محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832225616
فارس گزارش می‌دهد تقویت نفوذ منطقه‌ای هدف سفر مقام سیاسی آمریکا به ازبکستان
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: فارس گزارش می‌دهد
تقویت نفوذ منطقه‌ای هدف سفر مقام سیاسی آمریکا به ازبکستان
با هدف تقویت نفوذ در آسیای مرکزی،«نیشا دسای بیسوال» معاون وزیر امور خارجه آمریکا به «تاشکند» سفر کرد.
به گزارش خبرنگار دفتر منطقه‌ای فارس در دوشنبه، «نیشا دسای بیسوال» معاون آسیای جنوبی و مرکزی وزیر امور خارجه آمریکا برای نخستین بار به «تاشکند» سفر کرد. بر اساس اطلاع بخش مطبوعاتی وزارت امور خارجه آمریکا، بیسوال در چارچوب رایزنی‌های سیاسی سالانه با مقامات عالی سیاسی ازبک، طیف وسیعی از مسائل مربوط به روابط دوجانبه و منطقه‌ای را مورد بحث و بررسی قرار داد. به گفته کارشناسان، احتمالا مذاکرات این مقام سیاسی آمریکا درباره موضوعاتی نظیر بحران اوکراین، همگرایی اوراسیا با محوریت نقش روسیه، آینده افغانستان و تاثیر فعالیت گروه‌های تروریستی به آسیای مرکزی، اختلافات میان کشورهای منطقه بر سر مسائل مرزی، آب و انرژی و... بوده است. رایزنی‌های سیاسی سالانه میان آمریکا و ازبکستان از سال 2009 به این طرف دنبال می‌شوند. بیسوال در یک سال گذشته از قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان و ترکمنستان بازدید کرده است. شیب و فراز روابط 2 جانبه میان آمریکا و ازبکستان تا وقوع حادثه ماه می سال 2005 منطقه «اندیجان» (سرکوب تظاهرات مسلحانه) روابط نزدیکی وجود داشت. در زمان این حادثه آمریکا و غرب نسبت به شیوه عملکرد تاشکند در برابر تظاهرات‌کنندگان انتقاد شدید به عمل آورده و تهدید به اعمال تحریم‌ها کردند، رهبری ازبکستان نیز کوتاه نیامد و تصمیم خود برای اخراج پایگاه نظامی واشنگتن در منطقه «خان‌آباد» را اعلام کرد. بعدها برخی از کارشناسان سیاسی و امنیتی آمریکا اقدام اعمال تحریم‌ها علیه ازبکستان را عجولانه و تا حدودی مغایر با منافع ژئوپلیتیکی «کاخ سفید» در منطقه دانستند. در هر صورت با وجود آغاز تلاش‌ها در سال 2008 برای از سر گرفتن تماس‌ها جهت برقراری روابط قبلی و حتی مجوز کنگره آمریکا در 2 سال پیش برای صدور اسلحه به ازبکستان، تاکنون تا دست‌یابی به سطح همکاری‌های گذشته 2 کشور فاصله زیادی به نظر می‌رسد. نکته‌ای که تا حدودی مناسبات سیاسی، نظامی و امنیتی میان ازبکستان، آمریکا و ناتو را به هم نزدیک می‌کند، بحث امکان اعطای بخشی از تجهیزات نظامی موجود در افغانستان به این کشور است. حتی به باور کارشناسان امنیتی منطقه و بخصوص روسیه، طی سال‌های گذشته «واشنگتن» با تاشکند بر سر نحوه واگذاری این تجهیزات و دریافت سهم خود در ازای آن چند مرحله مذاکرات سری را دنبال کرده است. شرایط مورد نظر آمریکا موافقت اسلام کریماف با استقرار تاسیسات نظامی این کشور در ازبکستان با توجیه پشتیبانی مداوم حضور پایگاه‌های آمریکا در قلمرو افغانستان می‌باشد. اما در نهایت این موضوع