محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803665764
ظهور پدیده احمدی نژاد نتیجه مستقیم نبود ساختار حزبی در کشور بود
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری پانا: محمد جواد حق شناس: ظهور پدیده احمدی نژاد نتیجه مستقیم نبود ساختار حزبی در کشور بود خبرگزاری پانا: همین دو هفته پیش بود که علی اکبر ناطق نوری، رئیس دفتر بازرسی رهبر معظم انقلاب اسلامی، به لزوم بازگشت احزاب به عرصه سیاسی کشور اشاره کرد و تلویحاً گفت تا شرایط فعالیت احزاب فراهم نشود، وضعیت کشور نیز درست نخواهد شد. پیش از این نیز آیت الله اکبرهاشمی رفسنجانی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام احزاب را ضربه گیر نظام خوانده و جریان های سیاسی کشور را با تشکیل احزاب قدرتمند دعوت کرده بود. حالا که اخبار تشکیل حزب لاریجانی نیز توسط اطرافیان او تایید شده و صادق خرازی نیز برای تشکیلات ندا مجوز فعالیت حزبی گرفته است و از سوی دیگر در میان اصولگرایان اعضای جبهه پایداری که رهبران معنوی آن تا پیش از این چندان روی خوشی نسبت به تشکیل حزب نشان نمی دادند با اخذ مجوز حزبی، جبهه پایداری را برای ورودی متفاوت به عرصه انتخاباتی کشور آماده می کنند به نظر می رسد رویکرد نسبتاً منفی گذشته نسبت به کار حزبی تا اندازه زیادی تغییر کرده و آینده احزاب سیاسی در کشور روشن تر از گذشته خواهد بود. محمد جواد حق شناس عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی در همین زمینه معتقد است عدم وجود ساختار حزبی در کشور نهایتاً باعث ظهور امواجی می شود که نتیجه قهری آن برآمدن افرادی نظیر احمدی نژاد در صحنه سیاسی ایران است. به اعتقاد حق شناس تنها با تقویت احزاب است که می توان مطمئن بود دیگر شاهد چنان اتفاقاتی در کشور نخواهیم بود.
۱۳۹۳ دوشنبه ۱۵ دي ساعت 00:02
به گزارش پانا، آنچه در پی می آید مشروح این گفت و گو است:
با وجود تاکید بیشتر مسئولان در نظام جمهوری اسلامی به نظر شما چرا هنوز نتوانسته ایم به یک ساختار حزبی قدرتمند در نظام سیاسی کشور دست پیدا کنیم؟
در حال حاضر احزاب در کشور وجود دارند اما فعالیت آنها به صورت شکلی است. تاکنون بالغ بر 250 تشکل سیاسی در ایران پروانه فعالیت گرفتند که اگر بخواهیم یک بررسی کارشناسانه داشته باشیم باید بگوییم مشکل اساسی در این حوزه، فاصله بسیار نجومی و عمیق بین احزاب کشور ما با بایدها و شاخصه های استاندارد و شناخته شده ای است که احزاب در دنیای امروز از آن برخوردار هستند. از سال 60 که قانون احزاب تصویب شد بیش از 30 سال می گذرد و در این مدت هیچ تلاش منسجم و اثرگذاری را چه از سوی فعالان سیاسی و نخبگان دانشگاهی و چه توسط نهادهای تصمیم ساز مانند مجلس و دولت شاهد نبودیم که به این مقوله به عنوان یکی از معضلات بزرگ جامعه امروز ما و حتی جامعه بعد از انقلاب توجه کرده و برای حل و فصل این مشکل راهکاری بیندیشند. فقط در مقطع کوتاهی در دوران فعالیت جریان اصلاحات بود که توسعه سیاسی در دستور دولت آقای خاتمی قرار گرفت و توجه بیشتری به موضوع احزاب وجود داشت. در مجموع یکی از معضلات جدی ما در ساختار سیاسی کشور، عدم وجود یک اتفاق نظر، وحدت نگاه و راهکاری توافق شده برای روی ریل انداختن قطار تحزب در کشور هستیم. اگر بخواهیم دقیق تر بگوییم باید گفت اساسا ریلی هم وجود ندارد که این قطار بخواهد روی آن حرکت کند. این بدان معناست که ما باید به سمت ایجاد ساختار در کشور حرکت کنیم و در عین حال باید بتوانیم بستر و فرهنگ لازم برای فعالیت احزاب را فراهم کنیم تا نهایتا احزاب قدرتمند بر اساس بستر و نهاد سازی، زمینه رشد و نمو را مهیا کرده و امکان فعالیت برای آنها فراهم شود.
