واضح آرشیو وب فارسی:سیری در ایران: تاریخ خبر :1393/09/28- مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری فارس از آماده شدن پرونده ثبت معنوی پخت آش سبزی شیراز جهت ثبت این آیین در فهرست آثار معنوی کشور خبر داد. به گزارش گروه دریافت خبرخبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه فارس، دکتر مصیب امیری گفت: پخت آش نذری همه ساله در شهر شیراز در روزهای تاسوعا، عاشورا، اربعین و 28 صفر انجام میشود، اما بزرگترین آن مختص روز 28 صفر است که طی سالهای گذشته آغاز شده و امسال به 80 تن رسیده است. امیری افزود :گرچه گاهی مرور ایام باعث میشود برخی از مراسمها و آیینها کم رنگ شده یا به فراموشی سپرده شود اما مراسمهای مذهبی که گاهی مهارتهایی نیز با خود داشته باشد هر روز جذابتر و نمود عینی آن بیشتر میشود که حفظ این آیینها باعث انسجام فرهنگی مسلمانان شده و وفاق اجتماعی را ترویج و کمک شایانی در اشاعه فرهنگ مذهبی و فن آوریهای بومی(در حوزه خوراک) میکند. وی خاطرنشان کرد: آش سبزی یکی از آشهای سنتی و بسیار قدیمی در شیراز است که اغلب به عنوان نذری پخت میشود و از همین رو ثبت آن به عنوان یک میراث معنوی در ماندگاری و حفظ این سنت قدیمی موثر خواهد بود. همچنین مسئول حوزه مردم شناسی و کارشناس ثبت آیینهای معنوی این اداره کل در خصوص ویژگیهای آش سبزی سنتی شیراز گفت : این آش با روغن فراوان، فلفل سیاه، آب لیمو تازه و نان سنگک سرو میشود. مژگان ثابت قدم افزود: بهترین گوشت، گوشت گردن یا سر دست است. برای این که این آش کشدار شود باید آن را به هم زد و خوشمزه شدن آن در به هم زدن مداوم آن است. به قول شیرازیها برای آن که آش سبزی بوودار (پدر دار) باشد گوشت آن زیاد باشد. وی اضافه کرد: برای پخت این آش، گوسفند با استخوان، را همراه با مقداری پیاز و زردچوبه روی اجاق قرار میدهند. مقداری عدس، لوبیا را نیز جداگانه پخته و کنار میگذارند. سپس سبزی که شامل تره(گندنا) گشنیز و جعفری است را شسته خرد کرده با حبوبات مخلوط میکنند تا آرام آرام با هم بپزد. سپس گوشت را به مدت زیاد میکوبند و له شده آن را داخل حبوبات و سبزی میریزند. این مخلوط مدتی روی اجاق میماند تا همه مواد با هم مخلوط شده و جا بیفتد. سپس پیاز داغ فراوان به آن میافزایند. این کارشناس مردم شناسی گفت: اگر این آش به عنوان نذری در ماه محرم پخته شود زنان هنگام پاک کردن و خرد کردن سبزی و شستن حبوبات مداوم صلوات میفرستند و دعای توسل و زیارت عاشورا را زمزمه میکنند و گاهی کنار دیگ آش شمع روشن میکنند. ثابتقدم اضافه کرد: مردان نیز آش را تا صبح به هم میزنند و حاجتشان را میخواهند و نذر میکنند تا در صورت برآورده شدن نذرشان سال آینده، مقدار مواد را برای تهیه آش افزایش دهند. وی ادامه داد: هنگام کشیدن آش در ظرف مدام نام امام حسین(ع) و حضرت ابوالفضل(ع) را بر زبان جاری میکنند و در پایان هم صلوات ختم میشود. ثابتقدم اضافه کرد: هنگام شستن دیگ، مواد اضافه را در کناری میگذارند تا با زبالههای دیگر قاطی نشود، چرا که آن را دعا خوانده میدانند. برخی معتقدند اگر یک قاشق از آش نذری امام حسین(ع) خورده شود تا سال آینده مریض نمیشوند و بیمه امام حسین(ع) خواهند بود. کارشناس ثبت آیینهای معنوی خاطرنشان کرد: البته آش سبزی در شیراز هر روز صبح در پزندگیها پخت میشود و یکی از صبحانههای لذیذ مردم این شهر است، بهگونهای که مردم در این شهر گاه روزهای تعطیل خصوصا در ایام زمستان برای تهیه این آش مدتها در صف به انتظار میایستند و بابت هر یک کیلوی آن 3 هزار تومان هزینه پرداخت میکنند. ثابتقدم به کاربرد کلمه آش در ضربالمثلهای شیرازی نیز اشاره و اضافه کرد: برخی از این ضربالمثلها زبانزد خاص و عام است، منجمله؛ “هر جا آشه کچلک فراشه “،”هر چقدر پول بدی آش میخوری”، “آش نخورده و دهن سوخته”، “آنان که به فکر نان و آشند پالان خروس میتراشند”، “آش با جاش” و …
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیری در ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]