مورد تائید تاشکند قرار نگرفته و واشنگتن نیز نه تنها از اعطای تجهیزات مورد اشاره خودداری کرده بلکه تقریبا از «مسیر شمالی» که غالبا از طریق خاک ازبکستان عبور می‌کند، برای خروج تجهیزات نظامی نیز استفاده‌ای به عمل نیاورده است. «رحمت‌الله عبدالله‌اف» معاون رئیس مرکز مطالعات افغانستان و منطقه ضمن گفت‌و گو با فارس اظهار داشت: با اینکه کریماف در نخستین دهه استقلال کشورش روابط بسیار نزدیک با آمریکا و غرب برقرار کرده بود، با وقوع حادثه اندیجان و مواجه شدن با اعمال تحریم‌ها، به این نتیجه رسید که اتکا فقط به یک محور و قدرت خارجی موجب وابستگی و آسیب‌پذیری کشور خواهد شد. بنابراین طی سال‌های اخیر شاهد این واقعیت هستیم که تاشکند به دنبال حفظ روابط نسبتا متعادل 2 جانبه با روسیه، چین و آمریکا بوده و از آنکه به یکی از این محورها اولویتی ویژه قائل شود، پرهیز می‌کند. ولی از این امر نیز نمی‌توان صرف نظر کرد که عواملی نظیر نزدیکی جغرافیایی، وجود فضای مشترک فرهنگی و رسانه‌ای، تامین نیازهای اقتصادی و... بدون تاثیر نبوده و روسیه و چین را در قیاس با آمریکا در وضعیتی نسبتا بهتری قرار داده است. با این حال موقعیت ژئواستراتژیکی، ذخایر طبیعی، ظرفیت نظامی، وسعت قلمرو و تعداد جمعیت، ازبکستان را دارای شرایط استثنایی در آسیای مرکزی کرده است. به این دلیل است که قدرت‌های جهانی صرف نظر از مسائلی که با تاشکند دارند، برای تحقق سیاست‌های منطقه‌ای خود حفظ روابط مناسب با این کشور را ترجیح می‌دهند. البته شخصیت رئیس جمهور ازبکستان نیز در این راستا مهم دانسته می‌شود. به عنوان مثال چنانچه به جای کریماف هر یک از همتایان منطقه‌ای وی اقدام به خروج از سازمان پیمان امنیت جمعی می‌کرد حتما مورد فشارهای جدی سیاسی، اقتصادی، امنیتی و رسانه‌ای «مسکو» قرار می‌گرفت. اما «کرملین» این اقدام تاشکند را با تحمل خاصی پذیرفت و حتی تلاش برای جبران آن را از طریق تقویت همکاری‌های نظامی، فنی و امنیتی دو جانبه آغاز کرد. ایجاد پایگاه نظامی آمریکا محتمل نیست تحلیلگران بر این باورند با توجه به بحران اوکراین و تشدید مخالفت روسیه با کشورهای غربی، آمریکا اقدامات فعال خود در آسیای مرکزی را آغاز کرده است. حداقل طی سال جاری میلادی حدود 10 سفر هیئت‌های بلندپایه سیاسی و نظامی آمریکا به ازبکستان صورت گرفت، که عده‌ای از تحلیلگران این موضوع را با پافشاری واشنگتن روی پروژه ایجاد تاسیسات نظامی در این کشور مرتبط دانستند. به اعتقاد «دمیتری پاپف» کارشناس سیاسی و پژوهشگر مرکز مطالعات استراتژیک روسیه، بحث ایجاد پایگاه نظامی آمریکا در ازبکستان امروز دیگر جدی نخواهد بود. زیرا از یک‌طرف دکترین جدید دفاعی ازبکستان حضور پایگاه‌های نظامی خارجی در این کشور را ناممکن می‌داند و از طرفی هم برآورده نشدن انتظارات تاشکند در رابطه با استفاده آمریکا و ناتو از مسیر شمالی جهت خروج نیروها و تجهیزات از افغانستان و همچنین عدم دسترسی ازبکستان به بخشی از تجهیزات نظامی نیروهای ائتلاف، تحقق