تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1851064587
-تصویری از میدان خونین رابعه‌العدویه
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
بهترین عکس مصعب‌الشامی تصویری از میدان خونین رابعه‌العدویه من غالبا به گذشته برمی‌گردم و اتفاقات تکان‌دهنده‌ای را در ذهنم مرور می‌کنم که مصر از ژانویه سال 2011 به بعد تجربه کرده است. گام‌های انقلاب لرزید و چالش‌های متعدد یکی پس از دیگری به وجود آمد و در نتیجه پیروزی ابتدایی که شادی و امید میان مردم بود، جای خود را به غم، یاس و ناامیدی داد. از پس هر کشتاری، موجی از خشونت در سراسر کشور گسترانده می‌شد.
در این عکس که مربوط به چهاردهم آگوست سال 2013 است، یکی از تظاهرکنندگان در گوشه ای از میدان رابعه العدویه در قاهره نشسته است. تظاهرکنندگان که طرفداران محمد مرسی، رئیس جمهور برکنار شده مصر بودند، به مدت چند ساعت با نیروهای امنیتی درگیر شدند اما با شدت گرفتن خشونت ها، بسیاری کشته و بسیاری نیز توسط نیروهای پلیس دستگیر شدند. تعداد اندکی از تظاهرکنندگان تا پایان درگیری ها در صحنه حضور داشتند. شلیک گلوله توسط نیروهای امنیتی آغاز شد و تظاهرکنندگان برای مقابله با گازهای اشک آور، آتش روشن کردند؛ نتیجه اش این بود که میدان رابعه در آتش سوخت در حالی که اجساد مردگان در کف خیابان افتاده بود.
اصلا مهم نیست که آیا من سیاست و روش تظاهرکنندگان حاضر در این عکس را تائید می کنم یا تکذیب، اما امروز آن موضوع رنگ و بوی بیشتری از حقیقت به خود گرفته است. آن روز در حالی که به دنبال راهی برای خارج شدن از میدان بودم، این مرد را دیدم که نظاره گر سقوط اردوگاه معترضان بود. آن لحظه، شکست را در تلخ ترین و تنهاترین شکل ممکن به من نشان داد. حقیقت تنش های آن روز نه در شعله های آتش و دود برخاسته در فضای میدان، بلکه در میوه ها و سبزیجاتی بود که روی زمین پخش شده بودند و در این تصویر کاملا مشخص است. هر روز زندگی و نیازهای آن می گذرند و تمام کاری که می توانی انجام دهی این است که نگاهی به نقاط تاریک و روشن پیش رو داشته باشی.
در واقع این داستان امروز مصر است که در یک تصویر خلاصه شده است. از میان صدها عکسی که آن روز گرفتم، این عکس بهترین تصویری بود که شکار کردم. تصاویر آن روز بسیار جنبه انسانی داشت. کسی نمی توانست از میان چادرهای سوخته شده و سردخانه های موقتی در کف خیابان عبور کند و انسانیت (و البته غیرانسانیت) را با چشمانش مشاهده نکند. تصاویر قتل عام آن روز هنوز همراه من است. هر جا که می روم، یک نگاهی به آنها می اندازم. هر عکس، صدای شلیک گلوله ها را در ذهنم زنده می کند. آن رویایی انقلابی هنوز نمرده است، بلکه تیر خورده و سوخته است. زمانی که نخستین جرقه انقلاب مصر در روز 25 ژانویه سال 2011 زده شد، هیچ تجریه ای در زمینه عکاسی خبری نداشتم. پیش از آن روز، عکاسی بیشتر حکم یک سرگرمی را برایم داشت که محدود به تصاویری همچون مناظر طبیعی، حیوانات و شخصیت ها می شد. اما وقتی که هزاران جوان مصری به خیابان ها آمدند تا اعتراض خود به حکومت دیکتاتوری 30 ساله حسنی مبارک را نشان دهند، انتظارات فرق کرد؛ برخی در پایان همان روز تصور می کردند دیگر فردا شاهد این اتفاقات نیستند و برخی امیدوار به احتمال وقوع یک انقلاب بودند. با همین تصورات در ذهن، با دوربینم به میان مردم رفتم. با خودم فکر کردم، اتفاقی که امروز رخ می دهد، در آینده بخشی از تاریخ خواهد بود و چه کسی دوست دارد آن را به تصویر بکشد؟ هنگامی که عکاسی خبری را آغاز کردم، هدفم حفظ مدارک شخصی از آن اتفاقات بود، اما کم کم به تبادل این عکس ها در فیسبوک پرداختم. همزمان با آغاز پوشش عکس های تظاهرات مردم، تصاویر گرفته شده را در شبکه فلیکر قرار می دادم. بتدریج برای عکس ها یک بازه زمانی از سال 2011 درست کردم و به این کار ادامه دادم. هیچ جای تعجبی نداشت که هم فلیکر و هم توئیتر درخواست خرید عکس هایم را مطرح کردند؛ به این ترتیب اولین ماموریت کاری من آغاز شد. بدون انقلاب مصر یا رسانه های اجتماعی، احتمال داشت هیچ گاه یک عکاس خبری نشوم. درباره عکاس 24 ساله، در روز دهم ماه می سال 1990 در یمن به دنیا آمد. وی در نیجریه بزرگ شد و سپس برای تحصیل عازم دانشگاه قاهره شد. فراز: یکی از عکس های او از میدان رابعه العدویه، نامزد بهترین عکس سال 2013 از سوی مجله تایم شد. دیگر عکس های او در صفحات نخست روزنامه های جهان کار شد. راوی: گاردین مترجم: حسین خلیلی / چمدان (ضمیمه آخر هفته روزنامه جام جم)
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 62]
-
گوناگون
پربازدیدترینها