محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842536204
نقدی بر «انفعال» سکوتی که می‌تواند هزینه‌بر باشد
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: نقدی بر «انفعال»
سکوتی که می‌تواند هزینه‌بر باشد
سیاست اساسی دولت از ابتدا این بوده که حافظ حقوق مردم به طریقی است که هم سانتریفیوژها بچرخند و هم چرخ زندگی مردم، بنابراین آیا نباید در برابر کسانی که با لحنی اهانت‌بار و نگاهی عاقل اندر سفیه خواستار نچرخیدن سانتریفیوژها هستند، واکنش نشان دهد؟
به گزارش خبرگزاری فارس، اکنون یک سال و اندی است که سکان هدایت مذاکرات هسته‌ای بین ایران و شش کشوری که خود را قدرت‌های جهانی می‌خوانند، به دست تیم دیپلماسی دولت آقای حسن روحانی است. در طی این یک‌سال و نیم در بین تمام جناح‌ها و گروه‌های سیاسی کشور دست‌کم در این دو نقطه اتفاق نظر وجود دارد که اولا، باید از حقوق ملت محافظت کرد و ثانیا تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای کشور در این دوران، زحمات زیادی برای حفظ حقوق ملت در عین از میان برداشتن تحریم‌های ظالمانه غرب علیه ایران صورت داده است؛ تلاشی که علی‌رغم وجود انتقادات نسبت به برخی موضوعات در بین بعضی متفکرین، نفس آن مورد حمایت همگان است. با این حال، روز 26 آذر گذشته در دانشگاه تهران واقعه‌ای تلخ رخ داد و سخنانی مطرح شد که اگرچه نفس طرح آنها نشانه وجود آزادی بیان در ایران است – تا آنجا که دو نفر به‌نام‌های شیرزاد و زیباکلام بتوانند دستاوردهایی که ملت پای آنها خون داده زیر سوال ببرند – اما در خور واکنش جدی کسانی بود که در مقطع فعلی و مقاطع سابق، در امر رشد و توسعه هسته‌ای کشور و همچنین مذاکرات هسته‌ای دستی بر آتش داشته و دارند. آنچه شایسته سوال است آنکه چرا کسی در میان اعضای محترم دولت، وزارت امور خارجه که مسئولیت مذاکرات هسته‌ای را برعهده دارد و سازمان انرژی اتمی نسبت به این مواضع پرمساله موضعی نگرفت؟ اگرچه سیاست صبر و سکوت در بسیاری موارد می‌تواند سیاست خوبی باشد اما صبر در برابر زیر سوال بردن همه‌چیز و اهانت به همه‌کس شاید نه‌تنها سیاست خوبی نباشد بلکه اطلاق عنوان سیاست بر آن محل ابهام است. بی‌تعارف باید اذعان کرد که برداشت دقیق از این سکوت، «انفعال» است. سیاست اساسی دولت از ابتدا این بوده که حافظ حقوق مردم به طریقی است که هم سانتریفیوژها بچرخند و هم چرخ زندگی مردم، بنابراین آیا نباید در برابر کسانی که با لحنی اهانت‌بار خواستار نچرخیدن سانتریفیوژها هستند، واکنش نشان دهد؟ آقای روحانی خود قبلا مسئول تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای بوده و اکنون نیز طبعا بر مذاکرات نظارت دارد. بارها دیده شده که منتقدین برخی سیاست‌های دولت فعلی به‌خصوص آنها که در خصوص تاکتیک‌های مذاکراتی نظر مخالف با دولت دارند، با واژگانی تند از جانب ایشان مورد سرزنش واقع شده‌اند. «سوال اینجاست که آن جهنمی که "منتقدین" به آن حواله داده شدند، برای منکرین دستاوردهای هسته‌ای کشور جایی ندارد؟» سکوت تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای که خود بیشترین تلاش‌های را برای حفاظت از حقوق هسته‌ای مردم به عمل آورده و خود بر حفظ این حقوق تاکید دارد، چرا کوچک‌ترین واکنشی در این خصوص نشان نداده است؟ آن هم در شرایطی که پیش از این یادداشت فلان روزنامه موجب واکنش‌های نسبتا تند شخص وزیر خارجه شده است. درست است که وزارت امور خارجه مسئول واکنش رسمی در برابر سخنان کسانی که سمت رسمی ندارند، نیست؛ اما انتظار به‌جایی است که همان‌گونه که در برابر آن دسته «انتقادات» واکنش نشان داده می‌شد، در برابر این دسته «لاطائلات» هم واکنش نشان داده شود. اما از همه عجیب‌تر سکوت سازمان انرژی اتمی است. یکی از آن دو نفر مزبور، تهمت‌هایی را به سازمان انرژی اتمی زده که قابل پیگرد حقوقی هم هست. در این بین شاید بتوان با ملاحظه سکوت دولت و وزارت خارجه را توجیه کرد اما دیگر سکوت این مرجع سوم، قابل هیچ‌گونه توجیهی نیست. اسفناک خواهد بود اگر بخش‌هایی از افکار عمومی جامعه به این باور برسند که سکوت مزبور، نشانه رضاست. آنگاه سکوت مزبور، هزینه‌بر هم خواهد بود. کسانی که در همین دولت برای حفظ حقوق هسته‌ای ایران تلاش فراوان و بی‌شائبه کرده‌اند، بد نبود که در برابر این سخنان واکنشی درخور نشان می‌دادند. انتهای پیام/
93/10/06 - 15:11
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]
-
گوناگون
پربازدیدترینها