واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: تماشاي 9 دي برفراز ميدان 9 دي
1- حركت در مسير انقلاب اسلامي، آنطور كه امام خميني(ره) حد و مرزش را در نظامي ايدئولوژيك و سياسي، استكبارستيز، مدافع مستضعفين و تجديدكننده اسلام ناب محمدي ترسيم كرده بود، براي همگان ميسر نبوده و نيست.
نویسنده : عليرضا محمدي
1- حركت در مسير انقلاب اسلامي، آنطور كه امام خميني(ره) حد و مرزش را در نظامي ايدئولوژيك و سياسي، استكبارستيز، مدافع مستضعفين و تجديدكننده اسلام ناب محمدي ترسيم كرده بود، براي همگان ميسر نبوده و نيست. چنانچه تاريخ انقلاب چهرههاي بسياري را به خود ديده كه در ميانه راه از صراط منير خارج شده و حتي به صف دشمنان كشور پيوستهاند. اما صرفنظر از چهرهها، آنطور كه تجربه ثابت كرده است، نظام اسلامي همواره پشتگرمي به اقشاري از مردم كشورمان داشته كه در يك تعريف كلي ميتوان آنها را قشر مستضعف ناميد. «پابرهنگان» دلسوختهاي كه انقلاب اسلامي بر شانه آنها استوار شد و در مراحل مختلف همواره دلگرم به حضور پرشور آنها بوده است. جنگ تحميلي يكي از اين موارد است كه به خوبي ميتوان رد پاي پابرهنگان را در آن به خوبي احساس كرد. كساني كه امام خميني(ره) به صراحت در خصوصشان ميفرمايد: «متأسفانه هنوز براي بسياري از ملتهاي اسلامي مرز بين اسلام امريكايي و اسلام ناب محمدي و اسلام پابرهنگان و محرومان و اسلام مقدسنمايان متحجر و سرمايهداران خدانشناس و مرفهين بيدرد كاملاً مشخص نشده است.» هرچند نبايد مستضعفين را تنها محدود به جمع محرومان و حتي كشورهاي اسلامي دانست، اما با مروري به آمار شهدا، جانبازان و در كل ايثارگراني كه عمده بار هشت سال جنگ تحميلي بر روي دوش آنها سنگيني كرده است، بيشتر به چهرهها و نامهايي برميخوريم كه از دل فقر و محروميت برخاستند و از انقلابي كه خود به وجود آوردند در نهايت ايثار و از خود گذشتگي دفاع كردند. 2- ميدان شهدا در يكي از مناطق جنوبي تهران، نمادي از خيزش مردمي عليه نظام طاغوت است. در هفدهم شهريورماه 1357 انقلابيوني از اقشار غالباً مستضعف در ميدان ژاله كه نزديكتر به محل زندگيشان بود جمع شدند و حماسه 17شهريور را آفريدند. در سوي ديگر وقتي كه به شناسايي مناطق آشوبخيز در فتنه 88 نگاه ميكنيم، بيشتر مناطقي از پايتخت كشورمان يعني تهران محل تجمع معترضان قرار ميگرفت كه به مرفهنشيني شهره هستند. به عنوان نمونه حسين غلام كبيري كه اولين شهيد مبارزه با فتنه نام گرفته است، در محله سعادتآباد به شهادت رسيد و تعدادي از جانبازان اين قضايا كه همان زمان مصاحبههايي را با آنها در روزنامه «جوان» داشتيم، اغلب در مناطقي چون سعادت آباد يا شهرك قدس (غرب) مورد حمله اغتشاشگران قرار گرفته بودند در حالي كه روزهاي پرالتهاب سال 88 محلات جنوبي و محرومنشين تهران از آرامشي خاص برخوردار بودند. 