محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827508015
انتقاد كرديم، تحريم شديم!
واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: انتقاد كرديم، تحريم شديم!
برنامه«محرمانه نيست» شبكه راديويي گفت‌وگو با حضور تني چند از مديران نشريات به موضوع يارانه مطبوعات و چگونگي ساز و كار تخصيص آن به مطبوعات پرداخت
نویسنده : غلامحسين فروزنده
دريافت يارانه موضوعي است كه همواره مورد توجه مطبوعات بوده و موجب طرح اين سؤال در عرصه رسانه‌اي شده كه فرمول واقعي وزارت ارشاد به عنوان متولي مطبوعات در پرداخت يارانه به مطبوعات چيست؟ برنامه«محرمانه نيست» شبكه راديويي گفت‌وگو با حضور تني چند از مديران نشريات به موضوع يارانه مطبوعات و چگونگي ساز و كار تخصيص آن به مطبوعات پرداخت. در اين برنامه حسين اختري قائم مقام مدير مسئول روزنامه «جوان» حضور داشت و محمدتقي روغني‌ها مدير مسئول روزنامه ايران و محمدعلي وكيلي مديرمسئول روزنامه ابتكار و رئيس انجمن روزنامه‌هاي غير دولتي نيز به صورت تلفني مشاركت داشتند و نقطه نظرات خود را بيان كردند. طبق هماهنگي‌هاي به عمل آمده قرار بود محمد سلطاني‌فر مدير دفتر برنامه‌ريزي‌هاي وزارت ارشاد به عنوان نماينده دولت نيز ميهمان حضوري برنامه باشد كه نه تنها اين امر محقق نشد بلكه تماس‌هاي تلفني مكرر دست‌اندركاران اين شبكه راديويي تا دقايق پاياني برنامه نيز از سوي وي بي پاسخ ماند تا برنامه بدون حضور اين مدير دولتي برگزار شود. ماحصل گفت‌وگوي مجري با ميهمانان اين برنامه پيش‌روي شماست.
آقاي اختري! آيا بحث يارانه‌ها در همه جاي دنيا مثل ايران است يعني در همه جاي دنيا به مطبوعات يارانه پرداخت مي‌شود و آيا تعريفي از پرداخت يارانه به مطبوعات وجود دارد و چه اهدافي در كشورهاي در حال توسعه و كشورهاي پيشرفته در اين رابطه دنبال مي‌شود؟
اختري: بسم‌الله‌‌الرحمن الرحيم، بحث پرداخت يارانه شامل تمامي كشورهايي كه قوانيني در خصوص حمايت از مطبوعات دارند مي‌شود. بر همين اساس كشورهاي توسعه يافته و حتي در حال توسعه هم اين موضوع را پوشش مي‌دهند. حتي كشورهاي سطح پايين و توسعه نيافته نيز از اين امر مستثني نيستند. دركشور عزيزمان ايران هم كه داراي نظام ارزشي است اين قانون وجود دارد و از نشريات در حال چاپ حمايت مي‌شود.
آيا اهداف در تمامي اين كشورها اعم از ايران و كشورهاي در حال توسعه يكسان است؟
اختري: در كشورهاي پيشرفته مجموعه‌هاي قدرتمندي وجود دارد كه قدرت زيادي در اختيار دارند و به همين دليل حمايت مي‌شوند.
اين فرآيند مكانيسم خاصي دارد يا گرايشات حزبي در آن دخيل است و آيا دولت‌ها اين كار را مي‌كنند؟
اختري: عمدتاً دولت‌ها متولي اين‌كار هستند و مستقيم اين قبيل حمايت‌ها را انجام مي‌دهند و البته حمايت‌هاي دولتي غيرمستقيم از احزاب نيز وجود دارد.
