واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: چهارشنبه ۲۶ آذر ۱۳۹۳ - ۱۴:۵۴
عضو هیات علمی دانشگاه تهران با اشاره به نامناسب بودن شرایط پژوهش در کشور گفت: چالش اساسی امروز کشور در حوزه پژوهش به صورت کلی این است که دستگاههای اجرایی و اقتصادی کشور به هیچ عنوان نسبت به امر پژوهش و حضور پژوهشگر احساس نیاز نمیکنند. حسین آخانی، عضو هیات علمی دانشکده زیستشناسی دانشگاه تهران در گفتوگو با خبرنگار پژوهشی ایسنا منطقه مرکزی، با بیان اینکه پژوهشها در کشور ما با دو مشکل عمده و اساسی مواجه هستند، اظهار کرد: دستگاههای اجرایی از نظر مالی و درآمدی وابسته به نفت و گاز هستند و از نظر اقتصادی برایشان به صرفه است که دانش و تکنولوژی را وارد کنند؛ بنابراین پژوهشگران ما با دستگاههای اجرایی و مدیریتی و صنعت بیگانه هستند و بسیاری از فارغالتحصیلان نیز بعد از اتمام تحصیل خود شرکتهایی برای واردات دستگاه تأسیس میکنند و کمتر فرصت و توان خود را صرف پژوهش میکنند. این استاد دانشگاه با اشاره به پژوهشهای حوزه محیط زیست و منابع طبیعی، دولت را کارفرمای پژوهش در این بخش دانست و افزود: سازمان محیط زیست، منابع طبیعی، وزارت جهاد کشاورزی و شهرداریها باید پژوهش را از محققان این حوزهها بخواهند و از کار علمی آنها استفاده کنند. وی اضافه کرد: سازمانهای این چنینی در کشور ما بیشتر نمایشی و دکوری هستند. اغلب آنها نسبت به تحقیق و پژوهش احساس نیاز نمیکنند. وی مدعی شد: 35 سال است که سازمان محیط زیست کشور یک متخصص در زمینه محیط زیست به خود ندیده و تمام رؤسای این سازمان تخصصی حتی به صورت غیرمستقیم ارتباطی با محیط زیست نداشتهاند و زمانی که این رؤسا به اطلاعاتی در حد مقالات و روزنامه اکتفا میکنند، قطعاً به پژوهش احساس نیاز نخواهد کرد. آخانی با تأکید بر اینکه ارتباط این افراد با پژوهش و پژوهشگران قطعاً ضعف اطلاعاتی و علمی آنها را در حوزه محیط زیست آشکار میکند، گفت: من از سال 66 بر روی پارک ملی گلستان که اولین پارک ملی کشور است، در حال پژوهش و تحقیق هستم، مقالات بسیاری تدوین و حتی گونههای جدید را در این منطقه معرفی کردم. طبیعی است که سازمان محیط زیست باید به عنوان متولی محیط زیست کشور از این یافتهها و دانش استفاده کند، اما در این بازه زمانی با وجود اینکه نسبت به یافتههای من اطلاع داشتند، اما حتی یک بار از این اطلاعات در خصوص این پارک استفاده نکردند. وی اظهار کرد: زمانی که این مسؤولان احترام و ارزشی برای پژوهشهای صورت گرفته قائل نیستند، نتیجه این میشود که به راحتی مجوز احداث جاده در پارک ملی گلستان صادر میشود و یا جزیره آشوراده را واگذار میکنند. این اقدام صرفاً به دلیل نبود اطلاعات و همچنین اعتقاد نداشتن به استفاده از اطلاعات و تحقیقات پژوهشگران انجام میگیرد. این گیاهشناس مثالهای یاد شده را گواهی بر این مدعا دانست که پژوهش در حوزه محیط زیست، منابع طبیعی و زیستشناسی در ایران هیچگونه جایگاه و نیاز اجرایی، دولتی و مدیریتی ندارد. وی مشکل دوم پژوهش در کشور را متوجه دانشگاهها دانست و گفت: در چنین شرایطی که دستگاهها نیازی احساس نمیکنند، دانشگاهها، استادان و دانشجویان با استفاده از خرده بودجهای که وجود دارد، خود وارد عمل میشوند و پژوهش میکنند و این پژوهشها در حقیقت پژوهشهایی نخواهد بود که حمایت دولتی را در کنار خود داشته باشد. عضو هیات علمی دانشگاه تهران ادامه داد: در کنار این موارد، مختصر بودجهای توسط وزارت علوم اختصاص داده شده و شرایط بسیار نامطلوبی را نیز برای افزایش آن در نظر گرفتهاند، بر این مبنا که اگر دانشجوی بیشتری داشته باشید و یا تعداد مقالات بیشتری ارائه کنید، بودجه و رقم مالی بیشتری دریافت خواهید کرد و به جای اینکه بودجه لازم در اختیار محقق قرار گیرد، عملاً با استادان دانشگاه معامله شده و صرفاً به کمیت توجه میشود تا بودجه و اعتبار بیشتری در نظر گرفته شود و به هیچ عنوان توجهی به کیفیت وجود ندارد. وی با اشاره به اینکه آلمان یکی از کشورهایی است که در دنیا از نظر پژوهش موفق بوده و صنعت و رفاه موجود نشاندهنده جدی گرفته شدن پژوهش در این کشور است، گفت: در آلمان سالانه تنها 25 هزار دانشجوی دکترا پذیرش میشود و بودجه پژوهشی این کشور در سال 2013 چیزی حدود 13.7 میلیارد یورو بوده است اما، در ایران طبق آمار در حال حاضر 60 هزار و 900 نفر دانشجوی PHD و 58 هزار و 683 نفر دکترای تخصصی در حال تحصیل هستند و بودجه پژوهشی کل کشور در سال 93 طبق آمار پنج هزار و 300 میلیارد تومان بوده است که حدود 60 تا 70 درصد آن (چیزی حدود چهار هزار میلیارد تومان، یک چهاردهم بودجه آلمان) تخصیص داده میشود. آخانی تصریح کرد: اگر میخواهیم دانشجوی دکترا همتراز دانشجویان آلمان تربیت شود، باید سالانه یک چهاردم این کشور پذیرش دانشجوی دکترا داشته باشیم. ادامه این شرایط دقیقاً به مانند این است که غذای یک نفر را بین 14 نفر تقسیم کنیم، در این شرایط نباید انتظار پژوهش داشته باشیم. عضو هیئت علمی دانشگاه تهران ادامه این شرایط را به مثابه از بین بردن استانداردهای کیفی پژوهش در کشور دانست و افزود: این شرایط باعث میشود مقالاتی تولید شود که کاربردی نباشند و دانشجویانی فارغالتحصیل شوند که عملاً از نظر کیفی کارایی نداشته باشند و اگر در دستگاههای اجرایی مشغول به کار شوند و یا در دانشگاهها فعالیت داشته باشند، چیزی جز تخریب علم، دانش، پژوهش، اقتصاد و فرهنگ به بار نخواهند آورد. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 176]