محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842741204
واکنش آيت الله هاشمي رفسنجاني به اظهارات آيت الله محمد خامنه اي
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۲۵ آذر ۱۳۹۳ (۱۹:۴۷ب.ظ)
واکنش آيت الله هاشمي رفسنجاني به اظهارات آيت الله محمد خامنه اي دفتر آيت الله هاشمي رفسنجاني رييس مجمع تشخيص مصلحت ظام در پاسخ به اظهارات آيت الله محمد خامنهاي صادر کرد.
به گزارش خبرگزاري موج، متن بيانيه به شرح زير است:
اين تذهبون؟! از قرآن کريم تا امام علي(ع) و امام خميني(ره)
آناني که عبارت تنبيهي و سؤالي «اين تذهبون؟!» را در ادبيات سياسي انقلاب اسلامي شنيده‌اند، خوب مي‌دانند که امام عزيز اين عبارت را زماني بر زبان جاري کردند که گروهي با تجاهل و تغافل، نسبت به حقانيت انقلاب اسلامي، در صدد آمريکايي جلوه دادن مبارزات مردم و نهضت روحانيت در ايران بودند، اما خوب است که قبل از ورود به مبحث، از سابقه اين اصطلاح در تاريخ اسلام بدانيم که بسيار خواندني و شنيدني است.
خداوند متعال در سوره تکوير پس از سوگندهاي محکم بر حقانيت قرآن و رسول اکرم(ص) مي‌فرمايد: «انه لقول رسول کريم» و در ادامه با ردّ سخنان توهين‌‌آميزي که کافران و مشرکان عليه پيامبر(ص) و اسلام در جامعه پخش مي‌کنند، در آيات 22 تا 25 مي‌گويند: «پيامبر ديوانه نيست و در موارد وحي، بخيل نيست و قرآن کلام شيطان رجيم نيست» و سپس با قهر الهي خويش مي‌فرمايند: «فاين تذهبون؟!»
حضرت علي(ع) نيز در خطبه 87 نهج‌البلاغه، با دلي پرخون، از علمايي گلايه و شکوه مي‌نمايند که «خويش را عالم خوانده، در صورتي که عالم نيست، يک سلسله ناداني‌ها را از جمعي نادان‌تر فرا گرفته! و مطالبي گمراه کننده از گمراهاني آموخته، دام‌هايي از طناب‌هاي غرور و گفته‌هاي دروغين بر سر راه مردم افکنده، قرآن را بر اميال و خواسته‌هاي خود تطبيق مي‌دهد، حق را به هوسها و خواهش‌هاي دلش تغيير مي‌دهد و مي‌گويد از بدعت‌ها کناره گرفته‌ام، ولي در آنها غلت مي‌زند، چهره او چهره انسان است و قلبش قلب حيوان، راه هدايت را نمي‌شناسد، پس او مرده‌اي است در ميان زندگان»
امام علي(ع) در ادامه خطبه خويش مي‌فرمايند: «فاين تذهبون و اني توفکون و الاعلام قائمه و الآيات واضحه و المنار منصوبه فاين يتاه بکم و کيف تعمهون؟!» يعني: کجا مي‌رويد؟ رو به کدام طرف مي‌کنيد؟ پرچم‌هاي حق برپاست، نشانه‌هاي آن آشکار است! با اينکه چراغ‌هاي هدايت نصب گرديده است، باز گمراهانه به کجا مي‌رويد؟ چرا سرگردانيد؟!»
اين سخنان که معلوم است از نهايت خشم مولي الموحدين علي (ع) نسبت به جهالت يک عده عالم!! بر زبان آمده، در طول 1400 سال تاريخ اسلام در نهج‌البلاغه مستور بود، تا اينکه دوباره در 29 آبان سال 1360 ( در حمله گروهي به آيت‌الله هاشمي رفسنجاني به خاطر جريان مک‌فارلين) بر زبان سلاله پاک آن امام همام، يعني امام خميني(ره) جاري شد و با اينکه آن عزيز مهربان تأکيد مي‌کنند که «نمي‌خواهم در اين روز مبارک (عيد مبعث) اسباب افسردگي اشخاص بشوم» چنان ناراحت، افسرده و خشماگين هستند که با همه مهرباني‌هايش، مي‌فرمايند: «چرا مي‌خواهيد بين سران کشور تفرقه ايجاد کنيد؟ چرا مي‌خواهيد دو دستگي ايجاد کنيد؟ چه شده است شما را؟ کجا داريد مي‌رويد؟ اين تذهبون؟ من نمي‌توانم آن طوري که مي‌خواهم، با شما صحبت کنم و نمي‌خواهم در روز عيد رنجش براي شما پيدا کنم، لکن شما انصاف بدهيد که در يک همچو وقتي، وقت يک همچو اموري است؟!
امام(ره) در ادامه تأکيد مي‌فرمايند: «لحن شما در آن چيزي که به مجلس داديد، از لحن اسرائيل تندتر است، از لحن خود کاخ نشينان آن جا تندتر است. شما را چه شده است اين‌طور شديد؟ شما که اين نبوديد بعضيتان. من بعضيتان را مي‌شناسم، شما اين‌طور نبوديد. من اميدوارم که شما باز توجه کنيد به مسائل، توجه کنيد به دنيا، توجه کنيد به خودتان، توجه کنيد به قدرت خودتان، نشکنيد اين قدرت را، گرچه شماها نمي‌توانيد، لکن نبايد يک همچو کاري در ايران بشود. من نمي‌خواهم دل شما را بشکنم، لکن شما دل ملت ما را نشکنيد، شما دل مسئولين ما را نشکنيد، شما هي تندرو و کندرو درست نکنيد، دو دستگي ايجاد نکنيد، اين خلاف اسلام است، خلاف ديانت است، خلاف انصاف است، نکنيد اين کارها را ...» (صحيفه امام، جلد 20، صفحات 159 تا 163)
سال‌ها گذشت و ناگهان يکي از همان مخاطبان عتاب‌آلود امام خميني(ره) در ماجراي مک فارلين، در تناقضي آشکار، اول مي‌گويد: «من قبول نکردم که آن نامه [به وزير امور خارجه] را امضا کنم، قهراً امضا کردم و به دام آنها افتادم.» در ادامه مي‌گويد: «کار درستي کرده‌ايم.» اين آقا که نامش در تاريخ انقلاب اسلامي يک‌بار، آن هم به خاطر حمله به دلسوزان انقلاب و به عنوان مخاطب امام راحل در «اين تذهبون؟» آمده، ماجراي مک فارلين را که امام عزيز آن را باعث «به عزا نشاندن کاخ سفيد» مي‌دانند (صحيفه، ج 20، ص 160)، موجب «افتضاح» ايران مي‌خواند!
گويا اين شخص با سؤاستفاده از فضاي غبارآلوده زمان که ياران و اهل بيت امام عزيز را به جرم وابستگي‌هاي علمي و نسبي مي‌نوازند و ديگران به تماشا نشسته‌‌اند و فعلاً سکوت اختيار کرده‌اند! متوسل به نشريه‌اي وابسته به جريان انحرافي مي‌شود که فهرست مطالب آن در 7 شماره نشان مي‌دهد که از الفباي رسانه‌اي، فقط توهين و تهمت را به عنوان «رمز عبور» از راه انديشه‌هاي امام و زنده نگه داشتن القائات جريان انحرافي، آموخته است که البته بر گردانندگان آن نشريه هرجي نيست.
اما تعجب از رسانه‌هاي مدعي ارزش‌مداري و پيروي از امام و رهبري است که با ذوق و ولع تمام، هر مطلبي را، ولو حاوي توهين به امام(ره)، رهبري و بزرگان انقلاب اسلامي، صرفاً به خاطر اينکه توهين به آيت‌الله هاشمي رفسنجاني در آن برجسته است، منتشر مي‌کنند و گويا هدف، آن‌چنان وسيله را برايشان توجيه مي‌کند که فراموش کرده‌اند، مطالب نويسنده سراسر توهين به امام امت(ره)، رهبري نظام و نظام اسلامي است. فراموش کرده‌اند، آيت‌الله بهشتي، اگر تماميت‌خواه بود که بفرموده امام خميني(ره) «مظلوم نمي‌زيست و مظلومانه به شهادت نمي‌رسيد.»
