تور لحظه آخری
امروز : یکشنبه ، 8 مهر 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):دنيا سراى بلا و گرفتارى و محل گذران زندگى و زحمت است خوشبختان از آن دل كنده‏اند...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها




آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1818994927




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

طبیعت بکر دیروز؛ عامل مرگ و میر امروز


واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سه‌شنبه ۲۵ آذر ۱۳۹۳ - ۱۰:۰۵




1418293748845_isna-2.jpg

از شهر پر از ترافیک، آلوده هوایی و صوتی اصفهان که به سمت شرق می‌روی، کارخانه قند را به عنوان آخرین کارخانه می‌بینی، دود ناشی از سوخت و ساز کارخانه تا حدود 10-20 متری اوج گرفته و ناپدید می‌شود. به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه اصفهان، وارد منطقه شرق اصفهان می‌شوی، دیگر کارخانه‌ای وجود ندارد، صنعت، آهن و فولادی مشاهده نمی‌شود، تا چشم کار می‌کند تنها زمین کشاورزی است و برخی کشاورزان در حال فعالیت هستند. برخی دیگر نیز طی این چند سال خشکسالی مجبور شده‌اند، خاک حاصلخیر و شن‌های زمین‌هایشان را به فروش برسانند تا گرسنگی هلاکشان نکند. نخاله‌ها جایگزین محصولات کشاورزی اسفندیار امینی، رییس نظام صنفی کشاورزان اصفهان با اشاره به زمین‌هایی که درونشان نخاله است، می‌گوید: از زمانی که آب زاینده رود بسته شد، مردم خاک و شن زمین‌های خود را فروختند و جای آن نخاله وارد زمین‌ها کردند و پول خوبی به جیب زدند. در حالی که بین 200 تا 700 سال زمان می‌برد تا یک سانتیمتر خاک حاصلخیز تولید شود. او ادامه می‌دهد: در سال 1349 سد زاینده رود آبگیری شد، در آن زمان دولت با سرمایه خود آبی وارد حوضه زاینده رود نکرده بود، این میزان آبی که در پشت سد ذخیره شد، گفتند ما آب تولید کردیم! یعنی با بتون آب تولید کردند. سه سال پس از آبگیری سد، دو روستای شاخ کنار و شاخ میان، خشک و خالی از سکنه شدند. امینی می‌افزاید: این قضیه ادامه پیدا کرد تا جایی که ورزنه، اژیه، زیار، خوراسگان و باغ‌های نجف آباد نیز خشک شدند. از سال 49 تاکنون هر سال بخشی از آب از حوضه زاینده رود خارج شد تا کشاورزان مجبور شدند چاه بزنند تا به وضعیت حاضر برسد. او با بیان اینکه در منطقه شرق اصفهان سالانه حداقل دو کشت انجام می‌شده، اضافه می‌کند: منطقه شرق بسیار مستعد است و هر ساله کشاورزان نمونه از این منطقه انتخاب می‌شدند. او با تاکید بر اینکه در شرق اصفهان 100 هزار هکتار زمین از زاینده رود آبیاری می‌شد، ادامه می‌دهد: در سال جاری 35 تا 40 هزار هکتار زمین کشت شده و متوسط روزانه 500 تن شیر تولید می‌شد که امسال به 800 تن رسیده است. همچنین جو، گندم، یونجه، صیفی‌جات و ... در شرق اصفهان تولید می‌شد. رییس نظام صنفی کشاورزان اصفهان تصریح می‌کند: 350 تا 400 هزار نفر در شرق اصفهان مقیم هستند که بیش از نیمی از این تعداد، کشاورز و باقی نیز به نوعی با کشاورزی سر و کار دارند. به گزارش ایسنا، برخی مسوولان می‌گویند مردم اصفهان باید در مصرف آب صرفه جویی کنند تا زاینده رود خشک نشود و با صرفه جویی آب به تالاب گاوخونی نیز خواهد رسید، آیا با صرفه جویی همه کمبودها حل می‌شود؟ آیا مصرف چند باره با راندمان حدود 70 درصدی نمی‌تواند این کمبود را جبران کند؟ در این باره سه کارشناس مسایل آب اظهار نظر می‌کنند: امینی با بیان اینکه آب ورودی حوضه زاینده رود، چندین بار مصرف می‌شود و این خاصیت حوضه‌های بسته است، می‌گوید: راندمان آب در کشور حدود 36 درصد و این میزان در حوضه زاینده‌رود حدود 70 درصد است. زمانی که آب وارد حوضه زاینده رود می‌شد، در صورت شیوه توزیع مناسب، بخشی از آب وارد سفره زیرزمینی و مجدد استفاده می‌شد، بخشی از آب از طریق زه‌آب‌ها به رودخانه برمی‌گشت. آن آبی که وارد گاوخونی می‌شد، مستقیم از چشمه دیمه نمی‌آمد بلکه چند بار مصرف می‌شد. به این معنی که به طور نمونه اگر یک میلیارد متر مکعب وارد حوضه می‌شد حدود 3.7 میلیارد متر مکعب مصرف صورت می‌پذیرفت. همچنین لطف الله ضیایی، عضو کمیته آب اتاق بازرگانی اصفهان در این باره کولر آبی را به عنوان مثال مناسبی برای چرخه آب در حوضه زاینده رود عنوان می‌کند و می‌گوید: حجم آب‌های مصرفی چند برابر حوضه آبی زاینده رود است. آب واقعی وجود ندارد بلکه آب‌های برگشتی است که چند بار مصرف می‌شود. او می‌افزاید: راندمان ممکن است در مقیاس مزرعه پایین باشد اما در حوضه زاینده رود به دلیل برگشت تلفات آبیاری و مصرف مجدد آن، راندمان مصرف بین 70 تا 80 درصد است. بنابراین آب در بالاترین بهره وری در حال مصرف است و با صرفه جویی نمی‌توان کمبودهای آب در حوضه زاینده رود را برطرف کرد. کدام استان تشنه‌تر است؟ مشکلات کمبود آب به جایی رسیده که مردمان و هموطنان چند استان به اختلاف و اعتراض نسبت به هم می‌پردازند. هر کدام می‌گویند آب از آن استان ما است و ما نیازمندتر از دیگری به آن هستیم. آیا نباید یک نهاد تصمیم گیرنده در مورد مسایل آب با نظر کارشناسی وارد عمل شود و پس از مشورت با حق‌ابه داران یک تصمیم قطعی بگیرد؟ لطف الله ضیایی که کارشناس حوزه آب است، در این خصوص می‌گوید: در حال حاضر مصرف آب شرب شبکه آبرسانی اصفهان، حدود 14 مترمکعب بر ثانیه است. برای اینکه این آب به تصفیه خانه باباشیخ علی برسد حدود 20 تا 30 مترمکعب باید رها شود. زمان‌هایی وجود دارد که آبدهی زاینده رود با تونل‌ها حدود هشت مترمکعب بر ثانیه است. یعنی اگر سد وجود نداشت مشکل آب شرب به وجود می‌آمد. اما سد و بارگذاری‌های پس از سد در استان بالادست و یا در استان اصفهان نیز به نوبه خود مشکلاتی را ایجاد کرده است. او یک راهکار برای حل مشکل کم آبی پیشنهاد می‌کند و می‌گوید: انتقال حجم محدودی از مازاد بر مصارف حوضه کارون به حوضه زاینده رود با رعایت معیارهای یونسکو، راهکار این مشکل است. حوضه کارون با مازاد آب روبرو است و میانگین 41 ساله آب خروجی از حوضه کارون به خلیج فارس بیش از 12 میلیارد مترمکعب بوده است. عضو کمیته آب اتاق بازرگانی اصفهان ادامه می‌دهد: 92درصد منابع آب زاگرس میانی راهی کارون و هشت درصد به زاینده رود می‌رسد. این موضوع توزیع نامتوازن منابع آب در حوضه‌ها را نشان می‌دهد. او دلیل کم آب بودن کارون را ایجاد سدهای متعدد بر آن می‌داند و اضافه می‌کند: در هیچ زمانی مجموعه ذخیره حوضه رودخانه کارون کمتر از هفت میلیارد متر مکعب (معادل با حدود چهار برابر مجموع منابع آب تجدیدپذیر حوضه زاینده رود در یکسال نرمال) نبوده است، اگر این میزان