روزنامه‌هاي دولتي از دريافت يارانه منع شدند و اين قانون شده است. به طور كلي دريافت يارانه از سوي مطبوعات تا چه حد منطقي است؟
روغني‌ها: در كشورهاي توسعه‌يافته و حتي كشورهاي در حال توسعه، يارانه مستقيم از سوي دولت به روزنامه‌ها پرداخت نمي‌شود. بحث يارانه در كشور ما به دليل مشكلاتي است كه صاحبان نشريات به واسطه هزينه‌هاي نسبتاً بالا و درآمدهاي پايين با آن روبه‌رو هستند و دليل ديگر آن تيراژ پايين و نيز فروش كم اين نشريات است. به اعتقاد من اين‌كار يعني پرداخت يارانه به صورت موقتي و كوتاه مدت توجيه دارد ولي به صورت مداوم منطقي نيست و رسانه‌ها و نشريات بايد سعي كنند شرايطي فراهم آورند تا از راه فروش روزنامه و جذب آگهي درآمدزايي كنند. در ارتباط با روزنامه‌هاي دولتي بايد عرض كنم صاحب امتياز روزنامه ايران خبرگزاري جمهوري اسلامي است اما گذران امور روزنامه دولتي نيست و بودجه دولتي ندارد و بيشتر از راه دريافت آگهي درآمد كسب مي‌كند اما وزارت ارشاد با توجه به اسم خبرگزاري كه منسوب به دولت است و در حالي كه اشراف دارند كه هيچ بودجه‌اي به ما داده نمي‌شود يارانه ما را قطع كرده‌اند كه باعث بروز مشكلاتي براي ما شده است. ما از آنجا كه داراي آگهي‌هاي خوبي هستيم و از فروش خوبي هم برخورداريم متكي به يارانه نبوديم، به طوري كه طي يك‌سال اخير هزينه‌هاي ما سر به سر شده است ولي در تقسيم بندي روزنامه‌هاي دولتي و غير دولتي بحث وجود دارد. ما از گرفتن يارانه محروم شده‌ايم ولي بدهي‌هاي بسيار سنگيني از گذشته كماكان وجود دارد و در تلاشيم تا از طريق مختلف اين مشكل را حل كنيم چون به صورت يك بنگاه خصوصي اداره مي‌شويم و به طور كلي بايد بگويم يارانه‌ها بايد به سمت و سويي برود كه پشتيباني و حمايت زيربنايي از نشريات صورت گيرد كه بتوانند روي پاي خود بايستند و اينكه به طور مستقيم از دولت پول دريافت كنند چندان زيبنده براي كشور ما نيست.
آقاي اختري چقدر با نظرات آقاي روغني‌ها موافقيد؟
اختري: تمامي نشرياتي كه در زمينه فرهنگي فعاليت مي‌كنند به دليل نداشتن صرفه اقتصادي نمي‌توانند روي پاي خود بايستند و حتي به حيات خود ادامه دهند به همين دليل دولت خود را موظف به حمايت روزنامه‌ها و نشريات مي‌بيند و در غير اينصورت امكان ادامه كار وجود ندارد.
يعني به نظر شما پرداخت يارانه تا زماني كه روزنامه هست بايد تداوم داشته باشد در حالي كه نظر آقاي روغني‌ها برخلاف نظر شماست.
اختري: ما اين روش پرداخت يارانه‌ها را اصلاً قبول نداريم. از ابتدا كه اين حمايت‌ها به صورت اعطاي نهاده‌ها شروع شد روش درستي اعمال نشد البته ما طرح و نظر در اين رابطه داريم. اخيراً هم دولت يازدهم بخشي از نشريات را از دريافت يارانه حذف كردند از جمله روزنامه «جوان» در حالي كه صاحب امتياز روزنامه «جوان» شركت پيام آوران نشر روز است و درآمد مستقل و هزينه‌هايمان كنترل شده است. روزنامه ايران تابع خبرگزاري جمهوري اسلامي بوده و دولتي است و بايد از آن محل تأمين شود و اگر يارانه نگيرد شايد به مشكلي برنخورد ولي روزنامه ما پس از قطع يارانه واقعاً دچار مشكل شده به طوري كه تيراژ روزنامه كاهش پيدا كرده و حتي تعداد صفحات روزنامه را كاهش داده‌ايم.