اما خطاب ما در اين مقال به آقاي سيد محمد خامنهاي است که به خاطر کسوت و نسبت خويش، بايد آيينه تمام نماي انصاف، عدالت و حقيقت باشد. شخصيتي که آيت‌الله هاشمي رفسنجاني در گرماگرم همان روزهايي که جامعه به خاطر ناراحتي امام به چنان حالتي رسيده بود که خود او فکر مي‌کرد: «پاسداران در مجلس اسلحه به روي وي خواهند کشيد»، درباره کارشان مي‌گويد: «آنها به وظايف نمايندگي عمل کرده‌اند.» (خاطرات سال 66، دفاع و سياست، ص 49، پنج‌شنبه 13 فروردين)
کاش دايره توهين‌هاي آقاي محمد خامنهاي و افرادي امثال ايشان که معلوم است به خاطر سرباز کردن يک دمل چرکين 28 ساله است، با هر دليل و انگيزه‌اي، محدود به آيت‌الله هاشمي رفسنجاني بود و مانند بعضي از گروه‌هاي ديگر، با توهين و تهمت به «هاشمي عزيز» (در تعبير امام راحل) روح بغض‌آلود خود را تسکين مي‌داد، اما گويا کينه‌هاي او نسبت به شخص آيت‌الله هاشمي رفسنجاني آن‌قدر عميق است که ابايي ندارد براي تخريب ايشان دانسته يا ندانسته انديشه‌هاي امام را به آتش بکشد و بر تفکرات مدبرانه ايشان، خاکستر فريب بپاشد و بگويد که انقلاب از اساس طرح آمريکايي‌ها بود!! ابايي ندارد آيت‌الله دکتر بهشتي را که با عمّامه در آتش کينه نفاق سوخت و به تعبير امام راحل به تنهايي يک ملت بود و مظلوم شهيد شد و هنوز هم مظلوم است، با «ظاهري ليبراليستي» و «تماميت خواه» بخواند. ابايي ندارد مرحوم حاج سيد احمد آقا خميني، فرزند برومند امام (ره) را مستقيم و يا با عبارت «جماران نشينان» شريک توطئه آمريکايي‌ها و القاء کنندگان مطالب خلاف واقع و گزارش‌هاي دروغ به امام معرفي کند. ابايي ندارد حتي برادرش، آيت‌الله خامنهاي، رهبر معظم انقلاب و 80 مجتهد فقيه مجلس خبرگان را در انتخاب رهبري پس از امام، فريب خورده آمريکا بنامد و بالاتر از همه ابايي ندارد که بگويد امام از اوّل تا آخر مبارزه و پيروزي، تحت تأثير گروهي بودند که براي آمريکا کار مي‌کردند و امام تصميمات مهم خود را براساس القائات ديگران و اطرافيان مي‌گرفتند!!
به قول مولا علي (ع) به خاطر طناب غرور، حق را به هوسها و خواهش‌هاي دلش تغيير داده و با اينکه پس از آن نهيب امام راحل، امضاي خود را پس گرفته بود، اما انگار دقيقاً مصداق همان جمله امام علي(ع) است، چون «گفته بود از بدعت‌ها کناره گرفته‌ام، ولي در آنها غلت مي‌زد.»