آب رها می‌شد هیچ زمانی کارون با کمبود آب مواجه نمی شد. میزان آبی که در زاینده رود رهاسازی شده، کمتر از دو دهم میلیارد مترمکعب بوده است. ضیایی به صحبت برخی از افراد مبنی بر خشک شدن نخلستان‌های خوزستان به پیشروی آب شور دریا به دلیل انتقال آب از کارون به زاینده رود اشاره و تاکید می‌کند: پیشروی آب دریا اتفاق افتاده که علت آن سدهای متعددی است که بر روی رودهای دجله و فرات در کشورهای ترکیه، عراق و سوریه ایجاد کرده‌اند. او می‌گوید: هموطنان ایرانی به جای اینکه در مجامع بین المللی شکایت ببرند که برخی کشورها بحران زیست محیطی ایجاد کرده‌اند و باید جلوی آنها گرفته شود، متاسفانه هموطنان خود را متهم می‌کنند. کارشناس حوزه آب می‌افزاید: انتقال آب از زاینده‌رود عامل این بحران‌ها در حوضه کارون نیست، چراکه تونل اول کوهرنگ 61 سال پیش و تونل دوم 29 سال پیش به بهره برداری رسیده است و از آن زمان تاکنون این مشکل وجود نداشته است. او تاکید می‌کند: حجم آب انتقالی از حوضه کارون به زاینده رود حدود 4.5 درصد است در حالی که حجم خروجی از حوضه کارون حدود 40 درصد است. در حال حاضر طرح توسعه کشاورزی در وسعت 500 هزار هکتار در برنامه‌های توسعه‌ای آنها وجود دارد، آیا با نبود آب می‌توان این توسعه را ایجاد کرد؟ ضیایی، بحث منطقه مرکزی کشور را مساله حکومت جمهوری اسلامی ایران می‌داند و تصریح می‌کند: نباید اجازه داده شود که رقابت‌ها و اختلافات استانی جای ساز وکار اندیشمندانه ملی را بگیرد. کشاورزان همیشه نگران آب، آب و باز هم آب، دیگر کشاورزان خسته شده‌اند از بس این کلمه حیاتی را بر زبان آورده‌اند. کاری دیگری هم نمی‌توانند بکنند سرمایه‌شان یک زمین کشاورزی است که وابستگی شدیدی به آب دارد. حالا تازگی‌ها مقداری آب بهشان ماسیده است اما باز هم همواره نگرانند که نکند فردا دوباره دیروز باشد. امینی می‌گوید: آب در عمق 7 تا حداکثر 15 متری سطح زمین در درون چاه‌ها وجود دارد، اما به مقدار اندک. حال چرا از آبیاری قطره‌ای استفاده نمی‌شود؟ این کشاورز نمونه استان اصفهان پاسخ می‌دهد: کشاورزان به دلیل کمبود آب، آبیاری را از غرقابی به تحت فشار تبدیل کرده‌اند. برای آبیاری قطره‌ای نیز به مقدار زیاد آب شیرین نیاز است. اینگونه آبیاری برای شرق اصفهان به دلیل وجود املاح زیاد آب و کمبود آب مناسب نیست. رییس نظام صنفی کشاورزان اصفهان تاکید می‌کند: زمانی که آب رودخانه جاری می‌شود تنها تعدادی از چاه‌های در حاشیه رودخانه تغذیه می‌شود، زمانی که آب بسته می‌شود بیش از 80 درصد کشاورزی در روستاهای شرق اصفهان تعطیل می‌شود. غارت خاک اصفهان پس از بازگشایی سد و جاری شدن آب درون رودخانه زاینده رود و رسیدن آن به سی و سه پل، مردم اصفهان بسیار خوشحال بودند، حتی عده‌ای از دیدن روی ماه آب از فرط شوق و اشتیاق اشک می‌ریختند، همراه آب، پرندگان نیز آمدند تا خوشحالی مردم را دوچندان کند، کشاورزان نیز خوشحال بودند، اما خوشحالی کشاورزان دیری نپایید. امینی، رییس نظام صنفی کشاورزان اصفهان می‌گوید: پس از دو سال که آب جاری شده، زمین‌های کشاورزی منطقه شرق زیر کشت رفته، مسوولان قصد دارند تا حجم زیادی از آب را رها کنند تا به شهر بیاید. ما از این موضوع خوشحال هستیم اما این زمین‌ها نیز نباید خشک شود. اگر این دو