واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: چهارشنبه ۲۴ دی ۱۳۹۳ - ۰۹:۵۹
محققان دانشگاه صنعتی اصفهان، در طرحی تحقیقاتی با کمک نانوذرات موفق به افزایش دوام و طول عمر روسازیهای بتنی در مناطق سردسیر شدند. به گزارش سرویس علمی ایسنا، نیلوفر سالمی، دانشجوی دکترای مهندسی عمران دانشگاه صنعتی اصفهان و محقق طرح با بیان این که نتایج این طرح مورد توجه صنعت راهسازی قرار خواهد گرفت، گفت: در سالهای اخیر، استفاده از روسازی بتنی در برابر روسازی آسفالتی، توجیه اقتصادی بالاتری دارد. همچنین در برخی موارد، استفاده از روسازی بتنی، مثل باندهای فرودگاهی که باید مقاومت بالایی در برابر فشار، ضربه و سایش داشته باشند، تنها گزینهی قابل استفاده است. یکی از مشکلات عمدهی استفاده از روسازی بتنی در مناطق سردسیر، دوام پایین آن در برابر چرخههای یخ و ذوب است. از این رو افزایش دوام این نوع روسازی برای سهولت کاربرد آن به ویژه در مناطق سردسیر الزامی به نظر میرسد. هدف از انجام این کار ارائهی راهکاری برای دستیابی به این مهم بتن بوده است. وی افزود: برای این منظور، در این طرح به بررسی اثرات استفاده از نانوذرات اکسید سیلیسیوم (نانوسیلیس) و اکسید آلومینیوم (نانوآلومین) بر خواص مکانیکی و دوام بتن پرداخته شد. نتایج این طرح مشکل فرسایش زودهنگام بتن و کاهش مقاومت آن در مناطق سردسیر را حل میکند. سالمی اظهار کرد: عموماً برای افزایش دوام بتن در برابر چرخههای یخ و ذوب، از مواد حبابزا استفاده میکنند. این مواد تا حدی باعث کاهش مقاومت فشاری بتن میشود. وی با اشاره به نتایج حاصل شده عنوان کرد: در این طرح نشان داده شده که استفاده از مقادیر بسیار کم نانوموادی همچون نانوسیلیس و نانوآلومین، نه تنها مقاومت فشاری بتن را به طور چشمگیری افزیش میدهد، بلکه در افزایش دوام بتن در برابر چرخههای یخ و ذوب هم بسیار مؤثر است. محقق طرح تصریح کرد: در روند این مطالعات، برای ساخت بتن، سیمان با نانومواد مذکور با درصدهای وزنی مختلف، ترکیب شده است. پس از آن، نمونهها در دورههای زمانی مختلف تحت آزمایش مقاومت فشاری قرار گرفتند. تعدادی از نمونهها نیز تحت اثر دورههای متناوب یخ و ذوب قرار داده شد و با آزمایشهای مقاومت فشاری و درصد جذب آب، تغییرات در مقاومت فشاری، وزن نمونهها و درصد جذب آنها مورد بررسی قرار گرفت. سالمی، نحوهی تأثیرگذاری نانوذرات گفت: استفاده از نانوسیلیس و نانوآلومین در بتن، منجر به ایجاد ساختاری متراکمتر در آن میشود. این ساختار ناشی از خاصیت ریزپرکنندگی نانومواد است. از طرفی، در اثر هیدراتاسیون سیمان، آهک آزاد میشود. نانومواد با آهک آزاد شده واکنش داده و ژل سیلیکات کلسیم را، که مقاومت بالایی دارد، ایجاد میکنند. ساختار متراکمتر بتن باعث میشود که بتن در مجاورت با رطوبت، آب کمتری جذب کرده و در دورهی انجماد، مقدار کمتری یخ در منافذ آن تشکیل شود. به عبارتی آسیب کمتری به آن وارد میشود. همچنین نانومواد با افزایش مقاومت فشاری و کششی بتن (که درصدی از مقاومت فشاری است)، باعث افزایش مقاومت بتن در برابر انجماد آب و انبساط ناشی از تغییر حجم آن میشوند. نتایج این پژوهش در مجلهی Construction and Building Materials به چاپ رسیده و با همکاری دکتر کیاچهر بهفرنیا، عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان و نیلوفر سالمی، دانشجوی دکترای مهندسی عمران همین دانشگاه انجام شده است. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]