واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: راه حل رفع نگرانی های بنزینی جامعه شفاف سازی اطلاعات سوخت روزنامه شهرآرا در شماره 1558 روز شنبه ، یادداشتی به قلم "محمود سحابی " تحت عنوان " راه حل رفع نگرانی های بنزینی جامعه شفاف سازی اطلاعات سوخت به چاپ رسانده است.

حدود یک سال است که فضای عمومی کشور درگیر موضوع جنجالی و چالش برانگیز کیفیت بنزین تولیدی و توزیعی در کشور شده است.
جنجال هایی که با تاکید سازمان حفاظت محیط زیست بر آلایندگی بالای بنزینِ پتروشیمی در زمستان سال گذشته آغاز شد و با تایید این موضوع توسط وزارت نفت در اسفند ٩٢ شدت گرفت و با قطع تولید بنزین پتروشیمی و رسانه ای شدن اسناد کیفیت پایین بنزین وارداتی در بهار امسال به اوج رسید.
سرطان، بنزن، آلودگی هوا، بنزین پتروشیمی، بنزین وارداتی و بنزین یورو ٤ از جمله کلید واژه هایی هستند که در متن و حاشیه این مباحث به کرّات توسط مسئولین و رسانه ها مورد استفاده قرار گرفته است.
از طرفی اکثر مسئولین دولتی اعتقاد دارند که بنزین پتروشیمی از آلایندگی بالایی برخوردار است و واردات بنزین یورو ٤، هم از لحاظ زیست محیطی و هم از لحاظ اقتصادی به نفع کشور است و از طرف دیگر، اکثر نمایندگان مجلس اعتقاد دارند که، هم بنزین وارداتی دارای استاندارد یورو ٤ نمی باشد و هم ادعای آلایندگی بنزین پتروشیمی صحیح و مبتنی بر اسناد محکم نیست؛ این گروه اعتقاد دارند که با توجه به تجربه ی تاریخی تحریم واردات بنزین توسط آمریکا در تابستان سال ٨٩، توقف تولید بنزین پتروشیمی داخل و افزایش واردات بنزین به نفع کشور نیست.
برای داشتن شناخت صحیحی از این چالش، لازم است تا «بنزین» را بهتر بشناسیم. در کشورهای مختلف دنیا، استاندارد های متفاوتی برای تعیین کیفیت بنزین های توزیعی وجود دارد.
در ایران نیز از استانداردهای اتحادیه اروپا تحت عنوان «یورو»، به عنوان استاندارد مرجع تعیین کیفیت بنزین استفاده می شود.
براساس این استاندارد مرجع، مقادیر عدد اکتان، بنزن، گوگرد و آروماتیک بنزین باید اندازه گیری شود و مطابق با استاندارد باشند .
با این وجود، یکی از مهم ترین مشکلاتی که در اظهار نظرهای مختلف است، مشخص نبودن معیار دقیقی برای استاندارد بنزین توزیعی در کشور است.
به همین دلیل مبنای یکسانی برای مقایسه بین فرآورده های این حوزه مشاهده نمی شود. به عنوان مثال، در حالی که استاندارد بنزین تولیدی کشور عملاً «یورو ٢» است و حدود ٦٠ تا ٧٠ درصد بنزین تولیدی و توزیعی در کشور این استاندارد را دارند، بنزین پتروشیمی داخل با استاندارد یورو ٤ مقایسه می شود و به دلیل رعایت نکردن این استاندارد، «آلاینده» و «سرطان زا» نامیده می شود! یا مثلاً در حالی که بنزین تولیدی برخی از پالایشگاه های کشور (اراک و بخشی از تبریز و اصفهان) بهترین حالت استاندارد داخلی ٤٩٠٤ (با عدد اکتان ٩١) را دارد، وزارت نفت اصرار دارد این بنزین را «یورو ٤» (با عدد اکتان ٩٥) بنامد و با آن مقایسه کند.
جالب اینجاست که مسئولین وزارت نفت و سازمان حفاظت محیط زیست در ماه های پایانی سال ٩٢ و ماه های ابتدایی امسال اصرار داشتند که بنزین وارداتی «یورو ٤» است و کسانی که این دیدگاه آنها را قبول ندارند، «چشم دیدن پاک شدن هوای کلانشهرها» را ندارند! ولی بعد از مدتی مسئولین وزارت نفت ابتدا به صورت غیر علنی و در جلسات کمیسیون های تخصصی مجلس و سپس به صورت رسانه ای اذعان کردند که استاندارد بنزین وارداتی کشور تا اواسط اردیبهشت امسال تلفیقی از «یورو ٢» و «یورو ٣» بوده است و تا اول تیر (و سپس تا پانزدهم تیر) حتی یک لیتر هم بنزین یورو ٤ وارد کشور
نشده است.
با توجه به شرایط موجود، به نظر می رسد که با در نظر گرفتن سه مؤلفه ی ١. تعیین استاندارد بنزین کشور ٢. تعیین نماینده ای از حاکمیت (مانند سازمان استاندارد) جهت آنالیز بنزین تولیدی یا وارداتی در آزمایشگاه های مرجع و بی طرف و ٣. ارائه مستمر نتایج آن به مصرف کنندگان، تصمیمی مؤثر برای حل این موضوع گرفته خواهد شد.
این موضوعی است که اواخر مهرماه توسط یکی از سایت های خبری به نظرسنجی عمومی گذاشته شد که با موافقت ٩٠ درصدی مردم نیز همراه گردید و به آسیب شناسی دقیق وضعیت کیفی بنزین تولیدی و توزیعی در کشور و انجام اقداماتی عملی برای بهبود آن کمک بسیاری کرد.
24/08/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 75]