محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829729257
لباس‌های محلی امری فراموش نشدنی
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۱۵ آذر ۱۳۹۳ - ۰۸:۵۶
درهر کجای این کشور پهناور در هر منطقه یا هر ناحیه مردم از پوشش و لباس خاصی بهره می‌برند که بر این اساس کردستان نیز از این قاعده مستثنی نیست. به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه‌ی کردستان، مردم کردستان اعم از زن و مرد، پوشش‌های غنی با قدمت‌های طولانی دارند که همه‌ی این نوع پوشش فلسفه‌ای خاصی در آن نهفته است و شاید به جرأت بگویم مردم کردستان به‌لحاظ پوشش سرآمد مناطق دیگر ایران هستند چون وقتی به اطراف می‌نگریم هر شهرستانی از نوع لباس کردی خاصی استفاده می‌کنند و به نوشته سیاحان در سفرنامه‌هایشان در سطح فرهنگ مردم دنیا کم نظیر است. به طوریکه این لباس در چندین جشنواره مختلف بین‌المللی مقام اول را از لحاظ پوشش و زیبائی و تنوع کسب کرده است. پوشاک مردان و زنان کرد شامل تن‌پوش، سرپوش و پای‌افزار است فصل، نوع کار و معیشت و مراسم و جشن‌ها با یکدیگر تفاوت دارد. هرچند پوشاک نواحی مختلف کردستان مانند اورامان، سقز، بانه، گروس، سنندج، مریوان و... متفاوت است، اما از نظر پوشش کامل بدن، همه با هم یکسان هستند. حال می‌خواهیم در مورد یکی از انواع لباس‌های محلی کردستان(هورامان) بیشتر بدانیم (چوخه رانک) چوخه رانک(ایجاد شال ها) مردم کردستان(هورامان)، با کرک نوعی بز به نام مه رهز یا مرغوز که دارای کرک پشم لطیفی است، شال‌هایی را به عرض ۲۵ سانتی‌متر و طول تقریبی ۲۶ سانتی‌متر می‌بافند که از نخ حاصل از آن پارچه‌هایی تهیه شده که با آن لباس محلی مردان کرد، چوخه و رانک، بافته می‌شود. علاوه‌بر آن دوخت کلاه و دستکش و پووزه وانه(ساق بند) با استفاده از آن در پارچه‌ها رواج دارد. کار بافت شال نیز در کارگاه‌های شالبافی که شامل دستگاه‌های بافندگی ۴ ورودی است، انجام می‌شود. تولید پارچه‌های لباس کردی مردانه و چوخه رانک و فرآورده‌هایی مانند رختخواب پیچ ، یا موج و جانماز که به روش سنتی تهیه می‌شود، حاصل کار جولاها که عمدتاً نساجی سنتی نیز می‌گویند، است. شال یا چوخه رانک در نوع خود پارچه ساده یا گلدار به صورت قطعات مختلف، از پشم و کرک و مو است که پشت و روی پارچه همسان بافته می‌شود، نوع مرغوب شال یا چوخه رانک از نوع موی بزی معروف به مرغوز یا (مه ره ز) تولید می‌شود. شال یا چوخه رانک به علت اصالت خود در بیشتر جشن‌ها و مراسم به کار برده می‌شود، می‌توان از لباس شال یا چوخه رانک انواع لباس اشرافی مردانه مانند کت و شلوار و کراوات استفاده کرد، البته تولید چتفه یا شانه‌پوش برای بانوان از شال جای خود را دارد. ((بز مرغز )): بزی با موهای لطیف و بلند و براق که در سال از هر بز بین 2/5 - 2 کیلو گرم مو می‌توان برداشت کرد البته این محصول را در رمه‌های اصیل گاهی تا دو برابر این مقدار می‌توان برداشت کرد. نژاد مرغز از تیره‌های بز نژاد انگوراست که گفته می‌شود از اختلا ط نژاد انقوره با بز بومی کردستان به وجود آمده است. بز مرغز به علت داشتن کرک‌های ظریف، یکی از بهترین نژادهای کرکی بز در ایران شنا خته می‌شود. در گزارشی حاکی است که ظرفیت تولید سالانه کرک در ماده بزها حدود 1/5 و در بزهای نر حدود 2 کیلو گرم است. همچنین از تولید شیر روزانه حدود 1/5 لیتر در روز در دوره شیر دهی حدود 6 ماه با شیر چربی نسبتاً زیاد حدود 10 - 12 درصد خبر داده شده است. ارزش موی این نژاد بسیار زیاد است مهم‌ترین کار جهت افزایش تولید در این نژاد اصلاح این نژاد است که در این حالت انتخاب بزهایی که دارای موی مجعد و لطیف و سفید باشند همچنین ویژگی‌های بزهای نر جهت جفت‌گیری بسیار اهمیت دارد. نژاد بز مرغز 1- نژاد بزمرخز از میان الیاف دامی تولیدشده در جهان، پس از پشم، موهر در رتبه‌ی دوم قرار دارد. الیاف موهر به‌وسیله بز آنقوره که در ایران بز مرخز نام دارد تولید می‌شود. بزهای آنقوره حیوانات چندمنظوره‌ای هستند که در کشور ترکیه از موهر، گوشت و شیر تولیدی آنها درآمد کسب می‌شود. دو نوع الیاف مهم توسط بز تولید می‌شود. یک نوع آن موهر نام دارد که شبیه پشم است اما برخلاف پشم ، فاقد برجستگی‌های سطح تار(کوتیکول) بوده و فلس‌ها به صورت خیلی یکنواخت به ساقه چسبیده‌اند به‌نحوی که شکل و طرز قرار گرفتن این فلس‌ها روی تار باعث درخشندگی موهر می‌شود. امروزه عمده‌ترین تولیدکنندگان موهر در جهان، آفریقای جنوبی، آمریکا(تگزاس)، ترکیه، آرژانین، استرالیا و زلاندنو هستند. موهر الیافی است نرم و براق که به‌علت استحکام، قابلیت ارتجاع، غیرقابل اشتعال بودن، جذب سریع رطوبت و دیر از دست دادن آب، کمتر چروک شدن، براق بودن، طول مناسب، جذب کامل رنگ و ثبات رنگ آن کاربردهای وسیعی پیدا کرده است. اندازه بدن وسرعت رشد در بزهای تولیدکننده موهر و کشمیرنه تنها از نظر الیاف بلکه از نظر تولید گوشت نیزاهمیت دارد، چون پس از تولید الیاف در این بزها، تولید گوشت مد نظر است. بز مرخز تنها نژاد تک پوششی ایران است که در استان‌های کردنشین غرب کشور پراکنده است. الیاف حاصله از این حیوان، در کارگاه‌های سنتی واقع در شهرها وروستاهای بانه، سقز، اورامانات به نخ تبدیل شده و نخ حاصله به دستکش، جوراب، کلاه، بلوز، پارچه‌های نواری(شال) تبدیل می‌شود. پارچه‌های نواری به عرض 15-10 سانتی‌متر ساخته شده و بطول 40-30 متر بافته شده و از بهم دوختن آنها لباس‌های کردی«چوخه ورانک» تهیه می‌شود. مرخز یا «مه‌ره» در زبان کردی به نوعی موی نرم و لطیف اطلاق می‌شود. همچنین نام روستایی در سقز است که مرکز اصلی پرورش این بزها بوده است و دارای صنایع نساجی سنتی الیاف این بز می‌باشد. 2- تغذیه‌ی محلی چونکه وابستگی بزهای مرخز به لحاظ سیستم تغذیه 90 درصد به درختان بلوط واقع در جنگل‌های زاگرس شمالی است از این‌رو دامداران در همه‌ی زمستان از سر شاخه‌های خشک‌شده این درخت که با گلازنی(قطع شاخه‌ها کاربَر شاخه‌ها برگ برخی گونه‌های بلوط مناطق جنگلی) جمع‌آوری کرده‌اند وآنرا به نام «گلا» می‌باشد. سر شاخه‌زنی یا سر شاخه‌بری درختان بلوط سابقه‌ای طولانی و دیرینه دارد و به درستی نمی‌توان تاریخ مشخصی برای آن بیان کرد. در فصول بهار و تابستان نیز برگ بلوط به‌صورت تر در تعلیف این دام‌ها مورد مصرف قرار می‌گیرد. یکی از خصوصیات مهم پارچه شال یا چوخه رانک سبک بودن، خنک بودن در فصل گرما و گرم بودن در فصل سرماست، چوخه رانک لباسی است که در همه‌ی نمایشگاه‌های جهان برتری خود را حفظ کرده است. از میان لباس‌های کردی می‌توان به لباس اورامی نیز اشاره کرد، این لباس اصیل‌ترین لباسی است که در تمام نقاط کردستان از آن استفاده می‌شود و جزو تنها لباس‌های ایرانی است که اصالت خود را حفظ کرده است. دوخت لباس اورامی مانند لباس چوخه رانک است و می‌توان از انواع پارچه مردانه برای آن لباس استفاده کرد. از دیگر بخش‌های لباس و پوشش کردی می‌توان به کمربند پشمی یا کلیه بند، اشاره کرد. کمربند پشمی از پشم گوسفند تهیه می‌شود و بیشترین استفاده آن برای جلوگیری از عفونت کلیه در برابر سرمای زمستان است و نیز برای درد کمر و کلیه و دیسک کمر استفاده می‌شود. فرنجی یا «کول باله» از دیگر پوشش‌های لباس کردی روپوشی است پشمی مخصوص مناطق کوهستانی و برای جلوگیری از سرما و گرمای منطقه و عوارض ناشی از آن مانند عفونت سینه، کمر درد، درد کلیه و در دو نوع گوش دار و بدون گوش تولید می‌شود. نوع گوش‌دار به روایتی در زمان قدیم هر موقع رئیس قبیله وقت آدم عادل و توانایی می‌بود و می‌توانست درست رهبری کند فرنجی بدونه گوش استفاده می‌شد اما زمانی که می‌دانستند رئیس قبیله یا بزرگ شهر و دیار لیاقت رهبری جامعه را ندارد به نشانه‌ی اعتراض همگی فرنجی گوش‌دار را می‌پوشیدند و پس از سه تا هفت روز جانشینی برای او تعیین و او را از رهبری خلع می‌کردند. از فواید دیگر «فرنجی» گوش‌دار سهولت در حمل آن است که باعث حمل بهتر و مطمئن‌تر می‌شد و در زمان حمل سلاح برای جلوگیری از افتادن اسلحه از شانه‌ی کاربرد زیادی داشت نکته مهم اینکه فرنجی هنگامی که خیس بود خاصیت ضد گلوله پیدا می‌کند. از خاصیت‌های مهم دیگر مصنوعات پشمی هم‌خوانی با محیط زیست است که باعث آلودگی محیط زیست نمی‌شود. ساق‌بند پشمی (پوزوانه) در قدیم برای جلوگیری از سرمای شدید منطقه در فصل زمستان و حرکت آسان در داخل برف و جلوگیری از رسیدن رطوبت به پاها، جلوگیری از گزش مار در فصل تابستان، جمع کردن شلوار گشاد کردی برای عبور از کوهستان‌ها و سنگلاخ‌های صعب‌العبور منطقه بوده است. گیوه، کفشی محلی ساخته شده از مواد پنبه‌ای(با نوار اتصال کفه به رویه از موی بز) که از مزایای آن می‌توان به سبکی، جلوگیری از عرق پا، سالم بودن از لحاظ بهداشتی، جلوگیری از بوی بد پا و زیبا بودن آن اشاره کرد. از دیگر پوشش‌های مردم کردستان می‌توان از «کلیته» یا دستار نام برد. دستار یا کلیته پارچه‌ای از جنس مو یا پشم و یا ابریشم مخصوص مناطق کردنشین است که همراه با لباس کردی استفاده می‌شود و دارای مزایایی از قبیل زیبایی، جلوگیری از سینوزیت و عفونت‌های پیشانی و سینوس‌ها برای جلوگیری از عفونت گوش است. پوشش کردی در میان پوشش مردم مناطق مختلف جهان از جمله پوشش‌های زیبا محسوب می‌شود که با توجه به وضعیت جغرافیایی منطقه‌ی کردستان که کوهستانی و سردسیر است از تنوع زیادی برخوردار است. لباس مردها شامل نیم‌تنه‌ای به نام چوخه که از جنس پشم یا کتان است و شلواری گشاد به‌نام رانک که مچ‌پای آن تنگ است. سورانی که نوعی آستین شل و دراز است که دارای شکل مثلثی بوده و بر روی مچ و دست بسته می‌شود. شال که به آن «پشت ون» و «پشت ینه» نیز گفته می‌شود، ۳ تا ۱۰ متر طول دارد که در ناحیه‌ی کمر بر روی لباس‌ها بسته می‌شود. دستار یا «کلاقاه» نیز به‌عنوان کلاه بر سر مردان کاربرد دارد. لباس دیگری نیز به‌نام مَلَکی دارند که شامل نیم‌تنه‌ای بدون یقه است و از پائین تا بالا با دکمه بسته می‌شود. چوخه، نیم‌تنه‌ای، «بانه‌که وا» می‌گویند و در سنندج چوخه می‌نامند. پانتول، شلواری‌رانک نیز نامیده. ملکی، نیم‌تنه‌ای. لفکه، پیراهنی. شال، که‌پشتون» و «پشتینه» نیز می‌گویند، پارچه‌ای. دستار، یا «کلاغه» که‌دشلمه»، «مندلی»، «رشتی» و «سروین» (سربند) نیز یم. فرنجی، یا «فره‌جی» که. کله، نوعی. پیچ و کولاو، کلاه محلی کردها را که معمولاً زنان کرد آن را با دقت و ظرافت خاصی و با نقش و نگارهایی بر جا مانده از فرهنگ اصیل کردی می‌بافند اغلب به رنگ‌هایی سیاه و سفید و به دو صورت کلاه بلند و تخت بافته می‌شود و در دست مصرف‌کنندگان قرار می‌گیرد البته بنا به گفته پیشینیان و به اعتقاد آنها مرد نباید سرش لخت باشد. پیچ، دستمالی است سیاه و سفید که با گذاشتن کلاه روی سر به دور کلاه پیچانده می‌شود و در قسمت پشت سر در درون دستمال قرار داده می‌شود تا شل نشود البته برادران بارزانی پیچ و کولا و شالشان به رنگ قرمز است. البته اعراب نیز از این شال چه سیاه و سفید و چه قرمز رنگ برای پوشش خود استفاده می‌کنند. کلاش، پاپوشی است به رنگ سفید که با ظرافت کامل توسط برادران هورامانی ساخته می‌شود که از بد بو شدن پا جلو گیری می‌کند و پا را خنک نگه می‌دارد از خصوصیات آن فصلی بودن آن است و نمی‌توان از آن در فصل زمستان و یا فصول باران‌زا استفاده کرد. لباس زنان شامل پیراهن بلند(بدون پولک یا با پولک)، جافی، شلواری است همانند شلوار مردان که توسط زنان کرد خصوصاً در روستاها در هنگام کار پوشیده می‌شود، در مراسم عروسی زنان شلوارهای گشادی می‌پوشند که از ابریشم ساخته شده و براق است. قبای بلندی که بر روی لباس‌های بلند پوشیده می‌شود که به آن «کولنجه» می‌گویند که ساخته شده از مخمل یا ابریشم ضخیم است و روسری که دارای رشته‌های بلند سیاه و سفید ابریشمی است و روی آنرا زردوزی می‌کنند. لباس زن‌های سنندجی برخلاف لباس دیگر مناطق کردستان، فاقد شال است. لباس: جافی، شلواری. این، به، هنگام. در سایر مواقع، زنان. کلنجه، نیم‌تنه‌ای‌سوخمه» می‌نامند و از پارچه‌زری. شال، از پارچه‌ای. کلاو، یا کلاه. کلکه، روسری. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]
-
گوناگون
پربازدیدترینها