چگونه يارانه بايد پرداخت شود كه استقلال مطبوعات زير سؤال نرود و ذهنيت منفي در خصوص دولت ايجاد نشود؟ شما طرح و برنامه‌اي داريد؟
اختري: اگر بخواهيم به روزنامه خاصي چه دولتي و چه غير دولتي كمك كنيم حتماً از موضع اتهام به دور نخواهيم بود. قبلاً حمايت از نهاده‌ها صورت مي‌گرفت و در مقطعي در دولت نهم و دهم به صورت نقدي كمك‌هايي شد كه باعث بروز مشكلاتي براي نشريات گرديد. توصيه ما اين است كه بحث يارانه‌اي در بخش توزيع متمركز شود. به طور مثال اداره پست قبلاً هر نسخه از روزنامه را با قيمت 370 ريال ارسال مي‌كرد ولي اكنون اين مبلغ بالغ بر 1500 ريال است و همه روزنامه‌ها حتي ايران در بخش توزيع مشكل دارند زيرا هيچ خدماتي در بحث يارانه‌ها به اين بخش داده نشده است. روزنامه‌ها نيازمند سيستم توزيع هستند و هزينه‌هاي پيمانكاران فعال در امر توزيع بسيار سنگين است به همين دليل توصيه ما اين است كه بخش عمده‌اي از يارانه‌ها در ستاده‌ها استفاده شود. در حوزه حمل و نقل چه به صورت هوايي، چه ريلي و جاده‌اي روزنامه‌ها جايگاه ثابتي ندارند و تعداد قليلي از روزنامه‌ها بين مسافران در هواپيما، قطار و اتوبوس توزيع مي‌شود و بخشي از اين تعداد اندك هم به صورت رايگان است بنابراين اگر يارانه در قسمت پست و حمل و نقل عمومي و حتي كيوسك‌هاي مطبوعاتي پرداخت شود مي‌توانيم حمايت تمامي نشريات را لحاظ كنيم آن وقت نشريه همسو و غير همسو با دولت به يك ميزان يارانه دريافت خواهند كرد.
آقاي وكيلي آيا شما نيز قائل به پرداخت به ستاده‌ها به جاي نهاده‌ها و حذف پرداخت نقدي هستيد؟ اگر بگوييم هر دولتي با هر رويكردي وظيفه پرداختن به نظام توزيع و كمك به تسهيل دسترسي مردم به اطلاعات منتشر شده را دارد و اين مقوله را به عنوان يك اصل در نظر بگيريم تا چه ميزان به توانمندي‌سازي استقلال مطبوعات كمك شده است؟
وكيلي: يارانه فعلي فقط يارانه كاغذ است و از ابتدا تحت عنوان سهميه ارزي كاغذ و به عنوان ما‌به‌التفاوت كاغذ مصرفي تعلق مي‌گرفت كه بعدها به صورت نقدي پرداخت شد. اما همين الان اين يارانه به طور ميانگين حدود 25 درصد هزينه كاغذ مصرفي روزنامه‌ها را تأمين مي‌كند. از ابتدا طبق قانون، دولت موظف بود از طريق پيش‌بيني تجهيزات و لجستيك لازم امكان توليد كاغذ داخلي با كيفيت را فراهم كند تا تفاوت قيمت در بازار ايجاد نشود اما چون اين امكان فراهم نشد و متأسفانه همواره ما تورم سنگيني در حوزه كاغذ داريم دولتمردان يارانه در نظر گرفتند تا اين تورم را كمي كاهش دهند بنابراين، اين يارانه فعلاً جوابگوي همين يك قلم كاغذ مصرفي نيست چه رسد به اينكه ساير زيرساخت‌هاي امور رسانه را پوشش دهيم و دولت در قبال اين زيرساخت‌ها وظيفه دارد كه امكان توزيع آسان رسانه را فراهم آورد و كمك كند كه اين محصول فرهنگي به دست مخاطب رسيده و هزينه ارسال كاهش پيدا كرده و نظام توزيع كيوسك‌ها سامان پيدا كند. اما چيزي كه در حال حاضر سر و صدا عده‌اي را درآورده يارانه نقدي است كه گويا خيلي به چشم آمده و مربوط به ما‌به‌التفاوت قيمت كاغذ مصرفي است كه در شرايط فعلي و در بهترين شكل اين يارانه 25 درصد كاغذ مصرفي را تأمين مي‌كند. حداقل در روزنامه‌اي مثل ما كه خصوصي هستيم وضع به اين منوال است و اينكه احياناً روزنامه‌هاي دولتي منابع ديگري در اختيار دارند كه امكان كاهش هزينه‌ها را برايشان فراهم مي‌كند يا با دسترسي به منابعي مي‌توانند هزينه‌هاي خود را پوشش دهند بحث ديگري است اما در ارتباط با رسانه‌هاي خصوصي و غير دولتي واقعيت اين است كه يارانه‌اي كه تاكنون با هر نوع اعمال سليقه‌اي داده شده همان طور كه عرض كردم فقط 25 درصد كاغذ را پوشش مي‌دهد ساير اقلام مصرفي مثل هزينه چاپخانه، نظام دستمزد‌ها، بيمه‌ها، نظام توزيع، هزينه‌هاي استهلاكي، هزينه‌هاي دفتري و سرمايه‌اي جاي خود دارد.
