واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
مغز چگونه به واقعیت مجازی واکنش نشان میدهد؟ دانشمندان علوم اعصاب دانشگاه کالیفرنیا در لسآنجلس با همکاری «زهرا آقاجان» محقق ایرانی، دریافتهاند نورونهای نقشهبرداریکننده فضایی موجود در مغز به طور متفاوتی از محیطهای دنیای واقعی، به واقعیت مجازی واکنش نشان میدهند.
یافته های آن ها برای افرادی که از واقعیت مجازی جهت انجام بازی های رایانه ای یا اهداف نظامی، تجاری و علمی استفاده می کنند، حائزاهمیت خواهند بود. «مایانک متا»، استاد علوم اعصاب و زیست شناسی عصبی دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس و رهبر ارشد این تحقیق، گفت: الگوی فعالیت ناحیه ای از مغز که در یادگیری فضایی دنیای واقعی دخیل است، کاملا متفاوت از زمانی است که مغز فعالیتی را در دنیای واقعی تحلیل می کند. از آنجا که افراد بسیاری از واقعیت مجازی استفاده می کنند، درک دلیل وجود چنین تفاوت های بزرگی اساسی است. زهرا آقاجان، یکی از نویسندگان ارشد این مقاله، به همراه محققان حاضر، هیپوکامپ را بررسی کردند. هیپوکامپ، ناحیه ای از مغز است که در بیماری هایی مانند بروز آلزایمر، سکته مغزی، افسردگی، اسکیزوفرنی، صرع و استرس پس از سانحه دخیل است. هیپوکامپ همچنین نقش مهمی در شکل دادن خاطرات جدید و خلق نقشه های ذهنی از فضا ایفا می کند؛ به طور مثال، زمانی که شخصی وارد اتاقی می شود، نورون های هیپوکامپ به طور گزینشی فعال می شوند و نقشه ای شناختی از محیط ارائه می دهند. مکانیسمی که از طریق آن مغز این نقشه های شناختی را خلق می کند، هنوز معماست اما دانشمندان عصبی معتقدند هیپوکامپ، فواصل بین فردی خاص و مولفه های اطراف مانند ساختمان ها و کوه ها را محاسبه می کند. با این حال، در یک مارپیچ واقعی، سرنخ های دیگری مانند بوها و صداها نیز به مغز در تعیین فضاها و فواصل کمک می کنند. تیم علمی حاضر در این تحقیق، نوعی محیط واقعی مجازی خلق کرد و این موضوع را بررسی کرد که چگونه عصب های هیپوکامپ موجود در مغزهای موش ها در دنیای مجازی، بدون توانایی استفاده از بوها و صداها به سرنخ ها واکنش نشان می دهند. محققان همچنین رفتار و فعالیت نورونی موش ها را زمانی که در اتاقی واقعی و کاملا شبیه به اتاق مجازی راه می رفتند، بررسی کردند. آقاجان و تیم علمی حاضر با کمال تعجب دریافتند نتایج حاصله در محیط های واقعی و مجازی کاملا متفاوت بود. در دنیای مجازی به نظر می رسید نورون های هیپوکامپ موش ها کاملا به صورت تصادفی فعال می شدند گویی آن ها هیچ ایده ای درباره این که موش ها کجا بودند، نداشتند. این در حالی بود که به نظر می رسید موش ها در دنیاهای واقعی و مجازی کاملا به صورت عادی رفتار می کردند. زهر آقاجان گفت: تحلیل کاملا دقیق ریاضیاتی نشان داد نورون ها در دنیای مجازی میزان فاصله ای را که موش طی کرده بود، محاسبه می کردند و این موضوع صرف نظر از این واقعیت بود که موش در فضای مجازی کجا قرار دارد. وی و همکارانش همچنین دریافتند گرچه نورون های هیپوکامپ موش ها در محیط دنیای واقعی تا حد بالایی فعال بودند، بیش از نیمی از آن ها در فضای مجازی غیرفعال می شدند. دنیای مجازی موردکاربرد در این تحقیق به محیط های واقعیت مجازی مورداستفاده انسان ها بسیار شباهت داشت و تشخیص دادن نورون های موجود در مغز موش ها از نورون های موجود در مغز انسان ها بسیار کار دشواری است. جزئیات این پژوهش در نشریه Nature Neuroscience قابل مشاهده است.
 
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]