به نظر شما با توجه به حضور در دهه چهارم انقلاب، آیا مجموعه نظام به این نتیجه رسیده که ساختار سیاسی کشور باید به سمت احیای احزاب بزرگ گام بردارد یا خیر؟
به نظر من در کشور ما راهی جز حرکت به سمت تقویت نظام حزبی وجود ندارد. اگر بخواهیم نگاهی دقیق تر داشته باشیم باید به بحران سال 88 اشاره کنیم که کشور را در خود فرو برد و امروز با توجه به اینکه بیش از 5 سال از آن ماجرا می گذرد بازهم می بینیم که عده ای با این عنوان در حال کاسبی کردن هستند و مشکل به طور کامل حل نشده است. طرفین هم اگر بر سر مسائل مختلف اختلاف نظر داشته باشند، هر 2 طرف بر این باور مشترک واقف هستند که اتفاقات سال 88 بحران بزرگی بود که در نتیجه انتخابات روی داد. در تمام دنیا پیوندی جدانشدنی بین بحث انتخابات و مقوله تحزب وجود دارد، این پیوند در قانون انتخابات و احزاب ما بدون تعریف باقی مانده و یک گسستگی بزرگ میان فعالیت های حزبی و فعالیت های انتخاباتی از منظر قانونی داریم. بنابراین باید گفت ما امروز نیازمند تدوین یک نظام جامع فعالیت های سیاسی و حزبی هستیم.
مطالعه مجدد روند انتخابات سال 84 نشان می دهد که روی کارآمدن فردی مانند محمود احمدی نژاد در ساختار قدرت نتیجه مستقیم عدم وجود احزاب در مسئله انتخابات بود. ارزیابی شما نسبت به این مسئله چیست؟
وقتی شما بین انتخابات و احزاب پیوند و ارتباط لازم را برقرار نکنید، نتیجه همان می شود که در سال 84 روی داد. در چنین وضعیتی نظام دقیقی وجود ندارد که مردم بتوانند فرد انتخاب شده را به عرصه پاسخگویی کشانده و درخواست مطالبات وعده داده شده را داشته باشند. ما اگر بتوانیم به سمت تدوین نظام جامع فعالیت های سیاسی حرکت کنیم که در آن بین قانون احزاب، قانون انتخابات، تعریف جرم سیاسی، حمایت و پرداخت یارانه به احزاب و حتی نقش رسانه و مطبوعات در گسترش و آموزش فعالیت های سیاسی، تعریف و ارتباط منطقی برقرار شود، آن زمان است که همه چیز در جایگاه خودش شناخته خواهد شد و دیگر شاهد حضور افرادی مانند احمدی نژاد در نظام سیاسی کشور نخواهیم بود.