آقاي روغني‌ها! اشاره شد به مطبوعاتي كه دولتي هستند يا گرايش به تفكرات دولت دارند، منابعي دارند كه بتوانند كسري خود را جبران كنند؟ با اين رويكرد مي‌توانيم بگوييم روزنامه‌اي كه تفكر دولت را حمايت مي‌كند يارانه بيشتري دريافت مي‌كند؟
روغني‌ها: هزينه روزنامه صرفاً كاغذ نيست يكي از موارد هزينه‌ها كه خيلي سنگين است هزينه مربوط به توزيع است و تقريباً نيمي از قيمت روي جلد روزنامه صرف توزيع و رساندن روزنامه به دست مخاطب مي‌شود. هزينه‌هاي ديگري نيز مثل چاپ، ليتوگرافي، پرسنلي و سرمايه‌اي براي روزنامه‌ها وجود دارد و فكر مي‌كنم نكته‌اي كه دوستان به آن اشاره كردند اين است كه يارانه‌ها در اين موارد به كار گرفته شود و تسهيلات عمومي براي رسانه‌ها استفاده شود كه براي خريد كاغذ و همچنين توزيع روزنامه هزينه‌هاي كمتري صرف شود يعني اينكه با قيمت پايين‌تركاغذ بخرند و خدمات پست طوري در اختيار توزيع قرار داده شود كه قيمت كمتري از روزنامه‌ها بگيرند و با هدايت يارانه‌ها به اين سمت هزينه‌ها كاهش پيدا خواهد كرد و مي‌توان طوري برنامه‌ريزي كرد كه ميزان يارانه‌اي كه داده مي‌شود عادلانه‌تر باشد.
هر سه بزرگوار اشاره داشتيد كه اگر در نظام توزيع حمايت صورت گيرد كمك بزرگي به روزنامه‌ها و نشريات خواهد شد و فشار مالي ناشران كمتر خواهد شد، در عين حال استقلال آنها نيز كم نخواهد شد. بخش خصوصي در حوزه‌هاي ديگر اقتصادي در نظام توزيع مقوله لجستيك را تقويت مي‌كند. وقتي در حوزه اقتصاد اين نگاه وجود دارد كه مي‌توان مقوله لجستيك را كم هزينه كرد طبيعي است كه در مطبوعات هم مي‌توان به اين مهم دست يافت. چرا دولت بايد اين كار را انجام دهد و چرا بخش خصوصي اقدام به اين كار براي كاهش هزينه نمي‌كند؟
روغني‌ها: اين حالت در بخش خصوصي كم و بيش وجود دارد. يعني شركت‌هاي توزيع خصوصي هستند كه بخش اعظم نشريات را در سراسر كشور توزيع مي‌كنند و اگر اشتباه نكنم فقط يكي دو روزنامه از اين قاعده مستثني بوده و سيستم توزيع اختصاصي دارند و اساساً امكان برقراري سيستم توزيع اختصاصي براي همه روزنامه‌ها وجود ندارد و هزينه دريافتي اين شركت‌ها همانگونه كه عرض كردم تقريباً نيمي از قيمت روي جلد است البته با درصدي كمتر يا بيشتر كه فشار مالي سنگيني به ناشران تحميل مي‌كند. اگر روزنامه‌ها بتوانند به صورت جمعي و با تشكيل كنسرسيومي كار توزيع نشريات را انجام دهند هزينه‌ها سرشكن شده و فشار مالي كمتري را متحمل خواهند شد.
گفتيد كه روزنامه شما دولتي نيست اما به واسطه لينك بودن با خبرگزاري فارس دولتي محسوب شده و يارانه شما قطع شده است. طبق اشاره آقاي وكيلي روزنامه‌هاي شبه‌دولتي از منابعي استفاده مي‌كنند كه مي‌تواند مشكلات آنها را حل كرده يا كمتر كند آيا براي روزنامه ايران همينطور است؟
روغني‌ها: اگر چنين منابعي وجود داشته باشد ما هم خوشحال خواهيم شد. من از سال قبل كه در اين روزنامه مشغول به كار شدم حدود 27 ميليارد بدهي به جا مانده است از جمله حدود 14 ميليارد بدهي مالياتي كه حتي دولت اين را از ما نپذيرفت. اكنون اين بدهي به 20 ميليارد كاهش پيدا كرده و بدهي مالياتي را دولت نمي‌بخشد. ما سعي كرديم با كاهش هزينه‌ها و افزايش جذب آگهي‌ها و بالا بردن سقف فروش روزنامه مشكلاتمان را كمتر كنيم. هم اكنون پس از روزنامه همشهري، روزنامه ايران دومين روزنامه پرفروش كشور است.
آقاي روغني‌ها اشاره كردند كه ما دولتي نيستيم ولي يارانه ما قطع شده، چون گفته مي‌شود كه دولتي هستيم درحالي كه حمايت نمي‌شويم و ماليات‌ها را بايد پرداخت كنيم. با اين رويكرد اگر روزنامه‌اي دولتي محسوب شود و مردم فكر كنند كه روزنامه ايران در دولت آقاي احمدي‌نژاد از دولت حمايت كرده و اكنون نيز از دولت آقاي روحاني حمايت مي‌كند، تا چه ميزان استقلال را از روزنامه مي‌گيرد؟
اختري: فلسفه وجودي روزنامه ايران تريبون قرار گرفتن براي دولت است و ما از دولت قبلي و حتي از دولت كنوني هم گله‌مند هستيم. در دولت قبل بخشنامه‌اي به مجموعه‌هاي دولتي ابلاغ شد كه تمامي آگهي‌ها بايد به روزنامه ايران داده شود و بخشنامه آن نيز موجود است كه ابلاغ اين بخشنامه مشكلات بسياري براي روزنامه‌هاي ديگر به‌وجود آورد. پس از اعتراضات مكرر و مستمر نشريات اعلام كردند كه اين بخشنامه غير عملياتي شده كه كاملاً غير واقعي بود و دوستان ما در روزنامه ايران كار خود را مي‌كردند. در دولت فعلي هم متأسفانه اين اتفاق به نوع ديگر افتاده و آگهي‌هاي دولتي روزنامه «جوان» به ميزان يك ششم تعداد آگهي‌هاي قبل تقليل يافته است.
آيا شما روزنامه دولتي محسوب مي‌شويد؟
اختري: خير ما تحت شركت پيام آوران نشر روز قرار داريم.
آيا نگاه به روزنامه شما مانند نگاه به روزنامه ايران است؟
اختري: متأسفانه بله، درحالي كه اينگونه نيست و ما تحت شركت قرار داريم و داراي هيئت مديره و مديرعامل مشخص هستيم. اين تفكرات متأسفانه به دولت‌ها ضربه مي‌زند چراكه نشرياتي كه مي‌توانند در جايگاه نقد بوده و به عنوان بازوي دولت عمل كنند در حالت انزوا قرار گرفته‌اند و كمتر به نقد دولت مي‌پردازند.
اسامي نشريات را نام مي‌بريد؟
اختري: روزنامه «جوان» خودمان، ما در حال حاضر دست به عصا حركت مي‌كنيم. همانگونه كه آقاي وكيلي فرمودند يارانه فقط 25 درصد قيمت كاغذ مصرفي را تأمين مي‌كند و ما نگران هستيم كه با اين وضعيت حقايق ناگفته بماند چراكه پس از نقدهايي كه در روزنامه ما مطرح شد، دستور داده‌اند به روزنامه «جوان» آگهي داده نشود.
يعني فشارهاي برون سازماني؟
اختري: بله، البته ما اهميتي به موضوع نداده و كار خودمان را مي‌كنيم اما مجبوريم روندي پيشه كنيم كه تعادل راحفظ نماييم.
آيا نشريه ديگري اين شرايط را دارد؟
اختري: بله، روزنامه وطن امروز و هفته نامه پرتو از جمله نشرياتي هستند كه دست به عصا حركت مي‌كنند. اينكه پس از هر اعتراض و انتقادي به روزنامه معترض مي‌شوند باعث شده كه روزنامه هم تا حدودي مراعات كرده و فتيله انتقادات را پايين بكشد.