این امر را محال کرده است. جدیت پیگیری مذاکرات نظامی پشت پرده واشتگتن با تاشکد طی سال‌های گذشته این امر را بیشتر بازگو می‌کند که روسیه به عنوان واکنش در برابر احتمال اجرای چنین پروژه‌ای، در نوامبر سال 2012 تصمیم به اختصاص تجهیزات نظامی به میزان 1.5 میلیارد دلار برای قرقیزستان و تاجیکستان گرفت که انتقاداتی را از سوی تاشکند به همراه داشت. در هر صورت با توجه به اینکه بحث حضور نظامی واشنگتن در ازبکستان نتوانست به نتیجه خاصی برسد، روسیه نیز اعطای کمک‌های یادشده نظامی خود به قرقیزستان و تاجیکستان را به تاخیر انداخته است. اما فقط فاصله گرفتن ازبکستان از سازمان پیمان امنیت جمعی به عنوان یک بلوک سیاسی - نظامی وابسته به مسکو نیست که مورد توجه آمریکا و غرب قرار دارد، بلکه کریماف از منتقدین همگرایی اقتصادی با روسیه در چارچوب اتحادیه گمرکی بوده و بارها ناراحتی خود از این موضوع رسما اعلام کرده است. به عنوان مثال، وی در 6 ژوئن(خرداد ماه) سال جاری هنگام سخنرانی در جمع تجار، سرمایه‌گذاران خارجی و دیپلمات‌های مقیم تاشکند امضای قرارداد ایجاد اتحاد اقتصادی اوراسیا بر مبنای اتحادیه گمرکی از سوی روسیه، بلاروس و قزاقستان را یک نوع تهدید در جهت محروم شدن کشورهای منطقه از استقلالشان ارزیابی کرد. به صورت طبیعی آمریکا وجود چنین دیدگاه‌ها در عالی‌ترین سطح رهبری ازبکستان را برای خود فرصتی مناسب در جهت کمک گرفتن برای مقابله با منافع روسیه در این کشور و منطقه می‌داند. در این مورد سال‌ها پیش «زیبیگنیف برژینسکی» در کتاب خود با نام «تخته بزرگ شطرنج» اشاره کرده و نقش ازبکستان در مقابله با «تجدید امپراتوری‌خواهی» مسکو را دارای اهمیت ویژه خوانده بود. از نظر آمریکا ایجاد اتحادیه گمرکی و اوراسیا تلاشی روسیه است تا کشورهای شوروی سابق را تحت تسلط خود قرار دهد و این موضوع برای منافع واشنگتن تهدید تلقی می‌شود. بیسوال نیز در ماه آوریل(اردیبهشت ماه) سال جاری در «آستانه» و «بیشکک» به صراحت ناراحتی کشورش از تلاش‌های مسکو برای برقراری «مناسبات استثنایی» با کشورهای منطقه اشاره کرده بود. وی گفته بود که دنبال کردن سیاست چندبعدی خارجی به نفع منافع ملی کشورهای منطقه بوده و در این راستا نباید کشوری از موقعیت استثنایی برخوردار باشد. بنابراین معاون وزیر امور خارجه آمریکا طی این سفر به نوعی از آنکه تاشکند در روابط خارجی خود نسبت به هیچ یک از قدرت‌های اصلی از جمله روسیه، استثنا قایل نیست، تمجیدکرده است. اما «دمیتری پاپف» با طرح بحث تهدیدآمیز بودن روند همگرایی در فضای شوروی سابق موافق نبوده و ضمن گفت‌وگو با فارس، تحقق پروژه‌های مانند اتحاد گمرکی و اوراسیا را بدون کوچکترین ارتباط با بحث «احیای امپراتوری‌خواهی» روسیه تلقی کرد. از نگاه وی، همه کشورهای آسیای مرکزی قطع نظر از تفاوت‌های که با هم در عرصه‌های داخلی و خارجی دارند، پیروی از سیاست چندبعدی و چندسویه خارجی وجه مشترک‌شان به شمار می‌رود که این موضوع از سوی روسیه به عنوان حق طبیعی این کشورها پذیرفته شده است. تشدید مقابله با منافع روسیه در منطقه به اعتقاد «رحمت‌الله عبدالله‌اف»، طی سال جاری میلادی سفرهای مقامات سیاسی و نظامی آمریکا به کشورهای آسیای مرکزی عمدتا با هدف بررسی تاثیر سیاست‌های واشنگتن و اتحادیه اروپا علیه روسیه صورت گرفته است. از نگاه آمریکا کشورهای این منطقه تا حد زیادی از حمایت علنی از موضع روسیه در قضیه اوکراین فاصله گرفتند، که این موضوع در مجمع عمومی سازمان ملل متحد برجستگی پیدا کرد. البته این موقعیت را واشنگتن برای خود فرصتی مناسب دانسته و طی ماه‌های اخیر از طریق کانال‌های رسمی و غیر رسمی جهت متوجه کردن نخبگان منطقه با «پیامدهای خطرناک» رفتارهای کرملین، اقداماتی انجام داده است. در ضمن بیسوال در سفرهای که طی بیش از 6 ماه گذشته به کشورهای منطقه داشته است، به بحران اوکراین توجه ویژه نشان داده و روسیه را متهم به مداخله در امور داخلی این کشور دانسته بود. به اعتقاد این تحلیلگر مسائل سیاسی منطقه، بیسوال با انجام سفر به تاشکند و رایزنی با مقامات سیاسی ازبک می‌خواهد از نزدیک با تاثیر تحریم‌های علیه روسیه بروی ازبکستان و منطقه آشنا شود و همچنین پیام‌های را در رابطه به دیدگاه‌های «کاخ سفید» نسبت به آینده این قضیه ابلاغ کند. البته تحریم‌های آمریکا و غرب علیه روسیه همان‌گونه که برای مسکو بی‌اثر نبوده است، روی کشورهای منطقه نیز تاثیر داشته است، افت ارزش پول ملی و بالا رفتن قیمت کالا در این کشورها تائید این امر می‌باشد. آمریکا از تحریم‌ها علیه روسیه و تاثیر آن بر شرایط اقتصادی و اجتماعی کشورهای منطقه به خوبی آگه است و در این زمینه می‌تواند برخی از نخبگان آسیای مرکزی را نسبت به ضرورت همگرایی با روسیه در چارچوب اتحادیه گمرکی و اوراسیا با شک و تردید رو به‌رو کند. دعوت نمایندگان سیاسی آمریکا از بیشکک و دوشنبه جهت «عدم شتابزدگی» در پیوستن با پروژه‌های همگرایی با محوریت نقش روسیه با این موضوع مرتبط می‌باشد، نمونه از این هشدار و دعوت آمریکا از نخبگان سیاسی توسط «پومیلا اسپراتلین» سفیر پیشین آمریکا در قرقیزستان در چند روز گذشته مصداق فعالیت‌های آمریکا در این زمینه می‌باشد. از این موضوع نیز نمی‌توان چشم پوشید که نوع رفتار روسیه در رابطه به تحولات اوکراین و به خصوص الحاق «کریمه»، تا حد زیادی مسکو را در چشم نخبگان حاکم و حتی بخشی از جوامع آسیای مرکزی به عنوان شریک دارای حرکات سیاسی غیر قابل پیش‌بینی جلوه داد و عدم حمایت‌های صریح برخی کشورهای منطقه از مسکو با این بحث مرتبط می‌باشد. بنابراین معاون وزیر امور خارجه آمریکا همانند صحبت‌های قبلی خود در پایتخت‌های کشورهای آسیای مرکزی، کشورش را به عنوان حامی منافع ملی منطقه معرفی می‌کند. از این نگاه می‌توان ایجاد نگرانی در میان مقامات منطقه نسبت به احتمال تشدید تحریم‌ها و تاثیر آن بر اقتصاد این کشورها را از اهداف مورد نظر سفر بیسوال دانست. طبق انتظار واشنگتن، این امر از یک سو منجر به افزایش توجه نخبگان حاکم منطقه نسبت به آمریکا خواهد شد و از سوی هم کمک خواهد کرد تا آن‌ها «ضرورت ناگزیر بودن نرمش مسکو در برابر غرب» را درک و به هر نحوی به مسکو ابلاغ نمایند. توجه آمریکا به تقویت قدرت نرم در منطقه بازدید بیسوال طی کمتر از 6 ماه گذشته از 5 کشور منطقه حاکی از آن است که واشنگتن قصد ندارد نسبت به منافع خود در آسیای مرکزی در برابر رقبای ژئوپلیتیکی‌اش و به ویژه روسیه گذشت کند. این چنین مواقعی است که واشنگتن با توجه به امکانات خود در هر یک از کشورهای منطقه اقداماتی را دنبال می‌کند، تقویت برخی از گروه‌های ضد همگرایی با روسیه در قرقیزستان و قزاقستان با این موضوع مرتبط دانسته می‌شود. از جمله طی یک سال اخیر بخش قابل توجهی از سازمان‌های غیردولتی که از سوی نهادهای غربی و به طور خاص آمریکایی تامین مالی می‌شوند، هدف مقابله با ورود کشورهای جدید به اتحاد اوراسیا را دنبال می‌کنند. ضمنا سازمان آمریکایی «یوساید» در 24 نوامبر از آغاز برنامه جدید خود برای قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان خبر داد. بر اساس این برنامه که برای 3 سال در نظر گرفته شده است، برای رسانه‌های مستقل کشورهای یادشده به میزان 3.8 میلیون دلار سرمایه‌گذاری صورت خواهد گرفت. آمریکا و غرب با توجه به تحولات اوکراین و تاثیر رسانه‌های روسی در شکل‌دهی افکار عمومی منطقه، در صدد تغییر وضعیت برآمده و با تقویت رسانه‌های غیر دولتی به دنبال تحکیم فضای ضدروسی در این گستره می‌باشند. بنابراین این دیدگاه که آسیای مرکزی بعد از سال 2014 به دلیل خروج ناتو و کاهش حضور نظامی آمریکا در افغانستان با کاهش توجه واشنگتن و غرب مواجه خواهد شد، چندان مصداقی ندارد. همان‌گونه که اشاره شد برای تقویت قدرت نرم آمریکا در منطقه تلاش‌های جدیدی آغاز شده است. البته به دلیل وجود محدودیت در فعالیت سازمان‌های غرب‌گرا محلی در ازبکستان، آمریکا از سایر امکانات برای تقویت قدرت نرم خود در این کشور استفاده به عمل می‌آورد. در این راستا گسترش همکاری‌های دانشگاهی با ازبکستان یکی از زمینه‌های مورد توجه واشنگتن دانسته می‌شود. از سال 2009 به این طرف در این عرصه برنامه‌های ترتیب داده شده و نتایجی را نیز به همراه داشته است. از جمله در چارچوب پروژه «تحصیل در آمریکا» که از طریق سفارت این کشور در تاشکند دنبال می‌شود، تعداد قابلی توجهی از دانشجویان ازبک جهت تحصیل به این کشور اعزام شدند. بر اساس گزارش موسسه تحصیلات بین‌المللی، طی یک دهه اخیر بیش از 5 هزار نفر دانشجوی ازبک از طریق برنامه یادشده در دانشگاه‌های آمریکا تحصیل کردند. تحلیلگران بر این باورند که در آینده نزدیک بخشی زیادی از فارغ التحصیلان دانشگاه‌های آمریکا به عنوان طرفداران روابط نزدیک با واشنگتن در ترکیب نهادهای رسمی ازبکستان حضور خواهند یافت که با توجه به ناگزیر بودن تغییر قدرت در سال‌های آتی در این کشور شرایط جدیدی را فراهم خواهد کرد. انتهای پیام
93/09/17 - 08:09
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]
-
گوناگون
پربازدیدترینها