کنار هم باشد، زیباست. اگر تنها مردم در شهر اصفهان بگویند چه پرنده‌های قشنگی اما مردم شرق اصفهان، کلیه خود را بفروشند قشنگ نیست. سید احمد خاتون آبادی، عضو کمیته آب اتاق بازرگانی اصفهان روش‌های مقابله با بحران آب را سه راه سازه‌ای، مدیریتی و حکمرانی عنوان می‌کند و می‌گوید: روش سازه‌ای شامل سدسازی و تونل و کانال کشی و آبیاری تحت فشار می‌شود که عوارض خاص خود را دارد. زمانی که سد یا تونل ایجاد می‌شود، توهم فراوانی آب به وجود می‌آورد، صنایع به آنجا خواهند آمد و جمعیت افزایش خواهد یافت. او می‌افزاید: روش دیگر، روش مدیریتی است؛ مدیریت تولید، توزیع، مصرف و تقاضا که بهترین نوع آن مدیریت تقاضا است. اگر یکی از صنایع، برای توسعه آب نیاز دارد، باید جلوی تقاضایش گرفته شود. این عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان به روش حکمرانی رودخانه اشاره کرد و ادامه می‌دهد: باید از کوهرنگ بختیاری تا تالاب گاوخونی به صورت یکپارچه نگاه شود. در این روش ارزش پولی یک قطه آب نیز حساب می‌شود. حکمرانی آب رودخانه شامل تمام ذینفعان و حقابه داران می‌شود و همه این افراد در تصمیم گیری نقش دارند و همچنین در این روش شفافیت در اطلاع رسانی وجود دارد. او با بیان اینکه هرکیلو هندوانه حدود 400 لیتر آب مصرف می‌کند، می‌گوید: با صادرات هندوانه به کشورهای عربی، به صورت غیرمستقیم به ازای هر هندوانه حدود یکهزار لیتر آب نیز به آن کشورها صادر می‌شود. خاتون آبادی با اعتقاد بر اینکه خاک اصفهان در حال غارت شدن است، می‌گوید: فلات چند هزارساله مرکزی در حال نابودی است. آب، خاک و امنیت غذایی در جغرافیای سیاسی وجود دارد که متاسفانه این مسایل در فلات مرکزی ایران نیست. نشست 730 مدرسه در استان او با بیان اینکه اقلیم اصفهان به سمت سومالیایی شدن پیش می‌رود، می‌افزاید: بهره برداری‌هایی تحت عنوان معدن، خیانت به جمعیت بوم فلات مرکزی است و نسل‌های آینده را به خطر خواهد انداخت. تاکنون 730 مدرسه در استان نشتست کرده است که دلیلش فرسایش خاک خاصلخیر اصفهان است. تالاب و همه فواید آن همچنین سعید سلطانی که عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان است، از طرحی که برای "برآورد میزان آب مورد نیاز برای زنده نگه داشتن اکوسیتسم تالاب گاوخونی" از محیط زیست اصفهان به دانشگاه صنعتی اصفهان پیشنهاد شد می‌گوید: تالاب‌ها، گهواره‌های تنوع زیستی هستند. تالاب‌ها با فراهم بودن آب و ایجاد شرایط بازآوری برای جانوران و گیاهان نقش مهمی را در بقای گونه‌های زنده ایفا می‌کنند. او به ویژگی های تالاب‌های دنیا اشاره و اضافه می‌کند: تالاب‌ها در کیفیت هوا و آب، در کاهش طوفان‌ها و کنترل سیلاب موثر هستند. تالاب‌ها همچنین محل استراحت پرندگان مهاجر هستند و نقش گیاه پالایی، نقش تاریخی و باستان شناسی و ... ایفا می‌کنند و منابع مهمی برای مطالعات علمی هستند. سلطانی ادامه می‌دهد: مهمترین نقش تالاب گاوخونی، تثبیت ماسه‌های شنی و جلوگیری از توسعه و پیشروی کویر است. این تالاب محل استراحت پرندگان مهاجر و کنترل جمعیت آفات و حشرات از طریق همین پرندگان است. تصفیه آب، کاهش آلودگی، تامین آب سفره‌های زیرزمینی مناطق همجوار و نقش تفریحی و گردشگری از ویژگی‌های دیگر تالاب گاوخونی به شمار می‌آید. او