واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: کتاب - فلانری به عنوان یکی از برجسته ترین جانورشناسان روی زمین مهمتر از تلاش برای کاهش گازهای گلخانهای را رفتار رفتار بشر میداند که تنها خودش را جاندار این کره میبیند در حالی که چرخه زیستی روی کره زمین به تمام جانداران روی آن بستگی دارد. به گزارش خبرآنلاین، با وجود افزایش گازهای گلخانه ای تهدیدکننده سیاره آبی و شکست پی در پی کنفرانس ها و سمینارهای مختلف برای اتحاد کشورها در کاهش تولید این گازها ظاهراً هنوز هم بر اساس تحقیقات امیدی برای زندگی روی این کره خاکی وجود دارد که یکی از آنها را باید کتاب «تیم فلانری» جانورشناس و استاد دانشگاه ماکاری استرالیا دانست. فلانری در کتابش به جای گازهای گلخانه ای و دیگر تولیدات صنعتی به آینده زمین آبی خوش بین است که این خوش بینی را در رفتار انسانهای روی زمین عنوان می کند. فلانری به عنوان یکی از برجسته ترین جانورشناسان روی زمین البته تلاش دولتها برای کاهش این گازها را برای آینده زمین مفید ارزیابی می کند ولی مهمتر از آن را نوع رفتار بشر می داند که تنها خودش را جاندار این کره می بیند در حالی که چرخه زیستی روی کره زمین به تمام جانداران روی آن بستگی دارد. وی در این کتاب با عنوان «اینجا روی زمین» مثل سایر دانشمندان و محققان مصرف گرایی بی رویه انسانها را البته عامل اصلی آلودگی زمین عنوان می کند ولی در اصل نظریه خود اصلاح رفتار انسانها در آینده ای امیدوارکننده برای زمین را در چیز دیگری می داند. وی اعتقاد دارد دست یافتن به کره ماه، عمیقترین نقطه اقیانوسها، آخرین نقطه زمین سفت و رفتن به دورترین نقاط کهکشان در نفس خود کاری ارزشمند است ولی این اکتشافات باید برای ساخت زمین هزینه شود که جانواران دیگر نیز از آن فایده ببرند نه اینکه ما فکر کنیم تنها جاندار این کره خاکی هستیم. وی با انتقاد از نظریه معروف داروین در بقای قوی ترین ها نظریه او را نظریه ای میداند که تمام علوم را زیر سوال می برد چرا که این نظریه تنها مسائل اقتصادی را توجیه می کند یعنی هر گروه که قدرت زیادتری داشته باشد می تواند شرایط را برای خود بهبود بخشیده و دیگر جانداران را نادیده بگیرد. بر اساس نظریه داروین منابع و امکانات تحت تفکر امپریالیستی به طور مساوی تقسیم نمی شود و بعضی از گروهها و نژادها بیشتر از دیگران استفاده می کنند و می توانند بقای خود را تضمین کنند. او در حقیقت طرفداران واقعی داروینیسم را زنان و جادوگران داستان های قدیمی یونان باستان دانسته که منابع زیستی را نابود می کردند تا انسانهای دیگر که از نظر آنها خائن به خانواده خود هستند؛ همگی نابود شوند ولی به نوشته فلانری خطر سیر نهایی تکامل انسان به نقطه ای رسیده است که بدون توجه به رقابت و انتخاب بدون توجه به محدودیت منابع می تواند رفتار و عمل خود را در برخورد با اکوسیستم تنظیم و مدیریت کند و موجب بقای کل نوع بشر شود و اگر بشر در ابتدا می توانست تنها با رقابت زنده بماند در حال حاضر می تواند با همکاری این مهم را رقم بزند. وی در این کتاب برای امیدواری و خوش بینی به آینده، مخاطب خود را دعوت می کند ذهنش را از سوی داروینیسم قرن نوزدهم و فیسلوفان طرفدار آن مثل هربرت اسپنسر به سوی نظریه پردازان اجتماعی مثل آلفرد راسل والاس سوق دهند، تفکری که برای اولین بار ضرورت همکاری نوع بشر را برای بقا روی کره زمین و ارتباط آن با اکوسیستم در جریان روی این کره مطرح کرد. در اینجا نویسنده فرضیه گایا جیمز لاولاک را مطرح می کند که زمین به عنوان یک سیستم خودکار است که از مجموع ارگانیسم هایی ایجاد شده است که مثل بدن انسان کار می کند که اگر یکی از اندامهای هرچند بی ارزش خوب کار نکند بقیه ارگانها نیز خوب عمل نمی کنند و می توانند به سوی مرگ پیش روند. کوهها، صخره ها، اقیانوسها، اتمسفر و همه انواع جانداران در ارتباط با یکدیگر یک سیستم را تشکیل می دهند که باید همه زندگی کنند تا بقیه نیز زنده بمانند و اگر محیط زیست و محیط زندگی شان خراب شود به طور حتم باید منتظر بمانید تا لانه و محیط زیست دیگر موجودات نیز در آینده ای معین خراب شود.لس آنجلس تایمز/ 22 آوریل/ ترجمه محمد حسنلو 60
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 483]