واضح آرشیو وب فارسی:فارس: مسئولان ورزش اگر مدال المپیک میخواهند باید بیشتر رسیدگی کنند
کائیدی: انگیزهای برای ادامه تمریناتم ندارم/ حقوق صندوق هزینه رفتوآمد به تمرینات هم نمیشود
دارنده مدالهای طلا و نقره مسابقات دوومیدانی پارالمپیک لندن گفت: با شرایطی که پیش آمده است دیگر انگیزهای برای ادامه تمرینات ندارم.

محسن کائیدی در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس با گلایه از بیتوجهی مسئولان ورزش کشور به ورزش معلولان گفت: متاسفانه هرقدر هم صحبت میکنیم هیچ فایدهای ندارد. بعد از پارالمپیک لندن هیچگونه رسیدگی و حمایتی از ما نشد. مشکلات زیاد است و نمیتوان تمام آنها را بازگو کرد، اما با شرایطی که به وجود آمده دیگر انگیزهای برای ادامه تمرینات ندارم. وی ادامه داد: در گذشته شاید با روزی 2 جلسه میتوانستیم مدال بگیریم، اما شاید الان با روزی 3 جلسه هم نتوانیم روی سکو برویم چرا که حریفان ما سرمایهگذاری خوبی کردهاند و در حال پیشرفت هستند، اما ما جا ماندهایم. ورزش معلولین در تمام جهان حرفهای شده است و نگاهی ویژه به آن توجه میشود، اما مسئولان ورزش ما هنوز این موضوع را قبول نکردهاند. دارنده مدالهای طلا و نقره پارالمپیک لندن تصریح کرد: از نظر مالی هم تامین نیستیم؛ حقوقی که صندوق حمایت از ورزشکاران و قهرمانان با یک طلا و یک نقره پارالمپیک به من پرداخت میکنند نصف یک ورزشکار سالم است که حتی هزینه رفت و آمد من به تمرینات هم نمیشود. با این اوصاف انتظار دارند باز هم افتخارآفرینی کنیم. تمام هزینهها با خودمان است، اما ما منبع درآمدی نداریم تا هزینههای زندگیمان را تامین کنیم چه برسد به هزینه تمرینات. کائیدی افزود: برای کسب مدال نیازمند تمرینات مستمر و منظم و همچنین بکارگیری مربیان با دانش خارجی هستیم. مربیان داخلی زحمت زیادی میکشند، اما یک مربی باتجربه و به روز خارجی میتواند کمک زیادی به ورزشکاران کند آن هم در رشته دو و میدانی که نیازمند علم روز است. وی تصریح کرد: در گذشته ورزشکاران معلول با تمرینی حداقلی به مدال میرسیدند، اما حالا رکوردهای معلولین با رکوردهای افراد سالم برابری میکند و اگر نتوانیم امکانات خوبی در اختیار داشته باشیم نمیتوانیم نتایج گذشته را تکرار کنیم. در مسابقات جهانی قطر تنها دو نفر اول سهمیه پارالمپیک برزیل را میگیرند که کار را برای ما سخت میکنند. کائیدی خاطر نشان کرد: با توجه به شرایطی که من دارم همیشه باید یک نفر در کنارم باشد تا نیزههایم را برایم بیاورد؛ در اردوها مشکلی ندارم، اما زمانیکه تمرینات را خودم پیگیری میکنم با مشکل مواجهم. در هر تمرین حداقل باید 30 تا 40 پرتاب داشته باشم و با توجه به اینکه تنها 2 نیزه دارم باید از افرادی که از آنجا عبور میکنند خواهش کنم نیزهها را برایم بیاورند. با تمام این شرایط باید از مربیان خوبم بهرامی و کاظمی تشکر کنم که همیشه در کنار ما بودند و بدون هیچ چشمداشتی به ورزش معلولین خدمت کردند. انتهای پیام/ک
93/09/24 - 00:02
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]