تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804630589
یادداشت/ محمد صفری گام‌های آمریکایی‌ها در راستای توافق نکردن بود
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادداشت/ محمد صفری
گام‌های آمریکایی‌ها در راستای توافق نکردن بود
آمریکا در واقع اعتقاد به توافق هسته‌ای با جمهوری اسلامی ایران ندارد، مقامات این کشور گرچه در ظاهر در رسانه‌های خود اعلام می‌کنند، خواهان توافق هستند، اما هیچگاه برای رسیدن به چنین نتیجه‌ای گام برنداشتند.
محمد صفری طی یادداشتی در روزنامه سیاست روز نوشت: اتفاق پیش‌بینی شده افتاد. تمدید گفت‌وگوهای هسته‌ای علیرغم این که همواره طرفین بر تمدید نکردن گفت‌وگوهای هسته‌ای اصرار داشتند، اما گفت‌وگوها تا 10 تیرماه 1394 تمدید شد تا نخست اسفند ماه بر سر توافق سیاسی به نتیجه برسند و سپس فروردین‌ماه جزئیات مورد بررسی و احتمالاً توافق انجام شود. اکنون که بر سر «تمدید» توافق شده است، برخی مخالف این اتفاق هستند و برخی دیگر موافق آن و هر کدام هم دلایلی برای خود دارند. شاید این دلایل که از هر طرف مطرح می‌شود، منطقی و درست باشد. اما فرآیند گفت‌وگوهای هسته‌ای ایران و 1+5 که 12 سال است ادامه دارد، در این یکسال گذشته یعنی از 3 آذر 1392 تا 3 آذر 1393 به گونه‌ای دیگر بود. روش گفت‌وگوها تغییر کرد و هدف این بود که در یک پروسه زمانی مشخص نتیجه مطلوب و یک توافق جامع به دست آید. تلاش‌های بسیاری شد و گفت‌وگوهای طولانی و حساسی بر سر موضوع هسته‌ای ایران با 1+5 انجام شد. بیم و امیدهایی در افکار عمومی شکل گرفته بود و همگان به سوم آذر 93 چشم دوخته بودند. اما آنچه اکنون مطرح است و باید مورد توجه قرار گیرد، این است که آیا پس از گذشت 12 سال از آغاز گفت وگوهای هسته‌ای ایران و غرب باز هم نیازمند گفت‌وگوهای هسته‌ای هستیم؟ این تمدید که روز گذشته درباره آن تصمیم گرفته شد به نفع کدام یک از طرفین است؟ شاید بتوان در پاسخ به این پرسش، گفت که به نفع دو طرف بوده است. هم ایران از تمدید گفت‌وگوها سود می‌برد و هم آمریکا. اما آیا می‌توان گفت که آمریکا با تمدید گفت‌وگوهای هسته‌ای از شکستی که با یک توافق با ایران متحمل می‌شد، گریخت؟! آمریکا با فشارهایی که از راه‌های گوناگون از جمله باز کردن پای کشورهای مرتجع عربی منطقه مانند عربستان سعودی به گفت‌وگوهای هسته‌ای وارد کرد، ابزارهایی را مورد استفاده قرار داد تا بتواند با خرید زمان، به سناریوی تمدید مذاکرات دست یابد. امید آمریکا به این است که شاید در مدت زمان تعیین شده، برای تمدید گفت‌وگوها بتواند با ابزارهای تازه‌ای که ایجاد کرده و خواهد کرد، فشارهای سیاسی و اقتصادی را علیه ایران افزایش داده و به نتیجه مطلوب خود دست یابد. توافق غرب برای آمریکایی‌ها توافقی است که با برچیدن هر آنچه که واشنگتن خواهان آن است، به نتیجه برسد. برای رسیدن به چنین نتیجه‌ای نیاز به زمان دارد. امتداد مذاکرات هسته‌ای برای آمریکایی‌ها ضرری ندارد، اما اگر برای ایران زیان هم نداشته باشد، سودی هم در پی نخواهد داشت. جمهوری اسلامی ایران بارها بر خطوط قرمز خود تأکید کرده است و آنها را چه از سوی مقامات ارشد کشورمان و چه از سوی مذاکرهکنندگان هسته‌ای به طرف مقابل گفته است. 1ـ 190 هزار سو ظرفیت غنی‌سازی 2ـ تولید 20 هزار مگاوات برق هسته‌ای 3ـ ادامه تحقیق و توسعه علوم هسته‌ای 4ـ عادی شدن روابط ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی 5ـ لغو همه تحریم‌ها و نه تعلیق اکنون در برخی از آن موارد جمهوری اسلامی ایران به فعالیت‌های خود ادامه می‌دهد، جمهوری اسلامی در راه تولید 20 هزار مگاوات برق هسته‌ای گام نهاده و قراردادهای تازه‌ای برای ساخت نیروگاه‌های هسته‌ای با روسیه بسته است. تحقیق و توسعه علوم هسته‌ای همچنان ادامه دارد و تعطیل‌بردار نیست و برای رسیدن به 190 هزار سو ظرفیت غنی‌سازی خود هم برنامه‌هایی دارد تا بتواند سوخت مورد نیاز نیروگاه‌های هسته‌ای خود را تأمین کند. اما پس از گذشت یکسال گفت‌وگوهای طولانی که طول و عرض آن زیاد است، تحریم‌ها لغو نشده است و همچنان هم قرار نیست لغو شود، روابط ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی هم هنوز عادی نشده چون تابع نتایج گفت‌وگوهای هسته‌ای ایران و 1+5 است و آمریکا و رژیم صهیونیستی در این روند بی‌تأثیر نیستند. آمریکا در واقع اعتقاد به توافق هسته‌ای با جمهوری اسلامی ایران ندارد، مقامات این کشور گرچه در ظاهر در رسانه‌های خود اعلام می‌کنند، خواهان توافق هستند، اما هیچگاه برای رسیدن به چنین نتیجه‌ای گام برنداشتند. گام‌های آنها برای توافق نکردن بوده است، آن هم به گونه‌ای که ایران مقصر اصلی به توافق نرسیدن شناخته شود. گرچه ایران تمایلی به تمدید توافق نداشت، اما علیرغم میل باطنی، برای گرفتن بهانه از آمریکا، این تمدید را پذیرفت. گفت‌وگوهای هسته‌ای ایران و 1+5 از منظر آمریکایی‌ها دو وجه دارد، کاخ سفید از یک سو خواهان توافق است، اما توافقی که با تسلیم ایران همراه باشد و از سوی دیگر به دنبال توافق نیست تا بتواند تبعات منفی این به توافق نرسیدن را به گردن ایران بیندازند. تصور کنید اگر یک توافق جامع میان ایران و 1+5 که با محوریت آمریکا به گفت‌وگو نشسته‌اند، انجام شود، علیرغم همه تبلیغات گسترده رسانه‌ای غرب، که خواهد گفت، ایران را مهار کردیم و تهران تن به خواسته‌های ما داد، اما افکار عمومی آگاه دنیا باز هم اعتقاد خواهد داشت که آن اقتدار و هیمنه آمریکایی از هم پاشید و آن جاه‌طلبی کاخ سفید از بین رفت. این تمدید نه شکست بود نه پیروزی، هر آنچه که در روند گفت‌وگوهای هسته‌ای اتفاق افتاده است، قطعاً و یقینا زیر ذره‌بین مردم کشورمان و به ویژه زیرنظر مقام معظم رهبری قرار دارد. تاکنون از آن خط قرمزهای اعلامی رهبر معظم انقلاب تخطی نشده است و تا زمانی هم که چنین اتفاقی نیفتاده است، همگان باید تلاش داشته باشیم در همین مسیر گام برداریم. از بابت گفت‌وگوهای هسته‌ای با وجود رهبری نظام و مردم کشورمان نگرانی وجود ندارد و هرگاه لازم بوده است، راهنمایی‌ها و اتخاذ مواضع حضرت آیت‌الله خامنه‌ای باعث شده است، تا طرف مقابل با چالش‌های جدی روبرو شود. اما در همین زمان هفت‌ماهه، چه می‌توان کرد؟ همانگونه که پیش‌بینی می‌شود نتایج این گفت‌وگوها در پایان 7 ماه تمدید، چه خواهد بود، مؤلفه‌های بازدارنده باید مورد توجه ویژه قرار گیرد. تأکید بر اقتصاد مقاومتی و قطع وابستگی به اقتصاد نفتی مهمترین اقداماتی است که جمهوری اسلامی ایران باید به آنها اهتمام داشته باشد. از بابت عامل بازدارنده مهم و حساس اقتدار نظامی و دفاعی هیچ نگرانی وجود ندارد، چون نیروهای مسلح ایران اسلامی با استعداد بسیار بالا آماده دفاع و حتی تهاجم به دشمن هستند و این توانایی در نیروهای مسلح دیده می‌شود تا بتوانند منافع دشمنان را فراتر از مرزها هدف قرار دهند و این به طرف مقابل هم اثبات شده است. اما اگر قرار است، که البته چنین است که مذاکرات تمدید شود، آمریکا باید از محوریت گفت‌وگوهای هسته‌ای خارج شود. در این یکسال روی گفت‌وگوهای ایران بیشتر با آمریکا بوده است، در میان کشورهای عضو گروه 1+5 ، کشورهای قدرتمند تأثیرگذار دیگری از جمله روسیه و چین هم وجود دارند که می‌توانند، نقش اساسی و حساس خود را در گفت‌وگوهای هسته‌ای ایفا کنند. اگر این خبر درست باشد که روسیه قصد دارد به طور یکجانبه، تحریم‌های آمریکا علیه ایران را لغو کرده و چین را نیز به این اقدام تشویق کند، چنین امری می‌تواند فشار زیادی را بر آمریکا وارد کند. و سخن آخر این که در جریان گفت‌گوهای هسته‌ای که قرار است هفت ماه دیگر تمدید شود، دور اندیشی، آینده نگری و احتمالات را باید در نظر داشت تا دچار اشتباه محاسباتی نشد. مطلب فوق مربوط به سایر رسانه ها می باشد وخبر گزاری فارس صرفا آن را باز نشر کرده است بازگشت به صفحه نخست گروه فضای مجازی انتهای پیام/
93/09/04 - 10:11
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]
-
گوناگون
پربازدیدترینها