تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834184975
صنعتگران فشار روانی را از روی پژوهشگران بردارند
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۳ آذر ۱۳۹۳ - ۱۱:۵۳
یک استاد دانشگاه گفت: متاسفانه انتظارات اهل صنعت از خانواده علم برای بازدهی مالی زودرس ایده‌ها و پژوهش‌هایشان بسیار بالاست که همین موضوع سبب ایجاد فشار روانی بسیاری روی ایده‌پردازان و پژوهشگران می‌شود. به گزارش سرویس پژوهشی ایسنا، علیرضا خالو، استاد دانشگاه صنعتی شریف و مدرس سازه و زلزله در مورد وضعیت تعامل و همکاری صنعت و دانشگاه در ایران اظهار کرد: در عمده جوامع پیشرفته، ابتدا صنعت بوده و بعد از آن دانشگاه شکل پیدا کرده است. در این میان نیز صنعت موارد ویژه، تحقیقاتی و علمی خود را برای بررسی بیشتر به دانشگاه‌ها واگذار می‌کرده است تا به واسطه این همکاری، اهل علم معضلات و مشکلات عرصه صنعت را رفع کنند. وی افزود: اما در کشورهایی نظیر ایران، به آن شکلی که باید و شاید صنعتی وجود نداشته و اگر هم بوده، از کیفیت پایین و نازلی برخوردار بوده است. در این دست کشورها، دانشگاه پیش از صنعت ایجاد شده بود، بنابراین در کشوری نظیر کشور ما برای انتقال کارهای صنعتی به دانشگاه و تعامل این دو حوزه تا حدودی کار با مشکل مواجه می‌شود. این مدرس سازه و زلزله با اشاره به اینکه البته کشورهای دیگری نظیر ترکیه، مالزی و کره جنوبی نیز در ابتدا همچون ما بودند و در ادامه تغییر رویه دادند، ادامه داد: صنعتگران باید بپذیرند که درصدی از سرمایه گذاری آن‌ها در دانشگاه‌ها به هدر می‌رود. البته هدر، بدان معنا که مثلا 10 طرح از سوی دانشگاه به صنعت یا از طرف صنعت به دانشگاه ارائه می‌شود، اما در نهایت دو طرح و ایده قابلیت اجرایی شدن پیدا می‌کنند و هشت طرح و ایده دیگر در همان مرحله نظری باقی می‌مانند. به همین خاطر، صنعتگران ما باید توجه داشته باشند که این اتفاقات نیز بخشی از کار پژوهشی به شمار می‌رود و صاحبان صنایع ما نباید توقع عملیاتی شدن هر 10 طرح را داشته باشند. استاد دانشگاه صنعتی شریف درباره برخورد صنعتگران با ایده‌ها و پژوهش‌ها تاکید کرد: صنعتگران باید بپذیرند که سرمایه گذاری روی یک طرح و ایده برای آن‌ها به نوعی ریسک هم محسوب می‌شود، چرا که به هر علتی، شاید طرح مورد نظرشان به درآمدزایی نرسد. وی در این باره ادامه داد: اگر صنعتگران گمان می‌برند که پژوهش، سرمایه گذاری و زمان، در ادامه سبب عملیاتی شدن و سرانجام سوددهی و بازدهی مالی طرحی می‌شود، باید بگویم که گمان اشتباه و غیرقابل قبولی برده‌اند. صنعتگران کشوری که این گونه کار می‌کنند، بازگشت سریع سرمایه همراه با سود را مدنظر دارند و برای این دست سرمایه گذاران و صنعتگران، آینده کشور چندان مهم نیست یا دست کم در اولویتشان قرار ندارد. این مدرس سازه و زلزله تاکید کرد: باید با سرمایه داران و صنعتگرانی کار کنیم که به فکر سود کوتاه مدت نباشند. خالو با بیان این که پژوهشگران در جریان عملیاتی شدن پژوهش‌های خود، فشار بسیاری تحمل می‌کنند، گفت: پژوهشگران فشار روانی بسیاری متحمل می‌شوند از آن رو که صنعتگران از آنان توقع دارند پژوهش‌های شان بسیار سریع عملیاتی و منجر به بازدهی مالی مناسب شود که همچنین جهشی در هیچ جای دنیا