واضح آرشیو وب فارسی:ایلنا:
ایلنا بررسی میكند؛ جنگ لیبی، حافظ منافع غرب
1393-09-19, 07:56
استقرار یك دولت مستقل در لیبی كه حاضر به امتیازدهی به كشورهای قدرتمند نباشد، منافع كشورهای غربی را به خطر میندازد. وجود ذخایر سرشار نفت و موقعیت استراتژیك جغرافیایی این كشور ایجاب میكند كه یك دولت ضعیف و مطیع اداره این كشور را به عهده بگیرد.
به انحراف كشیده شدن انقلاب در كشورهای عربی، به امری عادی تبدیل شده است. لیبی به عنوان یكی از كشورهایی كه از موج بهار عربی بینصیب نماند، امروز صحنه درگیری شبهنظامیان انقلابی و نیروهای ارتش است. شهرهای مختلف لیبی میدان نبرد نیروهای دولتی و شبهنظامیان است. پس از كشته شدن «معمر قذافی» توسط نیروهای انقلابی، لیبی دیگر روی آرامش به خود ندید. بد عمل كردن دولت انتقالی، اعمال افراطی و موج گسترده ترور و اعدامها باعث اعتراض دوباره مردم لیبی شد. دولت انتقالی نیز به سركوب معترضان پرداخت و اوضاع این كشور دوباره حالت بحرانی به خود گرفت. لیبی در حال حاضر دارای دو پارلمان و دو دولت است. دولت اصلی مستقر شهر «طرابلس» پایتخت این كشور و دولت شبهنظامیان در شهر «طبرق» مستقر است. درگیری میان این دو گروه، جنگ كنونی در لیبی را رقم زده است. ارتش و نیروهای وفادار به ژنرال «خلیفه حفتر» در مقابل شبه نظامیان انقلابی ایستادهاند و تا كنون توانستهاند مناطق زیادی از بنغازی را تصرف كنند و عملیات پاكسازی طرابلس نیز به تازگی آغاز شده است. جنگ داخلی لیبی، صحنه تقابل نیروهای انقلابی و نیروهای دولتی با حمایت و دخالت كشورهای غربی و عربی است. وجود اخوانالمسلیمن در صف اول انقلاب لیبی كه احتمال قدرت گرفتن این گروه را بسیار بالا میبرد، مطابق میل كشورهای عربی و به طور مشخص امارات متحده و مصر نبود. این كشورها با پشتیبانی مالی از نیروهای ارتش و گروه خلیفه حفتر، به دنبال سركوب اخوان در این كشور و روی كارآمدن دولت مطلوب خود هستند. كشورهای غربی و اعضای «ناتو» نیز به دنبال حذف انقلابیون اصلی از صحنه سیاست لیبی هستند. تصویب قطعنامه 1973 توسط شورای امنیت سازمان ملل متحد مبنای حقوقی مداخله نظامی كشورهای دیگر در لیبی شد. انگلستان و فرانسه بیشترین نقش را در این حمله ایفا كردند. 10 روز پس از كشته شدن قذافی و در تاریخ 31 اكتبر 2011 ناتو پایان ماموریت این ائتلاف را اعلام كرد. مداخله مستقیم نیروهای غربی پس از این تاریخ در لیبی پایان یافت، اما دخالت پنهان سرویسهای اطلاعاتی اروپایی و آمریكا در این كشور به طور آشكاری احساس میشود. مداخله سرویسهای امنیتی در جهت حذف انقلابیون اصلی از صحنه سیاست و روی كارآمدن یك دولت وابسته و ضعیف است. استقرار یك دولت مستقل در لیبی كه حاضر به امتیازدهی به كشورهای قدرتمند نباشد، منافع این كشورها را به خطر میاندازد. وجود ذخایر سرشار نفت و موقعیت استراتژیك جغرافیایی این كشور ایجاب میكند كه یك دولت ضعیف و مطیع اداره این كشور را به عهده بگیرد. نیاز كشورهای صنعتی به نفت و گاز موجب اینگونه اقدامها میشود. صنلیع تسلیحاتی كشورهایی مانند انگلستان، فرانسه و ایالات متحده نیازمند یك بازار مناسب برای فروش بیشتر است. كشوری كه درگیر جنگ داخلی باشد، نیازمند انواع تسلیحات سبك و سنگین است. كشورهای غربی به عنوان بزرگترین تولیدكنندگان سلاح در دنیا، به هر دو طرف درگیر در جنگ لیبی سلاح میفروشند. این كشورها از فروش سلاح، سه هدف را دنبال میكنند: اول، كسب درآمد از از این معامله. دوم، آزمایش این اسلحه و یافتن ایرادها برای رفع در نمونههای بعدی. سوم، ادامه درگیریها و كسب منافع دیگر. ادامه جنگ داخلی لیبی یا پیروزی ارتش و نیروهای وفادار به ژنرال حفتر، هر دو به نفع كشورهای غربی است. در صورت ادامه جنگ، فروش سلاح همچنان ادامه خواهد داشت. در صورت دخالت دوباره شورای امنیت سازمان ملل، این كشورها میتوانند حضور نظامی در لیبی داشته باشند تا منافع خود را حفظ كنند. در صورت پیروزی ارتش بر شبهنظامیان انقلابی، علاوه بر حذف نیروهای اصلی انقلاب كه یكی از اولویتهای این گروه است، یك دولت مطیع اداره لیبی را بر عهده میگیرد كه حافظ منافع غرب خواهد بود. گزارش: محسن صالحیخواه
1393-09-19, 07:56
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایلنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]