طرح استانی شدن انتخابات در مجلس و احتمال تصویب سیاست های کلی انتخابات در مجمع تشخیص مصلحت نظام این روزها وجود دارد. با توجه به این مسئله به نظر شما فضای سیاسی ایران تا چه حد آمادگی برگزاری انتخابات به صورت استانی و تجمیع قانون انتخابات را دارد؟
در حال حاضر متاسفانه قانون انتخابات در کشور ما وضعیت اسفناکی دارد چراکه ما می بینیم که 4 قانون متفاوت را برای 4 انتخابات مختلف تصویب شده است. یعنی قانون انتخابات مجلس، ریاست جمهوری، شورا و خبرگان با یکدیگر تفاوت دارد و شاید هیچ جای دنیا چنین پراکندگی و بی نظمی را در قوانین انتخاباتی شاهد نباشیم. از همه تاسف بارتر این است که این قانون بیش از 30 بار دستخوش وصله و پینه و اصلاح شده است. معمولا هم در هر دوره ای به خصوص در مورد قانون انتخابات مجلس، در سال پایانی فعالیت های نمایندگان، اعضای خانه ملت به دنبال دستکاری کردن قانون انتخابات مجلس می افتند که در این اصلاح قانون نیز آنچه کمتر مورد توجه قرار می گیرد منافع ملی است. در مقابل نیز منافع فردی یا گوشه چشمی که برخی از نمایندگان برای تضمین حضور خود در دوره بعدی دارند دلیلی می شود برای اصلاحیه قانون انتخابات. بنابراین اگر بخواهیم نگاهی به انتخابات بیندازیم، اصل عدم تبعیض یکی از نکات اصلی هر انتخابات است و تمام شهروندان باید از حقوق برابر برخوردار باشند. در این بین زمانی انتخابات استانی می تواند جوابگو باشد که ما احزاب ملی و قوی داشته باشیم اما بستر لازم برای این کار وجود ندارد. این بستر باید متناسب با فرهنگ، احزاب موجود و سایر قوانین در کنار هم قرار بگیرد تا بتواند تابلوی مناسبی برای فعالیت های سیاسی در کشور را ترسیم کند.
اظهارات اخیر اشخاصی مانند ناطق نوری و یا خبر تشکیل حزب توسط علی لاریجانی نمی تواند کمکی به گشایش این فضا بکند؟
یکی از نیازهای اصلی امروز کشور رفتن به سوی تشکیل احزاب فراگیر، سراسری، همه جانبه و پرقدرت است. یکی از لوازم این مسئله نیز حضور عناصر فعال سیاسی شناخته شده در این احزاب است. برخی از شخصیت ها امروز به عنوان شخصیت سیاسی شناخته می شوند اما ارتباط و انسجام حزبی لازم را ندارند و یا از آن فاصله گرفتند؛ نمونه بارز آن نیز چهره ای مانند آقای ناطق نوری است از تشکل سیاسی خود فاصله گرفته است. یا برخی از تشکل های سیاسی اصلی را می بینیم که در قالب یک صنف باقی ماندند. جامعه روحانیت مبارز یا مجمع روحانیون مبارز و همچنین مجمع مدرسین یا جامعه مدرسین قم، همه تشکل هایی هستند که به این دلیل که می خواهند که در یک حوزه صنفی اثرگذار باشند، عملا راه ورود بقیه نیروهای سیاسی که روحانی هم نیستند را به مجموعه خود بسته اند. بنابراین ما باید به سمت احزابی حرکت کنیم که مربوط به یک صنف یا گروه خاص نباشد تا بتواند تمام حوزه های اجتماعی را در خود جای دهد. حتی احزاب نباید جنسیتی باشند چراکه ما تشکل هایی داریم که یا همه آنها را زنان تشکیل داده و یا در تشکلی مشاهده می شود که هیچ زنی در آن حضور ندارد. بنابراین اتفاق خیلی خوبی خواهد بود که اگر آقایان خاتمی، ناطق نوری، عارف و لاریجانی بتوانند وارد احزاب سیاسی شده و احزاب سیاسی کوچک نیز که با یکدیگر همفکری دارند نیز به سمت اتحاد حرکت کنند.
به نظر می رسد وزارت کشور دولت یازدهم رویکرد مثبت تری را نسبت به فعالیت های حزبی در دستور کار قرار داده به عنوان یک فعال حزبی فکر می کنید چه شرایطی مطلوب احزاب کشور خواهد بود؟
اگر دولت آقای روحانی بتواند شرایطی را مهیا کند که به جای 250 حزب ثبت شده، به سمت ایجاد 5 تا 10 حزب فعال و توانمند حرکت کند، این امید می رود که کشور از زیان های تفرق جناح های سیاسی رها شود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری پانا]
[مشاهده در: www.pana.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]
-
سیاسی
پربازدیدترینها