آيا يارانه مطبوعات و منابعي كه جنابعالي به آن اشاره كرديد كه ممكن است در بعضي از روزنامه‌هاي دولتي و شبه دولتي وجود داشته باشد باعث عدم حفظ استقلال اين روزنامه‌ها نخواهدشد؟ وقتي رويكرد دولت را اينگونه مي‌بينيم كه استقلال مطبوعات حفظ نمي‌شود در واقع نوعي نگاه دوگانه به مطبوعات وجود دارد كه از سويي بحث يارانه مطرح مي‌شود و از سويي بحث فشارهاي برون سازماني كه جناب آقاي اختري به آن اشاره كردند.
وكيلي: ممكن است روزنامه‌اي به طور مستقيم از منابع دولت بهره‌مند نباشد ولي اين نافي دولتي بودن آن روزنامه نيست، زيرا آقاي روغني‌ها به درستي اشاره كردند كه در روزنامه ايران وارث بدهي ميلياردي از گذشته بوده و اكنون بايد درآمدزايي كنند تا هم بدهي گذشته را ادا كرده و هم روزنامه را اداره كنند اما يك تفاوت ماهيتي بين روزنامه ايران با روزنامه ما (ابتكار)وجود دارد. در روزنامه ابتكار، من با سرمايه شخصي روزنامه را اداره مي‌كنم و اگر بدهكار شوم يا كسري بياورم خودم شخصاً بايد از لحاظ حقوقي و اقتصادي پاسخگو باشم حتي اگر شده ملك و دارايي شخصي خود را بفروشم تا بدهي را اداكنم اما فرضاً اگر آقاي روغني‌ها اين هنر را كه بتواند بدهي گذشته روزنامه را بپردازد، نداشته باشد آيا مجبور به فروش ملك و دارايي شخصي خود خواهد بود و آيا آقاي روغني‌ها نگران سرمايه آورده خويش است يا خير؟ اگر ادعاي من مبني بر وجود منابع نهان و پنهان پشت سر روزنامه دولتي و شبه دولتي كه قدرت هماوردي را از بخش خصوصي مي‌گيرد صحت نداشته باشد اما اين تفاوت ماهيتي وجود دارد كه حتماً دوستان منكر آن نيستند. من نگران فرداي روزنامه و هزينه‌هاي آن هستم و با اين نگراني براي اداره روزنامه استرس دارم ولي اين نگراني‌ها براي دوستان من وجود ندارد. چون اين دوستان فردا و در زمان بروز بحران از سرمايه شخصي هزينه نخواهند كرد ولي من و امثال من بايد اين كار را كنيم اما اينكه استقلال روزنامه‌ها با يارانه خدشه‌دار مي‌شود و حريت روزنامه فراز و فرود پيدا مي‌كند را قبول ندارم. محدوديت‌ها براي موانع بر سر استقلال فعاليت رسانه‌ها بيشمار است و امنيت فعاليت رسانه‌اي اولين شرط استقلال است بلكه مجموعه‌اي از عوامل دست به دست هم مي‌دهند تا ما با احساس امنيت فعاليت رسانه‌اي را انجام بدهيم. خبرنگار ما چون امنيت شغلي ندارد با دست‌هاي لرزان گزارش‌نويسي مي‌كند، دبير سرويس هم همين طور است بنابراين براي اعمال استاندارد‌ها دست و پايش مي‌لرزد.
مطبوعات ما چقدر فاصله دارند از نگاهي كه در دنيا به مطبوعات مي‌شود؟ چرا يك وزير اروپايي از مصاحبه با روزنامه هراس دارد اما در مطبوعات ما مصاحبه با وزير افتخار محسوب مي‌شود؟
اختري: اين دغدغه‌ها طي چند سال اخير رخ داده و قبل از آن اينگونه نبود. بعد از سال 1390 و پس از نوسانات ارزي كه در كشور شروع شد مشكلات اقتصادي نشريات تشديد شد. به طور مثال، كاغذ از كيلويي 750 تومان به كيلويي 2 هزار و 800 تومان افزايش يافت و تهيه كردن آن بسيار سخت شده بود. دغدغه‌هاي ما در چارچوب مشخصي قرار مي‌گيرد اگر در اين چارچوب قلم بزنيد و مقاله نوشته و نقدي كنيد به دليل مشخص بودن قالب كار و نيز مشخص بودن حريم‌ها و خط قرمز‌ها هيچ گاه پاسخگو نخواهيد بود مگر اينكه عدول كنيد.