آقاي سيد محمد خامنهاي در داستان‌هاي تخيّلي که براي ارضاي نفسانيات خود ساخته، درباره رياست جمهوري آيت‌الله هاشمي رفسنجاني مي‌گويد: «اطرافيان هاشمي او را به سمت رياست جمهوري سوق دادند تا يک پله به رهبر شدن!! نزديک شود و اين يک توطئه آمريکايي بود.»، حال آنکه در مهرماه 1366 که هنوز آيت‌الله هاشمي رفسنجاني رئيس مجلس شوراي اسلامي بود و آيت‌الله خامنهاي رئيس جمهور و امام(ره) در قيد حيات بودند، وقتي از آيت‌الله خامنهاي مي‌پرسند: «نظر شما در مورد کانديداتوري آقاي هاشمي رفسنجاني براي آينده رياست جمهوري چيست؟» مي‌فرمايند: «البته اين قضيه هنوز مطرح نشده، ولي من آقاي هاشمي رفسنجاني را براي همه مسؤوليت‌ها صد درصد مي‌پسندم و تأييد مي‌کنم. من شخصي گيراتر، شيرين‌تر، محبوب‌تر و کارآمدتر از آقاي هاشمي رفسنجاني در بين مسؤولين جمهوري اسلامي ايران براي پست رياست جمهوري و ديگر مسؤوليت‌هاي مهم سراغ ندارم.» (روزنامه رسالت، 27 مهرماه 1366)
آقاي سيد محمد خامنهاي، احتمالاً در روز رحلت امام و انتخاب آيت‌الله خامنهاي به عنوان رهبر جمهوري اسلامي ايران، نبودند و يا احتمالاً به قول امام علي(ع) به عنوان «مرده‌اي در ميان زندگان» آن روز را از تقويم عمر خويش کم کرده بود، وگرنه همگان مي‌دانند که آيت‌الله هاشمي رفسنجاني چه نقشي در آن مقطع براي تعيين رهبري داشته‌اند!! و خنده‌دار است که ادعا مي‌کند: «رياست جمهوري هاشمي مقدمه‌اي براي هماهنگ‌سازي امور و زمينه‌سازي براي ايجاد پايگاه قدرت و خيز به سمت آرزوي ديرينه پس از فوت امام بود، ولي قدري دير شده بود و با حکمت و عنايت الهي و با تصميم و رأي ناگهاني و تقريباً بي‌مقدمه مجلس خبرگان، [آيت‌الله] خامنهاي انتخاب شدند و کار از کار گذشت.» امروز ديگر حتي دانش‌آموزان مقطع ابتدايي در ايران مي‌دانند که رياست جمهوري هاشمي رفسنجاني پس از انتخاب آيت‌الله خامنهاي به عنوان رهبر جمهوري اسلامي بود و اين‌گونه سخن گفتن، مصداق همان جمله امام علي(ع) است که «عالم نيست، يک سلسله ناداني‌ها را از جمعي نادان فرا گرفته و مطالبي گمراه کننده را از گمراهاني آموخته.»
اگر چه پاسخ گفتن به ادبيات ساختار شکنانه آقاي محمد خامـنه‌اي در شـأن هيـچ شخصيت حقيقي و حقوقي در جمهوري اسـلامي نيست، اما چون مستمسک همه کينه جـويان انقلاب، نظام اسلامي ، امـام راحـل و شهـداي عزيز شد و نوعي يـأس انقـلابي را در جـامعـه ايـران اسـلامي
تزريق مي‌کند، بايد گفت که حقانيت راه امام(ره) و انقلاب اسلامي آن قدر آشکار است که با چنين ابرهاي تيره و تاري کتمان نمي‌شود.
البته سابقه محبت‌هاي آيت‌الله هاشمي رفسنجاني به ايشان به سال‌هاي قبل از انقلاب مي‌رسد و مطالب زيادي از حرف‌ها و اقدامات ناسپاسانه وي هست که به خاطر حفظ آبرو و حرمت بيت شريف خامنهاي، به خصوص رهبر معظم انقلاب، از بيان آن خودداري مي‌کنيم و اميدواريم مردم عزيز از تکرار توهين‌هاي اين شخص به امام عزيز، رهبر معظم و بزرگان شهيد انقلاب در اين مقال بر ما ببخشايند که براي تبيين موضوع لازم بود!!
و کلام آخر اينکه چرا کساني که در جريان تصميمات انقلاب، دفاع مقدس، توطئه‌هاي ريز و درشت ضد انقلابيون و منافقين در اين کشور هستند، در اين‌گونه موارد که بديهات انقلاب تحريف و تخريب مي‌شود، سکوت کرده و براي دفاع از نظام اسلامي، سخنان سخيف و داستان‌سرايي‌هاي تخيلي گروهي بغض‌آلود را پاسخ نداده و تماشاچي شده‌اند؟!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 264]
-
سیاسی
پربازدیدترینها