگان قرار گرفت، جدي گرفته مي‌شد و با ريشه‌يابي امور در جستجوي راهکارهاي عملي با ضمانت اجرايي بوديم و سازمان ملل متحد و نهادهاي بين المللي مي توانستند سياستمداران را وادار به رعايت موازين و ملزومات برقراري صلح کند و نهادهاي مدني و انديشمندان و عالمان عالم در اين راه گام‌هاي بلندتري بر مي‌داشتند، امروز شاهد چنين وضعيت تلخي نبوديم.
اگر دعوت به «ائتلاف براي صلح بر پايه عدالت» در سال 2001 و پس از تصويب پيشنهاد «گفت‌وگوي تمدن‌ها» در هياهوي جنگ و خون و انتقام و لشگرکشي پس از حادثه تروريستي يازده سپتامبر که خون‌بارتر از آن حادثه هولناک بود گم نمي شد و اگر نصايح خيرخواهان مبناي تصميمات بين‌المللي قرار مي‌گرفت آيا بازهم شاهد چنين روزهاي تلخي بوديم؟
عالي‌جناب
آيا فکر کرده‌ايم، نه تنها برپايه تعاليم اديان و موازين اخلاقي که به اعتبار رهيافت‌هاي علمي و حتي تجارب سياسي، فقر، محروميت، سرکوب، اشغال، آوارگي، استبداد و بدتر از همه تحقير انسان که از سوي حکومت‌هاي فاسد و قدرت‌هاي توسعه طلب بر عالم و آدم تحميل شده است در پديد آمدن اين حوادث شوم چه نقشي دارد؟
اگر به جاي مدارا و محبت، نفرت وخشونت و به جاي ديگردوستي، ديگرستيزي حاکم شود و آن که قدرتمندتر است خشونت بيشتري را اعمال و از خشونت ورزاني که آنان را هم‌سو با منافع خود مي داند حمايت کند، آيا در دور باطل خشونت و سرکوب و تحقير از يک‌سو و ترور و افراطي‌گري از سوي ديگر گرفتار نخواهيم شد؟
وقتي ميليونها انسان که سرزمين‌شان اشغال مي‌شود و فرياد مظلوميت و ستم ديدگان و آوارگان در هلهله جنون‌آميز اشغالگران سرکوب‌گر و آدم‌کش گم شود و بسياري از قدرتمندان به جاي تنبيه متجاوز، مظلوم و آواره را تحقير کنند، هويت هاي مرگبار برساخته مي شود و تروريسم بي وطن حتي از ميان غربيان سربازگيري مي‌کند. تروريسم، افراطي‌گري و به حاشيه‌راندگي نوع خوب و بد ندارد. نبايد تبعيض‌هاي وحشتناکي که حاصل اعمال ضابطه‌ها و معيارهاي دوگانه است از نظر دور داشت.
آقاي دبيرکل
موسي(ع) پيامبر عزت و مبارزه با فرعونيت است و مسيح(ع) پيامبر محبت و مهرباني و انسانيت و محمد مصطفي(ص) پيامبر رحمت و آزادگي. آيا پرسيده ايم که اشغال و جنايت و سرکوب به نام موسي و تحقير انسان‌ها و به راه‌اندازي جنگ‌هاي صليبي جديد به نام عيسي و سربريدن بي‌گناهان و به بردگي کشاندن زنان و ترور و به خاک و خون کشاندن انسان‌ها به نام محمد که هم جنايت عليه بشريت است و هم اهانت بزرگ به اين پيامبران عظيم الشأن؟
آقاي بان کي مون
محبت ورزان و مدافعان آزادي و عدالت و حقوق بشر در همه جا و با هر آئين و مشرب و مسلک مخالفان با تبعيض و تحميل و طرفداران برخورداري همگان از برکات زندگي و حق و حرمت در جهان کم نيستند، ولي صداي‌شان شنيده نمي‌شود! بايد عملاً به فکر راهکارهايي بود، که اين صداها بهتر به گوش برسد. امروز وقت آن است که نهادهاي بين‌المللي با همه سرآمدان عالم، همه دولت‌ها و همه نهادهاي مدني به علل و عوامل گوناگون پديد آمدن اين وضع ناگوار بيانديشند و منصفانه و واقع‌بينانه در صدد مبارزه با آن برآيند.
