تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804381557
-«سبزی سالم»؛ سنگ بزرگ، علامت نزدن؟
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
«سبزی سالم»؛ سنگ بزرگ، علامت نزدن؟ این روزها خیلی از مردم بعضی از خوراکی‌ها را به اکراه قورت می‌دهند، چه آن میوه‌ای باشد هوس‌انگیز، چه برنج‌هایی باشد قد کشیده، چه چند قلپ آب باشد و چه چند پَر سبزی. دیروز ایسنا خبر داد، واردات نارنگی از پاکستان ممنوع است، چون این میوه به نوعی کرم کشنده آلوده است.
این خبر مرا به یاد نارنگی های پارسال انداخت که با این که به اندازه نارنگی های وطنی خوشمزه نبود، اما خیلی از ما آن را خریدیم و تا دانه آخر خوردیم و حتما کرم های کشنده را هم به روده و معده مان راه دادیم. تهوع بلعیدن این همه آلودگی حالا با شنوندگان این خبر همراه است، مثل همه کسانی که آب پُرشبهه را می نوشند یا هوای آلوده شهرهای بزرگ را استنشاق می کنند و باور کرده اند با مشتی سم محاصره شده اند. دیروز خبری دیگر نیز منتشر شد که جا داشت دلمان به حال خودمان بسوزد. منبع خبر، علی محمد شاعری، رئیس ستاد محیط زیست شهرداری تهران بود که گفت فاضلاب ها هنوز پای زمین های کشاورزی جنوب تهران می ریزد و سبزی ها و صیفی ها با فاضلاب سیراب می شود و قد می کشد. دلمان به هم خورد از این خبر و یادم انداخت بازدیدی را که سه سال قبل از بخشی از این مزارع داشتم و آنجا تعفن فاضلاب را بو کشیدم و شنیدم تازه اوضاع بهتر از سال های قبل شده که زباله های بیمارستانی بوضوح در کانال آب غوطه می خورد و عصاره اش پای زمین های کشاورزی می رفت. تابستان امسال اما قرار شد این وضع خاتمه پیدا کند. قرار بود آبیاری مزارع جنوب تهران با فاضلاب متوقف شود و با هر که مقاومت کند، برخورد شود. بیشتر شبیه یک دستور قاطع بود که مو لای درزش نمی رود، ضرب الاجلی دو ماهه برای آنها که مزارع را با پساب های غیربهداشتی آبیاری می کنند و آلودگی به خورد مردم می دهند. توقف این آبیاری آلوده، آن قدر جدی به نظر می رسید که خیلی از ما تهرانی ها راحت تر از قبل سبزی خریدیم و با اطمینان بیشتری خوردیم، ولی این سبزی ها و صیفی ها هنوز زیر دندان ما در حال جویده شدن است که خبر آلودگی آنها بار دیگر مخابره شده است. هضم کردن این خبر کار آسانی نیست، سخت است با خودمان کنار بیاییم که این همه خوراکی آلوده در خانه های ماست، موادی که اساس آشپزی و سفره ایرانی است و اجتنابی از آنها نیست. فکر می کنید چرا سیل فاضلاب ها به سمت مزارع متوقف نمی شود، یعنی خوردن سبزی سالم، خواسته ای غیرممکن است و تولید آن سنگی بزرگ، علامت نزدن؟ مریم خباز - گروه جامعه
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
گوناگون
پربازدیدترینها