صورت نمی‌گیرد. وی در این باره ادامه داد: برای رسیدن به بازدهی مالی مناسب، باید مراحلی طی شود که تحقیقات نظری، مطالعات تجربی، ورود به مرحله سخت افزاری و سرانجام بازدهی مالی از جمله مراحلی هستند که برای به ثمر رسیدن ایده و طرحی باید یک به یک پشت سر گذاشته شوند. این مدرس سازه از صنعتگران خواست تا فشار را از روی پژوهشگران بردارند و در این باره ادامه داد: متاسفانه انتظارات از سوی اهل صنعت از خانواده علم بسیار بالاست، به همین خاطر از آغاز پژوهش تا سود دهی آن، دانشگاهیان و صنعتگران باید به یک تعامل معقول برسند. وی در مورد نقش دولت در این زمینه نیز اظهار کرد: در بسیاری از جوامع، برخی از بودجه‌های تحقیقاتی را خود دولت پرداخت می‌کند که البته مرتبط با بخش‌های ملی می‌شود. بنابراین در برخی پروژه ها که پروژه های ملی باشد، پای دولت هم می تواند به میان بیاید. خالو در مورد همکاری صنعت و دانشگاه افزود: ما باید بعد از بررسی مشکلات پیش رو در راستای تعامل این دو حوزه، بدون هیچ تعصب و عنادی به حل آن ها بپردازیم. البته کارهای بسیاری صورت گرفته است، اما هنوز در میانه راه هستیم و تا مقصد راه بسیاری پیش رو داریم. این مدرس دانشگاه صنعتی شریف در مورد این که استادان دانشگاه چگونه می‌توانند کمک بیشتری به دانشجویان در راستای ارائه پژوهش‌های تولید محور داشته باشند، خاطرنشان کرد: بخش مهم این موضوع به دوران دبیرستان دانشجویان باز می‌گردد، چون از آن جاست که دانشجویان فردا با فعالیتهای تجربی به مدد استقلال فکری و فراغت بال بیشتر می‌توانند برای پرورش ایده و عملیاتی کردن آن ذهن خود را تربیت کنند. وی با انتقاد از این که مراحل تحصیل در کشور ما خیلی فرمولی و خشک پیش می‌رود، از مسؤولان و خانواده ها خواست تا از همان دوران دبیرستان به جوانان اجازه شکوفایی بدهند نه این که با راه‌های گوناگون و به واسطه فعالیتهای ناکارآمد انرژی آن ها را مصرف کنیم. خالو در قالب بررسی لایه‌های علمی جامعه اشاره‌ای هم به طبقاتی شدن علم داشت و دراین باره نیز گفت: یکی از نکات دیگری که باید مورد توجه قرار گیرد، این است که ما به لحاظ دانش با دو لایه بسیار کم سواد و بسیار با سواد مواجه هستیم. یعنی در واقع لایه میانی را نداریم و همین سبب شده تا صنعت دچار مشکل شود. این مدرس دانشگاه با بیان اینکه، افزون بر ایجاد تعامل بیشتر بین صنعت و دانشگاه باید این لایه‌های میانی را هم تقویت کنیم، یادآور شد: ملاک قرار ندادن مدرک اشخاص برای استخدام، می‌تواند یکی از عوامل تقویت لایه‌های میانی باشد. یعنی استخدام شخص کارآمد و توانمند در عرصه صنعت حتی با دیپلم و فوق دیپلم، البته در صورتی که توان کار سخت افزاری داشته باشد، مهم‌تر از مدرک گرایی‌ست. دلیلی ندارد ما در گزینش‌های مان مدرک را یکی از عوامل اصلی استخدام تعریف کنیم چرا که مهم کارآمدی افراد است. همانطور که جوامع پیشرفته بیشتر به فکر استخدام افراد کارامد هستند تا افرادی با مدارک فوق لیسانس و دکترا، تا آن جا که حتی پایه حقوق افراد نیز در این نوع کشورها بر اساس کارامدی کارمندان تعیین می‌شود و نه مدرک آن‌ها، ما نیز این مهم را باید الگو قرار دهیم. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]
-
علم و فناوری
پربازدیدترینها