3- بايد اذعان داشت نهم ديماه 1388 كه خط بطلاني بر هشت ماه فتنهآفريني كشيد را نميتوان محدود به قشري خاص از مردم كشورمان كرد. همان طور كه در انقلاب و دفاع مقدس نيز تمامي ملت ايران حماسه آفريدند. اما وقتي كه به جزئيات اين وقايع نگاهي مياندازيم، چنانچه در ابتداي اين يادداشت مروري بر حوادث انقلاب و دفاع مقدس داشتيم، شاهد حضور پررنگتر قشر مستضعف و محروم هستيم كه در واقع بار اصلي انقلاب و جنگ را بر دوش گرفتند. 4- درست در همان روز 9 ديماه به قصد تهيه گزارشي رهسپار خانه موزه مرحوم دكتر حسابي بودم. مبدأ حركتم از منطقه 17 بود كه جزو محرومترين مناطق 22 گانه تهران است. چون حماسه 9 دي به شكلي خودجوش و از قبل اعلام نشده بود، در كمال تعجب مردمي را ميديدم كه با پاي پياده در كنار اتومبيلها و خيابانها در حركت بودند. كمي بعد معلوم شد كه آنها قصد دارند براي شركت در راهپيمايي خودجوش 9 دي با پاي پياده مسير حداقل چندين كيلومتري تا ميدان انقلاب را طي كنند. آن جمعيت كه در ميانشان سالخوردگان و جوانان به چشم ميخوردند، همان مردمي بودند كه طي جنگ تحميلي 4200 نفر از بهترين فرزندانشان را تقديم نظام اسلامي كرده بودند. يعني تنها از همين منطقه 17 آنقدر جوان به جبهههاي جنگ اعزام شده بود كه از بين خيل عظيمشان بيش از 4 هزار نفر به شهادت رسيدند. حالا همين مردم كه از داشتههاي مادي كمترين بهره را دارند، قصد دفاع از نظام اسلامي زير پرچم عاشورايي ولايت را كرده و چون اغلب از داشتن اتومبيلهاي شخصي هم بيبهرهبودند، با پاي پياده طي مسير ميكردند. من از داخل اتوبوس شاهد اين جمعيت بودم. كمي بعد به ميدان حقشناس سابق كه اكنون به 9 ديتغيير نام يافته، رسيديم. ترافيك سنگيني به خاطر حضور مردم پياده در مقابل، كنار و لابهلاي اتومبيلها ايجاد شده بود. تصميم گرفتم پياده شوم و به جمع ملحق شوم. از روي پل حقشناس (ميدان حقشناس) كه جنوبش به محلات جنوبي تهران مثل راهآهن، نازيآباد، ابوذر، خانيآباد و در نهايت شهر ري ختم ميشود، نگاهي به دو طرف پل انداختم. قسمت شمالي هنوز خالي از جمعيت بود. اما در قسمت جنوبي جمعيت عظيمي ديده ميشدند كه پرچمها و تابلوهايشان نشان ميداد حزبالله مناطقي چون شهر ري و نازيآباد و خانيآباد هستند. پيشاپيش اين جمعيت كفنپوشاني با ابهت خاصي به پيش ميآمدند كه آدم را ياد كفنپوشان ورامين ميانداخت كه عدهاي كشاورز از محرومترين روستاهاي اين شهرستان بودند. گويي كه تاريخ در حال تكرار است و جنوب شهر و مردم محرومش باز به خروش آمدهاند تا از انقلابشان در برابر حادثهاي ديگر حمايت كنند. تماشاي 9 دي از روي پلي كه ميتوانست مشخصكننده دو نقطه از يك شهر باشد، تجربهاي بكر بود كه بايد اعتراف كرد بارها و بارها در تاريخ انقلاب اسلامي تكرار شده است و نشان ميدهد هنوز اين انقلاب مؤيد به حمايت مستضعفيني است كه امام خميني آنها را «ولي نعمت ما» ناميد و مقام معظم رهبري نيز فرمود: «انقلاب ما را پابرهنگان به پيروزي رساندند.»
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۰۸ دی ۱۳۹۳ - ۱۲:۵۷
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]