پس چطور بنا به گفته خودتان در انزوا قرار گرفته‌ايد؟
اختري: به دليل فشار‌هايي كه از بيرون به روزنامه مي‌آورند.
پس اين فشارها تأثيرگذار است؟
اختري: اينگونه نيست كه در همه تسري داشته باشد همانگونه كه گفتم اصول بايد رعايت شود و ما اين كار را مي‌كنيم ولي با اين اوصاف براي بعضي از دولتمردان خوشايند نيست.
پس امنيت نيست چون شما مي‌گوييد با رعايت اصول نبايد نگراني وجود داشته باشد ولي اين نگراني‌ها وجود دارد.
اختري: اين مشكل از بعضي دولتمردان ماست و هستند كساني كه آستانه تحمل آنها زياد است و انتقادپذير هستند و مي‌دانند كه نشريات نقدهاي خود را با هدف اصلاحي دنبال مي‌كنند.
در پايان اگر نكته‌اي است بفرماييد.
وكيلي: نكته‌اي كه وجود دارد اين است كه يارانه‌اي كه امروز به مطبوعات داده مي‌شود در مقياس هزينه‌هايي كه مطبوعات دارند درصد ناچيزي است و در اقتصاد كلان كشور كه دولتي بوده و امكان رقابت يكسان وجود ندارد، چاره‌اي جز اين حمايت‌ها نيست. همواره شفافيت راهي براي كاهش فساد است و اصل شفافيت بايد به رسميت شناخته شود. البته در كار بشر و جايي كه توزيع وجود دارد با عدالت توضيحي فاصله داريم و مقياس‌ها با يكديگر متفاوت است. گرچه به قول دوستان اگرچارچوب‌ها مشخص باشد نبايد دل نگران بود ولي از اين چارچوب‌ها تفاسير مختلفي هست و گاهي سليقه‌ها به جاي قانون مبنا قرا مي‌گيرد و اگر اين سلايق نبود راه و استقلال رسانه‌اي ما هموارتر بود. بخش مهمي از توسعه كشور تابع توسعه رسانه‌اي كشور است و بايد بدون دغدغه و پيش فرض‌هاي كاذب اجازه داد كه اين توسعه اتفاق بيفتد تا رسانه‌هاي بالنده داشته باشيم و رسانه‌هاي بالنده بايد حتماً از مسير رسانه‌هاي خصوصي اتفاق بيفتد و رسانه دولت ساخته، اگر حتي به تعداد سرانه جمعيت كشور ما وجود داشته باشد و ميليون‌ها تيراژ داشته باشد فاقد ارزش است و در مقابل رسانه غير دولتي شكل گرفته از دغدغه مردم مي‌تواند مطلوب و منطبق با شاخص توسعه باشد. سياست‌ها بايد ناظر و عامل حمايت رسانه‌هاي بخشي خصوصي باشد.
اختري: هر نشريه‌اي كه در جمهوري اسلامي چاپ مي‌شود مي‌تواند از سه منبع هزينه خود را تأمين كند و به حيات خود ادامه دهد. اولين آن آگهي‌هاست كه براي هر نشريه‌اي منبع درآمد است. دومين بحث در خصوص فروش و توزيع است كه اكثريت شركت‌هاي توزيع نشريات به ورشكستگي رسيدند و بخش سوم هم حمايت‌هاي وزارت ارشاد است كه اگر اين حمايت‌ها حذف شود حتماً در ادامه حيات نشريات مشكل به وجود خواهد آمد و من اگر گفتم حمايت‌ها در بخش ستاده‌ها انجام شود به اين دليل است كه اين نوع حمايت مي‌تواند تضمين‌كننده ادامه حيات يك نشريه باشد. ضمن اينكه دولت مي‌تواند حمايت‌هايي در قالب طرح تشويق نشرياتي كه در راستاي حفظ منافع نظام و حفظ ارزش‌ها و توسعه آن در كشور گام برمي‌‌دارند براي ساير نشريات ايجاد انگيزه كند.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۷ دی ۱۳۹۳ - ۱۶:۴۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[مشاهده در: www.javanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 56]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها