محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842160985
-«الله»؛ خدایی که همه انسان‌ها به او تعلق دارند
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
گفت‌وگو با دکتر قاسم کاکایی، اسلام پژوه و استاد دانشگاه «الله»؛ خدایی که همه انسان‌ها به او تعلق دارند اخیرا قانونی در مجلس مالزی تصویب شده که بر اساس آن استفاده از واژه «الله» را منحصر به مسلمانان کرده و به‌کار‌بردن این واژه را برای غیرمسلمانان ممنوع کرده است.
هدف این قانون که بر اساس تصمیم سه قاضی مالزیایی به تصویب رسیده و مورد تائید دولت مالزی نیز قرار گرفته، محافظت از دین اسلام به عنوان دین اصلی این کشور عنوان شده و محمد آپاندی علی، رئیس گروه قانونگذاری مذکور در این باره گفته است که این احتمال وجود دارد که مواردی همچون استفاده غیرمسلمانان از واژه «الله» به اسلام آسیب وارد کند و با استفاده از آن دیگر مذاهب درصدد تبلیغ برای جذب مسلمانان برآیند. وی مدعی شده است که واژه «الله» به طور مشخص در دین مسیحیت جایی ندارد و استفاده از آن در کتاب های مسیحی می تواند موجب سردرگمی جامعه شود. دولت مالزی نیز در راستای تائید این قانون اعلام کرده است که «الله» معادل خدا در همه ادیان نیست و این واژه تنها در اسلام کاربرد دارد. تصویب این قانون مخالفت هایی را هم به همراه داشته است. در حالی که برخی از این امر متعجبند که چگونه یک واژه می تواند ممنوع اعلام شود، ادعای برخی دیگر در مورد توجیه ناپذیر بودن این قانون این است که واژه «الله» از جمله کلمات عربی راه یافته به زبان مالایی است که مردم مالزی جدای از دین خود آن را به معنی خدا به کار می برند. منتقدان همچنین تصویب چنین قوانینی را موجب ایجاد فاصله بین جامعه مسیحیان و مسلمانان و تشدید تنش های مذهبی می دانند. گفتنی است عفو بین الملل نیز اقدام دولت مالزی را در ممنوعیت استفاده مسیحیان از واژه «الله» محکوم و آن را نقض آزادی بیان توصیف کرده است. در همین رابطه گفت وگویی با قاسم کاکایی، استاد فلسفه و عرفان دانشگاه شیراز داشتیم و نقطه نظرات وی را درباره این حکم و مبانی و جوانب آن جویا شدیم. قاسم کاکایی، چهره ای شناخته شده در حوزه عرفان پژوهی است که دارای تحصیلات حوزوی در حد اجتهاد و دکترای فلسفه و حکمت از دانشگاه تربیت مدرس است و علاوه بر تدریس موادی همچون فلسفه اسلامی، کلام اسلامی، منطق قدیم و جدید، فقه و اصول، آشنایی با ادیان بزرگ، عرفان اسلامی و تاریخ فلسفه اسلامی و فلسفه غربی، سابقه تدریس در دانشگاه های خارج از کشور از جمله دانشگاه کارولینای شمالی آمریکا را نیز در کارنامه خود دارد. او در این مدت به تدریس موادی همچون مقدمه ای بر اسلام، کلام اسلامی، تفسیر قرآن و مقایسه فلسفه و عرفان پرداخته است. وی دارای کتاب ها و مقالات متعدد پژوهشی است که از جمله مهم ترین آنها می توان به خدامحوری (اکازیونالیزم)، وحدت وجود به روایت ابن عربی و مایستر اکهارت، فرهنگ اصطلاحات عرفان اسلامی و فلسفه عرفان اشاره کرد. در ادامه، گفت وگوی جام جم با کاکایی را می خوانید. جناب استاد ارزیابی شما از قانون وضع شده در مالزی چیست؟ آیا این حکم مبنایی کلامی دارد و سابقه ای می توان برای آن سراغ گرفت؟ واژه «الله» واژه ای است که با اسلام و قرآن مطرح شده است. البته بعضی می گویند که «الله» ال به اضافه «اله» است و برای اشاره به یک خدای مشخص و معین است که «اله» واقعی است و بعضی هم ال ابتدایی را جزو ذاتی خود کلمه می دانند و نه به عنوان ال تعریف. این مساله ای است که بین اهل لغت مطرح است. اما در هر صورت واژه «الله» واژه ای است که در زبان های مختلف به کار رفته و در زبان های مختلف معادل های متفاوتی برای آن مطرح شده است؛ مانند «خدا» که ما فارسی زبانان می گوییم. به طور مثال ابن عربی هم که از عرفای بزرگ قرون میانی اسلام است، در کتاب فتوحات خود، «الله» را به عنوان اسم ذات خداوند مطرح می کند و معتقد است که این اسم صرف نظر از صفات به خداوند اطلاق می شود. حال آن چه که مطرح است این که در زبان های مختلف به نحوهای متفاوت و با عناوین گوناگون به این ذات اشاره شده است و بنا به زبان خود، اسامی متفاوتی برای آن قائل شده اند و آن را به کار برده اند. حال اگر ما این اسامی مختلف را که همه اشاره به ذات دارند معادل هم بگیریم، برحسب مبنای اعتقادی کار عجیب و سنگینی نکرده ایم. جناب استاد تصویب کنندگان قانون ممنوعیت کاربرد واژه «الله» برای غیر مسلمانان هدف خود را از تصویب این قانون حفظ دین اسلام به عنوان دین اصلی کشور مالزی عنوان کرده اند و گویا در این امر از تبلیغات مسیحیت و جذب مسلمانان از این طریق به این دین هراس داشته اند. ارزیابی شما از این جنبه این مساله چیست؟ بله، با توجه به این که مسیحیت یک دین تبلیغی است، اگر احیانا مسیحیانی که در مالزی بوده اند از این مساله قصد استفاده تبلیغی به نفع خودشان داشته اند، می تواند نکته متفاوتی باشد. به هر حال واژه «الله» در فضای اسلامی یادآور یک سری مسائل قرآنی هم هست و افرادی نظیر ابن عربی و دیگران با توجه به قرآن و تعالیم اسلامی، نکاتی را در مورد آن مطرح کرده اند و به هر حال فرهنگ، اعتقاد و مبانی ای در خود دارد. در عرفان نظری گفته می شود «الله» اسم ذاتی است که اسمای کثیر الهی از آن ناشی می شود و به اصطلاح اسم اعظم است و سایر اسامی به یک معنا اسم اند و «الله» مسمای آن اسامی است یا به تعبیر دیگر «هو» مسمای آنهاست. خب می بینید که بالاخره یک فرهنگ و اعتقادی پشت واژه الله در ذهن ما مسلمانان تداعی می شود و یک احترام و قداست خاصی در ذهن و ضمیر مسلمانان نسبت به واژه «الله» وجود دارد. با این حساب اگر احیانا مسیحیانی در تبلیغات خودشان می خواسته اند این تداعی معانی را به نفع بعضی از مفاهیم خاص خودشان مصادره کنند شاید آنجا جا داشته است که اعتراضی انجام شود؛ البته در آن محیط و در آن شرایط. پس به نظر شما در نهایت در مورد این مساله چگونه حکمی باید داشت؟ شما هم از بلامانع بودن به کار بردن واژه «الله» و معادل ها برای آن سخن گفتید و هم از نیاز به مراقبت از پشتوانه نظری و مبانی این واژه در فضای اسلامی. در واقع به نظر نمی آید که بتوانیم حکمی کلی صادر کنیم که هیچ جا استفاده غیرمسلمان از واژه «الله» درست نیست. چنین حکمی باید کاملا موردی و مصداقی و موضوعی باشد. آنچه می تواند به عنوان ناقض یک حکم کلی در رابطه با ممنوعیت به کار بردن واژه «الله» از سوی غیرمسلمانان در نظر گرفته شود این که آیا یک مسیحی عرب زبان یا یک یهودی عرب زبان می تواند برای اشاره به خدا از واژه «الله» استفاده کند یا نه و برای آنها هم سزاوار نیست. خب چنین فردی اگر کلمه «الله» را در عربی به عنوان اسم ذات به کار نبرد چه واژه دیگری ممکن است وجود داشته باشد که بتواند از آن واژه استفاده کند. لذا می خواهم بگویم که اگر حکم کلی بدهیم که هیچ غیرمسلمانی نمی تواند از واژه «الله» استفاده کند شامل غیر مسلمانان عرب زبان هم می شود و حال آن که سال هاست اینها از واژه «الله» استفاده کرده اند و در کتاب های خود که به زبان عربی دارند آن را به کار برده اند و مشکلی هم پیش نیامده است. من فکر می کنم حکمی که صادر شده است شاید مصداقی و موضوعی و منطقه ای بوده است. جناب استاد یک نکته ای که به نظر می رسد شاید اینجا جای طرح آن باشد این که در آیه 64 سوره آل عمران خطاب به اهل کتاب آمده است : «یَا أَهْلَ الْکِتَابِ تَعَالَوْاْ إِلَی کَلَمَةٍ سَوَاء بَیْنَنَا وَبَیْنَکُمْ أَلاَّ نَعْبُدَ إِلاَّ اللّهَ؛ ای اهل کتاب بیایید بر سر سخنی که میان ما و شما یکسان است بایستیم که جز الله را نپرستیم. » در اینجا قرآن اهل کتاب را به وحدت در پرستش «الله» دعوت می کند. آیا این مطلب نمی تواند مجوزی برای استفاده از واژه «الله» از سوی همه متدینان باشد؟ بله این هم نکته ای است که می توان بر اساس آن جواز استفاده از واژه «الله» برای غیرمسلمانان را صادر کرد. این مطلب گویای این است که اگر ما بخواهیم در زبان عربی بگوییم مسیحیان و یهودیان و مسلمان ها روی یک واژه و روی یک موضوع متحدند و مشترکند آن خدای واحدی است که در زبان عربی و در زبان قرآن واژه «الله» برای آن به کار رفته است و ما هم در فارسی با کلمه «خدا» آن را بیان می کنیم. لذا من فکر نمی کنم اصرار بر این که واژه «الله» مختص مسلمانان است درست باشد و نباید آن چنان که «یهوه» خدای خاص دین یهود تلقی می شود، «الله» را هم خدای خاص مسلمانان دانست. «الله» خدایی است که همه انسان ها به او تعلق دارند و اله و معبود همه انسان هاست؛ چه او را بشناسند و چه نشناسند. عرض کردم که ابن عربی هم در فتوحات مکیه «الله» را معادل واژه های وضع شده برای خدا در زبان های دیگر می گیرد؛ بنابراین مشکلی هم در این مساله نمی بینیم. بخصوص با این تحلیلی که عرض کردم که اگر در زبان عربی یک یهودی یا هر فرد غیرمتدین به اسلام بخواهد به خدا اشاره کند چه اشکالی دارد که از واژه «الله» استفاده کند؟ به هر حال خداگرایان یا کسانی که خدا را قبول ندارند در این اثبات یا نفی خود باید با واژه ای به او اشاره کنند؛ حالا در زبان فلاسفه کلمه «واجب الوجود» به کار برده می شود و در زبان دین اسلام یا قرآن کلمه «الله». اما در هر صورت اگر ما بخواهیم در مباحث اعتقادی درباره خدا و صفات او و وجود او سخن بگوییم قطعا واژه «الله» را در زبان عربی به کار می بریم و این واژه البته می تواند به زبان های دیگر هم ترجمه شود. بنابراین مانعی وجود ندارد که در مباحث عمومی برای اشاره به خدا و ذات خداوند، مسلمانان و غیرمسلمانان از واژه «الله» استفاده کنند. سیدمهدی موسوی / جام جم
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]
-
گوناگون
پربازدیدترینها