محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843131469
یادداشت/ عبور از بودجه نفتی با اتکا به «گردشگری مذهبی»
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادداشت/
عبور از بودجه نفتی با اتکا به «گردشگری مذهبی»
با وجود اینهمه دانشگاه و دانشجو در کشور باید راست و درست به این پرسش پاسخ داد که چرا هنوز دولتی در ایران بودجه کشور را به خام‌فروشی نفت وابسته می‌داند.
به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری فارس، رحیم فردین از مهندسان ایرانی ساکن سوئیس در صفحه شخصی خود نوشت: با وجود اینهمه دانشگاه و دانش‌پرورده در رشته‌های گوناگون، به علاوه دانشجویان فراوانی که برای آینده ای نزدیک در حال پرورش هستند، باید راست و درست به این پرسش پاسخ داد که چرا هنوز دولتی در ایران بودجه کشور را به خام‌فروشی نفت وابسته می‌داند و می‌دارد. مگر در کدام کشور دنیا نفت خام از بشکه برداشته و برای درآمدزایی به دست مردم می‌دهند؟ همه می‌دانند که دانش‌پروردگان در رشته های مختلف با دگرگون سازی نفت خام، از لوازم آرایش گرفته تا سوخت هواپیماها را فراهم میکنند. کارآفرینی و چندین برابری سود حاصل دو جلوه آشکار این منش است. آیا دوران خوش‌واژگی و چرب سخنی در دیده‌گردانی و بی پاسخی این پرسش تا چه زمانی از سوی سرآمدان وزارتخانه‌های کوچک و بزرگ اقتصادی، مالی، صنعتی، پژوهشی و غیره ادامه خواهد یافت. ماشاءالله ایرانیان اشتهای زیادی در مصرف همه جور کالا دارند. بارها و بارها از آمادگی چنین بازار کلانی شگفت زده شده ام. پس درخواست بی‌چون و چرای درآمدزایی از تک تک دانش پروردگان برای تبدیل مواد خام به فراورده های مورد نیاز، نه تنها طبیعی، بلکه حیاتی است. کمترین بازپرداخت پذیرفتنی برای وقت و زحمت و هزینه ای که مردم صرف پرورش این عزیزان کرده اند، رفع احتیاجات داخلی با به میدان آوردن توان علمی‌شان میباشد. با تمام نعمتهای خدادادی در کشور و تشنگی بازار این کار شدنی است. اگر در مرحله بعدی یا موازی پوششی بیش از نیازهای خودی میسر شد که در سرشت این بال گستری است، چه بهتر. شاید با خواندن این مطالب پرسیده شود که مثلا چه کاری هست که بتوان درآمدزایی کرد. برای مثال همین مورد گردشگری که از سوی ریاست محترم جمهوری در یکی از همایش‌های اخیر به آن اشاره شد، مجموعه‌ای از فعالیت‌ها را در خود گنجانده است. بسترهای فراخ فرهنگی، به خصوص دینی، امکان درآمدزایی‌های کلان را در دسترس ما قرار داده است. فقط اربعین حسینی، به تنهایی چند صد هزار نفر را به حرکت و عزیمت درآورده و می‌آورد که هرنفری چند صد هزار تومان درآمدزایی می‌آفریند. مگر گردشگری حتما باید اروپایی و آمریکایی باشد که پُررنگ‌تر یا خوشرنگ‌تر به چشم بیاید؟ مثال دیگر حفظ درآمدی میباشد که با هزار گونه تلاش بدست آمده است. من نمیدانم کدام عقل ناسالمی، ارز مملکت را برای واردات سیگار به هدر میدهد و برای واردات مارکی دیگر تلاش میکند. اصلا کدام دانش پرورده ای که یک سر سوزن دلش به حال و مال مردم می‌سوزد، چنین اقدامی به ذهنش خطور میکند. اگر اندیشه بیماری هم قصد انجام این کار را دارد، کدام مُهر دولتی بر برگه چنین درخواستی چگونه می‌خورد؟ بنده که از هیچگاه تا به امروز نه سر پیاز و نه ته پیاز سفره ای در ایران بوده‌‌ام. در مسافرتهای خود به چشم می‌بینم که تنها عرضه امکانات پزشکی به چند صد میلیون مردمان کشورهای همسایه در شهرهای مرزی و غیر مرزی، به راحتی چندین هزار میلیارد تومان ارز وارد کشور خواهد کرد. بر کسی پوشیده نیست که دانش پزشکی از قدیم در ایران ریشه و گستردگی دارد. صد ماشاءالله هم تعداد پزشکان در ایران از آمار بالایی برخوردار است. در کنار آن، صنعت داروسازی در کشور چنان جا افتاده که اکثر و انواع داروها، تولید داخل هستند. در اینجا باید از رهبر محبوب انقلاب سپاسگزاری کرد که چند سال پیش فرمان خودبسندگی در گستره خوراکی و دارویی را الزامی کردند. پیشنهاد دیگر، همین صنعت خوراکی است که صادرات آن به کشورهای همسایه، باز چندین هزار میلیارد تومان درآمدزایی راحت در پی خواهد داشت. دانش‌پروردگان رشته کشاورزی باید از شهرها به مزارع بروند و برای گستردگی و بهینگی این کار پسندیده آستین را بالا بزنند. مطمئن باشند که کشاورزان از آنان با آغوش باز استقبال میکنند و کشتکارانی که زمینهای زراعت را ترک کرده اند و آرزوی فرصت بازگشت را میکشند، در پی آنها می آیند. درکنار درآمدزایی، سلامتی محیط زیست را نیز به کشور بازمیگردانند و دعای خیر ملیونها هم وطن را هر روزه نصیب خود می‌دارند. با همین چند پیشنهاد ساده، وابستگی مُبرم و نسبی به درآمدزایی با خام فروشی نفت، برای وصول بودجه مملکت، نه تنها برطرف، بلکه برحذر هم می‌گردد و مهمترین پیامد آن جلوگیری از سرخوردگی علمی و فنی برای مردمان امروزی و آینده ایران زمین است. در غیر اینصورت، بهترین فرصت تاریخی در خیزش دانش عمومی، نه تنها از دست میرود، بلکه انسجام و بسیجی با چنین قدرت و وسعت را دیگر نمی‌توان به بدست آورد. به گواه مستند تاریخ، این مرز و بوم هیچگاه به این اندازه فراوانی و برجستگی نخبگان و فرازنگان را در خود ندیده است. لذا هر کسی به وضوح تشخیص میدهد که یک زندگانی نیازمندانه و ناچارانه به خام فروشی نفت ، جامعه را در چه خطرات مهلکی قرار میدهد. و خدای ناکرده، پس از نزدیک به دو قرن جنبش و جانبازی و ایثار، پژمردگی جمعی را برای تمام باورهای خودسالاری و آزادگی و مردم نهادی چنان رقم بخورد که آخرین رگه های ریشه امید نیز در سکوت و سکونی سنگین خشکیدن را بپذیرد. اگر امروز از بنزین یورو چهار برای خودروها به عنوان گرایشی سلامت آور سخن گفته میشود، اما در یک همت طبیعی و مناسب با شرایط موجود دانشوران ، بزودی از بنزین مثلا ایران هشت به عنوان درجه ای برای سالمترین سوخت برای خودروها پدید می آید و الگوی دیگران هم میشود. روی سخن، آنچنان که در پند رهبر محبوب انقلاب به کسی درباره کاری نو خواندم، اصلا با دولت نیست. چون هیچ اندیشه شکوفایی در هیچ جای دنیا، برای دست زدن به کاری، سراغ دولتی نمی‌رود. دست به زانوی خود میگذارد و با همان امکانات موجود خود، عزم را جزم میکند و اراده اش را در مسیر عمل می‌راند تا از راه درآمدزایی خودبنیادش، با پرداخت مالیات به دولت، کمکی برای اداره مملکت گردد. لذا روی سخن، نخست با دانش پروردگان و دانشجویان و سپس با عموم مردم است. در کشورهای دیگر دنیا که نگارنده تجربه شخصی دارد، تمام فرآورده هایی که زندگی بشر را متحول کرده است، از موتور و لامپ گرفته، تا سیستم عامل و گوشی همراه را، انسانهایی با روحیه ای خودسالار و خودبسنده، به تنهایی و با هزاران زحمت و فداکاری، و حتی دست و پنچه نرم کردن با بازداری‌شان از طرف دولت متبوع، به وجود آورده اند. در پایان، برای روشن اندیشی خوانندگان، یک الگوی داخلی به نام بوعلی سینا را خاطرآوری میکنم. آنان که با زندگینامه و آثار او آشنایی دارند، از سختیها و تهدیدهایی که برای ابتکار و آفرینندگی خود به جان خرید، کم نشنیده اند. اما همچنان اراده خود را عملی کردند و سرافراز به همه چیز رسیدند. پس کسی چیزی از دولت نخواهد، بلکه فن و درآمدی را ارزانی اش دارد تا برای اداره زندگی مردم مجبور به خام فروشی نفت نشود. انتهای پیام/
93/09/25 - 14:01
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]
-
گوناگون
پربازدیدترینها