واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۱۶ دي ۱۳۹۳ (۱۶:۵۱ب.ظ)
پيامبر رحمت و مدارا، الگويي براي جهانيان گروه استان ها- کرمانشاه
به گزارش خبرگزاري موج کرمانشاه؛ يا ايها الناس انا خلقناکم من ذکر وانثي و جعلناکم شعوباً و قبائل لتعارفوا ان اکرمکم عندا. . . اتقيکم. سوره حجرات آيه 13
اي مردم ما همه شما را نخست از مرد و زني آفريديم و آنگاه شعبه_هاي بسيار گردانيديم تا قرب و بعد نژاد و نسب يکديگر را بشناسيد و بدانيد که اصل و نسب مايه افتخار نيست بلکه بزرگوارترين شما نزد خدا باتقواترين مردمند.
وجود اقوام، ملل، فرهنگها و تمدنهاي مختلف در طول تاريخ حاکي از اين امر است که اختلاف، امري تکويني است: انسان عاقل به واسطه عقل و آنچه پيرامون اوست تفکر، اعتقاد فرهنگ و اعتقاد خود را سامان ميدهد. اين اختلاف وسيله شناخته شدن و تفکيک و تمايز آنها از يکديگر است. آري انسان_ها از نظر تفکر، شرايط محيطي، تربيت و رشد با هم اختلاف دارند و طبعاً مختلف فکر مي_کنند وتوقع اينکه همه يک جور فکر کنند همانند ملائکه توقعي بي_جا است و با فلسفه خلقت انسان سازگار نيست. قلم آفرينش، انسان را با اين خصوصيات مختلف خواسته است. بنابراين همانگونه که ذکر شد اختلاف ميان انسان_ها امري تکويني و طبيعي است. پيشرفت علمي نيز حاصل تضارب آراء و انديشه ها و در پي اين اختلافات است.
تفاوت ذاتي ميان انسانها، آنها را در عقيده و تفکر هم متفاوت مي سازد هيچ دو انساني وجود ندارد که در تمامي زمينه هاي فکري و عقيدتي يکسان باشند.
اما خداوند در سوره آل عمران آيه 103قرآن کريم مي_فرمايد: واعتصموا بحبل الله جميعاً و لا تفرقوا. همگي به ريسمان الهي چنگ زنيد و پراکنده نشويد.
اين يعني وحدت در عين کثرت. آنچه دشوار به نظر مي_رسد و واقعيت عيني نيز بر آن دلالت دارد دست_يابي به وحدت در عين اختلافات است در اين ميان وحدت اديان به شکلي دشوارتر ولي وحدت جهان اسلام به آن دشواري نيست. متأسفانه جهان اسلام هنوز نتوانسته به اين آرمان دست يابد. منظور از وحدت چيست؟ آيا پيروان همه مذاهب اسلامي بايد از مذهب خود دست برداشته و پيرو يک مذهب شوند؟ آيا تلفيقي از مذاهب مختلف به دست آيد و همه به اين مذهب مشترک روي آورند؟
پاسخ منفي است چرا که وحدت به اين معني که شيعه يا سني دست از عقيده خود بردارد و تسليم ديگري شود نامفهوم است. وحدت اين است که حلقه اتصال و محور همه مذاهب اسلامي که همانا قرآن و رسول خداست محور قرار داده و اين محوريت موجب وحدت گردد.
ولادت حضرت پيامبر اکرم (ص) به اعتقاد اهل سنت 12 ربيع_الاول و به اعتقاد اهل تشيع 17 ربيع الاول عام الفيل يا 571 ميلادي است.
وحدت به اين معني که قدر مشترک ها را در ميان مذاهب اسلامي بگيريم و موارد اختلاف را دور بزنيم و از همه مسلمانان بخواهيم در زمينه وحدت به قدر مشترک ها معتقد باشند و آنها را برجسته کنند.
وحدت و يکپارچگي مسلمانان و لزوم اتحاد و اتفاق کلمه ميان ايشان بلکه ضرورت توحيد کلمه بر محور کلمه توحيد براي همه موحدان و خداپرستان روي زمين، از تعاليم و آموزشهاي اساسي آيين اسلام و اصول فرهنگي قرآن است.