به عوامل تهدیدکننده تالاب گاوخونی اشاره و تاکید می‌کند: از عوامل تهدیدکننده تالاب می‌توان از مدیریت نادرست و غیرکارشناسی به منابع آب حوضه زاینده رود، کاهش نزولات جوی و خشکسالی‌های اخیر، ورود فاضلاب و آلاینده ها به تالاب و صید و شکار بی رویه نام برد. این عضو کمیته آب اتاق بازرگانی اصفهان می‌گوید: برای محاسبه میزان آب مورد نیاز برای زنده نگه داشتن تالاب گاوخونی از دو روش هیدرولوژیکی و زیست محیطی به میزان مشابه 140 میلیون مترمکعب در سال رسیدیم. با این میزان آب 90 تا 95 درصد مساحت تالاب پر می‌شود. در سال‌های با بارش معمولی، سطح تالاب 360 تا 400 هزار هکتار و در سال‌های خشک 6.7 تا 19.2 هزار هکتار است. مرثیه گاوخونی کم کم لباس‌های خاص، توجه آدم را به خودش جلب می‌کند، دخترها و زن ها اینجا چادر بر سر می‌کنند، اما به رنگ سپید؛ برخی آن را سمبل پنبه ریزی شهر در گذشته می‌دانند و برخی تابش مستقیم خورشید و هوای گرم منطقه را دلیل سپید بودن چادرها ذکر می‌کنند. اما هر چه که هست تبدیل به نماد شده و نشان می‌دهد به تالاب گاوخونی نزدیک شده‌ایم. اینجا ورزنه است. ورزنه‌ای که چند وقتی است حال و روز خوشی ندارد. مردم همه چیز را به خشکی تالاب ربط می‌دهند. می‌گویند تعداد افراد سرطانی در منطقه زیاد شده و دلیلش می‌تواند خشکی تالاب و ریزگردها باشد. در اینجا افرادی هستند که از ترس اینکه به سرطان مبتلا نشوند، عطای شهر را به لقایش بخشیده‌اند.. برخی می‌گویند، لباس‌هایمان را شب‌ها در حیاط پهن نمی‌کنیم چون ممکن است ریزگردها روی آن بنشینند و با پوشیدن آن دچار مشکل شویم. اینقدر مسوولان این دست و آن دست کردند و رسیدگی نکردند که تالاب خشک شد و بحث افزایش تعداد سرطانی‌ها به وجود آمد و مردم با یک سرماخوردگی ساده، وحشت سرطان سراپایشان را در برمی‌گیرد. حالا مردم شهر ورزنه تنها یک درخواست دارند: "تو را به خدا تالابمان را به ما بازگردانید." اسفندیار امینی به صحبت‌های معصومه ابتکار اشاره می‌کند و می‌گوید: خانم ابتکار گفته بود که آب امشب به زاینده رود و فردا به تالاب می‌رسد. وی قلبا علاقه داشت که تالاب احیا شود اما این حرف نشان می‌دهد که او و کارشناس‌هایش هیچگونه اطلاعاتی از تالاب گاوخونی ندارند چرا که وقتی رودخانه از زیار می‌گذرد و به رودشتین (سد مروان) می‌رسد، آب رو به پایین نمی‌آید و از آنجا تا تالاب بیش از 100 کیلومتر فاصله است. او با بیان اینکه در سه سال اخیر تعداد افراد سرطانی از 4 تا 5 نفر به 70 نفر رسیده است، می‌گوید: با این شیب و در اثر ریزگردهایی که در تالاب گاوخونی به هوا منتقل می‌شود پیش بینی می‌شود که تا سه سال آینده افراد بسیاری در استان‌های یزد، اصفهان و چهارمحال و بختیاری به سرطان مبتلا شوند. معمولا پنج شنبه‌ها مردم برای زیارت اهل قبور به آرامگاه‌های عزیزانشان می‌روند، اما مزار ورزنه امروز رنگ و بوی دیگری داشت. سوم، هفتم و چهلم سه نفر. هر سه بر اثر سرطان درگذشته‌اند. یعنی در عرض چهل روز سه نفر جان خود را از دست داده‌اند. خانواده‌هایشان گاوخونی، این طبیعت بکر دیروز را یکی از مولفه‌های موثر در بروز سرطان می‌دانند! گزارش از: محمد فلاح، خبرنگار ایسنا- منطقه اصفهان انتهای پیام








این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن