واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۱۶ آذر ۱۳۹۳ (۹:۱۰ق.ظ)
آفرينش: اميد؛ مهم ترين مطالبه قشر دانشجو
به گزارش خبرگزاري موج، روزنامه آفرينش چنين نوشت:
اگر از همه افرادي که هم اينک عضو جامعه بزرگ دانشگاهي کشورند خواسته شود سه دغدغه مهم و اصلي خود را ذکر کنند اولين گزينه هاي انتخابي مشترک اين قشر، کدامند؟ نمي شود و نبايد براي همه افراد، يک نسخه واحد پيچيد اما اينکه، مقوله اي حياتي، به نام "اميد" را بتوان از بين دغدغه هاي مهم قشر دانشجو، استخراج کرد، چندان هم دور از انتظار نيست. اميد، همان است که به اتکاي آن مي توان چراغ علم و دانش را که همواره به دست دانشجويان سپرده شده است، پرفروغ نگاه داشت و در سايه اين روشني، به سمت موفقيت و رشد همه جانبه، پيش رفت. همان طور که برعکسش هم مصداق دارد.
برجسته ساختن مفهوم اميد، در ذهن و زندگي دانشجويان، چيزي است که به تصميمات و اقداماتي دلسوزانه در ابعاد مختلف مربوط به زندگي دانشجويي نياز دارد و از آن جايي که اگر خلاءهاي موجود در هر زمينه اي را با امور مثبت، پُر نکنيم، هيچ بعيد نيست مواردي منفي جاي آن ها را بگيرند، وقتي خلاءهاي مربوط به حوزه دانشجويي نيز با مفاهيمي از جنس اميد و انگيزه، پُر نشد، مقوله هاي مخربي همچون خمودگي و بي انگيزگي، جاي آن را اشغال خواهند کرد.
با توجه به اين ها اي کاش روز دانشجو در تقويم امسال، به عنوان مبدا تغيير و تحولاتي اساسي در حوزه دانشجويي، دگرگوني هايي تعيين کننده را، که تعلل در تحقق آن ها، به مثابه تعلل در رسيدن به جايگاهي بهتر در سطح جهاني است، رقم مي زد و اي کاش هر سال، به جاي پرداختن به مواردي يکسان به عنوان معضلات زندگي دانشجويي، با حل شدن مشکلات قبلي، موارد نوتري را مي شد مطرح نمود. اما يکي از مسائل مهم و اساسي حال حاضر جامعه دانشگاهي را بايد مساله کيفيت فضاهاي آموزشي ذکر کرد. محيط دانشگاه، کلاس ها، ساختمان خوابگاه ها و مواردي از اين قبيل که در بسياري از دانشگاهها به طور مستقيم نوع آموزشها و خروجي آن را تحت تاثير قرار مي دهد. متاسفانه بسياري از دانشگاههاي قديمي ما چه در بخش محيطهاي آموزشي و چه در بخش خوابگاهي، با مشکل قدمت بنا و فرسودگي تجهيزات روبرو هستند و چه طور مي شود از دانشجوياني که در اتاقهايي با متراژ کم و تعداد نفرات زياد، با حداقل امکانات، آن هم به دور از خانواده و حمايتهاي آن، زندگي مي کنند، انتظار داشت بدون حاشيه به فعاليتهاي علمي بپردازند؟ همان طور که نمي شود از دانشجويان انتظار داشت با استفاده از آزمايشگاههايي که حتي فاقد امکانات حداقلي هستند، با دانشجويان بزرگ ترين دانشگاههاي جهان رقابت کنند.
و اگر درمورد دانشگاههاي قديمي تر، ما با معضل قدمت مکاني و استهلاک وسايل آموزشي مواجهيم در مقابل، در دانشگاههاي تازه تاسيس، با مشکلاتي همچون کمبود فضاهاي آموزشي، نبود فضاي خوابگاهي و مشکلات دانشجويان بواسطه برخوردار نبودن از خوابگاه و فقر امکانات روبرو هستيم.
همه اينها مساله اي با عنوان عدم جذابيت محيط را به وجود مي آورند و بديهي است که در چنين شرايطي، بازدهي مطلوبي عايد جامعه نخواهد شد. درواقع، بسياري از محيط هاي دانشگاهي، از نظر فيزيکي به گونه اي هستند که در درجه اول به جاي اينکه به دانشجوي خود، احساس انگيزه، شادي و انرژي را انتقال بدهند، نوعي احساس افسردگي را منتقل مي کنند.
و يا به عنوان نمونه اي ديگر، در سالهاي اخير مقوله پژوهش به عنوان موضوعي مهم در جامعه دانشگاهي و بسيار پررنگ تر از گذشته، مطرح شده است اما به راستي امکانات و حمايت هاي مالي و مادي به گونه اي هست که دانشجويان بتوانند در عرصه پژوهش، قدم از قدم بردارند؟
به نظر مي رسد براي ايجاد و تقويت اميد در جامعه دانشگاهي، يکي از مهم ترين راهکارها، رفع موانعي باشد که وجودشان، حواشي زيادي را در زندگي هاي دانشجويي، رقم مي زند. معضلات مربوط به حوزه دانشجويي نياز به شناسايي چنداني ندارند، فقط عزمي جزم براي کاستن از اين مشکلات و تبديل فضاي دانشگاهي به محيطي بي دغدغه براي انجام فعاليت هاي علمي، آموزشي و پژوهشي مي طلبد تا بتواند پتانسيل واقعي جامعه دانشگاهي را به فعليت برساند.
نويسنده:زهرا کيان بخت
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]