عالي‌جناب
من مي‌دانم که آن‌چه طي زماني دراز شکل گرفته است و منجر به تبعيض و بي‌عدالتي و عقب‌ماندگي ملت‌ها و استقرار نظامات ناعادلانه بين‌المللي و نهايتاً توليد خشونت و افراطي‌گري شده است نه با گفتار و اندرز از ميان مي‌رود و نه به سرعت و به يک‌باره. من مي‌دانم که تعصب و جهالت و کژانديشي در ميان جريان‌هايي که عقب ماندگي و تحقير شدگي خود را مبدل به نفرت کرده‌اند وخشونت و ترور را راه استيفاي حقوق از دست رفته خود کرده‌اند و با کمال تأسف بر اندام رفتار زشت و غيرانساني خود جامه تقدس مي‌پوشانند و از اين راه به انسان و ارزش‌هاي متعالي و مقدس خيانت مي‌کنند، با نصيحت خيرخواهان و حتي بيانيه و تظاهرات و راهپيمايي به سادگي دست از جنايت بر نمي‌دارند و نيز مي‌دانم که توسل به زور و خشونت براي نابود کردن اين جريان‌ها هم همانگونه که به تجربه نيز ثابت شده است، جز به عميق‌تر شدن گرايش‌هاي انحرافي و بسط و گسترش اين جريانهاي منحط نمي انجامد و حتي گاه سبب مظلوم نشان دادن آن‌ها و جذب و جلب بيشتر تحقيرشدگان به سوي آنان نيز خواهد شد.
من مي‌دانم که امواج سهمگين اسلام هراسي که موجب برانگيختن خشم و نفرت بخش هايي از افکار عمومي عليه اسلام و مسلمانان و توجيه کننده هرگونه اهانتي به مقدسات ملت‌ها و اقوام از يک سو و مشروع نشان دادن اقدام‌هاي تجاوزکارانه عليه ملتهاي مظلوم، به خصوص مسلمانان از سوي ديگر مي‌شود و نيز غرب‌هراسي که حاصل عدم تفکيک ميان جنبه‌هاي استعماري سياست‌هاي غربي در خارج از مرزهاي ملي کشورهاي غربي با جنبه‌هاي تمدني و فرهنگي مغرب زمين که لااقل دست‌آوردهاي مثبتي براي خود غربيان داشته است مي‌باشد به سادگي و با توصيه‌هاي اخلاقي و سياسي از ميان نخواهد رفت. اما نمي‌توان از تجارب و تلاش‌هاي عملي نيز غافل ماند. جلب توجه واقعي جهانيان و دست‌اندرکاران عالم انديشه و عمل به دور از احساسات، مسؤوليتي جهاني و انساني است. ريشه‌يابي وضعيت و واقعيت تلخي که به صورت خشونت و افراط گرايي، چه از سوي دولت‌ها و چه جريانهاي سياسي و عقيدتي بروز کرده است و تروريسم تنها يکي از جلوه‌هاي وحشتناک و ملموس آن است، نخستين گام براي يافتن راه‌حلي است که اگر ارائه شود بدون ترديد مورد اقبال افکار عمومي عالم و نيز همه خيرخواهان صلح‌طلب و انسان‌دوست قرار خواهد گرفت و اندک اندک موجب انزواي افراطيون و خشونت‌گرايان و ان‌شاءالله محو آن از صحنه بين‌المللي خواهد شد.
من به سهم اندک خود پيشنهاد مي‌کنم سازمان ملل متحد با شجاعت در اين راه گام بردارد و عالمان و انديشمندان، روشنفکران، سياستمداران، دولت‌ها و نهادهاي مدني را براي اقدامي عاجل با هدف تحقق آشتي تاريخي که از اهداف مهم گفت‌وگوي فرهنگ‌ها و تمدن‌هاست در اين سو فراخواند. بنياد گفت‌وگوي تمدن‌ها نيز آمادگي آن را دارد با بازخواني تجربه خويش و با مشارکت انديشمندان خيرخواه و صلح طلب جهان در حد توان خود به بلندتر شدن صداي گفتوگو و صلح و نزديک‌تر شدن به جهان عاري از خشونت و افراط کمک کند.
آقاي دبيرکل
نگذاريد و نگذاريم جهان و انسان تحت هيچ عنواني در معرض هراس، نا امني و مخاطره باقي بماند. بايد از کيان دين، آزادي، عدالت، اخلاق و گفتوگو و صلح به جد دفاع کرد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]
-
سیاسی
پربازدیدترینها