و بر همين اساس قرآن کريم يکي از عمده ترين و سازنده ترين اهداف رسالت رسول اکرم (ص) را ايجاد انس و تفاهم به جاي خصومت و دشمني بيان مي دارد و اگر کسي در تاريخ به ديده عبرت بنگرد، اين معني را از شاهکارهاي رسالت محمدي (ص) مي_يابد.
همچنان که پيامبر (ص) فرمود: الجماعَه رحمه و الفرقه عذاب. وحدت مايه رحمت و تفرقه موجب عذاب است » کنزالعمال«.
پيامبر پس از بعثت وقتي به مدينه مي_روند مشکلات خيلي زياد بود و گروه ها و عشاير هميشه در جنگ و ستيز بودند و انتقام جويي را دنبال مي کردند.
اما پيامبر اولين زمينه را فراهم کرد و با يهوديان پيمان بستند و امنيت را برقرار کردند.
حضرت امام_ خميني (ره) نيز به اين سيره اهتمام داشته و در بسياري از سخنرانيها به وحدت و وحدت کلمه اصرار نمودند و در پيام هاي مختلف مي توان اين اصرار را ديد که در کنگره حج فرمودند: ما براي دفاع از اسلام و ممالک اسلامي و استقلال در هر حال مهيا هستيم. برنامه ما که برنامه اسلام است، وحدت مسلمين است اتحاد ممالک اسلامي است، برادري با جمع مذاهب و فرق اسلامي است در تمام نقاط عالم، هم پيماني باتمام دول اسلامي است در سراسر جهان.
بر همين مبنا و اعتقاد در سال 1361 با تأئيد و حمايت از پيشنهاد مرحوم آيت ا. . . منتظري، 12 تا 17 ربيع الاول را به عنوان هفته وحدت نامگذاري نمودند » صحيفه نور جلد 15 صفحه440« و در دهه 60 که دهه اول انقلاب اسلامي بود بر اين امر اهتمام داشتند. براساس همين لزوم و حساسيت_ها مقام معظم رهبري نيز بارها در بياناتشان به امر تحکيم وحدت ميان مسلمين و دول اسلامي اشاره داشتند. ديدگاه اين دو رهبر جمهوري اسلامي حذف کينه هاي کهنه، وحدت و برادري، وحدت اسلامي و اتحاد ممالک اسلامي، تاکيد به برادري بين شيعه و سني و پيشگامي در توسعه وحدت است.
خلاصه سخن آنکه اگر مسلمانان در صدد پيشرفت هستند بايد سيره و روش پيامبر اعظم (ص) را مورد نظر قرار دهند تا بتوانند از کيان خود دفاع کنند.
بزرگان و علماي اهل سنت همچون شيخ شلتوت که با فتواي تاريخي خود رجوع به مذهب شيعه در کنار چهار مذهب اهل سنت را مجاز دانست ترغيب و تأکيد نمايند و در اين راستا چون گذشته به اين وحدت تعمق بخشند.
ما در انقلاب اسلامي متحد آمديم حال چرا بايد تفرقه داشته باشيم، امروز اقليتي از تندروهاي نادان، اسلام را به گونه اي ديگر معرفي مي کنند.
غربي_ها تلاش کردند اسلام را دين شمشير معرفي کنند، ولي امروز مي_بينيم که کاري که آنان نتوانستند انجام دهند اين اقليت تندرو انجام مي دهند.
امروز بايد پيامبر رحمت و مدارا را به عنوان يک الگوي درست به مردم دنيا معرفي کنيم تا جواناني که تشنه راه درست باشند جذب شوند. از مسائل حاشيه اي و تفرقه افکنانه بپرهيزيم و نگذاريم عدم وحدت از داخل و با سخنان تکراري و يک سو نگرانه بر عدم وحدت دامن بزنيم. دوران جنگ تحميلي را به ياد بياوريم که تمامي مردم اعم از شيعيان، اهل سنت، مسيحي، ارمني با وحدت حضور داشتند و شهيد و جانباز دادند. علماي امت اسلامي بايد بين خود تفرقه ايجاد نکنند و در گفتار و عمل جامعه را به وحدت سوق دهند. مسئولين و نمايندگان مردم منادي وحدت باشند و با تخريب ديگران چند صباحي امور خود را پيش نبرند بنيان درستي که از پيامبر (ص) شروع شده و به انقلاب اسلامي رسيده به سر منزل مقصود برسانيم.
مهدي پورداراب، کارشناس امور ديني و مساجد
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 70]