تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820936185
فرهنگ دینی مبتنی بر ذکر است، نه غفلت
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: فرهنگ دینی مبتنی بر ذکر است، نه غفلت روزنامه شهرآرا در شماره 1563روز پنجشنبه به قلم دکتر "جمال یزدانی" یادداشتی با عنوان "فرهنگ دینی مبتنی بر ذکر است، نه غفلت " به چاپ رسانده است.
فرهنگ یعنی ایمان به باورها و عادات مردم و چیزهایی که مردم با آن سر و کار دارند. فرهنگ پژوهان و فرهنگ شناسان در تعریف فرهنگ تعاریف گوناگونی دارند اما در اینجا به منظور روشن شدن بحث به سراغ بیانات رهبر فرزانه انقلاب رفته و تعریف فرهنگ از نظر ایشان را از نظر می گذرانیم:«فرهنگ، یعنی خلقیات و ذاتیات یک جامعه و بومی یک ملت؛ تفکراتش، ایمانش، آرمان هایش؛ اینها تشکیل دهنده مبانی فرهنگ یک کشور است».
«مراد ما از فرهنگ، همان ذهنیت هاست. هر جا که من تعبیر فرهنگ را به کار می برم، مرادم آن معنای عام فرهنگ است؛ یعنی آن ذهنیت های حاکم بر وجود انسان که رفتارهای او را به سمتی هدایت می کند».
قدرت فرهنگ، مقوله ای است که توجه برخی فرهنگ پژوهان را به خود جلب کرده است. این واقعیتی است انکار ناپذیر که فرهنگ می تواند بر طبیعت انسان و غرایز او چیره شود و امکانات ذاتی بشر را به فعلیت در آورد.
فداکاری ها و از خودگذشتگی های فراوان که منشا آن تعصبات فرهنگی و قومی بوده، دلیلی بر قدرت فرهنگ است.
در تعریف فرهنگ، غالبا دین هم یک عنصر به شمار آمده است، اما این کاملا با معنای راستین و حقیقی دین متفاوت است. دین مقوله ای فرافرهنگی است که می تواند عناصر ریشه ای هر فرهنگی را تحت تاثیر قرار دهد و آن فرهنگ را «دینی» سازد.
فرهنگ دینی، فرهنگی است که عناصر ریشه ای آن-یعنی باورها و ارزش ها - از دین الهی و حق- یعنی همان که بر پیامبر عظیم الشان اسلام (ص) نازل شده است -گرفته شده و سایر عناصر فرهنگ را تحت الشعاع خود قرار داده باشد، چون دین حق نزد خداوند تنها اسلام است : «ان الدین عند الله الاسلام» بنابراین فرهنگ دینی، فرهنگی است که باورها و آموزه های حقیقی اسلام و به خصوص ویژگی بنیادین آن یعنی تسلیم محض خدا بودن در آن تحقق یافته باشد.
فرهنگی که از هوا و هوس انسانی پاک بوده، احساسات سطحی و طبیعی در آن جایگاهی نداشته و بر فطرت پاک و عقل سلیم انسانی مبتنی باشد.
در این فرهنگ، دین الهی و حق، تعیین کننده و جهت دهنده است و طبعا فرهنگ واقعی و جاری در جامعه، پیرو این دین است نه اینکه این دین، جزئی از فرهنگ و محکوم به پیروی از آن باشد.
فرهنگ بر اساس رویکردهای مختلف شکل می گیرد و نباید از آن غفلت کرد در اینجا دو نظریه وجود دارد، فرهنگ دینی و فرهنگ غربی.
فرهنگ دینی مبتنی بر ذکر است و فرهنگ غربی مبتنی بر غفلت. یعنی دو چیز جدا و مغایر هم. بر این اساس باید فرهنگ مبتنی بر ذکر باشد.
باور ها و اندیشه ها و افکار دین را می سازند و باید بتوان به صورت دقیق این موضوع را مورد اشاره قرار داد. در نگاه دینی، شهروند باید ذاکر غیب باشد؛ به این معنی که غیب همیشه باید جلوی چشمانش باشد در حالی که در فرهنگ غربی تلاش می شود که افراد از مسئله غیب دور شوند.
در اصالت فرهنگ ارتباط بسیار زیادی بین فرهنگ و دین وجود دارد، دین معلول فرهنگ است و فرهنگ دین را می سازد. فرهنگ و دین دو جریان موازی هستند.
در جامعه اسلامی و با نگاه از دید فرهنگی، آن چیزی که مبنای انجام برنامه ها می شود باید مبتنی بر غفلت زدایی و تداوم ذکر برای افراد باشد.
از جمله مکان هایی که می شود ذکر را پوشش داد، مسجد، مدرسه و خانه است.
با توجه به این که انسان در این مکان ها بیشترین حضور را دارد؛ اما این مسئله هنوز در مسجد و خانه به خوبی روشن نشده است و این مسئله نگران کننده است.
بحث فرهنگ در جامعه یک موضوع اصلی و اساسی است که نباید از آن غفلت کرد. رشد و توسعه در جامعه مبتنی بر فرهنگ است و اگر ما از فرهنگ غفلت کنیم نمی توانیم به آن دست پیدا کنیم، بر همین اساس ما باید توجه بیشتری به فرهنگ داشته باشیم.
در بحث مدیریت فرهنگ شهری، آن بحثی که باید مبتنی بر فرهنگ باشد باید مبتنی بر ذکر باشد. با نگاهی به خروج قبرستان ها از دل شهر ها می توان به این مسئله پی برد.
اگر چه این مسئله در ابتدا به دلیل مسائل بهداشتی مطرح شد اما با نگاهی عمیق تر می توان به فرهنگ پذیری غربی در این زمینه پی برد. در واقع با بیرون بردن قبرستان که یاد آور مرگ است از دل شهر ها، می توان گفت ما ناخودآگاه به گشترش غفلت کمک کرده ایم.
29/08/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها